هدف: اضطراب فراگیر موجب ادامه نگرانی افراطی و تعمیم یافته ای می شود که ویژگی آشفته ساز اصلی این اختلال به شمار می رود. این پژوهش در این راستا و با هدف بررسی رابطه بین افکار اضطرابی با باورهای فراشناختی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است. روش: جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دبیرستانی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و نمونه مورد بررسی 60 دانش آموز دبیرستانی (30 دختر و 30 پسر) بودند که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV مبتلا به این اختلال تشخیص داده شدند. این افراد به روش نمونه گیری تصادفی - خوشه ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های مقیاس افکار اضطرابی و مقیاس اضطراب فراگیر پاسخ دادند. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و آزمون آماری تحلیل واریانس تحلیل شدند.یافته ها: این بررسی نشان داد که افکار اضطرابی (جسمانی، اجتماعی و فرانگرانی) دختران و پسران با باورهای فراشناختی غیرقابل کنترل بودن نگرانی رابطه معنی داری دارند (0.05>p) و دختران بیش از پسران دارای باورهای فراشناختی مثبت (0.001>p) و باورهای فراشناختی منفی (0.01>p) درباره نگرانی هستند. بین افکار فرانگرانی و باورهای فراشناختی غیرقابل کنترل بودن نگرانی و هم چنین بین باور فراشناختی پرهیز از نگرانی و فرانگرانی در هر دو گروه رابطه وجود داشت (0.05>p).نتیجه گیری: باورهای فراشناختی منفی و مثبت می توانند سبب تداوم نگرانی شوند. تفاوت میان دختران و پسران در فراوانی باورهای فراشناختی درباره نگرانی، تبیینی برشیوع بیشتر اضطراب فراگیر در دختران است.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه فرانگرانی و باورهای فراشناختی منفی با فوبی است. برای این منظور 270 دانشجو (165 دختر و 105پسر) از دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن به صورت در دسترس انتخاب و با خرده مقیاس باورهای منفی فراشناختی در مورد نگرانی (مربوط به پرسشنامه فراشناخت ها) و خرده مقیاس فرانگرانی (مربوط به پرسشنامه افکار اضطرابی) و  مقیاس SCL-90-R مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین میزان باورهای منفی فراشناختی فرانگرانی و فوبی اجتماعی در دانشجویان، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش، نشان داد که بین سطح فرانگرانی و باورهای منفی فراشناختی رابطه مثبت معناداری وجود دارد.

هدف اصلی این مطالعه بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه ایرانی دو ابزار اصلی مدل فراشناختی، یعنی پرسشنامه کنترل فکر و پرسشنامه افکار اضطرابی بود. روش این پژوهش در ابتدا برگردان دو پرسشنامه بود؛ سپس 767 نفر از دانشجویان دانشگاه قزوین پرسشنامه های افسردگی بک- ویرایش دوم، پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه سلامت روانی، پرسشنامه کنترل فکر و پرسشنامه افکار اضطرابی را کامل کردند. 528 نفر از این افراد پس از دو هفته در فرایند آزمون- بازآزمون شرکت کردند. با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی 5 عامل قابل تفسیر با عنوان «پرت کردن حواس»، «نگرانی»، «کنترل اجتماعی»، «تنبیه» و «ارزیابی دوباره» برای پرسشنامه کنترل فکر شناسایی شدند. پرت کردن حواس با نشانه های افسردگی، اضطراب، علایم بدنی و اختلال در کارکرد اجتماعی رابطه معکوس و معنی داری داشت. عامل های نگرانی و تنبیه با نمره های افسردگی و اضطراب و تمام زیرمقیاس های سلامت عمومی ارتباطی مستقیم و معنی دار داشتند. میزان همسانی درونی عامل های پرسشنامه و پایایی بازآزمایی آن ها رضایت بخش بود. تجزیه و تحلیل های مربوط به تحلیل عاملی اکتشافی در مورد پرسشنامه افکار اضطرابی سه عامل با عنوان های «فرانگرانی»، «اضطراب اجتماعی» و «اضطراب سلامتی» را ظاهر ساخت. این سه عامل با افسردگی، اضطراب و شاخص های ناراحتی روانی در پرسشنامه سلامت عمومی ارتباطی مثبت و معنی دار داشتند. میزان همسانی درونی و پایایی بازآزمایی این مقیاس نیز مطلوب و رضایت بخش بود. یافته های این مطالعه شواهد نویدبخشی را در مورد قابلیت کاربرد نسخه فارسی پرسشنامه کنترل فکر و پرسشنامه افکار اضطرابی در جمعیت عمومی ایران فراهم می کند، اما ویژگی های روان سنجی پرسشنامه در جمعیت بالینی ایرانی ناشناخته باقی مانده است و در این زمینه به مطالعات بیش تری نیاز است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: مدل فراشناختی در اختلال اضطراب فراگیر، با فرآیند شناختی مرتبط با نگرانی آسیب شناختی خصوصا نقش باورهای مثبت و منفی درباره نگرانی مطرح شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر اضطراب و مولفه های فراشناختی مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود.روش: این مطالعه شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. از میان همه بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر که به کلینیک روان شناسی در شهرستان مشهد مراجعه کرده بودند، 20 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان با استفاده از مصاحبه ساختاریافته بالینی و بر اساس اختلال های محور یک انتخاب شدند. گروه آزمایش طی 9 هفته تحت درمان فراشناختی ولز قرار گرفتند و در این مدت بر گروه گواه هیچ گونه مداخله درمانی انجام نگرفت. پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه فراشناخت و نیز پرسشنامه فرانگرانی به عنوان ابزار ارزشیابی در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین اضطراب، فرانگرانی و مولفه های باورهای فراشناختی در گروه آزمایش، پس از مداخله درمانی فراشناختی در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرده است.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش با نتایج سایر پژوهش ها در این حیطه همخوانی داشته و نشان دهنده اثربخش بودن درمان فراشناختی بر اضطراب و مولفه های فراشناختی مبتلایان اختلال اضطراب فراگیر بود.

