عصر فترت، از قرن هفتم تا دوازدهم هجری قمری سال های حکومت مغولان (651-756)، تیموریان (782-900) صفویان (906-1135)، افشاریان (1148-1160)، و زندیان (1179-1193) به شمار می رود.مایه مباهات تاریخ فرهنگ ایران است که اگر علم در عصر فتوت دچار رکود شد، اما دین و مذهب به ویژه تشیع و علوم مرتبط با آن رونق گرفت. علما و شعرای ذواللسانین بزرگی در استان فارس به ویژه در دارالعلم– شیراز– به عرصه ظهور رسیده که با سروده ها و تالیفات عربی خویش بیش از پیش بر افتخارات فرهنگ مذهبی شیعه در این خطه از سرزمین ایران از عهد مغول تا عهد قاجار افزوده اند که این مقاله در صدد بررسی انعکاس تشیع در آثار عربی تعدادی از آنان است.