فضای جغرافیایی
سال:1391 | دوره:12 | شماره:38 |تعداد مقالات:14

در این پژوهش دمای میانگین ماهانه ایستگاه های بندرعباس، بوشهر، اصفهان، سنندج، تهران و مشهد در سال های 1960 تا 2005 و همچنین داده های ماهانه مربوط به چندین متغیر مربوط به شاخص انسو (Nino1+2, Nino3, Nino3+4, Nino4, MEI, Best) مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا همبستگی هر یک از ماه های سال با ماه های متناظر متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد و علاوه بر آن همبستگی با زمان تاخیر یک ماهه نیز برآورد گردید. در این میان برخی از ایستگاه ها در بعضی از ماه ها ارتباط نسبتا قوی را با متغیرهای مورد بررسی نشان می دادند. بعد از محاسبه همبستگی آنها با زمان تاخیر یک ماهه، همبستگی اغلب ایستگاه ها با متغیرهای مورد بررسی کاهش و تعداد ماه های دارای ارتباط معنی دار در اکثر موارد افزایش یافت. اما مقدار ضریب تعیین آنها به مراتب کمتر از ضریب تعیین در حالت همبستگی همزمان بود. در ارتباط با شاخص Nino1+2 ایستگاه سنندج در ژوئیه بالاترین همبستگی را از خود نشان داد. با این حال در ارتباط با شاخص های دیگر از رابطه معنی دار برخوردار نبوده و یا در سطح بسیار پایینی همبستگی نشان داده است. در ارتباط با سایر شاخص ها نیز ایستگاه بوشهر در طول سال به خصوص در ماه اکتبر بالاترین همبستگی را نسبت به سایر ایستگاه ها داشت. به نظر می رسد، همبستگی دمای ایستگاه های نمونه با شاخص های مختلف انسو تنها محدود به دو یا سه ماه از سال بوده که مقدار آن نیز در ایستگاه های جنوبی تر (بوشهر و بندرعباس) بیشتر از ایستگاه های شمالی تر (اصفهان، مشهد و تهران) بوده است.

مالاریا یک عفونت حاد و مزمن است که با لرز، تب، کم خونی و گاهی اوقات با عوارض شدید و کشنده مشخص می گردد. این بیماری توسط تک یاخته ای از جنس پلاسمودیوم ایجاد می شود، شیوع و انتشار این بیماری تحت تاثیر مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بویژه شرایط محیطی است. در این مطالعه ضمن بررسی موارد بروز بیماری مالاریا در ماه ها و فصول مختلف سال، به بررسی رابطه بین موارد بروز بیماری با عناصر اقلیمی (دما، رطوبت نسبی، بارش) در شهر چابهار پرداخته شده است. برای انجام این پژوهش از داده های هواشناسی روزانه دما، رطوبت نسبی و میزان بارش ایستگاه هواشناسی چابهار طی دوره 1382 تا 1387 استفاده به عمل آمد. همگنی سری ها به وسیله ازمون ران-تست تعیین و به روش خود همبستگی بازسازی داده های مفقود انجام پذیرفت و فرض نرمال بودن داده ها نیز مورد تائید قرار گرفت. اطلاعات مربوط به موارد بروز بیماری به صورت ماهانه نیز در طی همین دوره از دانشگاه علوم پزشکی زاهدان اخذ گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و به منظور بررسی رابطه بین پارامترهای هواشناسی با موارد بروز بیماری از تحلیل همبستگی پیرسون و از مدل رگرسیون خطی نیز برای پیش بینی موارد بروز بیماری استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که حداکثر موارد بروز بیماری در فصل تابستان با 43 درصد و کم ترین موارد بروز مربوط به زمستان با 5 درصد اختصاص دارد. میزان موارد بروز بیماری با میانگین دما، میانگین حداکثر و حداقل دما همبستگی مثبت، قوی و معناداری در سطح الفای 0.01، میانگین رطوبت نسبی و حداقل رطوبت نسبی همبستگی مثبت، قوی و معناداری در سطح الفا 0.05 داشته و با میزان بارش ماهانه یک همبستگی منفی، قوی و معناداری در سطح الفای 0.01 نشان می دهد.

