توسعه فیزیکی شهرها به دلیل پدیده تمرکز، به ویژه در شهرهای بزرگ، مشکلات کارکردی و مدیریتی پدید آورده است. به منظور برطرف کردن بخشی از مشکلات این شهرها، تمرکززدایی از آن ها ضروری است. شهر مشهد از نظر مساحت و جمعیت دومین شهر کشور پس از تهران است. این شهر مهم ترین مرکز سیاسی و اقتصادی - اجتماعی شرق کشور است. با توجه به محدودیت ها و امکانات توسعه شهر و عدم امکان استقرار همه جمعیت ناشی از افزایش جمعیت آینده در داخل محدوده پیوسته شهر از یک سو رهسپار شدن سرریز جمعیت به دلایل گوناگون به پیرامون این شهر و گسترش حاشیه نشینی در آن از سوی دیگر، و برای تمرکززدایی از مادر شهر مشهد طی دو دهه گذشته، دو شهر جدید اقماری به نام های گلبهار و بینالود، در منطقه شهری مشهد، به منظور ساماندهی این منطقه شهری طراحی و وارد فرایند احداث شده اند.هدف از این تحقیق بررسی و تحلیل نقش شهر جدید گلبهار در تمرکززدایی از مادر شهر مشهد است. نتایج حاصل از این تحقیق عدم موفقیت شهر جدید گلبهار در تمرکززدایی از مادر شهر مشهد را نشان می دهد، به طوری که از نظر جمعیت، اشتغال، مسمکن و سایر پیش بینی ها تا سال 1375 حتی تا سال 1380 نیز به هیچ کدام از اهداف فوق دست نیافته است. به طور مثال، تا سال 1380 تنها حدود 10 درصد (2397) نفر از گزینه حداقل جمعیت پیش بینی شده شهر برای سال 1375 24000) نفر( تحقق یافته است.بر اساس یافته های این تحقیق، برای تحقق کارکردهای پیش بینی شده برای شهر جدید گلبهار و ارتقای جایگاه آن در تمرکززدایی از مادر شهر مشهد، تغییر الگوهای توسعه شهر مشهد و کنترل ضوابط حفظ حریم شهر مشهد و تقویت و تحول در سیستم مدیریت شهر جدید گلبهار ضروری به نظر می رسد.