بررسی فنولوژی گیاهان دارویی برای تنظیم برنامه های بهره برداری، مواد مؤثر، جمع آوری بذرها، مبارزه با آفات، جلوگیری از برداشت های بی موقع، از بین بردن علف های هرز در مراحل مختلف فنولوژی حائز اهمیت است. هر گیاه برحسب شرایط آب و هوایی برای دوره حیات خود نیاز به کسب مقدار معینی حرارت دارد. در این پژوهش مراحل فنولوژیکی چای ترش و نیازهای حرارتی آن در منطقه ایرانشهر طی سال های 92-1391 بررسی شده است. یافته های این تحقیق نشان داد که برحسب دمای مؤثر طول دوره فعالیت بیولوژی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L. ) در این منطقه 183 روز می باشد که در این مدت گیاه در مجموع به 84/5013 درجه-روز رشد حرارت در مراحل فنولوژیکی نیاز دارد. طی این دوره نه مرحله فنولوژی بر اساس مقیاس BBCH به ثبت رسید که عبارت بودند از جوانه زنی، توسعه برگ ها، تشکیل شاخه های فرعی، افزایش طول ساقه اصلی، ظهور گل آذین، گلدهی، نمو غوزه ها، رسیدن کاسبرگ ها و دانه ها و مرحله پیری که به ترتیب در هر مرحله به 153، 1051، 501، 506، 583، 730، 892، 349 و 246 درجه-روز رشد نیاز دارد. به دلیل وجود دماهای بالا در طول دوره رشد چای ترش، این گیاه با سرعت بیشتری مراحل فنولوژیکی خود را طی نموده و به بلوغ فیزیولوژیکی رسید. با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد افزایش بقایای گیاهی در سطح خاک باعث افزایش ظرفیت نگهداری رطوبت در خاک و کاهش دمای محیط خاک شده که خود باعث تأخیر در وقوع مراحل فنولوژیکی گیاه شده است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

سابقه و هدف: کیوی به عنوان یک محصول تازه تجاری شده، در مقایسه با سایر محصولات کشاورزی که در شرایط آب وهوایی مشابه آن در کشور کشت می شوند بازده اقتصادی بالایی دارد. همچنین، این میوه در ایران نسبت به سایر کشورهای تولید کننده آن از کیفیت بهتری برخوردار است. شیوه های مدیریتی مانند هرس، استفاده از تنظیم کننده های رشد، کودها، آفت کش ها، گرده افشانی مکانیکی، طبیعی، دستی، تنک گل و میوه، زمان برداشت و غیره بر شناخت مراحل خاص فنولوژیکی تاکید می کنند. بنابراین، هدف از این آزمایش توصیف مراحل فنولوژی کیوی رقم هایوارد در مقیاس «بی بی سی اچ» در غرب استان گیلان و محاسبه نیاز گرمایی است که در پیش بینی زمان رسیدن به مراحل فنولوژی سودمند است.مواد و روش ها: این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار با 12 تاک انجام شد. بر روی هر تاک 4 شاخه بارده (در هر طرف 2 عدد) انتخاب و برای داده برداری علامت گذاری شد. جزئیات مراحل اصلی و ثانویه فنولوژی با استفاده از مقیاس «بی بی سی اچ» برای 2 سال در منطقه غرب گیلان (شهرستان آستارا) از تاک های بالغ تعیین شد. درصد شکفتن جوانه ها و درصد شاخه های بارور بر روی شاخه های بارده بررسی شد. منحنی رشد میوه با اندازه گیری ابعاد میوه و آب هم حجم میوه، تغییرات مواد جامد محلول با استفاده از قندسنج دستی و اثر درجه حرارت بر گلدهی و رشد میوه مورد بررسی قرار گرفت. نیاز حرارتی مراحل مختلف نمو به صورت روز درجه رشد محاسبه شد.