این آزمایش اثر آللوپاتی عصاره آبی گزنه بر روی جوانه زنی و رشد اولیه ریحان و شنبلیله را بررسی می کند. مراحل طی شده و روش های اجرایی: در این آزمایش گیاه گزنه از سطح مزارع شهر ساری جمع آوری شد. به منظور تهیه عصاره آبی، ابتدا پودر گزنه به مدت 24 ساعت در دمای اتاق در آب مقطر خیسانده شد (50 گرم پودر در 500 میلی لیتر آب مقطر) و پس از عبور از کاغذ صافی از محلولهای حاصل محلولهایی با غلظت صفر (شاهد)، %25، %50، 575 و %100 حجمی تهیه گردید. سپس تعداد 20 عدد بذر ریحان و شنبلیله در پتری دیش قرار گرفت و به هر پتری دیش 6 میلی لیتر از محلول تیمار مورد نظر اضافه شد. شمارش بذور به صورت روزانه انجام گرفت و در پایان طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شد. در این مطالعه برای آنالیز داده های مربوط به هر گیاه به طور جداگانه از طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار استفاده شد. آنالیز آماری طرح توسط نرم افزار آماری SPSS و مقایسه میانگین ها توسط روش دانکن انجام گردید. نتایج طرح: اثرات کلیه عوامل بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن خشک گیاهچه معنی دار بود. با افزایش غلظت عصاره درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و وزن تر خشک گیاهچه ریحان و شنبلیله کاهش یافت. نتایج نشان داد عصاره آبی درمنه بر صفات مورد مطالعه اثر بازدارندگی دارد.

این پژوهش به صورت آزمایش اسپیلت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور، نوع باکتری وتیمار کودی اجرا خواهد شد که عامل اول شامل باکتری سودوموناس وباکتری آزوسپریلوم و عامل دوم شامل 4 سطح کود ازته (50، 25، 75 و 100) کیلوگرم در هکتاراز منبع اوره، بر روی برنج با 3 تکرار اجرا خواهد شد. کود ازته بر اساس تیمارهای کودی مورد اشاره در طرح بصورت 1.3 قبل از کاشت، 1.3 در مرحله حداکثر پنجه زنی و 1.3 در مرحله اوایل خوشه دهی مصرف خواهد شد. ریشه نشاهای پرورش یافته در خزانه پس از رسیدن به اندازه مناسب با دو نوع باکتری سودوموناس و آزوسپریلوم تلقیح و سپس نشاکاری می شود. تعداد پنجه در هر بوته، در زمان حداکثر پنجه زنی شمارش می شود. پس از برداشت محصول، صفاتی نظیر عملکرد تولید، تعداد خوشه، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه،وزن سبوس، درصد پوکی، ارتفاع بوته و در پایان آنالیزدانه های برنج جهت اندازه گیری میزان عناصر غذایی جذب شده انجام میشود. آنالیز داده ها نیز بوسیله برنامه نرم افزاری MSTATC انجام خواهد شد.  

این تحقیق با هدف ارزیابی تاثیر مکمل غذایی پری مالاک که یک فرآورده پروبیوتیکی حاوی 4 گونه باکتری می باشد بر روی رشد و بقای بچه ماهیان سیچلاید ماکرو با میانگین وزن اولیه 1 گرم به مدت 60 روز اجرا می شود. برای انجام این طرح 4 تیمار و 3 تکرار (12 آکواریوم) در نظر گرفته بطوریکه در هر آکواریوم از 30 قطعه بچه ماهی استفاده می شود. مقادیر پروبیوتیک مورد استفاده در این طرح شامل سه سطح 650 گرم در تن خوراک، 950 گرم در تن خوراک و 1250 گرم در تن خوراک می باشد که بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده بصورت محلول روی جیره های غذایی(بیومار) اسپری شده و سپس مورد تغذیه بچه ماهیان قرار می گیرد. برای تیمار شاهد از هیچ پروبیوتیکی استفاده نمی شود. تغذیه بچه ماهیان بر اساس 4 درصد وزن بدن و بصورت روزانه در سه وعده صبح، ظهر و عصر انجام می شود. به منظور بررسی میزان رشد بچه ماهیان و مقایسه بین تیمارها در طول دوره هر دو هفته یکبار تعداد 5 قطعه بچه ماهی از هر آکواریوم نمونه برداری و بعد از بیهوش کردن توسط عصاره گل میخک، میانگین طول و وزن آنها اندازه گیری می شود. همچنین تعداد تلفات نیز در طول دوره محاسبه می گردد.

