زمینه و هدف: آملوبلاستوما شایعترین تومور ادنتوژنیک است که بر اساس اطلاعات موجود بروز آن می تواند در ارتباط با ضربه به فک، راشی تیسم، اعتیاد، (HPV) Human Papilloma virus و... باشد که البته تا به حال تحقیق کامل و دقیقی در رابطه با اتیولوژی آن انجام نشده است.مواد و روش ها: در این تحقیق رابطه این تومور با یکی از مهمترین عوامل اتیولوژیک احتمالی آن یعنی در HPV با استفاده از روش (PCR) Polymerase Chain Reaction مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: یافته ها نشان دادند که حضور کنترل HPV در نمونه های تومور با اختلاف آماری معناداری از حضور HPV نمونه های یا فولیکولهای دندان عقل نهفته بیشتر است (P<0.025).نتیجه گیری: این تحقیق وجود ارتباط معنی دار بین تومور آملوبلاستوما و HPV را نشان داد ولی مطالعات بیشتر جهت تعیین Sequence ژنتیکی و موارد ناشناخته HPV لازم است.

این پژوهش با هدف تولید نهال عاری از سه ویروس ACLSV، ASPV، ASGV سیب "گوشت سرخ" (Malus pumila Mill. )، در پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران (ABRII) در سال 1394 انجام شد. آزمایش ها با ارزیابی اثربخشی تیمار گرمادرمانی (0، 7، 14 و 21 روز در دمای 38 درجه سانتی گراد) و کشت مریستم انتهایی (در سه اندازه کوچک تر از 2/0 میلی متر، بین 2/0 تا 7/0 میلی متر و بزرگ تر از 7/0 میلی متر) بر نرخ حذف ویروس از ریزشاخه ها انجام شد. در ابتدا حضور ویروس هایACLSV، ASGV و ASPV در نمونه های مادری با روش های آزمون الایزای ساندویچ دو طرفه آنتی بادی و RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس تیمارهای گرمادرمانی و کشت مریستم در شرایط درون شیشه ای انجام شد. ریزشاخه های رشد یافته از مریستم توسط الایزا و RT-PCR برای هر سه ویروس بررسی شدند. به طورکلی نرخ حذف سه ویروس ACLSV (9/25 درصد)، ASGV (4/7 درصد) و ASPV (4/44 درصد) با یکدیگر متفاوت بود. نتایج نشان داد افزایش طول مدت گرمادرمانی و کاهش اندازه مریستم با اثر گذاری متفاوت بر ویروس های مورد مطالعه باعث افزایش نرخ عاری شدن ریزنمونه ها از ویروس شده است. افزایش دوره زمانی گرمادرمانی در 21 روز باعث کاهش رشد و تکثیر و حتی از بین رفتن ریزنمونه ها شد. بنابراین 14 روز گرمادرمانی مؤثرترین تیمار جهت حذف آلودگی ویروس-هایASGV (11/11درصد)، ASPV (89/88 درصد) و ACLSV (44/44 درصد) از ریزنمونه های مورد مطالعه بود. در پایان آزمایش نمونه هایی که توسط هر دو روش الایزا و RT-PCR سالم تشخیص داده شدند، تکثیر و ریشه دار شدند و در شرایط گلخانه ای سازگار شدند.

TTV یک ویروس DNA دار تک رشته ای بدون پوشش بوده که اخیرا کشف شده است. این ویروس بیشتر از طریق خون و فرآورده های آن منتقل شده و جزو ویروسهای non-A-G تقسیم بندی می گردد. هدف این مطالعه اندازه گیری شیوع TTV در بیماران همودیالیزی بوده که جزو گروه پرخطر در مورد این ویروس می باشند. روش کار: مجموعا از 55 بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان اکباتان شهر همدان نمونه تهیه شده و بوسیله روش PCR وجود TTV_DNA را ارزیابی نمودیم. نتایج: شیوع TTV در بیماران 8 مورد (14.5%) بود. 6 نفر (75%) از بیماران TTV مثبت، سابقه دریافت خون داشتند در حالیکه در سایر بیماران همودیالیزی 15.6% این سابقه را داشتند. آنزیمهای کبدی در هیچکدام از بیماران TTV مثبت افزایش نیافته بود و همچنین کلیه بیماران از نظر HBV و HCV منفی بودند. نتیجه نهایی: شیوع TTV بدست آمده در بیماران همودیالیزی نسبت به سایر مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر پایین تر بوده است. تغییرات آنزیمهای کبدی در بیماران TTV مثبت با سایر تحقیقات همخوانی داشته ولی فراوانی HBV و HCV در مطالعات دیگر بیشتر بوده است.