در منتهی الیه شمال باختری ایران، ضلع شمالی شهرستان ماکو و مرز مشترک سه کشور ایران، ترکیه و جمهوری خود مختار نخجوان و در پای کوه آرارات کوچک پهنه بیابانی تحت عنوان «دشت بورالان» با اشکال ناهمواری های مختص خود واقع گردیده که در کمتر مکانی از آذربایجان می توان مانند آن را یافت. عمده ترین چهره مشخصه این پهنه، گسترش روانه های بازالتی آرارات می باشد که بستر دشت را تشکیل داده و آن را از بقیه قسمت های فرورفتگی آراکس که محدوده جغرافیایی آن فراتر از مرزهای سیاسی کنونی را در بر می گیرد، به عنوان یک واحد ژئومورفولوژیکی مستقل، تفکیک می نماید. در طول دوره های سرد کواترنر که دمای ارتفاعات مخصوصا آرارات و متعاقبا سطح دشت پایین تر و سردتر بوده، با دخالت فرایندهای بیرونی به ویژه تخریب فیزیکی و در فصول گرم این دوره ها با دخالت رطوبت و تجزیه شیمیایی بر روی این روانه ها، ماسه های فعلی به وجود آمده و با تغییر شرایط آب و هوایی سرد به نیمه خشک کنونی و وجود اختلاف فشار بین کوهستان و سطح دشت، دامنه فعالیت فرسایش بادی، تپه های ماسه ای و تل های گیاهی گسترش یافته و در چاله هایی که در طول فصل زمستان و بارندگی های بهاری محل تراکم موقتی آب می باشد، مرداب و در نهایت شبه پلایاها شکل گرفته اند. شناسایی و مطالعه این اشکال با رویکرد آمایش سرزمین و ساماندهی فضایی هدف اصلی پژوهش حاضر است. این پژوهش بر اساس مشاهدات میدانی، مطالعات عکس های هوایی 1:55000، نقشه های توپوگرافی 1:50000، و زمین شناسی 1:250000 و 1:100000، تصاویر ماهواره ای به همراه کارهای آزمایشگاهی جهت تجزیه گرانولومتری آبرفت های رودخانه ای و ماسه های بادی انجام گرفته است.

حجم منابع آب و دسترسی به آن از مهم ترین عوامل شکل گیری سازمان فضای جغرافیایی ایران است. این منابع آب به شدت به توده های ارتفاعی بالای 3500 متر، خط برفمرز دائمی و موقت وابسته بوده که نسبت بارش جامد به بارش سالانه، ماندگاری و ارتفاع برف در این میان سهم بسزایی دارند. بنابراین وجود روند کاهشی در هر کدام از شاخص ها مذکور حجم منابع و در دسترس بودن آن را محدود می کند. منطقه کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری مهم ترین کانون آبگیر دائمی کشور می باشد. این منطقه به عنوان سرچشمه رودخانه های کارون و زاینده رود در طی سال های اخیر با کاهش نسبت بارش جامد به بارش سالانه، ارتفاع برف و حجم آب روبرو است. داده های اقلیمی و ارتفاع برف آن در یک دوره 20 ساله به کمک روش های زمین آماری همبستگی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل های عاملی تحلیل گردید. با توجه به روش های استفاده شده دمای متوسط روزانه، دماهای خشک و تر ساعت 9 صبح به ترتیب با-0.647 ، -0.640 و -0.652 همبسته بودن بیشترین تاثیر را بر ارتفاع برف دارند. آستانه ذوب برف در هرکدام از این شاخص ها از2.08  درجه سانتی گراد در ساعت 6 به 3.82 در ساعت 12 و 6.62 در ساعت 18 به وقت محلی افزایش می یابد. مقدار ویژه 10.608 و تبیین بیش از 75 درصد واریانس بیانگر نقش مهم این عناصر بر ارتفاع برف می باشد. روند افزایشی دما در این منطقه (=Z4.275) تشدید ذوب برف و کاهش حجم منابع آب در دسترس رودخانه های کارون و زاینده رود را به دنبال داشته که تامین آب و جایگاه این منطقه در توسعه ای منطقه ای از نظر وابستگی به منابع آب را دستخوش تغییرات ناگهانی می نماید.

