مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا
سال:1391 | دوره:20 | شماره:3 (مسلسل 39) |تعداد مقالات:9

مقدمه و هدف: شایع ترین علت ورم ملتحمه چشم عفونت باکتریال و ویرال می باشد از طرفی با توجه به خاصیت ضد میکروبی چای سیاه پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر دم کرده چای سیاه همراه با آنتی بیوتیک در مقایسه با آب جوشیده به علاوه آنتی بیوتیک بر شدت کنژونکتیویت شیرخواران صورت پذیرفته است.روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعه کارآزمائی بالینی دو گروهی و جامعه پژوهش شامل 110 نفر از شیرخواران مراجعه کننده به کلینیک اطفال بیمارستان امیرکبیر اراک در سال 1389 بوده است که به طور تصادفی در یکی از دو گروه دم کرده چای سیاه همراه با آنتی بیوتیک (گروه مداخله) و یا آب جوشیده به علاوه آنتی بیوتیک (گروه کنترل) قرار گرفتند. طول دوره درمان و شدت کنژونکتیویت (3-0) در روزهای اول (ویزیت)، سوم و هفتم درمان در هر گروه تعیین و سپس با یکدیگر مقایسه گردید.نتایج :در روز اول (روز ویزیت) از نظر شدت کنژونکتیویت بین گروه ها اختلاف معنی دار مشاهده نشد. در روز سوم درمان %74.5 شیرخواران گروه چای بهبود یافته بودند. در گروه کنترل میزان بهبودی %18.2 بود که این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.001). روز هفتم، 100% شیرخواران گروه چای و %32.7 گروه آب جوشیده درمان شده بودند (p<0.001).نتیجه نهایی: دم کرده چای سیاه همراه با آنتی بیوتیک شدت کنژونکتیویت و طول دوره درمان شیرخواران را کاهش داد، با توجه به خواص مفید چای می توان از آن به عنوان درمان کمکی کنژونکتیویت شیرخواران استفاده کرد.

مقدمه و هدف: ارزیابی سلامت روانی سالمندان به منظور تشخیص مشکلات روحی و روانی این دوران از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت سلامت روانی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی در سالمندان شهر همدان انجام گرفته است.روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1389 بر روی 400 نفر از سالمندان شهر همدان انجام گرفت. آزمودنی ها به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده و پرسشنامه ای که شامل دو بخش کلی؛ وضعیت سلامت روانی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی سالمندان بود از طریق مصاحبه تکمیل گردید. برای توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیار و درصدها استفاده شد. همچنین برای مقایسه متوسط سلامت روانی افراد در گروه ها از آزمون های تی مستقل یا تحلیل واریانس استفاده گردید.نتایج: با توجه به نقطه برش 23 در پرسشنامه GHQ-28، 42 درصد از سالمندان مورد مطالعه مشکوک به اختلال روانی بودند، همچنین اختلاف معنی داری از نظر سلامت روانی بین جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، وضعیت اقتصادی و ترکیب خانواده شرکت کنندگان مشاهده شد (P<0.001). رفتارهای سیگار کشیدن، انجام ورزش یا پیاده روی، مصرف میوه و سبزیجات تازه، مصرف مشروبات الکلی، کنترل وضعیت سلامت و کنترل فشارخون با سطح سلامت روانی سالمندان ارتباط آماری معنی داری داشت (p<0.05).نتیجه نهایی: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و نیازهای ویژه دوران سالمندی، سلامت روان سالمندان می تواند به راحتی مورد تهدید قرار گیرد. همچنین بدلیل رابطه بین سلامت روان با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی سالمندان، توصیه می شود جهت ارتقاء سلامت روانی، سیستم های بهداشتی و مسولین امر، برنامه ریزی های دقیق تری را در جهت شناسایی عوامل روانشناختی از جمله عوامل تسهیل کننده و بازدارنده انجام این رفتارها مدنظر قرار دهند.

زمینه و هدف: خودمراقبتی یکی از مهمترین عوامل در کنترل قندخون بیماران دیابتی شناخته شده است. آنچه نقش خود بیمار را در کنترل بیماری اش کم اهمیت می نماید عدم انجام خودمراقبتی ناشی از عوامل بازدارنده انجام آن است. هدف از انجام این مطالعه شناخت موانع موجود بر سر راه خودمراقبتی بیماران دیابتی و ارتباط آن با کنترل قندخون می باشد.روش کار: نمونه های مورد مطالعه در این پژوهش شامل 225 بیمار دیابتی نوع دو بودند که از بین جامعه پژوهش به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی و پرسشنامه بررسی رفتار خودمراقبتی مشتمل بر 34 سوال در زمینه موانع مختلف خودمراقبتی از مقیاس کم (1) تا زیاد (5) بود. همچنین از کلیه بیماران آزمایش هموگلوبین ای وان سی(Hb A1c)  در هنگام ورود به مطالعه انجام شد. به منظور بررسی ارتباط بین نتایج به دست آمده و متغیرهای مورد مطالعه از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.نتایج: یافته های مطالعه حاکی از وجود موانع متعددی در زمینه خودمراقبتی بیماران بود که از عمده ترین آنها بالا بودن هزینه ها، مشغولیت زیاد کاری، وجود افسردگی، فراموشی، عدم اطلاع از برنامه خودمراقبتی، تمایل نداشتن به اجرای برنامه، عدم آگاهی از تفسیر نتایج تست قندخون و عدم اعتقاد به نتیجه خودمراقبتی بود. از بین این موانع بالا بودن هزینه های مراقبت (P=0.005 و r=0.24) و افسردگی (P=0.015 و r=0.21) بیشترین ارتباط را میزان هموگلوبین ای وان سی داشتند.نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد، یکی از مهمترین عوامل موفقیت در درمان بیماران دیابتی کمک به آنها برای به عهده گرفتن مراقبت از خود می باشد. بنابراین مراقبین و تیم درمانی باید در کنار اموزش بیماران در جهت انجام خودمراقبتی راه های از بین بردن موانع و رسیدن به نتیجه بهتر را نیز آموزش دهند.

