هدف: بررسی وجود جهش های نقطه ای در ژنهای ترانسفر (tRNA) RNA در بیماری 30 ساله با علایم بالینی، بیوشیمیایی و هیستوشیمیایی ویژه بیماریهای میتوکندریائی و فاقد هرگونه اختلاف حذفی و یا اضافی در DNA میتوکندری (mtDNA).نوع مطالعه: تجربی – کاربردیمواد و روشها: تکنیکهای ژنتیک مولکولی شامل PCR، RFLP، DNA Sequencing و...یافته ها: در این بیمار که مبتلا به ضعف عضلانی و کاردیومایوپاتی بود، جهش جدیدی در mtDNA روی ژن کدکننده ترانسفر RNA سرین (UCN) شناسایی شد. این جهش هتروپلاسمیک، به صورت جایگزینی باز آلی C به جای T در موقعیت 7480 که در لوپ آنتی کدون tRNA که از نظر تکاملی بسیار پایدار می باشد، اتفاق افتاده است. این جهش در هیچکدام از افراد کنترل مشاهده نشد. بررسی mtDNA بدست آمده از سلولهای خونی و عضلانی نشان داد که این جهش در هر دو بافت مزبور وجود دارد. مقدار mtDNA جهش یافته در عضله و گلبولهای سفید خون اندازه گیری و مشخص شد که میزان هتروپلاسمی در این بافتها به ترتیب 73% و 30% است. جهش 7480 در سلولهای خونی بستگان بیمار مشاهده نشد.مطالعه مقاطع تهیه شده از فیبرهای عضلانی آشکار نمود که فیبرهای عضلانی طبیعی و غیرطبیعی (COX deficient) از نظر محتوای DNA موتان با هم اختلاف فاحشی دارند. فیبرهای با نقص فعالیت آنزیمی سیتوکروم اکسیداز (COX) حاوی بیش از mtDNA 90% جهش یافته، در حالی که سطح جهش در فیبرهای عضلانی طبیعی از 9% تا 68% متغیر بود.نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که جهش 7480 در این بیمار می تواند علت اساسی اختلالات مشاهده شده باشد.

هدف: بررسی هیستوشیمیایی پیدایش و گسترش گلیکوکانجوگیت ها به موازات تغییرات مورفوژنیک در ضمن تکامل روده ها در جنین رتمواد و روشها: مقاطع پارافینی 5 میکرونی از قسمتهای مختلف روده جنینهای رت در مراحل مختلف تکامل (از روز دهم تا زمان تولد) در مجاورت دو لکتین (Arachis hypogaea, peanat) PNA و (Dolichos Biflorus, horse gram) DBA که با آنزیم (Horse Radish Peroxidase)HRP متصل شده اند، قرار گرفته و پس از مجاورت با دی آمینوبنزدین و آب اکسیژنه و بر اساس غلظت رنگ قهوه ای تولید شده، مطالعه شدند. از رنگ آلسین بلو به عنوان رنگ زمینه استفاده شد.یافته ها: دو لکتین DBA و PNA واکنشهای متفاوتی از خود نشان دادند. در اوایل دوران مورفوژنز روده ها و تا روز پانزدهم جنینی، هیچ کدام از آنها واکنشی نداشتند. PNA در ابتدا با لایه زیر مخاطی، سطح لومینال سلولهای مخاطی واکنش داشته و در اواخر دوران جنینی با سلولهای اپی تلیال روده به استثنای سلولهای جامی شکل به شدت واکنش داد؛ شدت واکنش از ناحیه راس به قاعده ویلوس کاهش یافت. DBA فقط در اواخر دوران جنینی و در اپی تلیوم روده بزرگ واکنش داد.نتیجه گیری: یافته ها بیانگر آن است که در شکل گیری لایه زیر مخاطی و همین طور بالغ شدن کامل سلولهای آنتروسیت روده باریک، دی ساکارید گالاکتوز ان استیل گالاکتوز آمین نقش بسیار اساسی دارد اما در روده بزرگ ملکول قندی دیگری در تکامل و آماده نمودن مخاط روده برای مراحل بعد از تولد نقش دارد. این قند انتهایی زنجیره قندی گلیکوکانجوگیت های مخاط روده بزرگ، ان استیل گالاکتوز آمین است که طبق مطالعات انجام یافته دیگر، در مخاط روده بزرگ بالغین نیز برقرار می ماند.