در پژوهش حاضر، شناسایی، فراوانی و چگونگی رفتار چرخندهای برون حاره در فصول مختلف سال، برای نمونه در سال 1996-1995 م. مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این کار از داده های ارتفاع ژئوپتانسیل با تفکیک زمانی 6 ساعته و تفکیک مکانی 2.5*2.5 درجه قوسی در ترازهای (500، 600، 700، 850، 925، 1000) که از پایگاه داده جوی (NCEP/NCER) برداشتی، استفاده شده است. مطالعات گذشته نشان دهنده آن است که سهم زیادی از بارش ایران ناشی از چرخندهای برون حاره می باشد و از آنجا که ایران کشوری است که توزیع زمانی و مکانی بارش آن ناهماهنگ است پرداختن به این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. شناسایی چرخندها، با در نظر گرفتن دو شرط بوده است که عبارتند از: 1- نقاطی که ارتفاع ژئوپتانسیل آنها نسبت به 8 همسایه پیرامونش کمینه باشد، 2- میانگین منطقه ای بزرگی شیو ارتفاع ژئوپتانسیل بر روی 9 نقطه موجود در پنجره حداقل 100 متر بر 1000 کیلومتر باشد. نتایج این بررسی نشان می دهد که در کلیه ترازها چرخندها در فصول زمستان و پاییز با تفاوت بسیار کم بیشترین فراوانی را دارند، با این تفاوت که توزیع فراوانی در فصل زمستان نسبت به دیگر فصول یکنواخت تر و تمایل پهنه های چرخندی به طرف عرض های پایین تر است. از بارزترین ویژگی های فصول سرد حضور پهنه های چرخندی در منطقه مدیترانه است. فصل بهار از نظر فراوانی چرخندی در رتبه سوم قرار دارد. چرخندهای تابستان از نظر فراوانی با اختلاف زیاد کم ترین مقدار را دارند. اصلی ترین رخداد چرخندی فصل تابستان و بهار چرخند گنگ می باشد که در نقشه های تراز 1000 و 925 هکتوپاسکال دیده می شود که بارش های تابستانی و بادهای 120 روزه سیستان در جنوب شرق ایران با شکل گیری این سامانه در ارتباط می باشند.

ارزیابی کیفیت آب های زیرزمینی برای مدیریت صنعت کشاورزی و با هدف استفاده از این منابع در کشاورزی از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت آب زیر زمینی دشت رزن - قهاوند توسط سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای تامین آب مورد نیاز کشاورزی می باشد. به این منظور از میانگین داده های جمع آوری شده کیفیت آب 49 چاه در طول 4 سال شامل هدایت الکتریکی، کل جامدات حل شده، pH، کلرید، سدیم و نسبت جذبی سدیم استفاده شد. ابتدا نقشه پهنه بندی کیفی پارامترهای نامبرده با استفاده از رهنمودهای تفسیر کیفیت آب ارائه شده توسط کمیته مشاوران دانشگاه کالیفرنیا (1974) و روش میان یابی رسم شده، سپس این نقشه ها با یکدیگر ترکیب شدند و در نهایت محدوده مورد مطالعه بر اساس کیفیت آب زیر زمینی برای کشاورزی به سه ناحیه با کیفیت خوب، متوسط و ضعیف تقسیم شد. همچنین نتایج نشان می دهد که 43.7 درصد از منطقه دارای غلظت نامناسب یون سدیم می باشد.

