بیش تر زنانی که وارد سیکل های «IVF» پژوهشکده «رویان» شدند، در گروه سنی 35-30 ساله قرار داشتند. در حالی که اکثر زنانی که «IVF» در آن ها به موافقیت انجامیده است از گروه سنی 29-25 ساله هستند. شیوع سقط نیز بر حسب سن مادر افزایش می یابد به طوری که در گروه سنی 24-20 ساله 17.6% و در گروه سنی 44-40 ساله به 37% می رسد. تعداد «اووسیت»های به دست آمده از گروه سنی پایین تر بیش تر است. بیش ترین موفقیت «IVF» در موارد فاکتور لوله ای و بعد مربوط به فاکتور مرد «ایدیوپاتیک» و «آندومتریوز» است. در ضمن با افزایش «ET» شانس موفقیت «IVF» بالا می رود ولی چون میزان چندقلویی هم بالا می رود میزان عوارض بارداری افزایش می یابد. تعداد سقط حدود 28% بود که بر حسب تعداد ساک جنینی نیز مقایسه شد ولی به علت کم بودن تعداد نمونه ارتباط معنی داری مشاهده نشد. میزان جنین تحلیل رفته که در سونوگرافی تشخیص داده شد 5% بود. میزان EP و حاملگی «هتروتوپیک» در کمال تعجب صفر درصد بود. میزان چندقلویی 20% و زایمان زودرس 6% بود. میزان سزارین در آمار به علت پرخطر بودن این حاملگی ها و عدم دسترسی، به امکاناتی چون «مانیتورینگ» در حین زایمان 100% بود.کلیه حاملگی ها ترم به صورت «Elective» سزارین می شوند. نسبت جنسی نوزادان متولد شده نزدیک به یک بود ولی دخترها کمی بیشتر از پسرها بودند. در کل به نظر می رسد موارد مطالعه شده برای نتیجه گیری متغیر آماری اندک است ولی قطعا به عنوان یک گزارش دقیق از وضعیت حاملگی های موفق با «IVF» بی اعتبار نخواهد بود.

بیشتر از یکدهه است که روش لقاح خارج از رحم (In vitro fertilization) یا IVF برای درمان زوجهای نازا با فاکتور مردانه بکار میرود. اما متاسفانه نتایج ناامید کننده ای دربرداشته است. شکست لقاحی بخصوص موقعی شایع است که بیماران دارای پارامترهای غیرطبیعی واضحی در مایع منی بوده و یا تعداد اسپرماتوزوا جهت تلقیح کافی نباشد.مشاهدات فوق منجر به کاربرد میکرومالیپولاسیون گامت گردید. بازکردن لایه زوناپلوسیدا بطریق شیمیایی، مکانیکی، یا Photoablation شانس وقوع لقاح را بالا برده است، چرا که در این روشها مانع ورود اسپرم بداخل تخمک برداشته میشود و ........ تلقیح یک اسپرم واحد بدرون سیتوپلاسم تخمک انسانی (با عبور از لایه زوناو (Ootema که منجر به ترکیب و تشکیل پرونکئوسها میشود، درهای امید را بروی زوجهای نازا با عامل مردانه که در آنها اسپرمها تحرک بسیار کم، فرمهای غیرطبیعی فراوان، فقدان اکروزمی و اختلاف دیگر اسپرم را دارند، گشوده است.پس از بوجود آمدن چهارحاملگی با روش Intracytoplasmic Sperm injection (ICSI) در سال 1992 (گزارش از (Palermoetal نشان داده شده که این روش نسبت به سایر روشها از جمله SUZI از موفقیت بالاتری برخوردار است. لذا از سال 1992 به بعد روش ICSI با بیشترین استقبال از سوی زوجهای نازا با فاکتور مردانه روبرو گردیده است.

