116 نمونه ماهی برای مطالعه بیومتری صید، و برای هر ماهی 35 صفت نسبی، 14 صفت مریستیک و 24 صفت مورفومتریک محاسبه شد.با استفاده از نرم افزار SPSS، جهت گروه بندی نمونه ها از تجزیه خوشه ای بروش Ward استفاده گردید .تجزیه به عاملها (Factor Analysis) با استفاده از مولفه های اصلی انجام شد . برای تشخیص و یا احتمال وجود تفاوت معنی دار بین جمعیتها، نر و ماده ها در گروههای مجزا قرار گرفتند و آنگاه ازANOVA بروش Oneway بین هشت گروه، استفاده و مشخص گردید کدام صفات در بین هشت گروه اختلاف معنی دار دارد. نتیجه آنالیزها وجود دو شکلی جنسی را در بین افراد نر و ماده هر چهار ایستگاه نشان داد. همچنین از نظر دندروگرامها، تمایز ایستگاهها در خوشه های مجزا دیده شد. چند صفت مورفومتریک که بیشترین نقش را در تمایز جمعیتها نشان داد عبارتند از: فاصله باله شکمی تا نوک پوزه، فاصله باله پشتی تا نوک پوزه، طول کل، فاصله باله مخرجی تا نوک پوزه، عرض سر و ارتفاع سر با استفاده از ANOVA بروش Oneway، 55 صفت از 72 صفت بین ایستگاهها در سطح 95 درصد اختلاف معنی دار نشان دادند.

مطالعه کشت و پرورش جلبک Gracilaria corticata در استخرهای خاکی از مهرماه 1379 تا شهریور ماه 1380 طی چهار دوره فصلی در دو استخر 0.25 هکتاری انجام شد. روش کشت و پرورش سیستم Fixed bottom line method بود. جلبک ها بعد از توزین به میزان 500 گرم بر روی هر طناب به طول 10 متر کشت شده و بر روی دیرک ها بسته شدند. در این تحقیق دوره رشد وزنی این جلبک ها طی 9 هفته مورد بررسی قرار گرفت. در فصل پاییز این جلبک تا پایان هفته ششم رشد داشته و تا 2.3 برابر افزایش وزن نشان داد و از میانگین وزن 500 گرم به 1155 گرم بر روی هر طناب رسید، در زمستان تا پایان هفته هفتم روند افزایشی داشته و تا 2.6 برابر رشد نشان داده و به 1290 گرم رسید. در فصل بهار تا پایان هفته ششم به 1320 گرم رسید که رشدی معادل 2.7 برابر نشان داد. در تابستان تا پایان هفته ششم روند رشد افزایشی بوده و تا 2.4 برابر را نشان داد و به 1180 گرم رسید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس یک طرفه میانگین رشد وزنی این جلبک حاکی از آن است که میانگین وزن جبلک ها در فصول مختلف یکسان نیست و اختلاف معنی دار است (P<0.05). همچنین میانگین رشد روزانه در فصول مختلف بین 4.3 گرم تا 34.3 گرم متفاوت بود.

پژوهش حاضر به بررسی ترجمه آزمایی به عنوان یکی از بحث برانگیزترین مسایل در پژوهشهای زبان می پردازد. سوال پژوهشی این بررسی آن است که آیا میان شکل آزمون و عملکرد بهتر ترجمه آموزان در آزمون رابطه ای وجود دارد یا خیر. برای پاسخ به این سوال، 45 دانشجوی سال آخر تربیت مترجم زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی تنکابن انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. هر گروه با آزمونی متفاوت در ترجمه (ولی محتوای یکسان) مورد آزمایش قرار گرفتند. داده ها توسط روش آماری تحلیل واریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و نتیجه گرفته شد که میان متغیرهای این پژوهش رابطه وجود دارد.

آموزش های پیش دبستان می توانند تاثیر بسزایی در جنبه های مختلف رشد و ابعاد شخصیتی کودکان به خصوص در ابعاد روانی و زندگی فردی و اجتماعی آنان داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش های پیش دبستانی بر میزان احترام به خود دانش آموزان پایه اول ابتدایی به روش پس رویدادی بر روی 100 نفر از دانش آموزان پیش دبستانی رفته و نرفته پایه اول شهرستان ساوه انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد احترام به خود پوپ و همکاران (1989) بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی (tمستقل، تحلیل واریانس یکطرفه و آنوا)، مورد تحلیل قرار گرفت یافته های بدست آمده حاکی از آن بود که میانگین احترام به خود در ابعاد تحصیلی، جسمانی و اجتماعی در کودکانی که دوره پیش دبستانی را گذارنده اند نسبت به گروهی که این دوره را نگذرانده اند، بالاتر است و تفاوت معنی داری بین میزان احترام به خود خانوادگی و همچنین احترام به خود در دانش آموزان دختر و پسر یافت نشد.