در تحقیق جاری، به منظور شناسایی تغییرات زمانی - مکانی وقوع رعد و برق در نیمه غربی کشور، مشاهدات 17 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک که دارای طولانی ترین دوره آماری بودند، مورد تحلیل قرار گرفت. ابتدا، با هدف بررسی شرایط کلی پدیده رعد و برق در منطقه مورد مطالعه، نقشه میانگین روزهای همراه با رعد و برق ترسیم گردید. سپس، بر اساس روش های آماری، روند وقوع این پدیده مهم اقلیمی در طول زمان مورد بررسی قرار گرفت. سپس، دو روش آماری معروف ناپارامتری من - کندال و Sen’s Estimator (تحت عنوان «شاخص سن») با هدف تحلیل و آشکارسازی وجود روند در سری های زمانی اعمال گردید. نتایج حاصله نشان داد که با توجه به گسسته بودن مشاهدات جمع آوری شده، روش های آماری من - کندال و شاخص سن کارایی مناسبی برای تحلیل روند پدیده رعد و برق دارند. از این طریق، مشخص شد که نیمه غربی ایران در طول دوره آماری مورد مطالعه، از لحاظ تعداد وقوع روزهای همراه با رعد و برق منطقه همگنی نبوده و مشاهدات در مقیاس سالانه از شمال به سمت جنوب کاهش می یابد. برای نمادسازی چنین تغییراتی، نقشه های توزیع مکانی روند روزهای رعد و برقی در مقیاس فصلی و سالانه، در محیط نرم افزار ArcGIS، مدلسازی و نمایش داده شد. مدل های نهایی بیانگر این واقعیت هستند که مشاهدات اخذ شده از اکثر ایستگاه های مورد مطالعه در مقیاس های فصلی و حتی سالانه دارای روند افزایشی هستند.

دما از عمده ترین عناصری است که در تعیین نقش و پراکندگی دیگر عناصر اقلیمی تاثیر اساسی داشته و یکی از شاخص های اصلی در پهنه بندی و طبقه بندی اقلیمی بشمار می رود. برنامه ریزی های مبتنی بر روند دما می تواند راهگشای بسیاری از مسائل زیست محیطی از جمله شهرسازی، روستایی و کشاورزی باشد، لذا به منظور آشکاری سازی چرخه های غالب در دمای سالانه شهر شیراز از تکنیک تحلیل طیفی و جهت مدل سازی دما از الگوی آریما (ARIMA) طی دوره آماری 55 ساله (2005-1951) بهره گرفته شد. نتایج مطالعه نشان داد که چرخه های2.5  ساله، 3 ساله و 4 ساله بر دمای شیراز حاکم است. با مدل سازی دما در خانواده الگوهای آریما، الگوی (ARIMA 1،1،3) به عنوان الگوی بهینه نهایی انتخاب شد. این الگو حدود 0.2 درجه سلسیوس افزایش در میانگین دمای سالانه شهر شیراز پیش بینی نمود.

بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری بخش اعظمی از سطح شهرهای کشور را تشکیل می دهند. این بافت ها از یک سو از طیف گسترده ای از مشکلات کالبدی، عملکردی، ترافیکی و زیست محیطی رنج می برند و برای کل گستره شهر یک تهدید جدی به شمار می آیند و از سوی دیگر مهم ترین پتانسیل شهرها برای استفاده از زمین جهت اسکان جمعیت، تامین فضاهای باز و خدماتی و نیز بهبود محیط زیست محسوب می شوند. میبد از جمله شهرها در این زمینه است که مقاله حاضر ابتدا به تشریح ویژگی های کلی: طبیعی، جمعیتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و سپس به تعیین محدودی بافت فرسوده با توجه به معیارهای چون بلوک هایی با بیش از 50 درصد قطعات کمتر از 200 متر مربع، بلوک هایی با بیش از 50 درصد سیستم فاقد سازه ای و بلوک هایی که بیش از 50 درصد معابر آنها کمتر از 6 متر مربع هستند پرداخته و در نهایت بعد از شناخت مسایل و مشکلات محدوده به اولویت بندی مسایل پرداخته است به گونه ای که فرسودگی ساختمان ها و مخروبه بودن آنها و تنگ و باریک بودن معابر به عنوان مهم ترین مشکلات محدوده بافت فرسوده شناخته شد. در جمع بندی با شناسایی نقاط قوت و فرصت ها به ارایه سیاست هایی جهت کاهش نقاط ضعف و تهدیدات جهت مدیریت مطلوب محدوده بافت فرسوده ارایه گردید. از جمله مهم ترین راهبردها و سیاست ها می توان به اصلاح و تعریض معابر باریک، تامین و توسعه فضاهای خدماتی، تفریحی، ورزشی، درمانی و جهانگردی در بافت، ارائه تسهیلات مالی به ساکنان در امر ساماندهی واحدهای مسکونی با توجه به مشارکت بالای ساکنین در زمینه بهسازی و نوسازی اشاره کرد که تمام این راهبردها در صورت توجه مسوولان مدیریت شهری می توانند قابلیت اجرایی پیدا کنند.روش پژوهش مقاله حاضر «توصیفی - تحلیلی» با استفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیک (Swot) و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و پیمایشی است.