در این تحقیق از 10 خرگوش 7 ماهه با وزن متوسط 1000-1500 گرم استفاده شد. ابتدا خرگوشها در دو گروه پنج تایی تحت عنوان شاهد و تزریقی تقسیم بندی شدند. با تزریق طولانی مدت داروی ایزوپرنالین (Isoprenaline) با دوز 8.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 22 روز مشخص شد که وزن غده بناگوشی خرگوش پس از تزریق به بیش از 3 برابر گروه شاهد رسیده است. در مطالعات بافت شناسی در سطح میکروسکوپ نوری هیپرپلازی، هیپرتروفی و افزایش مواد موکوپلی ساکاریدی در واحدهای ترشحی این غده مشاهده شد. در رنگ آمیزی اختصاصی هم مشخص شد که واحدهای ترشحی این غده با رنگ آمیزی اسید پریودیک شیف (Periodic acid shiff) واکنش مثبت و با رنگ آمیزی آلسین بلو (Alcian blue) واکنش منفی نشان داده است. در سطح میکروسکوپ الکترونی در مقایسه با قبل از تزریق که دو نوع گرانول ترشحی روشن و تیره مشاهده گردید. در بعد از تزریق فقط گرانولهای ترشحی بزرگ با ماتریکس روشن همراه با هیپرتروفی سلولی در این غده دیده شد.

تکامل جنینی بسیاری از ارگان ها مستلزم میان کنش های متعدد سلول ها و بافتها با یکدیگر و نیز محیط خارج سلولی می باشد و در این میان، روند تکامل دندان، سیستم بیولوژیک مناسب و جالبی را فراهم ساخته است که در آن امکان بررسی میان کنش های اپی تلیالی – مزانشیمی دو طرفه و نیز بررسی دخالت میان کنش سلول ها با ماتریکس خارج سلولی وجود دارد. با به دست آوردن الگوی توزیع مولکول های مختلف در ماتریکس خارج سلولی می توان نقش بالقوه آنها را در هر مرحله تکاملی ارزیابی کرد و جهت تشخیص و پیش آگهی بیماریها در شرایط پاتولوژیک مورد استفاده قرار دارد. گلیکوزآمینوگلیکان ها از جمله اجزای عمده ماتریکس خارج سلولی هستند که در روند مورفوژنز و تمایز طبیعی سلول ها و بافتها مطرح می باشند؛ بنابراین در این مطالعه تعدادی از این مولکول ها جهت ردیابی در پالپ دندان انتخاب شدند. مطالعه بر روی موش Balb-c از روز دوازدهم جنینی تا 9 روز پس از تولد با رنگ آمیزیهای هیستوشیمیایی خاص گلیکوزآمینوگلیکان ها صورت گرفت و با استفاده از آزمون غیر پارامتری کروسکال – والیس و آزمون دو طرفته Mann-Whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در طی روند تکامل پالپ بین گروههای مورد مطالعه از نظر بروز اسید هیالورونیک، کندروایتین سولفات، گلیکوزآمینوگلیکان های اسیدی و سولفاته اختلاف معنی داری وجود داشت. نتایج نشان داد که تغییر گلیکوزگلیکان های پالپ در تمایز قسمتهای محیطی آن به ادنتوبلاست ها حایز اهمیت است؛ به عبارت دیگر، سنتز و ترشح اجزای ماتریکس خارج در وقایع مورفوژنی اهمیت دارد و از الگوی زمانی – مکانی خاصی تبعیت می کند؛ به همین دلیل پیشنهاد می شود در مطالعات بعدی با تغییر این ترکیبات در پالپ، تمایز بیشتر ادنتوبلاست ها در ضایعات عاج مورد توجه قرار گیرد.