عسل از مهمترین محصولات کشاورزی است و زنبور عسل از دیر باز در معرض عوامل بیماری زای مختلف قرار داشته است. از این رو این مطالعه برای شناسایی دلایل ریزش زنبورهای عسل در سطح لاهیجان انجام گردید. برای انجام این بررسی اقدام به جمع آوری نمونه های زنبور عسل از چندین کندو در سطح شهرستان لاهیجان گردید. زنبورها از نظر شکلی ارزیابی شده به دو دسته سالم و بیمار تقسیم شدند. هر دو گروه جهت بررسی وجود virus Acute Paralysis در رده کشت سلولی SF9 تلقیح گردیدند. نتایج نشان داد که زنبورهای سالم (از نظر ظاهری) هیچ نوع CPE در این رده ایجاد ننمودند در حالی که زنبورهای دارای علائم بالینی بیماری در این سلول ها CPE ایجاد نمودند. سپس زنبورهای عسل به شکل مستقیم، با میکروسکوپ الکترونی (TEM) ارزیابی شدند. طبق بررسی انجام یافته تمامی زنبورهایی که علائم بیماری داشتند حاوی ویروس بودند. اما به دلیل این که آنتی سرم مربوط برای شناسایی خریداری نشد (در دسترس نبود) امکان تائید نهایی حضور ویروس در این زنبورها وجود نداشت. از عصاره زنبورهای آلوده به زنبورهای سالم اسپری شد و علائم بیماری در آن ها نیز دیده شد این موضوع نشان دهنده مسری بودن بیماری و وجود عوامل بیرونی در ایجاد این نوع بیماری است. شیوع Acute Paralysis virus در فصول سال نیز بررسی شد. شیوع بیماری در فصول بهار و تابستان (6 و10  درصد) بیشتر از پاییز و زمستان (2 و0  درصد) است. این موضوع نشان می دهد که بیماری در فصول گرم سال شیوع بیشتری نسبت به فصول سرد سال دارد. با توجه به این که ویروس جزء خانواده Picornavriridae است این نوع شیوع قابل پیش بینی می باشد.

اکثریت ویروس های عضو جنس Vitivirus از گیاه مو (Vitis vinifera) جداسازی شده اند. از بین این ویروس ها، Grapevine virus A-GVA، Grapevine virus B-GVB و GVF Grapevine virus F-از ایران گزارش شده اند (1; 2; 3). در این تحقیق، حضور ویروس D انگور (Grapevine virus D-GVD) در تاکستان های استان آذربایجان غربی بررسی و گزارش گردید. در سال 1396 تعداد 33 نمونه از تاک های با علائم مشابه با آلودگی ویروسی شامل پیسک برگ، بدشکلی ساقه و نیز تغییر رنگ بافت ساقه از آذربایجان غربی جمع آوری و آر. ان. ای کل از بافت دمبرگ و رگبرگ های اصلی استخراج گردید. از آغازگرهای اختصاصی ناحیه ژن پروتئین پوششی GVD (4) برای ردیابی ویروس استفاده شد. پس از آزمون RT-PCR در سه نمونه یک قطعه DNA به طول حدود 470 جفت باز تکثیر گردید. محصول واکنش PCR در مورد دو نمونه (Irn-AzW7 و Irn-AzW23) خالص سازی و تعیین توالی شدند. توالی های بدست آمده تحت رس شمار MT133689 و MT152314 در بانک ژن جهانی (GenBank) ثبت شده و با استفاده از ابزار BLASTn با توالی های موجود در GenBank (قابل دسترس در وبگاه NCBI) مقایسه گردید. بر اساس نتایج حاصل توالی بدست آمده در مورد دو جدایه Irn-AzW7 و Irn-AzW23 دارای مشابهت 3/94 درصد با جدایه ایتالیایی GVD (رس شمار Y07764) و 0/92 درصد با جدایه ترکیه ای TR167 (رس شمار KY689027) بود. این ویروس تاکنون از انگور در کشورهای ایتالیا، تونس، ترکیه، کرواسی از قاره اروپا و برزیل در آمریکای جنوبی گزارش شده است (4; 5; 6). این اولین گزارش از وقوع آلودگی GVD در ایران می-باشد.