آشکار ساختن تغییرات یکی از نیازهای اساسی در مدیریت و ارزیابی منابع طبیعی است، بنابراین نقشه تغییرات کاربری را که نتیجه فرایند آشکارسازی تغییرات می باشد، می توان بر اساس تصاویر چند زمانه سنجش از دور تهیه کرد. روش های متفاوت و گوناگونی برای آشکارسازی تغییرات و تحولات کاربری ها ارائه شده است. در این تحقیق تصاویر لندست (TM) سال 1988 و لندست (ETM+) سال 2001 با استفاده از چهار تکنیک پایش تغییر در حوزه دره شهر استان ایلام با مساحت 80470 هکتار آنالیز شده اند. تکنیک های مورد استفاده در این مطالعه شامل تفاضل تجزیه مولفه اصلی و تفاضل تجزیه مولفه اصلی استاندارد شده، تفاضل تجزیه مولفه متعارفی و تفاضل تسلدکپ بوده اند که همگی جزء روش های دسته تبدیل می باشند. از آنجا که این روش ها نیازمند تعیین آستانه هستند، جهت تعیین آستانه در آنها از روش آماری استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردیده است که آستانه تغییرات با 1± انحراف از میانگین قرار داشته است. بر این اساس نقشه پایش تغییرات با سه کلاس تغییرات کاهشی، بدون تغییرات و تغییرات افزایشی به دست آمده است. جهت ارزیابی دقت تکنیک های پایش تغییر پس از برداشت واقعیات زمینی که از طریق بازدید میدانی، عکس های هوایی 1:20000 و تصاویر ماهواره ای گوگل ارث به دست آمد، دقت کل و ضریب کاپا محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که تفاضل مولفه اول در روش تجزیه مولفه متعارفی با دقت کل 98 درصد و ضریب کاپای 0.97 بیشترین دقت را در پایش تغییرات رخ داده در حوزه دره شهر داشته است.

تقریب اول زنجیره مارکف به فرآیندی گفته می شود که به یک فرایند قبل از خود وابسته باشد. برای استفاده از تقریب اول زنجیره مارکف باید ماتریس انتقال دو در دو که نشان دهنده وضعیت وقوع یا عدم وقوع بارندگی در دو روز متوالی است، تعیین گردد. در این تحقیق با استفاده از آمار بارندگی روزانه 49 ایستگاه در استان فارس و به وسیله تقریب اول زنجیره مارکف، ماتریس های انتقال ماه های آبان تا فروردین تعیین گردید و سپس تغییرات مکانی آن ها در سطح استان فارس تهیه شد. استفاده از این ماتریس ها در پیش بینی وقوع و یا عدم وقوع بارندگی روزانه و همچنین تعیین دوره بازگشت دوره های خشکی متفاوت کاربرد دارد. نتایج نشان داد که در ماه های بهمن و اسفند احتمال وقوع بارش و دوره بازگشت دوره های خشکی متفاوت در سطح استان فارس بیشتر از سایر ماه های سال و در ماه آبان کمتر از ماه های آذر تا فروردین می باشد. از طرف دیگر احتمال وقوع بارش و دوره بازگشت دوره های خشکی متفاوت در ماه های آبان تا فروردین در جنوب استان کم و به سمت شمال و شمال غرب استان افزایش می یابد، بنابراین مناطق شمال و شمال غرب استان شامل شهرستان های سپیدان، کازرون و ممسنی مناسب ترین مناطق استان فارس برای کشت دیم گیاهان مختلف مانند گندم می باشند.

