0

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر کاربست الگوی آموزش مبتنی بر محیط های یادگیری سیار بر حضور اجتماعی و حضور تدریس دانش آموزان مدارس هوشمند در درس ریاضی بوده است. در این پژوهش از روش تحقیق ترکیبی استفاده شد. در قسمت تحقیق کمی از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزانی هستند که در شهر تهران در مدارس هوشمند مشغول به تحصیل می باشند. جهت گزینش حجم نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان مدارس هوشمند شهر تهران، یک مدرسه انتخاب و سرانجام 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش محتوای تهیه شده توسط محقق از طریق سیستم مدیریت یادگیری سیار که بر اساس الگوی ارائه شده طراحی گردیده بود، قرار گرفتند. جهت بررسی فرضیه های اول و دوم تحقیق از تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که کاربرد این الگو بر تمام اَبعاد حضور اجتماعی و حضور تدریس در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل (در پس آزمون) موثر بوده است.

هدف: در این پژوهش مهارت های حرکتی و شیوه کارکرد سیستم عصبی کودک مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجا که ابتدایی ترین پاسخهای رفتاری کودک از نوع حرکتی است و حرکت از فعالیتهای بازتابی آغاز گردیده، با رشد و تکامل دستگاه اعصاب مرکزی پیچیده تر شده و به مراکز بالاتر عصبی مرتبط میشود، بررسی وضعیت حرکتی کودک، ما را از شیوه کارکرد عصبی او آگاه خواهد نمود. روش: در این بررسی چگونگی عملکرد سیستم عصبی 20 نفر از دانش آموزان پسر دارای نارسایی های ویژه یادگیری ریاضیات و 20 نفر دانشآموزان عادی پسر پایه های سوم و چهارم ابتدایی شهر تهران به کمک آزمون هوشی ریون کودکان، آزمون تشخیص اختلالات یادگیری ریاضیات و آزمون رشد حرکتی لینکلن – اوزرتسکی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. داده های پژوهش به کمک ضریب همبستگی و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که عملکرد مهارت های حرکتی کلی دانش آموزان عادی بهتر از دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری در ریاضیات است. همچنین مهارت های حرکتی درشت و ظریف و هماهنگی حرکتی، سرعت حرکتی و تعادل ایستای دانش آموزان عادی بهتر از مهارت های یاد شده در دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری در ریاضیات بوده است.