به منظور بررسی چگونگی ارزیابی رضایت بیماران بستری در بخش های روان پزشکی- که برای نخستین بار در کشور انجام می شود- با توجه به اشکالاتی که در مورد مطالعات انجام شده درباره «رضایت بیماران» مطرح است، در این مطالعه از رویکرد Triangulation با متدهای جمع آوری اطلاعات به صورت کمی (Quantitative) و کیفی (Qualitative)، و نیز روش های مختلف آنالیز، استفاده شده است. مراحل انجام پژوهش حاضر به شرح زیر بوده است: الف) استخراج محورهای اصلی مبحث «رضایت بیماران» از متون مربوطه ب) انجام مطالعه کیفی (Qualitative Research) با استفاده از متدهای تحقیق کیفی همچون In depth Individual Interviews جهت جمع آوری مفاهیم لازم برای ساخت ابزار مطالعه (Measurement) ج) تنظیم نسخه پایلوت ابزار با استفاده از مفاهیم حاصله از مطالعه کیفی د) تکمیل ابزار تنظیم شده توسط تعدادی از بیماران، اظهار نظر آنان در مورد سوالات و توصیف درک آنان از سوالات ه) تنظیم مجدد ابزار بر اساس اظهار نظرهای بیماران ی) مطالعه ابزار به صورت کمی در مورد بیماران بستری در بخش های روان پزشکی (مراجعه به 10% از تعداد تخت های دولتی و خصوصی روان پزشکی در شهر تهران) (140 بیمار) پس از گردآوری داده های مطالعه کمی، با استفاده از «تحلیل عامل» که به حذف برخی از سنجش ها منجر گردید، 5 عامل مراقبت پرستاران (با 8 سوال)، مراقبت پزشکان (با 9 سوال)، جنبه های رفتاری (با 6 سوال)، رضایت از بیمارستان و جنبه های اقامتی (با 8 سوال) و رفاه فیزیکی (با 3 سوال)، مجموعا 34 سوال (شکل نهایی پرسشنامه) حاصل گردید. آزمون پایایی (reliability) در مورد خرده سنجش های ابزار، در حوزه های مربوطه و نیز کل پرسشنامه (حاوی 34 سوال) انجام و بر اساس آزمون کرونباخ، آلفای 0.93، %91، 0.88، 0.89، 0.43 در مورد خرده سنجش های ابزار (به ترتیب مراقبت پرستاران، مراقبت پزشکان، جنبه های رفتاری، رضایت از بیمارستان و جنبه های اقامتی و رفاه فیزیکی) و آلفا برابر با 0.96 در مورد ابزار سنجش (پرسشنامه حاوی 34 سنجش) حاصل گردید.

به نظر می رسد همگام با سرعت تحولات، الگوهای فرهنگی اجتماعی نشئت گرفته از هنجارهای جامعه تغییر مناسبی نداشته است. از این رو «مهارت های اجتماعی» در برقراری ارتباطات سازنده، سالم و مناسب در این زمینه اهمیت و مفهوم بیشتری می یابد. هدف این طرح تعیین میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان مقاطع راهنمایی و متوسطه و ارتباط آن با برقراری ارتباط با جنس مخالف بود. این مطالعه به روش (Cross-Sectional) در مدارس مناطق 4 گانه آموزش و پرورش شهرستان کرج انجام شد. در هر منطقه 8 مدرسه بر اساس سه متغیر جنس، مقطع تحصیلی (راهنمایی/متوسطه) و نوع مدرسه (دولتی/ غیردولتی) انتخاب و تعداد 1544 دانش آموز وارد مطالعه شدند. برای سنجش میزان مهارت های اجتماعی از پرسش نامه استاندارد Gresham&Elliott نسخه والدین استفاده شد. نتایج نشان دادند که 65.5 درصد دانش آموزان مهارت های اجتماعی برابر یا کمتر از 50 درصد استانداردهای همسالان گروه جنسی خود دارند. میزان برقراری ارتباط با جنس مخالف در دختران و پسران به ترتیب 25.7 و 40.3 درصد بود. برقراری ارتباط با جنس مخالف با پایه تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری داشت (P.value=0.03) و از 24.4 درصد در دانش آموزان مقطع راهنمایی به 48.3 درصد در دانش آموزان مقطع سوم متوسطه افزایش نشان داد. بین میزان مهارت های اجتماعی و برقراری ارتباط با جنس مخالف رابطه معناداری دیده نشد، لیکن برقرارکنندگان ارتباط نسبت به دیگران به مراتب مهارت های اجتماعی پایین تری داشتند. میزان مهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان ارتباط معنادار آماری نشان داد (P.value=0.03) . میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان در نمونه مورد مطالعه به طور قابل ملاحظه ای از جدول استاندارد پایین تر است، در مورد برقراری ارتباط با جنس مخالف، به نظر می رسد میزان مهارت های اجتماعی در دانش آموزان تا اندازه ای پایین است که نمی تواند نقش قابل توجهی در قدرت تمیز و انتخاب برای چنین ارتباطاتی ایفا کند. آموزش والدین در این زمینه و نحوه برخورد با نوجوانان در این مورد و برنامه ریزی لازم مسوولان آموزش و پرورش برای رشد و تکامل مهارت های اجتماعی ضروری به نظر می رسد.