برای تحلیل تغییرپذیری زمانی، روند وقایع حد، تخمین ریسک و احتمال وقوع سری های زمانی طولانی مدت مورد نیاز است. یکی از مهم ترین سری های زمانی در علوم جغرافیایی و اقلیم شناسی مربوط به دمای حداکثر و حداقل روزانه است. این دو پارامتر دمایی در برآورد تبخیر و تعرق روزانه، تعیین بیلان آبی و مطالعات تغییر اقلیم کاربرد دارد تعداد سال های آماری متفاوت، نواقص آماری و خطای اندازه گیری باعث ایجاد سری های زمانی با پایه زمانی غیر مشترک می گردد. به این منظور بازسازی داده های آماری امری لازم و ضروری است.در این تحقیق بازسازی داده های دمای حداکثر و حداقل روزانه از روش های نزدیک ترین همسایه و شبکه عصبی مصنوعی برای 5 ایستگاه هواشناسی واقع در غرب استان تهران مورد بررسی قرار گرفت. در روش نزدیک ترین همسایه از رابطه بین دمای حداکثر و حداقل روزانه با نزدیک ترین ایستگاه استفاده شد و در روش شبکه عصبی مصنوعی با استفاده از شبکه ایستگاه های هواشناسی دمای حداکثر و حداقل روزانه بازسازی گردید. شبکه عصبی مورد استفاده در این تحقیق یک شبکه عصبی پیش خور با یک لایه پنهان و الگوی آموزشی پس انتشار خطا می باشد. نتایج نشان می دهد که برای کلیه ایستگاه های مورد مطالعه روش شبکه عصبی متوسط خطای مطلق کمتری را نسبت به روش نزدیک ترین همسایه دارد. در روش نزدیک ترین همسایه با افزایش فاصله ایستگاه ها خطای برآورد افزایش می یابد. همچنین دقت هر دو روش در تخمین دمای حداکثر روزانه بیشتر از دمای حداقل روزانه می باشد.

بحث پدافند غیرعامل مخصوصا کاربرد آن در برنامه ریزی شهری و منطقه ای تاریخچه ای طولانی دارد. صحت این ادعا را می توان در جنگ های صدر اسلام (سلمان فارسی) و تدابیر دفاعی همچون حفر خندق، ساخت برج و بارو و ایران باستان (تدابیر کوروش) در ساخت: کهندژ، شارستان، رباط، دیوار و ... جستجو نمود، اما با توجه به پیشرفت تکنولوژی و تغییر در ماهیت تسلیحات، بکارگیری پدافند غیرعامل نوین در کاهش تلفات و خسارات جنگ ها بیش از پیش احساس می گردد.با توجه به اهداف ایدئولوژیک ایران مثل: مردم سالاری دینی، اقتدارگرایی، عزت طلبی، ضد هژمونی، حفظ تمامیت ارضی، استقلال سیاسی، الگوی پیشرفت بومی و ... و همچنین به دلیل قرارگیری در خاورمیانه و موقعیت های منحصر به فرد ژئوپولیتیک، ژئواستراتژیک، ژئواکونومیک، ژئوکالچر، ژئوراهبردی، ژئوایدئولوژیک، هیدروپلیتیک و تجربه هزار سال پیش قراولی تمدنی دنیا، این کشور مورد تهدید، طمع و ترس هژمونی جهانی به سرکردگی امریکا می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی می باشد و متغیرهای مورد بررسی در آن شامل شناسایی مکان های حیاتی، حساس و مهم شهریار، به منظور کاهش خسارت های ناشی از حملات دشمن و بالابردن قدرت دفاعی و آستانه مقاومت شهر می باشد. روش جمع آوری اطلاعات عمدتا کتابخانه ای بوده و با توجه به نوع تحقیق از مطالعات میدانی (مصاحبه) نیز استفاده شده است. در این مقاله از روش ماتریسی برای بررسی انطباق نظام شهری شهریار با اصول پدافند غیرعامل استفاده شده است که به شناسایی شهرک اداری شهریار و تبعات تمرکز بیش از 40 مرکز در این شهرک پرداخته شده، بدین طریق می توان قبل از وقوع جنگ برای کاهش خسارات جانی و مالی نقاط استراتژیک شهر، جایی که ادامه حیات شهر و مقاومت آن وابسته به این مراکز است اقدام نمود. نتایج تحقیق بیانگر عدم رعایت اصول پدافند غیرعامل در شهرک اداری شهریار می باشد.