هدف این مطالعه بررسی اثربخشی درمان فراشناختی در کاهش علائم اضطراب و اثر آن بر فرانگرانی و کیفیت زندگی بیماران دارای اختلال اضطراب فراگیر است. نمونه این پژوهش از 11 آزمودنی تشکیل می شد که با روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (6 نفر که تحت درمان قرار گرفتند) و کنترل (5 نفر که در لیست انتظار قرار داده شدند) تقسیم شدند. شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون، پرسشنامه های اضطراب بک، فرانگرانی ولز، و کیفیت زندگی را تکمیل کردند. نتایج با روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند که نشان داد درمان فراشناختی علائم اضطراب و فرانگرانی را کاهش می دهد و کیفیت زندگی افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر را ارتقا می بخشد.

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: هدف مقاله حاضر مرور و تحلیل درمان فراشناختی (MCT) به عنوان یکی از مداخلات اثربخش در درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در دو دهه اخیر می باشد.مواد و روش ها: این مقاله به روش مقالات مروری نظام دار، به بررسی مفروضه ها و مداخلات زیربنایی و اساسی درمان فراشناختی (MCT) اختلال استرس پس از سانحه و مطالعات به عمل آمده در زمینه اثربخشی این رویکرد درمانی از سال 2000 تا 2013 از طریق پایگاه های اطلاع رسانی پاب مد، الزویر و گوگل اسکولار، می پردازد.نتایج: در MCT، باورهای فراشناختی منفی، پردازش های شناختی و توجهی ناکارآمد (نشخوار فکری، فرانگرانی، اجتناب، فرونشانی فکر، پایش مداوم تهدید) به عنوان علت اصلی PTSD تلقی می شوند. بر خلاف درمان های رفتاری- شناختی درمان در MCT شامل مواجهه و بحث و گفتگو پیرامون محتوای شناختی نیست، بلکه درمان و آموزش بیشتر متمرکز بر نوع پردازش و فرایند تفکر است.بحث و نتیجه گیری: درمان فراشناختی رویکرد نو پدیدی است که در نتیجه مدل سازی و فرضیه آزمایی نظام دار بوجود آمده و به فنون مختلفی منجر شده است که اثربخشی آنها در مطالعات علمی نشان داده شده است. این رویکرد در درک و درمان اختلال های روانی مختلف به خصوص PTSD بسیار موثر بوده است.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مولفه های فراشناختی، فرانگرانی و درآمیختگی افکار با اختلال بدشکلی بدن بود.روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 155 نفر از دانش آموزان متوسطه شهرستان اصفهان در سال تحصیلی 92-91 بود که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: مقیاس اصلاح شده وسواس فکری عملی یل– براون برای اختلال بدشکلی بدن (YBOCS-BDD)، پرسشنامه فراشناخت (MCQ-30)، پرسشنامه فرانگرانی (MWQ) و پرسشنامه درآمیختگی افکار(TFI) بودند.یافته ها: نتایج نشان داد که اختلال بدشکلی بدن رابطه معناداری با مولفه های فراشناختی، فرانگرانی و درآمیختگی افکار دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون هم زمان نشان داد که نمره کلی فراشناخت، فرانگرانی و درآمیختگی افکار 24 درصد از واریانس نمرات اختلال بدشکلی بدن را پیش بینی می کنند.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که بین فراشناخت مشکل ساز، فرانگرانی، درآمیختگی افکار و اختلال بدشکلی بدن در بین دانش آموزان مقطع متوسطه رابطه وجود دارد.

هدف: مشکلات و حوادثی مختلفی که در زندگی انسان رخ می دهد حالات روحی و روانی فرد را دستخوش تغییر می کند. سقط مکرر جنین نیز یکی از رخداد هایی است که بر هیجانات زنان تاثیر زیادی دارد. این مطالعه با هدف نقش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب و فرانگرانی در زنان دارای سقط جنین مکرر انجام شد.روش: جامعه این مطالعه زنان داری مشکل سقط جنین در مراکز بهداشت شهر رشت بود که از بین آنها با توجه به ویژگی های سنی، و عدم مشکلات شخصیتی، به صورت هدفمند 40 نفر انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی انتساب شد. میزان اضطراب و فرانگرانی شرکت کنندگان قبل و بعد از آموزش مدیریت استرس با استفاده از دو مقیاس اضطراب کتل و فرانگرانی ولز (2000) اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد آموزش شناختی- رفتاری مدیریت استرس، میزان اضطراب و فرانگرانی را در زنان دارای سقط جنین مکرر کاهش می دهد.نتیجه گیری: افرادی که مهارت های مقابله ای لازم برای کنترل اضطراب و استرس را دریافت می کنند، توانایی این را دارند که افکار مضطرب و نگران کننده خود را کنترل کنند. در نتیجه استرس، اضطراب و فرانگرانی به صورت پیوسته کاهش پیدا می کنند.