بیمارستان رازی به عنوان بیمارستان مرجع بیماری های پوست کشور شناخته می شود. مسوولان به منظور افزایش کارآیی و بهبود عملکرد بیمارستان رازی انتقال بیمارستان رازی را به عنوان یکی از راهبردهای ارتقای کارایی بیمارستان در نظر گرفتند. در این باره، این طرح را مدیریت ارشد دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران با هدف تحلیل راهبرد انتقال بیمارستان رازی به پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی سفارش داده است. در این مطالعه با اجرای چند طرح تحقیقاتی کارآیی و هزینه- درآمد بیمارستان بررسی شده و راهبردهای پیشنهادی برای ارتقاء کارآیی و بهبود عملکرد شناسایی شدند. با توجه به هدف طرح، انتقال بیمارستان رازی به عنوان یکی از راهبردهای بررسی شده و سپس مقبولیت انتقال از دیدگاه ارائه دهندگان خدمت و اثر انتقال بر دسترسی گیرندگان خدمت بررسی شد. طبق دستاوردهای این مطالعه، کارایی بیمارستان رازی و به طور مشخص بخش پوست آن در مقایسه با سایر بیمارستان های کشور و استان تهران مناسب نیستند. طولانی بودن متوسط اقامت بستری و پایین بودن پذیرش بیماران از عمده ترین عوامل تاثیرگذار بر وضعیت کارآیی بیمارستان است. طبق تحلیل هزینه- درآمد بیمارستان درآمدها با وجود بودجه و یارانه قابل ملاحظه دولتی (حدود 77% درآمد بیمارستان رازی در سال 1381) پاسخگوی هزینه های بیمارستان نبوده و مانده آن منفی است. از طرفی نیز نسبت بالا و غیرضروری فضای بیمارستان به ازای هر تخت، پراکندگی و قدمت ساختمان ها، وجود رطوبت و نم در ساختمان ها بدلیل گذر قنات از زیر محل بیمارستان موجب عدم بهره برداری مناسب از فضا و افزایش هزینه های بیمارستان شده است. هزینه های پرسنلی از عمده هزینه های بیمارستان رازی در سال 1381 بوده است. این در حالی است که پرسنل اختصاص یافته به ازای هر تخت در بخش پوست کمتر از سایر بخش های بیمارستان است. با توجه به عوامل موثر بر کارآیی و نظر ارائه دهندگان خدمت راهبردهای ارتقای کارآیی بیمارستان رازی حول سه محور: 1- انسجام یافتن روند درمان بیمارستان 2- دسترسی مناسب به سایر تخصص های مورد نیاز 3- ایجاد ساختار فیزیکی مناسب شناسایی شدند. انتقال بیمارستان رازی یکی از روش های پیشنهادی در دسترسی مناسب به سایر تخصص های مورد نیاز و ایجاد ساختار فیزیکی مناسب بود. انتقال بیمارستان رازی به مجاورت یک بیمارستان عمومی با ایجاد امکان تعدیل نیروی انسانی و تجهیزات مورد نیاز در برخی هزینه های پاراکلینیک و کاهش زمان بستری بیماران (به دلیل دسترسی مناسب به سایر تخصص های مورد نیاز و کاهش زمان های صرف شده برای مشاوره و یا دریافت سایر خدمات تخصصی) می تواند در کاهش هزینه های بیمارستان نقش داشته باشد. همچنین در صورت رعایت استانداردهای ساختار فیزیکی می تواند، هزینه های سرمایش، گرمایش، نگهداری و تعمیرات را کاهش دهد. ایجاد فضای با کیفیت مناسب و مدت زمان کمتر اقامت در بیمارستان می تواند عاملی در جذب و افزایش پذیرش بیمار و در نتیجه افزایش درآمدزایی بیمارستان باشد. با توجه به نظارت گیرندگان خدمت، انتقال بیمارستان رازی تاثیر چندانی بر دسترسی بیماران نخواهد داشت. از نظر ارائه دهندگان خدمت، حفظ هویت مستقل بیمارستان رازی و عدم تغییر عنوان بیمارستان رازی و اطلاع رسانی در مورد مکان جدید بیمارستان می تواند از تاثیرات منفی راهبرد انتقال بیمارستان جلوگیری نماید. انتقال بیمارستان رازی در بین روش های پیشنهادی برای برخورداری از ساختار فیزیکی مناسب از نظر ارائه دهندگان خدمت اولویت اول نداشت. در این مورد، اولویت