مقدمه: این پژوهش با هدف تبیین الگوی علی دل زدگی زناشویی بر اساس بلوغ عاطفی و بلوغ اجتماعی در میان افراد متاهل شهر شیراز انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی و از نوع همبستگی است که حجم نمونه این تحقیق شامل 362 نفر (270 زن و 92 مرد) از افراد متاهل است که در بازه ده ساله زندگی زناشویی هستند و به شیوه در دسترس انتخاب گردیدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس خودگزارشی دل زدگی زناشویی پاینز (1996)، مقیاس بلوغ یاشویر سینگ و بهارگاوا/ EMS (1991) و مقیاس پرسش نامه بلوغ اجتماعی رایو (1973) بود. برای تحلیل داده های حاصل از جمع آوری مقیاس های یادشده از جامعه نمونه، علاوه بر آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ماتریس همبستگی)، از آمار استنباطی (الگوی معادلات ساختاری) در نرم افزار AMOS استفاده شد. یافته های پژوهش: یافته های پژوهش نشان داد که بلوغ عاطفی دل زدگی زناشویی را به صورت منفی و معنادار پیش بینی می کند (P˂, 0. 01، β, =-0. 69)؛ اما بلوغ اجتماعی پیش بین معناداری برای دل زدگی زناشویی نیست (P˂, 0. 01، β, =-0. 09). پس از محاسبه الگو با در نظر گرفتن شاخص های اصلاح برون داد نرم افزار ایموس، این الگو اصلاح شد و با هشت شاخص برازش گردید. به طورکلی، نتایج این تحلیل نشان داد که الگوی نهایی برازش مطلوبی دارد. بحث و نتیجه گیری: الگوی علی نشان داد که بلوغ عاطفی قادر است دل زدگی زناشویی را به صورت منفی و معناداری پیش بینی کند؛ اما بلوغ اجتماعی پیش بینی کننده معناداری برای دل زدگی زناشویی نیست.