هدف: بررسی اثرات احتمالی حرکت بر روی رشد مفصل، جهت مطالعه رشد چهارمین مفصل متاتارسوفالنژیال در محیط کشت. نوع مطالعه: تجربی مواد و روشها: در این تحقیق جوانه اندام جنینهای 15 روزه موش سوری پس از جدا شدن به محیط کشت منتقل و به مدت یک تا شش روز در انکوباتور دمای 37 درجه سانتیگراد و 5 درصد CO2 کشت داده شدند. محیط کشت هر 24 ساعت یکبار تعویض گردید. بدنبال آن نمونه ها با محلول بوئن تثبیت شده و پس از مرحله آماده سازی و تهیه بلوک پارافینی به طور سریال برش و با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شد و مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: در نمونه های کشت داده شده، سلولهای خط مفصلی به جای تشکیل حفره، به سلولهای شبه فیبروبلاستی و یا غضروفی تبدیل شدند و کپسول مفصلی نیز تشکیل نشد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که شرایط محیط کشت و حذف حرکت رشد مفصل و ساختمانهای داخلی آنرا تحت تاثیر قرار می دهد.

کنترل رشد جمعیت در کشور ما از اهمیت زیادی برخوردار است. نورپلنت وسیله ای مطمئن، قابل برگشت و با اثر طولانی برای پیشگیری از بارداری است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی گذشته نگر بوده، با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه و معاینه بالینی به بررسی میزان رضایت و علل ترک نورپلنت در مصرف کنندگان این روش طی سال های 1375-1373 در شهرستان ممسنی پرداخته است. بر اساس یافته های این پژوهش، استقبال جامعه روستایی و عشایر از این روش بسیار بیش تر از جامعه شهری بوده است. شایع ترین عارضه کاشت نورپلنت در استفاده کنندگان، سرگیجه بوده و آمنوره به عنوان بیش ترین اختلال قاعدگی وجود داشته است. میانگین مدت استفاده از نورپلنت در زنان استفاده کننده 23 ±820 روز بود. پس از دو سال پیگیری از 266 مورد بررسی شده در این پژوهش، 31 مورد (11.7 درصد) نورپلنت را خارج ساخته بودند. شایع ترین علل خارج کردن کپسول نورپلنت، عوارض مربوط (45.5 درصد) و باورهای غلط (45.5 درصد) بود. شایع ترین عارضه منجر به خارج کردن کپسول، اختلال در قاعدگی بوده است. 16.2 درصد از مصرف کنندگان و 80.6 درصد از افرادی که این روش را ترک کرده اند ساکن شهر بودند. ارایه اطلاعات صحیح، ایجاد ارتباط مناسب، آموزش و مشاوره قبل از کاشت نورپلنت، می تواند مانع از ایجاد باورهای غلط و در نتیجه ترک استفاده از نورپلنت گردد.

در طی مطالعه فلور منطقه گوغر کرمان در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد مولف دوم، دو گونه جدید از جنس Jurinea و جنس Scrophularia مشاهده شد. گونه J. mobayenii از بخش Bellae به دو گونه J. meda و J. sharifiana نزدیک است. گونهS. kermanica  با داشتن برگهای منشعب، کپسول هرمی درشت و ناهموار، گلهای بدون استامینود و دارای پرچمهای طویل از سایر گونه ها مشخص می شود.