یافته ها: 8 مرحله اصلی رشد کیوی در مقیاس «بی بی سی اچ» شامل؛ مرحله 0 (نمو جوانه)، مرحله 1 (نمو برگ)، مرحله 3 (نمو شاخه)، مرحله 5 (ظهور گل آذین)، مرحله 6 (گلدهی)، مرحله 7 (نمو میوه)، مرحله 8 (بلوغ میوه) و مرحله 9 (پیری، شروع خواب) است، که از 27 اسفند ماه با آغاز تورم جوانه (مرحله 01) شروع و در چهارم دی ماه با ریزش همه برگ ها و شروع دوره خفتگی زمستان (مرحله 97) پایان یافت. زمان هر یک از مراحل ثانویه و برخی از شیوه های مدیریتی مربوط به هر یک از این مراحل در مقیاس «بی بی سی اچ» ذکر شد. درصد شکفتن جوانه ها از انتهای شاخه به سمت نوک آن افزایش یافت به طوریکه تمام جوانه های خفته در پایین شاخه قرار داشتند. همچنین درصد شکفتن جوانه ها و تعداد شاخساره های بارور تحت تاثیر سال قرار گرفت. منحنی رشد میوه به صورت سیگموئیدی دوگانه بود و افزایش مواد جامد محلول میوه حدود 3 ماه بعد از تشکیل میوه مشاهده شد. رقم هایوارد بعد از شکستن خفتگی و از زمان شروع تورم جوانه تا رسیدن به گلدهی کامل 429.275±10.67 روز درجه رشد، برای رسیدن به 50 درصد اندازه نهایی میوه 1187.5±65.8 روز درجه رشد و برای رسیدن به بلوغ فیزیولوژیکی به 2763.58±19.92 روز درجه رشد نیاز داشت.نتیجه گیری: تعیین نیاز حرارتی در پیش بینی زمان های مدیریتی حائز اهمیت است به طوریکه اختلاف دمای روزها در سال های مختلف، مراحل مختلف نمو را تحت تاثیر قرار داد. از این شاخص می توان برای پیش بینی مراحل نمو و در نتیجه برای اعمال کارهای مدیریتی مانند زمان تنک گل، تنک میوه، هرس سبز، هرس زمستان، کود آبیاری، مبارزه با بیماری ها، آفات و همچنین پیش بینی زمان بلوغ فیزیولوژی میوه استفاده کرد.

به منظور بررسی اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید تحت شرایط قطع آبیاری (بر اساس BBCH، مراحل فنولوژی گیاهان) و اثر متقابل آنها بر غلظت کلروفیلa ، b، کاراتنوئید و فلورسانس کلروفیل در ارقام کنجد (Sesamum indicum) آزمایشی در سال زراعی 91-90 در استان سمنان، شهرستان شاهرود، شهر بیارجمند انجام شد. در این طرح اثر 3 عامل مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اصلی، قطع آبیاری بر اساس BBCH (آبیاری کامل به عنوان شاهد، 69BBCH (زمانی که %90 گل های کنجد باز شده) و BBCH79 (زمانی که %90 نیام های کنجد به اندازه نهایی خود رسیده باشند) و ارقام کنجد (بومی، دشتستان 2 و داراب 1) و سطوح محلول پاشی با سالیسیلیک اسید (غلظت 0 (شاهد) و 0.6 میلی مولار) به عنوان عوامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد که تنش قطع آبیاری در پایان 69BBCH  و 79BBCH سبب اختلاف معنی دار در میزان کلروفیل a، کاراتنوئید و فلورسانس کلروفیل (F0, Fm, Fv, Fv/m) گردید. همچنین، محلول پاشی سبب مشاهده اختلاف معنی دار برای میزان کلروفیل b و فلورسانس کلروفیل (Fm و Fv) شد. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین غلظت کلروفیل a و کارتنوئید در شرایط قطع آبیاری در69BBCH  به ترتیب به میزان 0.629 و 0.265 میلی گرم بر گرم وزن تر و بیشترین غلظت Fv/Fm در شرایط آبیاری کامل به میزان 0.656 به دست آمدند. بر اساس نتایج این آزمایش بیشترین مقدار کلروفیل b مربوط به رقم داراب به میزان 0.423 میلی گرم بر گرم وزن تر و کمترین آن مربوط به رقم بومی به میزان 0.364 میلی گرم بر گرم وزن تر در شرایط آبیاری کامل حاصل شد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور بررسی رژیم آبیاری بر صفات کیفی سه رقم آفتابگردان در واکنش به میزان کود پتاسیم از منبع سولفات پتاسیم تحقیقی به صورت آزمایش اسپلیت استریپ پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 89-90 اجرا شد. تیمارهای اصلی شامل (آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله 55 BBCH، قطع آبیاری در مرحله 65 BBCH)، سطوح مختلف کود سولفات پتاسیم در سه سطح شامل (صفر، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی اول و سه ژنوتیپ آفتابگردان به نام های هایسان 33، رکورد و پروگرس به عنوان عامل فرعی دوم بودند. طبق نتایج بدست آمده اثرات متقابل آبیاری × کود روی محتوای رطوبت نسبی برگ و اثرات متقابل بین آبیاری × کود × رقم روی درصد پروتئین و روغن معنی دار شد. بیشترین محتوای رطوبت نسبی (89.26) متعلق به ترکیب تیماری آبیاری کامل و میزان پتاسیم 300 کیلوگرم و کمترین محتوای رطوبت نسبی (39.66) مربوط به تنش متوسط و بدون کود پتاسیم بود. بالاترین درصد پروتئین (19.53) و روغن (56.76) به ترتیب از ترکیب تنش شدید با میزان کودی 300 کیلوگرم در رقم هایسان33 و آبیاری کامل بدون کود پتاسیم در همان رقم و هم چنین کمترین درصد پروتئین (10.33) و روغن (43.13) به ترتیب از ترکیب تیماری آبیاری کامل بدون کود پتاسیم در رقم هایسان 33 و تنش متوسط با میزان کودی 300 کیلوگرم در رقم رکود بدست آمدند. در نتیجه درصد روغن و محتوای رطوبت نسبی تحت تنش خشکی کاهش می یابد ولی درصد پروتئین تحت شرایط تنش افزایش می یابد. در تنش رطوبتی پتاسیم می تواند در افزایش عملکرد کیفی موثر باشد.

فنولوژی، به مطالعه وقایع ادواری طبیعی درزندگی گیاهان و جانوران مربوط می باشد. تغییر در وقایع فنولوژی، یکی از واکنش های مهم موجودات زنده به تغییرات اقلیمی است. در این پژوهش مراحل فنولوژیکی درخت گیلاس رقم سیاه مشهد و نیازهای حرارتی آن، در منطقه ی برزک کاشان طی سال های 95-1394 که مطابق شاخص SPI دارای شرایط نرمال اقلیمی بود؛ بررسی شده است. بدین منظور سایت دیده بانی پارامترهای هواشناسی و مراحل فنولوژیک احداث گردید و دیده بانی های مراحل فنولوژیک همزمان با دیده بانی های هواشناسی مطابق با دستورالعمل BBCHانجام گرفت. نتایج نشان داد که در منطقه مورد مطالعه، درخت گیلاس در چرخه ی بیولوژیکی سالانه ی خود تا پایان دوره رسیدگی میوه به 2040 درجه روز برحسب دمای موثر و 2775 واحد حرارتی بر حسب دمای فعال نیاز دارد. بیشترین واحد حرارتی مورد نیاز گیلاس مربوط به مرحله نمو جوانه انتهایی است که به ترتیب برابر با 8/658 درجه روز موثر و 5/845 درجه روز فعال می باشد و کمترین واحد حرارتی با 91 درجه روز موثر و 127 درجه روز فعال مربوط به مرحله نموبرگ می باشد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

به منظور بررسی تاثیر ریزگرد بر رشد و نمو و خصوصیات فیزیولوژیک علف های هرز خردل وحشی و جودره، دو آزمایش گلخانه-ای بطور جداگانه و با فاصله زمانی حدود چهل روز و با تیمارهای یکسان، در سال های 1395 و1396، در دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. آزمایش بصورت فاکتوریل اسپلیت و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. ترکیب فاکتوریل دو گونه علف هرز (خردل وحشی و جودره) و سه میزان ریزگرد (صفر، 750 و 1500 میکروگرم بر متر مکعب) به عنوان عامل اصلی و چهار زمان برداشت (هشت برگی، شروع طویل شدن ساقه، شروع گلدهی و شروع بذردهی) به عنوان عامل فرعی آزمایش بودند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل وزن تر، وزن خشک، فتوسنتز، تعرق و دمای برگ بودند. نتایج نشان داد که با افزایش میزان ریزگرد، وزن کل تر و خشک، روند کاهشی نشان دادند به طوری که تیمارهای 750 و 1500 میکروگرم ریزگرد بر متر مکعب در زمان شروع بذردهی، به ترتیب باعث کاهش وزن خشک علف های هرز به میزان 17 و 33 درصد شدند. با افزایش میزان ریزگرد از صفر به 1500 میکروگرم بر متر مکعب، میزان فتوسنتز و تعرق نیز به حدود نصف کاهش یافت.