مقدمه و هدف: مشغولیت با تصویر ذهنی بدنی از مهمترین موارد دل مشغولی نوجوانان بوده و عوامل زیادی از جمله الگوهای فرهنگی اجتماعی بروی تصویر ذهنی بدنی و رضایت از آن تاثیر می گذارند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط رضایت از تصویر ذهنی بدنی با الگوهای فرهنگی - اجتماعی در دختران نوجوان شهر رشت انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی 450 دختر نوجوان 15 تا 17 ساله دبیرستان های شهر رشت با روش نمونه گیری خوشه ای - تصادفی در سال 1389 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، MBSRQ-AS، SATAQ-3. متر و ترازو جهت تعیین BMI جمع آوری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: میانگین رضایت از تصویر ذهنی بدنی در حیطه های گرایش به ظاهر (49.92±4.85)، ارزیابی وضع ظاهری (23.75±3.82) و رضایت از قسمت های مختلف بدن (36.31±6.33) در حد بالا و در حیطه مشغولیت فکری با اضافه وزن (17.27±4.82) در حد پایین بود. بین حیطه های مختلف رضایت از تصویر ذهنی بدنی با BMI و الگوهای عمومی جامعه و ورزشکاران ارتباط معنا دار آماری مشاهده شد (p<0.001).نتیجه نهایی:دختران نوجوان از تصویر ذهنی بدنی به جزء در حیطه گرایش به ظاهر رضایت بالا داشتند و رضایت از تصویر ذهنی بدنی آنان تحت تاثیر شاخص توده بدنی، الگوهای عمومی و ورزشکاران جامعه قرار داشت. بنابراین شناسایی این عوامل تاثیرگذار بایستی مورد توجه قرار گیرد تا بتوان با ارائه آموزش های مناسب، اعتماد به نفس و بهداشت روانی را ارتقاء داده و از بروز اختلال در تصویر ذهنی بدنی نوجوانان پیشگیری نمود.

مقدمه و هدف: امروزه هوش هیجانی به عنوان یک موضوع جدید نقش مهمی در ابعاد مختلف زندگی افراد دارد. مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است مبین نقش هوش هیجانی در جنبه های مختلف زندگی فرد، همچون پیشرفت تحصیلی، سلامت روان، ازدواج، شغل و روابط اجتماعی می باشد. این پژوهش نیز با هدف تعیین ارتباط هوش هیجانی، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پرستاری انجام گردید.روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که با روش نمونه گیری سرشماری، 107 دانشجوی پرستاری دانشکده علوم پزشکی نیشابور در سال 1388 مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار - اون و پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ (28 سوالی) و از معدل کل دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد میانگین هوش هیجانی دانشجویان 73.74±9.05 و میانگین سلامت روان آنها 30.57±10.13 بود. همچنین ارتباط معنادار آماری بین هوش هیجانی، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی وجود داشت (P<0.001). سایر یافته ها نشان داد ارتباط معنادار آماری بین بعضی اطلاعات دموگرافیک با هوش هیجانی (ترم تحصیلی)، سلامت روان (محل سکونت) و پیشرفت تحصیلی وجود دارد (P<0.001).نتیجه نهایی: به منظور رسیدن دانشجویان به سطح بالایی از مهارت های تحصیلی و موفقیت در آینده. علاوه بر توانایی های شناخت کلی، بایستی به رشد مناسب در جنبه هایی چون کنترل هیجانات و عواطف دست یابند. لذا پیشنهاد می گردد تا در برنامه درسی دانشگاه ها به هوش هیجانی و لزوم ارتقاء آن در دانشجویان توجه لازم به عمل آید.