سابقه و هدف: با توجه به عوارض شناخته شده تزریق جنتامایسین و تناقض هایی که در مورد تاثیر کاهش دهنده لنزکتومی و خارج کردن کپسول خلفی و ویتره بر روی عوارض این دارو وجود دارد و به منظور تعیین تاثیر ویترکتومی بر میزان سمیت شبکیه پس از تزریق جنتامایسین، این تحقیق بر روی مدل خرگوش در زاهدان انجام پذیرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش تجربی روی 9 خرگوش سفید آلمانی صورت گرفت. در چشم چپ این 9 خرگوش پس از انجام ویترکتومی مقدار 0.4 میلی گرم جنتامایسین تزریق شد و در چشم راست آنها نیز همان مقدار جنتامایسین پس از کشیدن 0.1 سی سی از مایع زلالیه تزریق گردید. الکترورتینوگرام به عنوان ملاک بررسی عملکرد شبکیه قبل از تزریق و 24 ساعت و 72 ساعت بعد از تزریق در تمام خرگوش ها به عمل آمد و موج اسکوتوپیک 24 دسی بل ثبت گردید. تغییر دامنه امواج در هر دو چشم نسبت به قبل از این عمل مشخص شد و تغییرات داخل هر گروه با Paired t-test و بین دو گروه با t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: یک خرگوش به علت کاتاراکت ضربه ای حین عمل حذف گردید. میزان موج b در ابتدای دوره در دو گروه مشابه بود، بعد از 24 ساعت در گروه جنتامایسین تنها، به میزان 26.7± 25.3 میلی ولت و در گروه توام با ویترکتومی به میزان 74.9± 35.7 میلی ولت کاهش یافت (P<0.00001) و پس از 72 ساعت به ترتیب به میزان 80 ±27.8 و 86± 47.8 میلی ولت کاهش یافت.نتیجه گیری و پیشنهادات: ویترکتومی نسبی با برقراری ارتباط کامل بین فضاهای متعدد داخل ویتره باعث افزایش انتشار دارو به سمت شبکیه می شود. در چشم ویترکتومی نشده دیواره این فضاها یک مانع بالقوه در جلوگیری از انتشار ساده مواد در داخل ویتره می باشد که با حذف آنها دارو با سهولت بیشتری به شبکیه دسترسی پیدا می کند. تحقیق بیشتر در این زمینه توصیه می گردد.

در این مطالعه واکنش بافتی سه روت کانال سیلر Tubliseal, AH26, Dorifill از طریق کاشت زیرجلدی این مواد در Albinus Rat مقایسه گردید. 19 حیوان نر بالغ با میانگین وزن 250 ±200 گرم مورد استفاده قرار گرفت و در پشت هر حیوان سه لوله ایمپلنت حاوی سیلرهای مورد بررسی و یک لوله حاوی سرم فیزیولوژی به عنوان کنترل قرار داده شد. حیوانات در فواصل زمانی 7، 14 و 35 روز کشته شدند. پس از طی مراحل آماده سازی هیستوپاتولوژیک و رنگ آمیزی H&E نمونه ها در ارتباط با متغیرهای ضخامت کپسول، شدت و نوع التهاب، پرولیفراسیون عروقی و وجود نکروز تحت بررسی هیستوپاتولوژیک قرار گرفتند.بررسی نتایج نشان داد که ضخامت کپسول در فواصل زمانی 14 و 35 روز در سیلر Tubliseal از همه بیشتر بود. در حالی که از نظر شدت آماس، سیلر Dorifill در هر سه دوره زمانی 7، 14 و 35 روز اختلاف آماری معنی داری را با سایر سیلرهای مورد استفاده نشان می دهد. همچنین میزان وجود نکروز در دوره زمانی 35 روز در روت کانال سیلر Dorifill بیش از سایر موارد مورد استفاده بود.