های اول شامل ساخت بنای جدید در مکان فعلی و یا تخصیص منابع مالی برای تعمیرات همین بیمارستان است. در تحلیل موضوع امکان ساخت بنای جدید در مکان فعلی، وجود قنات زیر محل فعلی بیمارستان و هزینه ساخت بیمارستان در مکانی با این شرایط باید بررسی شود. در تحلیل موضوع صرف منابع مالی برای حفظ ساختمان فعلی، نظر کارشناسان در خصوص میزان استقامت بیمارستان فعلی در مقابل زلزله (حداکثر مقاومت در مقابل حدود 4 ریشتر زلزله) و تعمیر مکرر ساختمان در برابر رطوبت مکرر بنای بیمارستان به علت منابع آبهای زیرزمینی باید مد نظر قرار بگیرند. با توجه به نتایج مطالعه، در صورت انتخاب راهبرد انتقال بیمارستان رازی از طرف مدیریت ارشد دانشگاه، ضروری است مطالعه دیگری جهت تعیین جایگاه مناسب برای انتقال، تدوین برنامه تفصیلی انتقال و شناسایی راهکارهای تعدیل مسائل ناشی از انتقال انجام پذیرد.

پژوهشکده علوم بهداشتی با همکاری اداره ژنتیک اقدام به ایجاد یک بانک اطلاعاتی در مورد بیماران مبتلا به تالاسمی در سراسر ایران کرد و در این راستا اطلاعات دموگرافیک و جغرافیایی موجود در حدود 5000 پرونده بیماران تالاسمی در سراسر ایران در قالب یک فایل در محیط نرم افزاری SPSS ذخیره شده است و جهت آنالیزهای آماری و اپیدمیولوژیک مورد استفاده قرار خواهد گرفت. مهم ترین فعالیت های مورد انتظار (بر اساس داده های موجود در بانک ایجاد شده) عبارت اند از: -1 تعیین میزان بروز بیماری b تالاسمی ماژور برحسب استان محل سکونت فرد مبتلا -2 تعیین میزان بروز بیماری b تالاسمی ماژور در کل کشور -3 تعیین میزان بروز تالاسمی بر حسب موقعیت پدر و مادر فرد مبتلا -4 تعیین ارتباط بین بروز تالاسمی ماژور و نوبت بارداری -5 تعیین میزان شیوع نسبت های خویشاوندی در پدر و مادر بیماران تالاسمی -6 تعیین ارتباط بین بروز بیماری تالاسمی و سن پدر و مادر

تدوین استانداردهای سیستم های مراقبت بهداشتی، علاوه بر آنکه توصیف روشن و جامعی از شرح وظایف و چگونگی عملکردها را ارائه می دهد، موجب ارتقاء سیستم مراقبت بهداشتی می گردد. «دستورالعمل استاندارد و ضوابط ارزشیابی بیمارستان های عمومی کشور»، حاوی استانداردهای بیمارستانی ارائه شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جهت ارزیابی بیمارستان های کشور، عموما شامل مسائل مشترک بیمارستان های عمومی (general) بوده و در آن به استانداردهای بخش ها/بیمارستان های روان پزشکی پرداخته نشده است. از این رو، تدوین و تصویب استانداردها در حیطه خدمات رسانی به بیماران روان پزشکی از سوی بخش های روان پزشکی، امری ضروری است. مطالعه حاضر، حاصل بررسی متون (بررسی اسناد کلیدی (Key documents) ارائه کننده استانداردها و چک لیست های دپارتمان روان پزشکی، مقالات مرتبط با موضوع، پایگاه های اطلاعاتی برخی سرویس های Accreditation، پایگاه های اطلاعاتی مراکزی که به مبتلایان به بیماری های روانی خدمت ارائه می کنند)، انجام مصاحبه با افراد صاحب نظر و درگیر در موضوع (برخی اعضای محترم هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهیدبهشتی و ایران، پرستاران، سرپرستاران و بهیاران)، بازدید از برخی از بخش ها/بیمارستان های روان پزشکی و بررسی استانداردهای بیمارستانی موجود در ایران است. در مطالعه حاضر علاوه بر استانداردها و چک لیست های «بخش های» روان پزشکی، استانداردها و چک لیست های مربوط به اورژانس و درمانگاه روان پزشکی، واحد ECT، واحد کاردرمانی، واحد مددکاری اجتماعی و قسمت هایی از استانداردهای مربوط به ”بیمارستان“ روان پزشکی، ارائه گردیده است.