پرولاپس، پیش آمدگی یک عضو (های) لگن خارج از محدوده آناتومیکی طبیعی اش است و دهنده نقص در حمایت های فیبروماسکولار است. پرولاپس احشاء لگنی ارتباط نزدیکی با بی اختیاری ادرار دارد و اغلب به طور همزمان رخ می دهند. پرولاپس خفیف یا متوسط کمپارتمان قدامی دیواره واژن به همراه Cystouretrocele یا Cystocele درجه یک اغلب با بی اختیاری ادرار در ارتباط است، در حالی که زنانی که به پرولاپس های پیشرفته تر کمپارتمان قدامی، غالبا از بی اختیاری ادرار شاکی نیستند. با توجه به شیوع نسبتا بالای پرولاپس و بی اختیاری ادرار در زنان، هزینه بر بودن تشخیص، درمان و تحمیل بار اقتصادی آن بر جامعه و مهم تر ازآن، پایین آمدن کیفیت زندگی در زنان مبتلا به این بیماری؛ در این تحقیق سعی شد تا بر اساس پیش فرض موجود و با آگاهی از تاثیر نژاد در کنار سایر عوامل خطر همراهی کننده در این بیماری، رابطه تغییر شیب لگن و انحنای کمری را با بیماری پرولاپس احشاء لگنی و بی اختیاری ادرار در زنان جامعه خود مورد بررسی قرار گیرد. این مطالعه به صورت مورد شاهدی بوده و بر این اساس تعداد 15 نمونه در هر گروه با همکاری یک متخصص زنان زایمان، انتخاب و پس از کسب رضایت مورد بررسی قرار گرفت. پس از اتمام اندازه گیری فاکتورهای لوردوزشده و آنالیز آماری بر روی تیلت لگن و میزان پرولاپس در تمام نمونه ها صورت گرفت. نتایج نشان دهنده مثبت بودن رابطه متغیرهای مورد بررسی با بیماری ذکر شده و با استناد به نتایج حاصل، به منظور پیشگیری و درمان غیر تهاجمی بیماری می توان توصیه های کاربردی برای اتخاذ شیوه صحیح زندگی و حفظ انحنای طبیعی کمر در طول دوران زندگی و تلاش برای به دست آوردن آن در بیماری ها تجویز گردید.

پژوهش حاضر به بررسی وضعیت سلامت روانی و عوارض روانشناختی درد مزمن در یکی از کارخانجات صنعتی ایران پرداخته است. در زمان اجرای پژوهش یعنی از مهر 1384 تا خرداد ماه 1385، تعداد 45 نفر به عنوان گروه مورد و 72 نفر نیز به عنوان گروه کنترل از افراد فاقد درد وارد پژوهش شدند. از پرسشنامه GHQ-28 برای سنجش سلامت عمومی، نشانگان جسمی، افسردگی، اضطراب و اختلال در عملکرد اجتماعی و از پرسشنامه درد برای ارزیابی عوارض درد استفاده شده است. یافته ها نشان داد که دو گروه مورد بررسی در سطح کلی سلامت عمومی با هم تفاوت دارند و سطح سلامت عمومی افراد دارای درد مزمن به طور معنی داری پایین تر از افراد گروه بیمار است. همچنین بین دو گروه در نشانه های جسمی، اضطراب و افسردگی تفاوت وجود دارد و نمرات گروه دارای کمردرد مزمن در این سه خرده مقیاس اختلال در عملکرد اجتماعی دو گروه تفاوتی مشاهده نشد. افرادی که غیبت بیشتری داشتند، اضطراب، افسردگی و اختلال در عملکرد اجتماعی بیشتری نیز نشان دادند. همچنین بین دو گروه مبتلا به کمر درد مزمن و کنترل در اختلال خواب، خستگی و رضایت کار تفاوت معنی داری وجود داشت. ولی در مصرف سیگار بین آنها تفاوتی دیده نشد. نتایج پژوهش حاضر همسو با پژوهش های انجام شده قبلی است.

