متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در پژوهش حاضر اثر پوتریسین و متیل جاسمونات روی افزایش کیفیت آب میوه پرتقال والنسیا بررسی شده است. میوه های پرتقال با پوتریسین (صفر، 2.5 و 5 میلی مولار) و متیل جاسمونات (صفر، 10 و 20 میکرومولار) به مدت 5 دقیقه تیمار و سپس در دمای 1±5 درجه سانتی گراد با رطوبت نسبی 85 درصد برای مدت 4 ماه انبار شدند. کل مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر، اسید آسکوربیک، کاروتنوئید کل و آنتوسیانین کل و آب میوه اندازه گیری گردند. نتایج نشان داد که مواد جامد محلول، ویتامین ث و میزان آب میوه های تیمار شده و تیمار نشده طی انبارمانی کاهش یافت، ولی تیمار پوترسین و متیل جاسمونات به تنهایی و با هم روند کاهش تغییرات را کمتر نشان دادند، به طوری که کاربرد پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار طی انبارمانی بیشترین میزان مواد جامد محلول، اسیداسکوربیک و میزان آب را نسبت به شاهد و سایر تیمارها دارا بودند. میزان اسید قابل تیتر، آنتوسیانین کل و کاروتنوئید کل در میوه های تیمار شده و تیمار نشده طی انبارمانی افزایش یافت، ولی این روند افزایشی در میوه های تیمار شده بیشتر از میوه های شاهد بود، به طوری که بیشترین میزان میزان اسیدقابل تیتر، آنتوسیانین و کاروتنوئید در میوه های تیمار شده با پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار در پایان انبارمانی مشاهده گردید. به طورکلی نتایج نشان داد، کاربرد پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار موثرترین تیمار بودند.

این پژوهش به منظور بررسی اثر پوترسین و اسپرمین روی برخی خصوصیات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بادام رقم ’ربیع‘ و هلو رقم ’آلبرتا‘ تحت تنش کم آبی انجام شد. فاکتور اول، رژیم آبی در دو سطح (80 و 50 درصد آب فراهم خاک) و فاکتور دوم، کاربرد پلی آمین ها (پوترسین 0.1، پوترسین 1، اسپرمین 0.1، اسپرمین 1 میلی مول بر لیتر و شاهد) بود. تنش کم آبی باعث افزایش بیشتر نشت یونی در برگ های هلو نسبت به بادام شد. در تنش کم آبی، کاربرد پلی آمین ها منجر به کاهش نشت یونی برگ هر دو گونه شد. غلظت کربوهیدرات های محلول، پرولین و پروتئین های محلول در برگ های بادام تحت تنش کم آبی بیش از هلو افزایش یافت. کاربرد اسپرمین تاثیر بیشتری بر افزایش غلظت تنظیم کننده های اسمزی نسبت به پوترسین داشت. تحت تنش کم آبی فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز هر دو گونه افزایش یافت و فعالیت هر سه آنزیم تحت تنش کم آبی در بادام نسبت به هلو بیشتر بود. حداکثر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان پس از محلول پاشی با غلظت های مختلف اسپرمین مشاهده شد. کاربرد اسپرمین و پوترسین از طریق افزایش تنظیم کننده اسمزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان باعث کاهش درصد نشت یونی سلول ها و افزایش تحمل به خشکی هر دو گونه شد.

مریم گلی (Salvia officinalis L. ) یکی از با ارزش ترین گیاهان تیره نعناع است و بومی ایران، مدیترانه، جنوب شرق آفریقا، آسیای مرکزی و جنوب آمریکا گسترش است. با توجه به قوه نامیه پایین بذر و پرهزینه و وقت گیر بودن تکثیر رویشی آن از یکسو و از سوی دیگر حفظ ذخایر ژرم-پلاسم این گیاه دارویی در معرض انقراض، تکثیر انبوه آن توسط تکنیک های کشت بافت امری ضروریست. در این مطالعه اندام زایی غیرمستقیم مریم گلی مورد بررسی قرار گرفت. ریزنمونه-های برگ (5/0 در 5/0 سانتی متر) و میان گره (1 سانتی متر)، از گیاهچه های 45 روزه رشد کرده در شرایط درون شیشه ای، در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 12 ترکیب مختلف از 2, 4-D یا NAA به همراه BAP قرار گرفتند. بهترین کالوس زایی از ریزنمونه های میان گره در محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر NAA و 5/0 میلی گرم در لیتر BAP به دست آمد. بهترین شاخه زایی (66/5 عدد) از کالوس های به دست آمده از ریزنمونه های میان گره در محیط کشت MS حاوی 50 میلی گرم در لیتر پوترسین و 5/0 میلی گرم در لیتر تیدیازورون به دست آمد. بهترین رشد طولی شاخه و ریشه زایی در محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر IBA ایجاد شد و گیاهان حاصل در گلخانه سازگار شدند. این روش می تواند به منظور باززایی گیاهان پس از انتقال ژن و بدون تغییر شیمری، مورداستفاده قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.