به جهت اهمیت استفاده از پمپهای هواده در استخرهای پرورش ماهی در کشور که اکثرا از تکنولوژی وارداتی (موجود در پمپهای هواده دیگر) استفاده می شود، لذا در این طرح سعی در آزمایش تکنیکی قطعاتی دارد که بنوعی در میزان کارایی هوادهی پمپ هواده venturi موثرند و بعلت آنکه جنبه غیر قابل انتشار و انحصاری ( patent ) دارند، حتما می باید در کشور مورد آزمایش استاندارد سازی و افزایش توان بهینه هوادهی قرار گیرند. گفتنی است که اصولا پمپ هواده venturi بعنوان یکی از بهترین، ارزانترین و محکم ترین پمپهای هواده می باشد بطوریکه با داشتن موتور آب خنک و مصرف پایین الکتریسیته، در صورت ایجاد بالاترین کارایی برای آن، می توانند نیاز کشور را به ورود پمپهای هواده دیگر از خارج کاملا برطرف سازند. این بررسی از نوع میدانی بوده که در آن ابتدا اندازه های متفاوتی از پمپ 1 و 2 اینچ، و شدت جریان آب طرح ریزی می گردد و پس از اجرای عملیات هوادهی توسط آن، سنجش میزان اکسیژن محلول آب مخزن مورد آزمایش در هر دقیقه (از دقیقه اول تا دقیقه سی ام) انجام شده تا میزان کارایی هر یک از اجزای مورد تحقیق را به دقت نشان دهد. آنگاه داده های حاصله با استفاده از روش One-way ANOVA و آزمون مقایسه میانگین Duncan در (P<0. 05) مورد تحلیل واریانس قرار خواهد گرفت.

بیش از 90 درصد برنج دنیا در آسیا تولید و مصرف می شود و بیش از 40 درصد از منابع آب شیرین در آسیا برای اهداف آبیاری گیاه برنج مصرف می شود. البته همانطور که سیستم های تولید برنج در عکس العمل به کمبود زمین و آب و نیروی انسانی دستخوش تغییر و اصلاح می گردد اصلاح عمده در روش کشت برنچ مورد انتظار است. افزایش دستمزد نیروی کار، وجود ارقام زودرس و یا مقاوم به بیماری ها در برخی موارد، افزایش قابلیت روش های کنترل شیمیایی علف های هرز و ضرورت توسعه و بهبود سیستم های تولید برنچ به عنوان عوامل اصلی تغییر شیوه کشت مطرح شده اند. از طرفی در مورد آبیاری غرقابی برنج، محققین بسیاری عنوان می کنند که این روش یک ابزار مدیریتی مناسب برای کنترل آفات، دسترسی آسان به مواد غذایی و جلوگیری از تنش آبی می باشد، نه یک ضرورت برای گیاه برنج.از فن آوری های نوین بکار گرفته شده در کشت برنج می توان کاشت بذر در بستر مرطوب و کاشت بذر در بسترخشک را نام برد که سبب حداقل یک هفته زودرسی و افزایش قابلیت دو یا سه کشت در سال می شوند. علاوه بر این تنها با کاهش 5 درصدی عملکرد می توان با حفظ کیفیت، میزان مصرف آب را نسبت به روش غرقابی تا 35 درصد کاهش می دهد. از این رو به منظور بهبود بهره وری مصرف آب و حصول عملکرد مناسب در کشت برنج و تعیین حد بهینه مدیریت آبیاری و نیز تعیین حد سود آوری مقادیر مختلف مصرف آب طرح تحقیقاتی «کشت مستقیم برنج رقم طارم» در اراضی شالیزاری استان مازندران بر روی رقم زودرس طارم محلی به اجرا در خواهد آمد. در این طرح که در قالب بلوک های کامل تصادفی، با سه تیمار آبیاری و در سه تکراربه اجرا در می آید، کشت مستقیم برنج، با هدف صرفه جویی در مصرف آب و رابطه آن با عملکرد و استفاده حداکثر از واحد حجم آب و بهینه یابی و بهینه سازی اقتصادی آن مورد بررسی و تحقیق قرار می گیرد.