اطلاعات ما در مورد بخش های مجاورات، مسیر و ارتباطات رشته های عصبی ماده سفید نیمکره های مغز انسان اندک است. از سوی دیگر افزایش معلومات ما در این زمینه، تاثیر بسزایی در تشخیص آناتومیکی بیماری های مغز و اعصاب و انسان، رشته های عصبی کپسول خارجی می باشد. اکثر منابع معتبر نوروآناتومی یا به این رشته ها اشاره نکرده اند و یا مطالب مختصر و متناقضی را بیان نموده اند. از این رو ما تصمیم گرفتیم که به تعقیب رشته های عصبی موجود در کپسول خارجی مغز انسان بپردازیم. 10 مغز انسان بالغ و فاقد بیماری مغزی، پس از فیکساسیون کافی و یخ زدن توسط تکنیک Klingler تشریح گردیدند. اصلی ترین جزء کپسول خارجی، رشته هایی هستند که از نواحی مختلف کورتکس و از طریق تشعشع تاجی وارد کنار پشتی کپسول خارجی شده و در جهت دورسوونترالی حرکت کرده و با عبور از درون و یا زیر هسته عدسی به ساقه های مغزی وارد شده و در تگمنتوم مغز میانی ختم می شوند. این رشته ها در طی مسیر خود شاخه هایی به استریاتوم می فرستند. رشته هایی هم از کورپوس کالوزوم وارد کپسول خارجی می شوند. از کمیسور قدامی نیز رشته هایی به کپسول خارجی می آیند. بینSup. Longitudinal Fasciculus  که در کناره دور سال کپسول خارجی قرار دارد و این کپسول رشته هایی مبادله می شوند. همچنین Uncinate fasciculus, Inf. Longitudinal Fasciculus وOccipitofrontal Fasciulus  از درون بخش و نترال کپسول خارجی عبور می کنند.یافته های این تحقیق نشان می دهند که کپسول خارجی حاوی هر سه نوع رشته عصبی (خروجی، هماهنگی و تقاطعی) است. این نتیجه گیری آنچه را تاکنون در مورد کپسول خارجی تصور می شد، مبنی بر اینکه رشته ای آن منحصرا از نوع خروجی و یا هماهنگی است، رد می کند.

سابقه و هدف: مصرف دارو طی دهه گذشته بصورت بی رویه در کشور افزایش یافته است و معضلات دارویی اعم از کمبود و یا نبود همبستگی پاره ای اقلام دارویی مشکلاتی را بوجود آورده است و چنانچه تغییرات اساسی صورت نگیرد، چشم انداز روشنی برای رفع کامل آن در سالیان آتی وجود ندارد. این مطالعه به بررسی نسخ پزشکان عمومی شهرستان بابل از جهت الگوی تجویز دارو و تعیین تاثیر سو ناشی از آن می پردازد.مواد و روشها: در این مطالعه، تعداد 4000 نسخه مربوط به 52 پزشک مقطع عمومی مشغول به کار در شهرستان بابل طی سال 1378 مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه متغیرها از آزمون chi-square و ANOVA استفاده شد و تفاوت در هر نقطه با P<0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: در این مطالعه میانگین تعداد اقلام دارویی 4.5 قلم دارو در هر نسخه بود. در 30.4% نسخ پزشکان عمومی عدم هماهنگی داروهای تجویزی مشاهده شد. 62.9% نسخ حاوی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، 61.9% آنتی بیوتیک، 37.7% داروهای موثر بر CNS، 27.3% داروهای گوارشی، 23.2% داروهای استروئیدی، 19.9% سرم، 19.8% ویتامین و 12% داروهای قلبی بودند. اشکال دارویی قرص (81.4%)، آمپول (58.4%)، شربت و سوسپانسیون (43.3%)، کپسول (34.1%) و داروهای جلدی (13.7%) به ترتیب بیشترین اشکال دارویی تجویزی در نسخ پزشکان عمومی بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده تجویز دارو توسط پزشکان عمومی از وضعیت مطلوبی برخودار نیست. یقینا فرهنگ مصرف دارو در مردم، بدون تغییر عملکرد پزشکان و داروسازان تغییر نخواهد کرد. بنابراین برای رسیدن هر چه بیشتر به این هدف، لازم است ارتباط حرفه ای پزشک و داروساز افزایش یابد و آموزش دانشجویان پزشکی و پزشکان در تجویز منطقی داروها توسط مسوولین آموزش مداوم جامعه پزشکی صورت گیرد.