خشکسالی یکی از مخاطرات اصلی مرتبط با هواشناسی است که می‏تواند تمام جوانب زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. به منظور پایش و مدیریت خشکسالی‏ها با استفاده از شاخص‏های مربوطه، شش ایستگاه‏ سینوپتیک در استان خراسان‏جنوبی مربوط به شهرستان‏های بیرجند، قائن، نهبندان، فردوس، طبس و بشرویه انتخاب گردید. سپس داده‏‏های مورد نیاز جمع‏آوری و تجزیه و تحلیل شد. با توجه به بررسی داده‏های در دسترس طول دوره آماری 31 سال (1990-2020 میلادی) به عنوان دوره آماری تحقیق انتخاب گردید. نرم‏افزار R یکی از نرم‏افزارهایی است که برای تحلیل‏های آماری بسیار مفید بوده و دارای کتابخانه‏هایی برای محاسبات در حوضه‏های مختلف می‏باشد. در این پژوهش شاخص‏های خشکسالی SDI و RunDS با استفاده از کتابخانه Drought برای هر یک از ایستگاه‏ها محاسبه شدند. همچنین جهت محاسبه شاخص‏های خشکسالی RAI و PNPI برای هر ایستگاه، کد نویسی گردید. نتایج نشان داد، براساس شاخص SDI خشک‏ترین ماه و سال در طول دوره آماری به ترتیب، اکتبر و سال 2008 می‏باشد. همچنین با توجه به شاخص SPI شهرستان طبس در طبقه فراخشک قرار گرفته است و بیشترین خشکسالی را نسبت به سایر شهرستان‏ها تجربه کرده است. در موردRunDS شهرستان فردوس بیشترین تداوم خشکسالی و طبس بیشترین شدت خشکسالی را داشته است. بر اساس همه شاخص‏ها، شهرستان طبس را به علت تداوم 53 ماه خشکسالی، خشک‏ترین شهرستان تشخیص دادند. همچنین براساس نتایج بدست آمده از نرم‏افزار R، شاخص SDI نسبت به بقیه شاخص‏ها در مقیاس‏های زمانی بلندمدت، نتایج نزدیک‏تری به واقعیت را برآورد می‏کند.

در روش پلاریمتری تعیین عیار عصاره حاصل از 26 گرم خمیر چغندرقند نرمال 23 میلی لیتر منظور می شود تا با 177 میلی لیتر محلول شفاف کننده حجم کل معادل 200 میلی لیتر شود. افزایش ماده خشک و تفاله چغندرقند تحت هر نوع تنش و پلاسیدگی می تواند موجب کاهش حجم عصاره حاصل از 26 گرم چغندرقند از 23 میلی لیتر گردد. این تحقیق با هدف تعیین عیار چغندرقند تولیدی تحت شرایط تنش خشکی، شوری و ریشه های پلاسیده در مزرعه پس از برداشت انجام شد. ریشه های مورد آزمون تحت شرایط نرمال، خشکی، نیمه شور و شور در دو منطقه کرج و اصفهان در سال 1389 تولید گردیدند. پس از برداشت، ریشه ها در معرض پلاسیدگی قرار گرفته و هر کدام به طور مستقل در قالب آزمایش فاکتوریل (3×3) بر پایه طرح کاملا تصادفی با 12 تکرار مورد آزمون قرار گرفتند. عامل پلاسیدگی ریشه (A) در سه سطح شامل: -a1 ریشه تازه تولید شده در شرایط مطلوب با 76±1 درصد رطوبت وزنی، -a2 ریشه پلاسیده در حد 70±1 درصد رطوبت وزنی و -a3 ریشه کاملا پلاسیده با 65±1درصد رطوبت وزنی بودند و فاکتور (B) روش عصاره گیری در سه سطح شامل: -b1 روش عصاره گیری هضم سرد، -b2 روش فرانسوی بر اساس حجم عصاره و –b3 روش هضم گرم بودند. صفات درصد قند، درصد ماده خشک، درصد تفاله (مارک)، بریکس و هدایت الکتریکی کلیه نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که پلاسیدگی ریشه موجب افزایش ماده خشک ریشه از 24 به 32 درصد و تفاله از 4.7 به 7.1 درصد گردید. نتایج روش عصاره گیری متداول با روش فرانسوی و روش هضم گرم برای ریشه های نرمال اختلاف معنی داری نداشت. ولی تفاوت در شرایط تنش متوسط شوری (P<0.05)، تنش خشکی و شوری (P<0.01) معنی دار بود. به طورکلی، بین دو روش عصاره گیری فرانسوی و هضم گرم در تمام شرایط اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بین روش متداول و روش فرانسوی در محدوده ماده خشک 24 تا 27 درصد اختلاف معنی داری (P<0.01) به دست نیامد. لذا با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق و سهولت اجرای روش هضم سرد توصیه می شود از روش هضم سرد برای ریشه های با ماده خشک تا 27 درصد و از روش فرانسوی برای ریشه های با ماده خشک بالاتر از 27 درصد استفاده شود.