سابقه و هدف: از آنجا که برای درمان موفق ریشه دندان گوتا پرکا به تنهایی نمی تواند سیل مناسبی را فراهم کند، ناچار به استفاده از مواد درز گیر (سیلرها) هستیم. یکی از خصوصیت مهم کاربردی و کلینیکی یک سیلر، زمان سخت شدن مشخص و مناسب از نظر کار کردن می باشد. هدف از این تحقیق، تعیین زمان سخت شدن پنج سیلرهای AH 26،2 Seal ،Dorifill ،ADSeal Meta  و سیلر ایرانیSDS ، با روش استاندارد می باشد .مواد و روش ها: روش تحقیق و طراحی تجربی به صورت Blind از نظر محقق بوده، و گروه ها  بعد از مشابه سازی انتخاب شدند. سیلر های مورد بررسی AH 26،2 Seal ،Dorifill ، ADSeal Meta و سیلر ایرانی SDS بودند. زمان سخت شدن طبق  استاندارد  ISO 6876:2001 گیری شد. تعداد 5 آزمایش برای هر گروه و در جمع 25 بار آزمایش انجام شد.  نتایج با آزمون آماری OneWay ANOVA توسط بررسی شد (Pvalue<0.05).یافته ها: تحقیق روی 5 سیلر و 25 نمونه انجام گرفت. زمان سخت شدن سیلرها برابر :AH 26= 814.2±8.6، Dorifill= 93.8±15.1، 2Seal= 738.4±6.9 ،ADSeal Meta= 49.8±4.3،SDS= 270.6±167  ایرانی، دقیقه بود .(P<0.00)نتیجه گیری: به نظر می رسد که سیلر جدید ADSeal meta  زمان سخت تر شدن کمتری دارد و چون یک سیلر جدید است، تحقیقات بیشتر را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: این پژوهش به بررسی اثر دو آنتی اکسیدان عصاره پوست انار و چای سبز بر استحکام باند برشی کامپوزیت میکروهیبرید روی مینای بلیچ شده با استفاده از باندینگ نسل ششم می پردازد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی از 44 دندان پرمولر استفاده شد. نمونه ها به 4 گروه تقسیم شدند، گروه: A ترمیم کامپوزیت دندان ها بدون درمان بلیچینگ قبلی. گروه: B ترمیم دندان ها بلافاصله بعد از درمان بلیچینگ. گروه: C درمان بلیچینگ، سپس استفاده از عصاره 5 درصد چای سبز به عنوان آنتی اکسیدان بر روی سطح دندان و به دنبال آن ترمیم دندان. گروه: D درمان بلیچینگ، سپس استفاده از عصاره 5 درصد پوست انار به عنوان آنتی اکسیدان بر روی سطح دندان و به دنبال آن ترمیم دندان. برای ترمیم، از سیستم باند نسل ششم Bond SE (Kuraray Dental, Japan) و کامپوزیت میکروهیبرید (3M ESPE, USA) Filtek Z250استفاده شد. جهت اندازه گیری استحکام باند برشی، از دستگاه یونیورسال تستینگ ماشین Zwick (Berlin, Germany) استفاده شد و در انتها انواع شکست با استفاده از استریومیکروسکوپ بررسی گردید. محاسبات با استفاده از نرم افزار PASS II و SPSS 25، آزمون OneWay ANOVA، Tukey و هموژنیسیته واریانس انجام گرفت. یافته ها: بین گروه های A، CوD تفاوت معناداری مشاهده نشد. (0/99 (P نتیجه گیری: استفاده از عصاره 5 درصد پوست انار و چای سبز سبب افزایش استحکام باند برشی کامپوزیت به دندان بلیچ شده می شود.

هدف: برسی اثرات ضد آپوپتوردپرنیل در اعصاب حسی ریشه های پشتی نخاع.حیوانات: موش رت سفید نژاد Sprague-Dawley، محل عمل: عصب سیاتیک و گانگلیون های ریشه های پنجم پشتی نخاع.روش: عصب سیاتیک موشهای صحرایی نوزاد (سه روزه) در ناحیه پشتی ران قطع گردیده و اثرات ضد آپوپتوزدپرنیل در مقادیر 25،10،1،000.1و 50 میلیگرم در کیلوگرم در 5 گروه شش تایی از موشهای عمل شده با حیوانات گروه کنترل مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت.نتایج: دپرنیل باعث جلوگیری از کاهش آپوپتوتیک نورونها به صورت معنی داری (P<0.05) گردیده و در بین گروه های آزمایشی، در گروه 25 میلیگرم در کیلوگرم بیشترین اثر را داشته است.تجزیه و تحلیل آماری: مقایسه نتایج حاصل از گروه های آزمایشی با نتایج گروه کنترل و آنالیز آنها با استفاده از آزمون تی و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه.نتیجه گیری: دپرنیل، اثرات ضدآپوپتوتیک خود را با جلوگیری از آپوپتوز حاصل از آکسوتومی و آپوپتوز خود به خودی بعد از تولد در نورونها حسی ریشه های پشتی نخاع اعمال نموده است.