در این کار پژوهشی لیگاند ماکروسیکل شیف باز (L)8، 9، 18، 19- تتراهیدرو- 7H، 17H -دی بنزو [f, o] ]1، 5، 9، 13[ دی اکسا دی آزا سیکلو هگزا دسیت- 18 - اول تهیه گردیده است. کمپلکس های با فرمول عمومیNiLX2 (x=Cl, Br, I, NO3, ClO4) از این لیگاند به وسیله واکنش های تمپلت از دی آلدئید مناسب 2- ]3- (2- فرمیل فنوکسی)- 2- هیدروکسی پروپوکسی[ بنز آلدئید و 1، 3- دی آمینو پروپان در حضور نمک های نیکل (II) تهیه شده اند. واکنش NiL (ClO4)2 یا هالیدهای لیتیم منجر به جداسازی سری کمپلکس های NiLXY (x=Cl, Br, l, Y=CIO4) شد. ساختارهای پیش لیگاند PL و لیگاند L به وسیله طیف های IR، NMR، جرمی و آنالیز عنصری مورد تایید قرار گرفتند. علاوه بر بررسی طیف های IR کمپلکس ها، یک سری مطالعات طیف سنجی و هدایت سنجی بر روی این کمپلکس ها انجام گرفت. بررسی این کمپلکس ها در محلول نشان می دهد که به جز کمپلکس NiL (CIO4)2 در بقیه کمپلکس ها گونه های شش کئوردینه NiLX+ حضور دارند. مطالعات ساختاری با اشعه X نشان می دهد که لیگاند به صورت پنج دندانه، N2O3، عمل می کند و موقعیت ششم به وسیله یک آنیون اشغال می شود. صفحه استوایی، N2O2، شامل دو اتم اکسیژن اتری و دو اتم نیتروژن ایمینی می باشد. بازوی الکلی بر روی صفحه N2O2 خم می شود و اکسیژن به صورت محوری به اتم مرکزی کئوردینه می شود. در کمپلکس های [NiLBr] Br. CH3CN و [NiLBr] Br. 1.75 CH3CN نیکل در محیط هشت وجهی تغییر شکل یافته از دهنده های Br N2O3 قرار گرفته است ولی در کمپلکس [NiL(NO3)]NO. در همه این کمپلکس ها آنیون دیگر به وسیله پیوند هیدروژنی به هیدروژن گروه الکلی متصل شده است. مطالعات ولتامتری چرخه ای نشان می دهد که یون Ni (II) در همه کمپلکس ها پایدار است و تشکیل کمپلکس، لیگاند شیف باز را در برابر اکسیداسیون پایدار می کند. برای آزمایش خواص پیوندی لیگاند آزمایش های استخراج مایع- مایع کاتیون های Fe (III), Co(II), Ni(II), Cu(II), Zn(II), Pb(II) انجام شد و لیگاند L گزینش پذیری بالایی را نسبت به یون سمی سرب نشان می دهد.