To evaluate the effect of nitrogen and water withholding in vegetative growth stage of corn on efficacy of nicosulfuron and 2,4-D+ MCPA an experiment was conducted as a factorial arrangement in a randomized complete block design with three replications at Tarbiat Modares University in 2017. The first factor contained four treatments including application of nicosulfuron, 2,4-D+ MCPA, weed free and weed infested as control. The second factor consisted of normal irrigation and water withholding from 4 to 8 leaf stage. Third factor contained either urea application or no fertilizer application. Normal irrigation and nitrogen fertilizer application significantly increased nicosulfuron and 2,4-D+ MCPA efficacy in weed control and total weed dry weight decreased to 341 and 361 g.m-2 respectively compared 1370 g.m-2 as weed infested. Nicosulfuron and 2,4-D+ MCPA reduced weed total dry weight significantly under irrigation withholding. Grain yield increased with application of nitrogen and nicosulfuron. Grain yield was higher with application of 2,4-D+ MCPA than nicosulfuron without nitrogen application under irrigation withholding. Application of nicosulfuron with nitrogen application provided satisfactory weed control and increased grain yield.

خشکسالی یکی از پدیده های آب و هوایی است که در همه ی شرایط اقلیمی و در همه ی مناطق کره ی زمین به وقوع می پیوندد. پیش بینی خشک سالی نقش مهمی در طراحی و مدیریت منابع طبیعی، سیستم های منابع آب، تعیین نیاز آبی گیاه ایفا می نماید. در این پژوهش جهت تخمین شاخص بارش استاندارد 12 ماهه ی چهار ایستگاه باران سنجی دلفان، سلسله، دورود و بروجرد واقع در استان لرستان از مدل شبکه ی عصبی موجک استفاده شد و نتایج آن با سایر روش های هوشمند از جمله شبکه ی عصبی مصنوعی مقایسه گردید. برای این منظور از پارامتر بارش در مقیاس زمانی ماهانه در طی دوره ی آماری (1372-1392) به عنوان ورودی و شاخص بارش استاندارد به عنوان پارامتر خروجی مدل ها انتخاب گردید. معیارهای ضریب همبستگی، ریشه ی میانگین مربعات خطا و میانگین قدر مطلق خطا برای ارزیابی و عملکرد مدل ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد هر دو مدل قابلیت خوبی در تخمین شاخص بارش استاندارد دارند، لیکن از لحاظ دقت، مدل شبکه ی عصبی موجک عملکرد بهتری نسبت به شبکه ی عصبی مصنوعی از خود نشان داده است. در مجموع نتایج نشان داد استفاده از مدل شبکه ی عصبی موجک می تواند در زمینه تخمین خشکسالی موثر باشد.

در این تحقیق جهت بررسی خشک سالی در ایستگاه سینوپتیک یزد و 31 ایستگاه غیر سینوپتیک در سطح استان از 5 شاخص درصد از نرمال بارندگی (PNPI)، دهک های بارندگی (DPI)، ناهنجاری بارندگی (RAI)، بالم و مولی (BMDI) و بارش استاندارد شده (SPI) استفاده شد. بدین منظور پس از جمع آوری داده های بارش ایستگاه های مورد بررسی، نواقص آماری موجود از طریق روش هم بستگی بین ایستگاه ها بازسازی شد. سپس محاسبه شاخص های PNPI، DPI و RAI در مقیاس ماهانه و سالانه، شاخص BMDI در طی دوره ارزیابی 12 ماهه و شاخص SPI در مقیاس های زمانی 3، 6، 9 و 12 ماهه انجام گرفت و بر اساس مقادیر حاصل از محاسبه هر یک از شاخص های مورد نظر، طبق جداول مربوط به طبقات مختلف خشک سالی هر یک از شاخص ها اقدام به تعیین وضعیت خشک سالی هر یک از ایستگاه ها در مقیاس های مورد نظر در طول دوره آماری موجود شد و بر این اساس 5 شاخص مورد نظر با یکدیگر مقایسه شدند و جهت برآورد خشک سالی درصد تفاوت و تشابه هر کدام از شاخص ها با 4 شاخص دیگر مورد محاسبه و بررسی قرار گرفت. هم چنین پس از تعیین وضعیت خشک سالی هر کدام از ایستگاه های مورد مطالعه، درصد وضعیت های مختلف خشک سالی توسط هر کدام از شاخص های درصد از نرمال بارندگی (PNPI)، ناهنجاری بارندگی (RAI) و دهک های بارندگی (DPI) در مقیاس سالانه، شاخص بالم و مولی در طی دوره ارزیابی 12 ماهه (BMDI) و بارش استاندارد شده در مقیاس زمانی 12 ماهه (SPI12) در 33 ایستگاه تحت مطالعه تعیین شد. پس از طی مراحل مذکور مشخص شد، بیشترین درصد تشابه بین دو شاخص RAI و DPI وجود دارد، چنانکه هر دو شاخص در ایستگاه های مورد مطالعه وضعیت مشابه خشک سالی شدید را نشان دادند و از بین 5 شاخص مورد بررسی (نسبت به سه شاخص خشک سالی PNPI، SPI و BMDI) این دو شاخص بیشترین کارآیی را جهت پایش خشک سالی هواشناسی دارا هستند و هر دو شاخص جهت پایش خشک سالی استاتیک استفاده می شوند. ولی نظر به این که شاخص های استاتیک در مقیاس ماهانه و در ایستگاه های مناطق خشک جهت پایش خشک سالی با مشکل محاسبه مواجه می شوند توصیه می شود که از شاخص های دینامیک SPI و BMDI که درصد تشابه قابل قبولی نیز با یکدیگر دارند، استفاده شود. شاخص SPI با مقیاس های زمانی 6 و 12 ماهه ارجحیت دارد زیرا در این مقیاس ها با مشکل محاسبه مواجه نبوده و قادر است ارزیابی های ماهانه از خشک سالی را در اختیار قرار دهد.

