شبکه های چندسطحی که شامل ماکروسل و فمتوسل هستند، منجر به افزایش ظرفیت شبکه و بهبود کیفیت سرویس های ارائه شده به کاربران در شبکه های سلولار می شوند. تخصیص زیرکانال مشترک بین کاربران سطوح مختلف، باعث ایجاد تداخل بین سطحی بین کاربران می گردد که به دلیل اولویت بالاتر کاربران ماکروسل، حضور کاربران فمتوسل نباید مانع دست یابی این کاربران به حداقل کیفیت سرویس خود شوند. در این مقاله یک روش کنترل توان و تخصیص زیرکانال در حالت فروسو و در دو سطح ماکروسل و فمتوسل مبتنی بر OFDMA با هدف بیشینه کردن مجموع نرخ کاربران فمتوسل ها، به نحوی که حداقل کیفیت سرویس برای همه کاربران ماکروسل و کاربران حساس به تاخیر فمتوسل ها رعایت گردد ارائه می دهیم. در سطح ماکروسل دو مساله متفاوت را به صورت جداگانه در نظر می گیریم. مساله اول با هدف بیشینه نمودن مجموع آستانه تداخل بین سطحی قابل تحمل برای کاربران ماکروسل و مساله دوم با هدف کمینه کردن مجموع توان ارسالی ماکروسل بیان می شود. مساله در سطح فمتوسل، با هدف بیشینه نمودن مجموع نرخ داده کاربران فمتوسل ها بیان می گردد. برای حل مساله اول در سطح ماکروسل از الگوریتم مجارستانی که یک روش بهینه انتساب است استفاده می نماییم. همچنین برای حل مساله دوم از یک روش مکاشفه ای برای تخصیص زیرکانال و از روش دوگان لاگرانژ برای کنترل توان استفاده می گردد. برای حل مساله در سطح فمتوسل نیز ابتدا با استفاده از یک روش مکاشفه ای، تخصیص زیرکانال صورت می گیرد و سپس با استفاده از روش دوگان لاگرانژ که یکی از روش های حل مسایل بهینه سازی محدب است، کنترل توان صورت می پذیرد. در انتها عملکرد این روش با تحلیل نتایج حاصل از شبیه سازی بررسی می گردد.

این مطالعه فرآیند تخصیص بودجه به استانهای کشور را از یک سو با تمرکز بر شاخصهای عمده کلان استانها و از طرفی با تمرکز بر نوسانات تصادفی قیمت نفت در چارچوب معادلات دیفرانسیل تصادفی و روش کنترل بهینه تصادفی طی دوره زمانی 1382 تا 1393 مورد بررسی قرار میدهد. در این راستا، ضمن محاسبه سهم بهینه استانهای کشور از کل بودجه با توجه به شاخصهای عمده استانی مربوط به سال 1390، روند تصادفی قیمت نفت در فرآیند تخصیص بهینه بودجه مورد توجه قرار گرفته است. تحلیل پویای قیمت نفت طی سا های 1382 تا 1393، گویای روندی پرنوسان و توام با پرشهای قیمتی در برخی از دورهها است. بر این اساس، مدلهای متفاوتی از معادلات دیفرانسیل تصادفی و کنترل بهینه تصادفی برای مدلسازی قیمت نفت و تخصیص بودجه نفتی در سال های مختلف پیشنهاد شده است. نتایج حاصل از حل این مدلها نشان می دهد که سهم بودجه نفتی استانی به پارامترهای تعیین کننده رفتار قیمت نفت بستگی دارد به نحوی که با افزایش میانگین رشد قیمت نفت، سهم بودجه استانی طی زمان افزایش مییابد. همچنین افزایش نوسانات قیمت نفت و افزایش سرعت برگشت به میانگین قیمت نفت سبب کاهش سهم بودجه نفتی استانها طی زمان می شود. علاوه بر این، بر پایه نتایج حاصل از شبیه سازی مدل برای داده ها و اطلاعات استانی مربوط به سال 1390، مسیر بهینه پویای سهم بودجه نفتی استان های کشور تصادفی است و بر اساس نوسانات و رفتار سری زمانی قیمت نفت شکل می گیرد.

در این مقاله هدف اصلی، به کارگیری رویکرد تخصیص کنترل، در نشست هواپیمای F/A-18 می باشد. برای این کار، از مدل غیرخطی سه درجه آزادی پرنده و برای طراحی سیستم کنترل پرواز طولی، از رویکرد تخصیص کنترل هوشمند مبتنی بر منطق فازی استفاده می شود. عملگر هایی که در فرآیند نشست هواپیما مشارکت دارند، زاویه بالابر و زاویه کنترل بردار رانش موتور هواپیما می باشند. با تخصیص سیگنال های کنترلی بین دو عملگر مزبور، هواپیما فرآیند کاهش ارتفاع را آغاز و درنهایت به سطح زمین می رسد. برای بهبود کارایی کنترل کننده فازی، کاهش تلاش کنترلی و بالا بردن میزان دقت و کیفیت فرود هواپیما، از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک مبتنی بر روش NSGA-II استفاده می شود و پارامترهای کنترل کننده فازی اصلاح می گردند. نتایج به دست آمده از شبیه سازی، نشان می دهد که رویکرد تخصیص کنترل پیشنهادی، از توانایی بالایی برای کنترل و پایداری هواپیما در فرآیند فرود برخوردار است. هم چنین متغیرهای خروجی، به مقدار مطلوبی همگرا می گردند و هواپیما با دقت مناسب و تلاش کنترلی کم، فرآیند نشست را به انجام می رساند.