درسالهای اخیر، سیستم های تولید همزمان جهت افزایش کارآیی و استفاده بهینه از منابع انرژی برای تولید انرژی الکتریکی و انرژی گرمایی مورد توجه قرار گرفته اند. با استفاده از سیستم های تولید همزمان انرژی الکتریکی و گرمایی دستیابی به بازده بالای 70% میسر می گردد و بر اساس نرخهای واقعی و بدون سوبسید حاملهای انرژی، بهره برداران از این سیستم ها منافع بخش های عرضه و تقاضا را تامین می کند. در ایران که به علت مزیت نسبی، سوبسیدهای متفاوتی به حاملهای انرژی تعلق می گیرد، دستیابی به پتانسیل های بالقوه این سیستم ها مستلزم مدل سازی، انتخاب و ترکیب مناسب اجزای سیستم تولید همزمان و نیز بهره برداری خردمندانه از آنها می باشد. تغییرات در بارهای الکتریکی و گرمایی و تعرفه های انرژی الکتریکی در ساعات مختلف شبانه روز، تعیین نقطه کار بهینه سیستم های تولید همزمان را دشوار می سازد. تحقیقات انجام شده در این زمینه بیشتر معطوف به سیستم های فاقد مخزن ذخیره سازی انرژی گرمایی است و هزینه های راه اندازی و خروج سیستم نیز در نظر گرفته نشده است. لذا در این مطالعه، نقطه کار بهینه یک سیستم متشکل از چندین واحد مستقل، با قابلیت خرید و فروش انرژی الکتریکی، مبتنی بر مصرف سوختهای متنوع و بهره برداری از مخزن ذخیره انرژی گرمایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک تعیین گردیده و صحت مدلسازی در مقایسه با دیگر مراجع نیز انجام گرفته است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که در فصول معتدل و فصل تابستان، سیستم تولید همزمان در طی ساعات 13-22 به علت نرخ بالای انرژی الکتریکی شبکه تمامی نیازهای الکتریکی و حرارتی را برآورده می سازد و در پایان 24 ساعت، هزینه کل سیستم تولید همزمان برای تقریبا تمامی فصول 50 درصد کمتر از سیستم تولید متعارف است. همچنین نشان داده شده است که استفاده از چیلر جذبی نسبت بار الکتریکی و گرمایی متعادل تر شده و کارآیی سیستم تولید همزمان در مقایسه با حالت قبل افزایش یافته و اتلاف انرژی گرمایی نیز کاهش پیدا کرده است.

از اوایل طرح نظریه انتخاب طبیعی در اواسط قرن نوزدهم، ازخودگذشتگی تکاملی مسئله ای جدی برای آن بود. نظریه انتخاب گروه تا دهه 1960 حل مسئله شمرده می شد. اما در آن زمان با انتقاداتی روبرو شد که دیگر قابل استناد نبود. از آن به بعد نظریاتی مطرح شده اند تا از راههای انتخاب فرد و/ یا ژن مسئله را حل کنند. انتخاب خویشاوند، ازخودگذشتگی متقابل، بازی تکاملی، ژن خودخواه و جبران غیرمستقیم، مهم ترین این دسته نظریات هستند. ازخودگذشتگی بر اساس این نظریات، واقعی نیست بلکه ظاهری است. از دهه 1970 به بعد نظریه انتخاب چند سطحی مطرح شده که از نظریه انتخاب گروه «جدید» دفاع می کند. به علاوه نظریه انتخاب گروه فرهنگی هم به میان آمده است. ازخودگذشتگی بر اساس این نظریات واقعی است. نویسنده موافق نظریات دسته دوم به تکامل یافتن ازخودگذشتگی واقعی قائل است. اما شاید بیشتر موافق نظریات دسته اول، آن را از جهات مختلف در «سایه» خودخواهی تکاملی می بیند.