تکامل جنینی ناحیه صورت و حفره جنینی به علت پیچیدگی تکاملی خود از حساسیت خاصی برخوردار است و به همین علت مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. این حساسیت به علت وجود میان کنشهای مختلف سلولی (cell-interactions) بین چند نوع جمعیت سلولی که شامل اکتودرم سطحی، سلولهای نورال کرست که از لبه لوله عصبی منشا می گیرند و سلولهای مزانشیمی با منشا لایه زاینده مزودرم، می باشد. بحرانی بودن این میان کنشها به این علت است که اولا در زمانهای بسیار محدودی به وقوع می پیوندند و ثانیا غیرقابل برگشت می باشند و ثالثا عوامل شیمیایی که در این ارتباطات سلولی نقش میانجی را دارند اکثرا ناشناخته مانده که احتمالا علت آن مقدار بسیار کم اما موثر آنها می باشد. در این مطالعه ما با استفاده از جنین موشهای آزمایشگاهی که مراحل اولیه تکامل ناحیه کرانیوفاسیال آنها مشابه جنینهای انسانی می باشد، شکل گیری و اتصال زوائد کلیدی تشکیل دهنده صورت را مورد مطالعه قرار دادیم و با استفاده از ماده مخدر مرفین به عنوان تراتوژن، قبل از تشکیل زوائد صورتی و در زمان مهاجرت سلولهای نورال کرست، موفق به ایجاد تجربی شکاف کام ثانویه شدیم که با توجه به آنالیزهای آماری از نسبت درصد بالا و معنی داری برخوردار بود. دوز به کار گرفته شده مرفین که به صورت یک یا دو تزریق انجام پذیرفت، فقط باعث توقف تکامل زوائد پالاتین شد و بقیه زوائد صورتی تکامل طبیعی خود را ادامه دادند. مکانیسم عمل مرفین بر زوائد پالاتین هنوز برای ما روشن نشده است. احتمالا مواد شیمیایی که در ارتباطات سلولی جهت تمایزات سلولی و شکل گیری زوائد صورتی دخیل هستند با یکدیگر متفاوت هستند و این ماده تراتوژن در عملکرد آنها موثر نیست. مطالعات هیستوشیمیایی خصوصا استفاده از برخی لکتینها جهت شناسایی گلیکوکانجوگیتهای درگیر در پدیده های تکاملی زوائد پالاتین و همین طور مونوکلونال آنتی بادیهایی که بر علیه پروتئینهای ماده خارج سلولی می باشد، شاید بتواند مکانیسم عمل این ماده ناهنجاری زا و سایر تراتوژنهای مشابه را روشن سازد.

هدف: بررسی آورانهای ناحیه سپتوم جانبی با استفاده از روش ردیابی رتروگراد (HRP) Horseradish peroxidaseمواد و روشها: یک میکرولیتر آنزیم ردیاب 25) HRP درصد، سیگما) به وسیله جراحی استرئوتاکسیک و از طریق سرنگ هامیلتون به درون ناحیه سپتوم جانبی (LS) تزریق شد. 48 ساعت پس از جراحی، مغز حیوان پرفیوز، تثبیت و برش گیری شده و HRP با استفاده از واکنش هیستوشیمیایی با کمک تترامتیل بنزدین و آب اکسیژنه آشکار شد.یافته ها: اجسام سلولی نشاندار شده به طور یک طرفه در باند دیاگونال بروکا و هیپوکامپ در تلانسفال، هسته های پاراونتریکولار، پاراتینیال، ری یونینس، جانبی- خلفی، اینترانترودورسال و میانی- پشتی در تالاموس، ناحیه پره اپتیک جانبی، هیپوتالاموس قدامی و پشتی، هیپوتالاموس جانبی توبرسینوروم، ناحیه پری فورنیکال، هیپوتالاموس خلفی، هسته های ساب مامیلوتالامیک، سوپرامامیلاری و پستانی- جانبی در هیپوتالاموس، ناحیه تگمنتال شکمی، هسته اینترفاسیکولاریس، هسته اینترپدانکولار، هسته های رافه، هسته های تگمنتال، ناحیه خاکستری مرکزی و لوکوس سرلئوس در ساقه مغز مشاهده شدند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از ارتباط قسمتهای فوق با سپتوم جانبی و نقش واسطه های شیمیایی در این مسیرها، ناحیه سپتوم جانبی می تواند مرکز دریافت و تعدیل اطلاعات شناختی، رفتاری و اتونومیک از نواحی مختلف مغز باشد.

