آخرین بیلان منابع و مصارف آب در کشور مربوط به سال آبی 1390-1389 است که طی آن بیلان منابع آب منتهی به سال آبی 1390-1389 (متوسط دوره 45 ساله) در قالب 609 محدوده مطالعاتی کشور توسط بخش آب وزارت نیرو تهیه شده است. بیلان تهیه شده برای مقیاس های مکانی 30 حوضه آبریز درجه دو، 6 حوضه آبریز درجه یک و درنهایت کل کشور ارائه شده است. براساس این بیلان، سه حوضه آبریز درجه دو با بیشترین ورودی آب عبارتند از: کارون بزرگ، کویر مرکزی و دریاچه نمک به ترتیب مقادیر مطلق 41553، 30243 و 24985 میلیون مترمکعب. همچنین بیشترین کسری در ذخیره نیز در حوضه های آبریز درجه دو دریاچه نمک، کویر مرکزی و دریاچه ارومیه با مقادیر 1039-، 1006- و 594- میلیون مترمکعب اتفاق افتاده است. در مقیاس حوضه های آبریز درجه یک خلیج فارس و دریای عمان، دریای خزر، فلات مرکزی، دریاچه ارومیه، قره قوم و مرزی شرق، آب تجدیدپذیر به ترتیب با مقادیر 56929، 22465، 22290، 5071، 1675 و 1447 میلیون مترمکعب حاصل می شود که درنهایت کل آب تجدیدپذیر کشور را رقم می زند. همچنین در این مقیاس تمام حوضه های آبریز تغییرات منفی ذخیره دارند. مهم ترین موارد آسیب شناسی بیلان آب کشور را می توان: عدم متولی مشخص واحد، به روز نبودن و فواصل زمانی طولانی به روزرسانی، ساختار تصدی گری نامناسب در بدنه اجرایی و همچنین مشخص نبودن مرز بین اندازه گیری و تخمین برشمرد. آسیب های یادشده درنهایت به مؤثر نبودن بیلان منابع و مصارف آب در تدوین سیاستگذاری های کشور منجر می شود. در این راستا تکمیل و تجهیز شبکه پایش کشور و استفاده از فناوری های روزآمد پایش و اندازه گیری، استانداردسازی روش تدوین بیلان و تغییر به رویکرد حسابداری آب به عنوان برخی پیشنهادها برای بهبود مقوله بیلان آب کشور ارائه می شود.

در کار پژوهشی حاضر، طی یک سال از پنج ایستگاه تعیین شده توسط کارفرما (ورودی و خروجی تصفیه خانه بیله سوار، ایستگاه پمپاژ آب جعفرآباد، ورودی و خروجی تصفیه خانه پارس آباد، دریاچه شهرک کشت و صنعت مغان و سد میل مغان واقع در مرز جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان در شهرستان اصلاندوز) نمونه برداری انجام گردید و غلظت نه سم پر مصرف (مالاتیون، تری بنورون متیل، پروپارژیت، تبوکونازول، پروپیکونازول، 4, 2ـD، کارباریل، فنوکساپروپ ـ پی ـ اتیل، مانکوزب) و یک سم ممنوعه (لیندن) در آب به وسیله روش های کروماتوگرافی مایع و گازی اندازه گیری شد تغییرات ماهانه و میزان گذر و یا عدم گذر از حدود مجاز برای هر سم بررسی گردید. عملکرد تصفیه خانه های منطقه نیز در حذف آلودگی سموم کشاورزی ارزیابی شد.