تعیین وضعیت عمومی سلامت کودکان حاصل از ناباروری و مقایسه آنها با جمعیت کودکان عادی. مطالعه مقطعی- روش جمع آوری اطلاعات- ارسال پرسشنامه برای والدین و تکمیل و برگشت آن توسط خود والدین. درصد پاسخ والدین 50% بود، 95% از روش سزارین استفاده کرده بودند و 5% از روش زایمان طبیعی و نسبت درصد نوزادان پسر و دختر در سه روش مورد مطالعه (IVF و IUI و ICSI) یکسان بود. هیچ اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف درمان از نظر شاخص های رشد و تکامل وجود نداشت. اما شاخص های عمومی رشد در این نوزادان به طور معنی داری از شاخص های عمومی نوزادان طبیعی پایین تر بود.

حداقل یک زوج از هر ده زوج در دوره ای از سنین باروری خود نازایی را تجربه می کند. از این رو بررسی و درمان نازایی بخش مهمی از کار یک پزشک را تشکیل می دهد. «Louise Brown» بعد از تولد اولین نوزاد حاصل از «ET-IVE» در سال 1978 و پیشرفت های کمک باروری در دهه اخیر، سبب توجه و امیدواری بیش تر بیماران به درمان و افزایش تعداد مراجعان به کلینیک های تخصصی - نازایی شده است. عدم امکان درک صحیح مکانیسم مسوول نازایی توسط پزشک سبب محرومیت زوج نازا دریافت کمک های مناسب درمانی می گردد. وجود «آندومتریوز خفیف» با چسبندگی های ظریف لگن در مواردی که اختلال مکانیکی واضح در لگن مشاهده نمی گردد و تخمک گذاری با شواهد بالینی و آزمایشگاهی اثبات می گردد یا وجود اشکالات ظریف در عملکرد اسپرم علی رغم این که آنالیز منی در حد مردان طبیعی بارور است سبب پیدایش گروهی نازا با علت شناخته شده است. در این موارد پزشک و بیمار هر دو به سمت روش های جدید کمک باروری که نوعی درمان غیراختصاصی برای بهبود قابلیت باروری است متمایل می گردند. با بررسی مقالات دهه های 80 و 90 آشکار می شود که روش تجربی تحریک شدید و کنترل شده تخمدان همراه با تلقیح داخل رحمی اسپرم آماده شده (به اختصار COH/IUI) روش آسان تر، ارزان تر و کم خطرتر در مقایسه با سایر روش های کمک باروری است. این روش به طور فزاینده ای در درمان علل مختلف کاهش باروری به کار می رود. اقدام به چند سیکل درمانی با این روش در مواردی از ناباروری که وجود حداقل یک لوله سالم طی بررسی های پاراکلینیکی ثابت شده باشد می تواند درمان موثری قبل از ارجاع بیمار برای «ET-IVF-GIFT یا ZIFT» باشد.

خصوصیات فیزیکی میز و صندلی یا به عبارت دیگر ایجاد امکاناتی برای نحوه مطلوب نشستن و استقرار، یکی از عناصر اصلی فضاهای آموزشی به شمار می رود. در نشستن صحیح تنفس تسهیل می شود، شکم آزادنه تر انبساط یافته و فشار شکمی کاهش می یابد، علاوه بر این پاها آزادانه تر حرکت می کند و بلند شدن ساده تر است. در صورتی که میز و صندلی از چنان خصوصیاتی برخوردار باشند که فرد حین کار امکان پذیرفتن وضعیت «آناتومیک» صحیح را ندهند، استخوان ها، عضلات و «تاندون»های ستون مهره ها تحت فشار شدید قرار خواهند گرفت. این عمل در دراز مدت دردهای پشت را به دنبال خواهد داشت. این مساله در محیط های آموزشی، باعث خستگی و بی توجهی می شود که بدون شک یادگیری را متاثر می سازند. در این بررسی بر اساس هنجارهای فیزیکی دانش آموزان تهرانی، ارتفاع و شیب جدیدی منطبق بر نظریات «دکتر صندل» برای مبلمان مدارس پیشنهاد و در سه مقطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان به آزمایش نهاده شد. نتایج آزمایش های «فتوگرافیک» و اندازه گیری های زوایای پشت و لگن و نواخت تنفس، برتری ارتفاع جدید میز و صندلی را بر خصوصیات معلول اثبات نمود.