مقدمه و هدف: ملاقات یکی از نیازهای اساسی بیماران و خانواده هایشان در مدت زمان بستری است. از آنجائیکه سیستم بهداشت و درمان به سمت الگوی بیمار محوری حرکت می کند، ملاقات از بیمار در بخش مراقبت های ویژه را به موضوعی مورد علاقه و قابل بحث در این بخش ها تبدیل کرده است. لذا تحقیق حاضر به بررسی تاثیر ملاقات برنامه ریزی شده بر شاخص های قلبی در بیماران بستری در بخش مراقبت قلبی پرداخته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. 60 بیمار مبتلا به سکته قلبی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بطور تصادفی به 2 گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمون، از بیمار درخواست می شد که نام کسانی که با آنها احساس راحتی بیشتری دارد و تمایل به حضور آنان در زمان ملاقات دارد؛ را بیان کند. و ملاقات کنندگان در مورد رعایت آداب صحیح ملاقات آموزش می دیدند. داده ها توسط پرسشنامه و چک لیست های مربوط به شاخص های فیزیولوژیک قبل، حین و بعد از ملاقات گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS18 انجام شد.نتایج: بین میانگین فشارخون سیستولیک (P=0.058)، دیاستولیک (P=0.057)، تعداد ضربان قلب (P=0.271)، تعداد تنفس (P=0.056) و اشباع اکسیژن خون شریانی (P=0.199) با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر در قبل، حین و بعد از ملاقات برنامه ریزی شده در گروه آزمون از لحاظ آماری تفاوت معنی داری دیده نشد. ولی در گروه کنترل غیر از اشباع اکسیژن خون شریانی (P=0.317) در بقیه موارد این تفاوت ها معنی دار بود (P<0.05).نتیجه نهایی: ملاقات برنامه ریزی شده برای حضور خانواده و دوستان بر بالین بیمار تغییرات مهمی در شاخص های قلبی عروقی از لحاظ بالینی ایجاد نمی کند. بنابراین طبق این مطالعه، دلیلی برای محدودیت ملاقات در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه وجود ندارد.

مقدمه و هدف: سکته مغزی علت اصلی ناتوانی در بزرگسالان و ششمین علت اصلی بار بیماری در سراسر جهان است. ماساژ بازتابی پا یکی از روش های طب مکمل است که می تواند جهت ارتقاء سلامتی مورد استفاده قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر نیز تعیین تاثیر این روش بر شاخص های فیزیولوژیک در مبتلایان به سکته مغزی می باشد.روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمائی بالینی می باشد که در آن 68 بیمار مبتلا به سکته مغزی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون (34 نفر) و کنترل (34 نفر) تقسیم شدند. در گروه آزمون ماساژ بازتابی پا به مدت 30 دقیقه برای هر بیمار انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش عبارت بود از: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم ثبت شاخص های فیزیولوژیک. داده ها در نرم افزار spss نسخه 20 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های مناسب استنباطی نظیر تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد.نتایج: آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان می دهد که روند تغییرات درجه حرارت، تنفس و درصد اشباع اکسیژن خون واحدهای پژوهش در طی مراحل کنترل شاخص های فیزیولوژیک از نظر آماری تفاوت معنی داری ندارد (P>0.05). اما تفاوت آماری معناداری از نظر ضربان قلب در دو گروه به دست آمد (P<0.01).نتیجه نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که می توان از ماساژ بازتابی پا جهت کاهش تعداد ضربان قلب به عنوان یک مداخله پرستاری ایمن، موثر و مقرون به صرفه استفاده کرد.

زمینه و هدف: بیماری های قلبی - عروقی شایع ترین علت مرگ و مهمترین عامل از کار افتادگی در بیشتر کشورهای جهان بوده و اصلاح شیوه زندگی و تبعیت از رژیم دارویی در این بیماران ضروری به نظر می رسد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر مداخلات خودمدیریتی بر اصلاح شیوه زندگی و تبعیت از رژیم دارویی در بیماران قلبی عروقی بود.روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و تعداد 86 بیمار قلبی - عروقی به روش نمونه گیری در دسترس در دو مرحله قبل و 6 ماه بعد از مداخله و در دو گروه آزمون و کنترل در آن شرکت کردند. گروه آزمون مداخلات خودمدیریتی مربوط به سبک زندگی سالم و تبعیت از رژیم دارویی طولانی مدت و گروه کنترل مداخلات روتین را دریافت کردند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک، پایبندی به رژیم داروئی و سبک زندگی بود. برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های آماری توصیفی، آزمون تی گروه های زوج و گروه های مستقل استفاده شد.نتایج: آزمون تی گروه های مستقل نشان داد که بعد از مداخله، اختلاف میانگین امتیازات «تبعیت از رژیم دارویی» (p<0.01) و همچنین در ابعاد سبک زندگی، بعد «انتخاب رژیم غذایی کم چرب» در بین گروه کنترل و مداخله معنی دار بوده است (p<0.05).نتیجه نهایی: نتایج مطالعه نشان داد که مداخلات خودمدیریتی در تبعیت از رژیم دارویی و تغییرات سبک زندگی در ابعاد انتخاب رژیم غذایی کم چرب می تواند کمک کننده باشد. در بیماران قلبی - عروقی که تغییر سبک زندگی در درازمدت مورد نظر متخصصین بوده، خودمدیریتی اقدام موثری برای افزایش توانمندی بیماران برای داشتن کنترل بر وضعیت خود تلقی شده است.