اختلالات اضطرابی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی بوده که به طور شایعی هم زمان در سایر اختلالات روانپزشکی دیده می شود. همراهی اختلالات اضطرابی با اختلالات خلقی به ویژه افسردگی تک قطبی در کتب و مقالات متعددی بحث شده است، اما آنچه امروزه هم چنان به آن کم توجهی می شود همراهی این اختلال با اختلال خلقی دو قطبی است که گاه به صورت سندرم کامل و گاه به شکل وجود علایم می باشد. انواع اختلالات اضطرابی در این همراهی دیده می شود. همراهی اختلال پانیک و اختلال وسواسی به طور شایعی در بیماران مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی به ویژه در اپیزود مختلط (mixed) مشهود است. چگونگی افتراق این همراهی در بیماران خلقی تک قطبی و دو قطبی هدف این سخنرانی است.

مشتقات لیتیم از قرن نوزدهم جهت درمان بیماریها بخصوص اختلالات دو قطبی مورد مصرف قرار گرفته است.مسمومیت کشنده لیتیم از همان شروع مصرف آن شناخته شده بود و بعلاوه پایین بودن شاخص درمانی آن از مشکلات مهم در تجویز آن می باشد.بمنظور پیش گیری از مسمومیت فوق پایش سطح دارو در خون مورد توافق قرار گرفته است.خونگیری مکرر و بخصوص در دور تثبیت بصورت هفتگی برای بیماران توام با استرس بوده و بعلاوه در بیماران روانی و بویژه در اطفال مشکل می باشد. از این رو محققین همواره در تلاش برای یافتن راهی کمتر تهاجمی بوده اند. یکی از این راهها پایش دارو در بزاق می باشد ولی بررسی ها بیانگر اختلاف نظر راجع به ارزش بزاق در پایش فوق می باشد. در این مقاله کلیه مطالعات منتشر شده از 1949 تاکنون مورد بررسی قرار گرفت و اختلاف نظر فوق بخوبی آشکار گردید. با توجه به بررسی فوق سه راه برای رفع این اختلاف نظر پیشنهاد گردیده است. 1- محاسبه نسبت غلظت سرمی لیتیم به غلظت بزاقی آن بر اساس متوسط سه جفت نمونه مختلف 2- بهبود روش و تکنیک آزمایشات و 3- اصلاح نسبت یاد شده بر اساس نشانگرهای طبیعی مشخص.

زمینه و هدف: اختلالات خلقی، گروه بزرگی از بیماری های روان پزشکی می باشد که از این بین، اختلالات طیف بای پولار مدت های زیادی بدون تشخیص و درمان مناسب باقی می ماند. یکی از ابزارهای رایج بیماریابی برای این منظور، پرسشنامه اختلالات خلقی است. از این رو، این مقاله نسخه فارسی پرسشنامه فوق و ویژگی های روان سنجی آن را در شهر اصفهان ارایه کرد.مواد و روش ها: با استفاده از نمونه گیری در دسترس 62 نفر از بیماران مبتلا به طیف اختلالات بای پولار (بر اساس مصاحبه روان پزشکی و ابزار ساختار یافته یاComposite international diagnostic interview ) و 62 نفر از افراد سالم (بر اساس پرسشنامهGeneral health questionnaires ) به عنوان گروه سالم در نظر گرفته شدند (که از نظر سن، تاهل، جنس، تحصیلات و شغل با گروه بیمار جور بودند) و ابزار MDQ (Mood disorder questionnaires) توسط آنها تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری Cronbach's alpha، ضریب همبستگیSpearman ، تحلیل تمایزات و تحلیل عاملی استفاده شد.یافته ها: پایایی کل پرسشنامه با استفاده از 0.81 Cronbach's alpha گزارش شد. همچنین ضرایب همبستگی درونی هر سوال با نمره کل بین 0.18 تا 0.64 محاسبه شد. نقطه برش، حساسیت و ویژگی به ترتیب 8.5، 67 درصد و 76 درصد محاسبه گردید. با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و با استفاده از چرخش واریماکس، ابزار نهایی از 3 عامل اساسی برخوردار شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، پرسشنامه مزبور از ویژگی های روان سنجی مناسبی در جامعه پژوهشی برخوردار می باشد و می توان از آن به عنوان یک ابزار معتبر جهت غربالگری دقیق اختلالات طیف بای پولار در مراکز بهداشتی - درمانی استفاده نمود.

زمینه و هدف: اختلالات خلقی گروهی از اختلالات روانی هستند که برکیفیت خلق و خوی شخص تاثیر عمیق گذاشته و نحوه ادراک وی را از خویش و محیط اطرافش دگرگون می سازند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرین های استقامتی بر میزان اختلالات خلقی (افسردگی و شیدایی) دانش آموزان پسر شهر یاسوج بود.روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی و میدانی از دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر یاسوج 854 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده و پرسشنامه اختلالات خلقی بین آنان توزیع شد. تعداد 24 نفر از آنها علایم افسردگی و شیدایی داشتند که افراد دچار افسردگی به صورت تصادفی در دو گروه 9 نفره آزمایش و کنترل و افرادی که تمایل به شیدایی داشتند در دو گروه 3 نفره (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق دو خرده مقیاس افسردگی و شیدایی مربوط به پرسشنامه چند وجهی مینوسوتا بود. پس از آزمون اولیه، گروه های آزمایش 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 50 دقیقه تمرین های استقامتی را با شدت 55 تا 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام دادند. در طی این مدت، گروه کنترل هیچ گونه تمرین ورزشی نداشتند. در پایان از 4 گروه، آزمون نهایی مجدد به عمل آمد. داده با آزمون های آماری تی مستقل و وابسته تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد، بین میانگین نمرات افسردگی و نمرات شیدایی، پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معنی داری مشاهده شد. علاوه بر این، تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمرات افسردگی پس از مداخله مشاهده شد (p<0.001)، در حالی که تفاوت نمرات شیدایی بین این دو گروه معنی دار نبود (p>0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان عنوان کرد که تمرین های استقامتی تاثیر معنی داری بر کاهش افسردگی و شیدایی دارد و این کاهش در اختلال افسردگی نسبت به شیدایی نمایان تر است.