خطر زلزله و خطرپذیری لرزه ای در اغلب نقاط کشورمان به ویژه تهران بسیار بالاست. از آنجا که اولین گام در چرخه مدیریت بحران، تحلیل خطرپذیری می باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی میزان خطرپذیری دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی انجام شده است. هدف این تحقیق، شناسایی نقاط ضعف و تهدیداتی است که برای این مرکز وجود دارد. با شناسایی مخاطرات و تعیین میزان آسیب پذیری در بخش های مختلف این مرکز در مرحله قبل از وقوع بحران زلزله می توان با انجام اقدامات لازم از میزان خسارات احتمالی به ویژه از میزان مرگ و میر کاست. بنابراین انجام این پروژه با توجه به نقش ستادی دفتر مرکزی ضروری به نظر می رسد. در ضمن انجام این کار می تواند به عنوان الگویی برای سایر واحدهای جهاد دانشگاهی و سایر سازمان ها و موسسات دولتی و غیردولتی باشد. روش انجام این پژوهش به لحاظ ماهیت مطالعه موردی و به لحاظ هدف کاربردی است. در این پژوهش چگونگی فرآیند کاهش خطرپذیری سازمان در قالب "بررسی روش های کاهش خطرپذیری دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی در برابر بحران زلزله" مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با استنتاج کیفی از داده های کیفی و کمی در 11 مرحله انجام شد. برای سنجش آسیب پذیری سازه ای از روشRVS و غیرسازه ای HVE که متناسب با شرایط مکان مطالعه مدیفیه شده استفاده گردید. برای تعیین میزان آسیب پذیری در ابعاد منابع انسانی، سرمایه ای و اطلاعاتی چک لیست های استاندارد تکمیل گردید و سطوح آسیب پذیری آن ها نیز محاسبه گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که در بخش ارزیابی سازه ای، خطرپذیری ساختمان دفتر مرکزی در برابر زلزله با شدت متوسط و شدید، بالا می باشد. بنابراین انجام ارزیابی کمی و دقیق تر ساختمان در برابر زلزله ضروری است. در بخش ارزیابی غیرسازه ای با تعیین درجه هر یک از انواع خطرپذیری، رتبه کل برای خسارات مالی PL و ایمنی جانی LS برای هر یک از انواع آسیب پذیری غیرسازه ای، محاسبه شد. سطح آسیب پذیری و عواقب برای هر یک از انواع خطرپذیری غیرسازه ای در هر دو سناریوی1 (زلزله با شدت زیاد) و سناریوی2 (زلزله با شدت متوسط) در سه جزء معماری، تاسیسات و تجهیزات و مبلمان به ترتیب متوسط، پایین و متوسط تعیین گردید. در پایان نیز با در نظر گرفتن امکانات موجود، راهکارهایی برای کاهش آسیب پذیری دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی در دو بخش سازه ای و غیرسازه ای و با توجه به ابعاد انسانی، سرمایه ای و اطلاعاتی ارائه گردید.