خشکسالی یکی از بزرگترین بلاهای طبیعی محسوب می شود که تاثیر آن بر جوامع بشری بیشتر از دیگر چنین آسیب هاست. در این تحقیق، به منظور بررسی خشکسالی در شهرستان نهاوند واقع در استان همدان، از داده های بارندگی ماهانه و سالانه ایستگاههای وراینه و وسج طی یک دوره آماری مشترک 41ساله (1388- 1348) استفاده گردید. وضعیت خشکسالی بر اساس داده های مذکور با استفاده از شاخصهای ناهنجاری بارندگی (RAI)، معیار بارش -سالانه (SLAP)، درصد بهنجار (PNI)، دهک (DI)، بارش معیار (SPI)، Z چینی (CZI)، Z چینی اصلاح شده (MCZI)، نمره z (ZSI)، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بیشترین وقوع خشکسالی بسیار شدید بر اساس شاخصهای PNI، SPI، CZI، DI، ZSI در هر دو ایستگاه وسج و وراینه در سال آبی 1378-1377 مشاهده شد. بر پایه شاخص MCZI، یک مورد خشکسالی بسیار شدید در هر دو ایستگاه وسج و وراینه در سال آبی 1350-1349 رخ داده است. بر اساس شاخص SLAP، پنج مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وراینه، و هفت مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وسج دیده شد. بر پایه شاخص RAI پنج مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وراینه، و چهار مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وسج، مشاهده شده اند. همچنین، بر اساس شاخصهای پرشمار، فراگیرترین سالهای خشکسالی در شهرستان نهاوند، مربوط به سال آبی 1378-1377بوده است.

در بین رویدادهای شدید، خشکسالی بصورت تدریجی اتفاق می افتد و درمدت زمان طولانی تری اثرات خود را برجا میگذارد. درمیان روشهای نظارت بر خشکسالی، نالبانتیس روش SDI را بر پایه تجزیه و تحلیل ویژگی های خشکسالی براساس حجم رودخانه تجمعی ارائه کرد. ازمزایای این روش سادگی آن است. این روش برای آنالیز ویژگی های خشکسالی کشورهای زیادی مانند ایالات متحده آمریکا، هند، ایران، عراق و یونان بکارگرفته شده است. میانگین متوسط بارش سالانه در استان کرمانشاه 437 میلی متر است که درسالهای اخیر بدلیل تغییرات آب و هوایی و افزایش دما، بارش در طول فصل مرطوب افزایش و در فصل خشک کاهش یافته است. تفاوت در حجم رودخانه بین فصل مرطوب و خشک منجر به وقوع خشکسالی شده است. هدف از این تحقیق بررسی تداوم و شدت خشکسالی هیدرولوژیکی با استفاده از شاخص خشکسالی جریان رود خانه ایی (SDI) بر مبنای دوره های 3، 6، 12، 18، و24ماهه در استان کرمانشاه است. برای دستیابی به این هدف از داده های دبی روزانه 10 ایستگاه هیدرومتری برای یک دوره 31 ساله (2011-1981) استفاده شد. نتیجه شاخص جریان رودخانه ایی نشان داد که در ایستگاه های توتشامی، شاه گذر، آران غرب، دوآب، پل چهر، خرس آباد، دوآب مرک و قورباغستان، ترسالی از سال 1363 شروع شده و تا سال 1377 ادامه داشته است. و همینطور شروع خشکسالی در ایستگاه های توتشامی، آران غرب، پلچهر، خرس آباد، دوآب مرک و قورباغستان از سال 1377و تا سالهای اخیر(1390) ادامه دار بوده است.