در 25 ژوئن 1978 دختر بچه ای از طریق I.V.F. بدنیا آمد که لوله های رحمی مادرش نقص داشت. یک تخمک از مادر بدست آمد که آنرا با اسپرم شوهرش در آزمایشگاه بارور ساختند و بعد از 2.5 روز به رحم مادر منتقل کردند. بدینوسیله روش جدیدی در درمان نازایی که علت آن اشکال در لوله های رحمی بود بوجود آمد. این شکل را حدود دو قرن پیش در سال 1809 آقای Burns در کتاب اصول مامایی به اینصورت بیان داشت که "در انسان معمولا یک تخمک بارور می شود و بطرف رحم حرکت می کند (گاهی ممکن است دو تا یا بیشتر هم باشد) اگر نقصی در لوله های رحمی وجود داشته باشد که از حرکت تخمک به طرف رحم جلوگیری کند، رویان تشکیل نخواهد شد."از 1809 تا 1978 تلاشهای متعددی انجام گرفت که بر این نقیصه فائق آیند روشهای جدیدی بر اساس یافته های جدید علم بیولوژی بکار گرفته شد.-1-1 اواسط قرن نوزدهمTyler smith در سال 1849 روش بازکردن لوله های رحمی را در یک بیمار 25 ساله تشریح کرد. بدینصورت که یک استخوان نازک نهنگ را از طریق یک کاتتر نقره ای وارد لوله رحمی نمود. عمل جراحی Smith زمانی انجام گرفت که فیزیولوژی لوله های رحمی بخوبی مشخص شده بود.(1797) Cruikshan اولین کسی بود که جنین قبل از لانه گزینی را از لوله های رحمی بدست آورد و(1797) Haighton نیز اولین کسی بود که با روشهای جراحی لوله های رحمی خرگوش را به منظور کار تجربی دستکاری کرد. Von Baer در سال 1828 برای اولین بار تخمک خرگوش را مشاهده کرد. چند سال بعد (1842) Bischoff نقاشیهایی از تخمک و جنین خرگوش که از لوله های رحمی بدست آورده بود و دارای اسپرم خط درز و ناپلوسیدا بود، منتشر کرد. در سال 1843 Barry شمایی از تخمک خرگوش رسم کرد که در آن یک اسپرم بداخل ویتلوس نفوذ کرده بود هر چند در آن زمان هنوز پایه و اساس باروری که ورود یک اسپرم بداخل تخمک و استخراج مواد هسته آنهاست ناشناخته بود.

در این بررسی 200 مورد بیماری بین سن 20-35 سال که تحت درمان در سیکل «I.U.I » بودند مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 19% کسانی بودند که علاوه بر فاکتوری که نیاز به «I.U.I» داشت مشکل عدم تخمک گذاری داشته و 81% سیکل های قاعدگی نرمال داشته اند. 49% بیماران «I.U.I» تحت درمان با «Clomid» بودند. 31% تحت درمان «Clomid و HMG» بودند و 1% تحت درمان با «HMG» به تنهایی بوده اند. تمامی بیماران مورد بررسی میزان 5000 تا 10000 واحد «H.C.G » دریافت داشته و 59% آن ها در ساپورت فاز لوتئال «H.C.G » و 14% «پروژسترون» دریافت نموده بودند. بررسی «هیپراستیمولاسیون» در آن ها به صورت زیر می باشد. هیپراستیمولاسیون خفیف متوسط شدید کلومیفن سیترات - - - کلومیفن سیترات+MG 20.7% 2.4% 0.5% HMG 10% 5% - شیوع«سندرم هیپراستیمولشین تخمدانی» در «I.V.F» در 6 ماهه اول پژوهشکده «رویان» خفیف 18%، متوسط 7%، شدید 10% بوده است.