در این پژوهش سعی بر این است تا ابزار دقیقی که در عمل اعتبار آن سنجش و ارزیابی شده طراحی گردد تا اندازه گیری وضعیت اقتصادی اجتماعی در این متغیر در پژوهش های بهداشتی پزشکی با دقت لازم صورت گیرد. مطالعه حاضر به صورت مقطعی بوده و در آن جامعه هدف کلیه خانوارهای ساکن در شهر تهران بوده است. حجم نمونه مورد نیاز برای جمع آوری داده ها 1000 خانوار تعیین گردید. جهت تعیین پایایی (Reliability) سوالات در هر حیطه Internal Consistency پرسشنامه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ و Content Validity سوالات با نظر کارشناسان مربوطه بررسی گردید و Construct Validity با استفاده از روش Factor Analysis و Principal Component Analysis محاسبه شد. جهت تعیین طبقه اقتصادی اجتماعی در مقیاس دو حالتی از روش Summed Lickert Scale استفاده گردید. جهت تعیین طبقه اقتصادی اجتماعی در مقیاس چهار حالتی نیز از روش فوق استفاده شد. بدین منظور جهت تعیین Cut of point مقدار فاکتور کلی به دست آمده در نقاط چارک اول میانگین و چارک سوم به چهار قسمت تقسیم شد. مقادیر زیر چارک اول ضعیف، مقادیر بین چارک اول و میانگین متوسط، مقادیر بین میانگین و چارک سوم خوب و مقادیر بالای چارک سوم به عنوان بسیار خوب دسته بندی گردید. ایجاد تغییرات مختلف در وزن کلی هر دسته از متغیرها نشان داد در مناسب ترین حالت نمره روایی کلیه متغیرهای پرسشنامه بر اساس شاخص آلفای کرونباخ 0.6 بوده است. همبستگی متغیرهای تحصیلات سرپرست خانوار، تحصیلات همسر سرپرست خانوار، مساحت منزل مسکونی، قیمت زمین منزل مسکونی، داشتن اتومبیل شخصی، داشتن رایانه با نمره کل از سایر متغیرها بیشتر بوده است. از این رو با استفاده از مجموع متغیرهای فوق شاخص خلاصه شده تعریف گردید. در این مطالعه با استفاده از روش Reliability Analysis در نهایت یک پرسشنامه استاندارد تهیه گردید که هر دسته از سوالات آن به طور جداگانه و همچنین بخش های مختلف آن در مجموع دارای Internal Consistency مناسبی هستند. همچنین با استفاده از روش Principle Component Analysis یک متغیر معتبر و دو حالتی ساخته شد که بر اساس آن هر خانوار بر اساس نمره عامل کلی ساخته شده که نمره ای استاندارد است، در طبقه اقتصادی اجتماعی بالا یا پایین قرار می گیرد. از این روش، امکان محاسبه Odds Ratio و فاصله اطمینان آن در بررسی ارتباط وضعیت اقتصادی اجتماعی با پیامدهای بهداشتی فراهم می شود.

در این طرح، پس از بررسی متون با موضوع "رضایت بیماران مراجعه کننده به اورژانس ها" و دستیابی به نقطه نظرات بیماران، به تدوین پرسشنامه سنجش رضایت بیماران مراجعه کننده به اورژانس های جنرال بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران پرداخته است مراحل اجرای طرح عبارت بودند از: الف- استخراج محورهای اصلی مبحث «رضایت بیماران» و «رضایت بیماران مراجعه کننده به اورژانس» از متون مربوطه ب- انجام مطالعه کیفی (Qualitative research) با استفاده از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق فردی (Semi structured individual in depth interview) جهت جمع آوری مفاهیم لازم برای ساخت ابزار (Measurement) ج- تنظیم نسخه پایلوت ابزار با استفاده از مفاهیم حاصل از مطالعه کیفی د تکمیل ابزار تنظیم شده توسط 30 تن از بیماران، اظهار نظر آنان در مورد سوالات و توصیف درک آنان از سوالات ه- تنظیم مجدد ابزار بر اساس اظهار نظرهای بیماران و- مطالعه کمی در مورد 153 تن از بیماران مراجعه کننده به اورژانس های جنرال 5 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران یافته های حاصل از مطالعه کیفی، شامل 39 موضوع بودند که در پنج گروه مراقبت پزشکان (8 سوال)، مراقبت پرستاری (8 سوال)، جنبه های رفتاری (4 سوال)، راحتی فیزیکی و جنبه های اقامتی (13 سوال) و زمان انتظار (معطل شدن) (6 سوال) دسته بندی شدند. گزاره های آماری نشان دادند که ابزار تدوین شده از جهت پایایی، به میزان قابل توجهی می تواند موضوع مورد مطالعه (رضایت بیماران) را مورد سنجش قرار دهد (آلفا برابر با 91/0 در مورد ابزار سنجش (پرسشنامه حاوی 39 سنجش)). آزمون پایایی در مورد زیر مقیاس های ابزار، انجام شد و بر اساس آزمون کرونباخ، آلفای 89.0 ،90.0 ،70.0 ،0.93 و 70.0 در مورد خرده سنجش های ابزار (به ترتیب مراقبت پزشکان، مراقبت پرستاری، جنبه های رفتاری، راحتی فیزیکی و جنبه های اقامتی و زمان انتظار) حاصل گردید.