در این بررسی ساختار میکروسکوپی، هیستوشیمیایی و بیوشیمیایی غده بزاقی بناگوشی در گوسفند و بز در گروه های ده تایی مورد مطالعه قرار گرفت. در بررسی میکروسکوپیک غدد مشاهده شد که چهارچوب غدد مشاهده شد که چهارچوب غدد در هر دو حیوان به وسیله کپسولی از جنس بافت پیوندی متراکم نامنظم که در آن الیاف ارتجاعی الاستیک و سلول های عضلاتی صاف وجود دارند احاطه شده است. شکل واحدهای ترشحی در غدد بناگوشی در گوسفند و بز از نوع لوله ای و آسینی با ماهیت ترشحی سروزی می باشد که تفاوت ساختار این غده در گوسفند و بز در نوع سلول های تشکیل دهنده واحد های ترشحی می باشد. به علاوه بیشتر واحدهای ترشحی در غده بناگوشی گوسفند از نوع لوله ای شبیه به لوله های کلیوی می باشند. در مطالعات مقایسه ای هیستوشیمیایی مشاهده شد که واحدهای ترشحی غده بناگوشی گوسفند و بز فاقد هر دو نوع مواد ترشحی موکوپلی ساکاریدی خنثی و اسیدی هستند. علاوه بر این وجود گلیکوژن در برخی از سلول های مجاری ترشحی مخطط نیز به اثبات رسید. در بررسی بیوشیمیایی، وجود آنزیم های آلانین ترانس آمیناز (ALT)، آسپارتات ترانس آمیناز(AST)، لاکتات دی هیدروژناز (LDH) و رودنیز در غدد بزاقی بناگوشی گوسفند و بز در هر دو جنس به اثبات رسید و مقایسه گردید. از طرف دیگر فعالیت آنزیم های آرژیناز و آمیلاز در بافت این غدد مشاهده نشد.

زمینه: سلولهای جامی شکل بصورت غدد تک سلولی اگزوکرینی بوده که در نقاط خاصی از لوله گوارش و در بین سلولهای اپیتلیال پراکنده می باشند. مطالعات دقیق هیستوشیمیایی برای پی بردن به منشا جنینی، زمان پیدایش، تمایزات ملکولی و ماهیت ماده ترشح شده آنها، بسیار پراکنده و اندک می باشد.اهداف: هدف ما از این مطالعه، پژوهش و استفاده از روش بسیار دقیق لکتین هیستوشیمی، راهیابی به پاسخی برای موارد ذکر شده در فوق می باشد.روش بررسی: جنینهای مرحله بندی شده رات از روز دهم حاملگی تا زمان تولد مورد بررسی قرار گرفتند. کلیه این جنینها طبق روال معمول رشهای هیستولوژی در محلول B4G فیکس شده و سپس برای برشهای 5 میکرونی پارافینی آماده گشتند. لکتینهای مورد استفاده تماما با HRP کانجوگیت شده بودند و شامل UEA-1 ، LTA و OFA برای قند انتهایی فوکوز، DBA برای قند انتهایی ان استیل گالاکتوز آمین و PNA برای دو قند انتهایی گالاکتوز و ان استیل گالاکتوز آمین بوده که برای مدت دو ساعت در مجاورت برشهای روده و در مراحل مختلف تکامل جنینی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج این مطالعان مشخص نموده که دو لکتین DBA و PNA مطلقا با سلولهای جامی شکل واکنشی ندادند. لکتینهای LTA و UEA-1 به ترتیب واکنشی ضعیف و متوسط با این سلولها داشتند، اما لکتین OFA که اختصاصا برای قند انتهایی فوکوز با 1-6 اتصال با قند مجاور خود می باشد واکنشی بسیار شدید به سلولهای جامی داد که از روز 17 حاملگی به بعد پدیدار شد. قبل از روز هفدهم سلولهای جامی قابل تشخیص نبودند.نتیجه گیری: با استفاده از یافته های این پژوهش راه برای مطالعات بعدی سلولهای جامی، ایزوله کردن آنها و درک طبیعی شیمیایی آنها در مراحل مختلف جنینی و بعد از تولد هموارتر می گردد.