در این پژوهش تاثیر اولتراسوند درمانی با فرکانس 1MHz و 3MHz بر افزایش سرعت ترمیم استخوان خرگوش از دیدگاه بیومکانیک و بافت شناسی بررسی شد. این بررسی بر روی 160 خرگوش آزمایشگاهی از نژاد Dutch- Poland که حدود 4 تا 6 ماه سن و حدود 2 کیلوگرم وزن داشتند انجام گردید. هر خرگوش در بیهوشی کامل با شرایط استریل تحت عمل جراحی نقص جزئی استخوان تیبیا در هر دو اندام عقبی قرار می گرفت. اندام عقبی سمت راست به عنوان اندام آزمایش و اندام عقبی سمت چپ به عنوان اندام کنترل در نظر گرفته می شد. در واقع هر حیوان کنترل خود محسوب می گردید. حیوانات به روش کاملا تصادفی به دو گروه اصلی 80 سری تقسیم می گردیدند. گروه اول تحت درمان با فرکانس 1MHz و گروه دوم تحت درمان با فرکانس 3MHz قرار می گرفتند. هر یک از گروه های یادشده به روش مشابه به 4 زیرگروه و 20 سری برای هفته های اول تا چهارم تقسیم می گردیدند. نیمی از نمونه های هر گروه برای ارزیابی بیومکانیک و نیم دیگر برای ارزیابی بافت شناسی به کارگرفته شد. سایر ویژگی های اولتراسوند درمانی در هر گروه یکسان بوده و به این ترتیب بود: نوع 1:3 Pulse با دوز 0.1 w/cm2 به مدت 5 دقیقه در روز. روز جراحی روز صفر محسوب گردیده و از روز یک اندام عقبی سمت راست تحت اولتراسوند درمانی با فرکانس مشخص و دوز یادشده قرار می گرفت. پس از طی دوره های زمانی مورد نظر یعنی 7،14،21 و 28 روز پس از جراحی حیوانات با استنشاق اتر در فضای بسته از بین می رفتند. سپس استخوان جهت ارزیابی بیومکانیک به طور کامل از حیوان جدا شده و تحت آزمون سه نقطه خمش قرار می گرفت جهت ارزیابی بافت شناسی نمونه تهیه شده از محل نقص استخوانی پس از ثبوت، دکلسیفیکاسیون و پردازش بافتی در پارافین قالب گیری شده و برش هایی به ضخامت 7 میکرون از محل ضایعه تهیه می شد و به روش های هماتوکسیلین- اتوزین و تری کروم ماسون رنگ آمیزی می گردید. سپس از دو روش توصیفی و کمی (میانگین رتبه ای توصیفی کال استخوانی) برای ارزیابی استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که اولتراسوند درمانی با فرکانس 1MHz تغییرات معنی داری را در حداکثر نیروی قابل تحمل، ظرفیت جذب انرژی، حداکثر توانایی خمشی و نیروی وارد بر استخوان در مرحله الاستیسیتی در روزهای 28 و 21 پس از جراحی ایجاد می کند در حالی که در روزهای 7 و 14 پس از جراحی این اختلاف معنی دار نیست. میانگین رتبه توصیفی کال استخوانی به دنبال اولتراسوند با فرکانس 1MHz در روز 28 پس از جراحی اندام آزمایش افزایش معنی دار نسبت به اندام کنترل نشان می دهد. اولتراسوند درمانی با فرکانس 3MHz باعث افزایش معنی دار حداکثر نیروی قابل تحمل، ظرفیت جذب انرژی و حداکثر توانایی خمشی در روز 7 پس از جراحی در اندام آزمایش نسبت به اندام کنترل می گردد. در سایر روزهای تحت بررسی این اختلاف معنی دار نسیت. همچنین میانگین رتبه توصیفی کال استخوانی اگر چه در روز 7 در اندام آزمایش بیشتر از اندام کنترل بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. اولتراسوند درمانی با فرکانس 1MHZ در هفته سوم و چهارم و با فرکانس 3MHz در هفته اول پس از ایجاد نقص جزئی استخوان باعث افزایش توان بیومکانیک و خواص بافتی استخوان تیبیا خرگوش گردد.