در سال 1376 معاونت بهداشتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران، برنامه غربالگری جمعیتی (Population based mass screening) برای تشخیص زودرس سرطان پستان ازطریق معاینه بالینی پستان را به صورت پایلوت در کشور آغازکردند. گروه موردبررسی در این مطالعه شامل زنان 30 سال و بالاتر بود. فواصل غربالگری یکساله بوده و طول مدت اجرای مطالعه پایلوت، چهار سال تعیین شده بود که بدین ترتیب چهار دوره غربالگری را شامل می شد. مناطق پایلوت شامل سه شهرستان شهرکرد، مبارکه ولنجان بود. علت این گزینش، تصوری بود که مجریان طرح درباره بالابودن پوشش رابطین در شهرهای این مناطق داشتند. این بررسی در سیستم شبکه بهداشتی درمانی این مناطق و با هدف بررسی امکان ادغام این برنامه در سیستم شبکه اجراشد. طبق این برنامه، جمعیت هدف توسط بهورز/ کاردان (سطح اول ارجاع) معاینه شده و موارد مشکوک ازسطح اول به سطح دوم (پزشک عمومی) و از سطح دوم به سطح سوم (پزشک جراح) ارجاع شده است. توصیه به خودآزمایی پستان نیز از وظایف سطح اول بوده است.پزشکان عمومی موظف بوده اند برای تمامی موارد توده دار (Fine Needle Aspiration) FMA انجام دهند. پس از اتمام دو دوره غربالگری (دو سال پس از شروع برنامه) نیاز به ارزیابی برنامه پایلوت مطرح شد. هدف کلی دراین ارزیابی، شامل اندازه گیری شاخص های ارزشیابی برنامه بوده است.

رضایت بیماران یکی از شاخص های مهم کیفیت مراقبت اورژانس و پیامد مراقبت سلامتی (outcome of healthcare) است. مطالعه حاضر، به اندازه گیری میزان رضایت بیماران مراجعه کننده به اورژانس سه بیمارستان بزرگ دانشگاه علوم پزشکی تهران و بررسی عوامل مرتبط در طول بهار 1387 می پردازد. مراحل اجرای مطالعه مزبور به شرح زیر بوده است: 1 آموزش نظری و عملی به کارشناسان معاونت سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص چگونگی بکارگیری پرسشنامه تدوین شده 2 ارزیابی عملی چگونگی گردآوری داده ها توسط کارشناسان آموزش دیده 3 توجیه روسا و مدیران بیمارستان های محل نمونه گیری در خصوص هدف از اجرای مطالعات دوره ای (ارتقای کیفیت مراقبت، بدون دیدگاه های محتسب گرایانه( 4 طراحی فایل ورود داده ها 5 گردآوری داده ها 6 ورود داده ها 7 تجزیه و تحلیل آماری داده ها 8 ارائه مشاوره و بازخورد به معاونت سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران 9 اعمال تغییر در پرسشنامه تدوین شده در صورت لزوم در مجموع در ماه های فصل بهار، 92 تن از مراجعین به اورژانس های جنرال 3 مرکز مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، بیمارستان شریعتی و بیمارستان سینا وارد مطالعه شدند. بیشترین عدم رضایت بیماران با و بدون احتساب نقطه نظراتی که به عنوان «متوسط» بیان شده اند، از میان 39 متغیر اصلی مورد سنجش، در مورد «امکانات رفاهی همراهان بیماران» بوده است. 31.5% از بیماران در پاسخ به سوال تمایل به مراجعه مجدد به همان بیمارستان، پاسخ های «خیر، بعید است» یا به «هیچ وجه، اصلا» را انتخاب کرده بودند. میزان پاسخ های فوق در مورد توصیه مراجعه به اورژانس بیمارستان به دیگران، 30.4% بوده است. 57.6% از شرکت کنندگان در مطالعه، واجد نظر کلی خیلی خوب یا خوب در مورد اورژانس بیمارستان بودند و فقط 59.8% از آنان رضایت کلی خود را از بیمارستان، خیلی خوب یا خوب گزارش کرده بودند.