ناحیه مورد مطالعه، هوتک نامیده میشود که در 30 کیلومتری شمال شهر کرمان قرار دارد. رسوبات دونین در این ناحیه به خوبی بیرون زده بوده و از پایین به بالا به سازندهای پادها و بهرام تقسیم می شود. در قاعده رسوبات دونین یک گسل وجود دارد که بخش گچی مگو مربوط به ژوراسیک را مقابل سازند پادها قرار میدهد. ضخامت رسوبات دونین این ناحیه، 614 متر است که از آن 321 اسلاید جهت مطالعات پالینولوژیکی و پتروگرافی تهیه و تنها 140 اسلاید در آزمایشگاه پالینولوژی اکتشاف وزارت نفت تجزیه شیمیایی و پس از تهیه اسلاید، مورد مطالعه قرار گرفت.تمام نمونه های سازند پادها و بخش اعظم سازند بهرام حاوی پلینومرف( آکریتارش و میوسپورهای) فراوان است که با استفاده از ارزش چینه شناسی آنها می توان ارتباط سنی این دو سازند را به خوبی تعیین کرد. در این مطالعه، 12 گونه آکریتارش از قبیل:
,Chomotriletes vedugensis ,Deltotosoma intonsum, Elektoriskos tenuis ,Gorgonisphaeridium abstrusum ,Gorgonisphaeridium condensum, Helosphaeridium microclavatum , Horologinella horologia ,Lophosphaeridium deminutum , Maranhites perplexus, Navifusa exillis, Tornacia sarjeantii, Papulogobata annulata 20 گونه میوسپور از جمله: Ancyrospora ampulla , Apiculiretusispora fructicosa, Archaeoperisaccus scabratus, Calamospora panucea, Convolutispora usitata, Cyclogranisporites isostictus, Densosporites rotatus, Dibolisporites turriculatus, Emphanisporites rotatus, Geminospora lemurata, Geminospora punctata, Grandispora cornuta, Grandispora famenensis, Hymenozonotriletes perplexa, Retusotriletes distinctus, Retusotriletes rotundus, Teicherotospora torquata, Vallatisporites verrucosus, Verrucosisporites confertus, وVerruciretusispora pallida
شناسایی گردید. بر مبنای ارزش چینه شناسی گونه های میوسپور و آکریتارش فوق، زمان دونین بالایی (Frasnian- Famenian) برای سازندهای پادها و بهرام در ناحیه هوتک کرمان پیشنهاد می شود. از طرف دیگر، گونه های میوسپور و آکریتارش مذکور، از رسوبات دیگر نقاط ایران مرکزی، البرز و زاگرس شده است. این حالت نشان میدهد که قسمتهای مختلف ایران در زمان دونین خشکی واحدی را تشکیل می داده است. در مقام مقایسه، آکریتارشها فراوانی کمتری نسبت به میوسپورها دارند که بر مبنای نسبت عناصر خشکی به عناصر دریایی در نمونه های سازندهای پادها و بهرام می توان پیشنهاد کرد که ناحیه هوتک کرمان، توسط دریای نسبتا کم عمقی در زمان دونین پوشیده بوده است.