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی تا اسفند 1398 بیش از 100. 000 تست مثبت آلودگی به COVID-19 تایید شده است. با توجه به اپیدمی این ویروس نوپدید و نبود اطلاعات کافی در مورد آن، در این مطالعه، مروری بر تازه ترین مطالعات روز دنیا انجام شده است. برای انجام این پژوهش مروری، ابتدا با استفاده از سیستم Mesh کلید واژه هایی مانند COVID-19، SARS-CoV2 و ACE2، بازیابی و سپس به زبان انگلیسی در بانک های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Google Scholar، Web of Science بررسی شدند. ویروس COVID-19 از طریق اتصال به Angiotensin-converting enzyme 2 در سلول هایی مانند ریه، ژنوم خود را وارد سلول می کند. هر چند روش انتقال آن به درستی مشخص نیست اما از طریق قطرات تنفسی وارد بدن می گردد. علایم عفونت COVID-19 پس از یک دوره کمون متوسط 2/5 روزه (14-0 روزه) ظاهر می شود. تظاهرات بالینی بسیار گسترده ای از بی علامتی تا اختلات شدید چند ارگانی گزارش شده است. فاصله از زمان شروع علایم تا مرگ از شش تا 41 روز و متوسط 14 روز گزارش شده است. روش استاندارد تشخیص این بیماری RT-PCR است اما به علت تکنولوژی غیرتکامل یافته کشف اسیدهای نوکلییک ویروس، تفاوت حساسیت بین کیت های شرکت های مختلف، تعداد کم ویروس در بیماران و نمونه گیری نادرست، سی تی اسکن قفسه سینه و آزمایشات بالینی در اولویت است. تاکنون درمان قطعی جهت این ویروس پیشنهاد نشده است اما داروهای ضدویروس مانند اوسلتامیویر، گان سیکلوویر، لوپیناویر و ریتوناویر و داروی ضدمالاریای کلروکین فسفات تا کشف واکسن در حال استفاده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: TTV یک ویروس DNA دار تک رشته ای بدون پوشش بوده که اخیرا کشف شده است. این ویروس بیشتر از طریق خون و فراورده های آن منتقل شده و جزو ویروسهای non-A-G تقسیم بندی می گردد. هدف از این مطالعه اندازه گیری شیوع TTV در بیماران همودیالیزی بوده که جزو گروه پرخطر در مورد این ویروس می باشند. روش کار: مجموعا از 55 بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان اکباتان شهر همدان نمونه تهیه شده و به وسیله روش PCR وجود TTV-DNA را ارزیابی نمودیم. نتایج: شیوع TTV در بیماران 8 مورد (14.5%) بود. 6 نفر (75%) از بیماران TTV مثبت، سابقه دریافت خون داشتند در حالیکه در سایر بیماران همودیالیزی 15.6% این سابقه را داشتند. آنزیمهای کبدی در هیچکدام از بیماران TTV مثبت افزایش نیافته بود و هم چنین کلیه این بیماران از نظر HBV و HCV منفی بودند. نتیجه نهایی: شیوع TTV به دست آمده در بیماران همودیالیزی نسبت به سایر مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر پایین تر بوده است. تغییرات آنزیمهای کبدی در بیماران TTV مثبت با سایر تحقیقات همخوانی داشته ولی فراوانی HBV و HCV در مطالعات دیگر بیشتر بوده است.