تقریبا بیش از نیمی از جمعیت دنیا از برنج به عنوان یکی از مهمترین غذاهای اصلی استفاده می کنند (IRRI, 1997). این غله مهم که در بیشتر نقاط دنیا از جمله ایران به عمل می آید و در مراحل انبارداری و گذر از فرایندهای مختلف تبدیل جهت حفظ کمی و کیفی احتیاج به مراقبت های ویژه ای دارد. مقدار رطوبت موجود در شلتوک یکی از عوامل مهمی است که باید در کلیه فرایندهای روی این محصول مد نظر باشد. شلتوک معمولا در زمان برداشت دارای رطوبت زیادی بوده (%25-%35 خشک) و این رطوبت بالا بایستی به سطح مطمئن %14 خشک کاهش یابد. بنابراین به منظور آماده سازی شرایط رطوبتی مناسب برای برنج بایستی بخشی از رطوبت محصول گرفته شود (زمردیان، 1380). در این تحقیق برخی خواص فیزیکی مهم دانه برنج و تاثیر رطوبت بر آنها بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار خواهد گرفت که این خواص فیزیکی عبارتند از ابعاد (قطرهای بزرگ، متوسط، کوچک)، قطر هندسی، درجه کرویت و وزن.

در این بررسی پودرگیاه ترخون در مقادیر مختلف (%0.5، %1، %1.5) در جیره غذایی سیچلاید گورخری اضافه شده و به مدت 3 ماه اثرات این گیاه روی رشد و سیستم ایمنی بررسی خواهد شد در این بررسی 4 تیمار (جیره غذایی حاوی اسفناج – کاهو – ماهی کیلکا – دل گاو – ویتامینها و مواد معدنی همراه با %0.5، %1، %1.5 پودر گیاه ترخون ) با 12 آکواریوم داریم که در هر آکواریوم 30 قطعه ماهی وجود داشته و روزانه ماهیان یکبار با غذای کنسانتره و 2 بار با غذای دستی تغذیه شده، آزمایشات مربوط به اندازه گیری فاکتورهای رشد و هماتولوژیک هر دو هفته، یکبار اندازه گیری می شود همچنین در طول آزمایش فاکتورهای مربوط به اکسیژن  PHو دما بایستی در تمام مخازن کنترل شود. در نهایت داده ها با استفاده از آزمونANOVA one way  و آزمون مقایسه میانگین دانکن در سطح P<0.05 بررسی می شود.

در این پروژه تلاش می شود تا از پوسته میگو که به عنوان معضل و ضایعات مزارع پرورش میگو می باشد بهره برداری علمی و اقتصادی شود تا از یک طرف در تهیه کیتوزان مورد استفاده قرار بگیرد و از طرف دیگر به نانو حامل ها در انتقال مواد حساس به آنزیم ها و اسید معده در لوله گوارش استفاده شود. به طور کلی در قدم اول کیتوزان از اسکلت خارجی میگو استخراج می شود. در ابتدا پوسته های میگو سفید از مرکز تحقیقاتی کمیشان واقع در شمال استان گلستان جمع آوری می شود و پوسته های جمع آوری شده را با آب شیرین به خوبی شست و شو می دهیم و سپس پوسته ها را خشک و با استفاده از آسیاب آن را پودر می کنیم و نمونه های پودر شده را در ظروف شیشه ای میتوان در دمای یخچال به مدت طولانی نگهداری کرد. سپس افدام به استخراج کیتوزان از پوسته های پودر شده می کنیم. روش استخراج کیتوزان به روش شیمیایی می باشد. در روش شیمیایی (نازنین، 2005) استخراج کیتوزان با استفاده از تیمارهای اسیدی و قلیایی به ترتیب برای دمینراله کردن و دپروتئینه کردن پوسته های استخراجی استفاده می شود. اسید مورد استفاده کلرید ریک می باشد که بهترین بازده و راندمان در غلظت 30 درصد این اسید می باشد (نازنین، 2005). اما نکته قابل توجه در این بخش این است که هر چه میزان اسید بالاتر باشد میزان محصول نهایی مورد نظر افزایش می یابد اما از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی مناسب نمی باشد (نازنین، 2005). هم چنین برای تیمار قلیایی از هیدرکسید سدیم با غلظت 5.1 نرمال استفاده می شود که این بهترین غلظت برای استخراج می باشد. بعد از این مرحله برای رنگ بری از پرمنگنات پتاسیم 1 درصد به مدت یک ساعت و سپس از اسید اکسالیک 1 درصد به مدت یک ساعت استفاده نموده و محصول بدست آمده را جمع آوری، شست و شو و خشک می کنند. در مرحله بعد، داستیله کردن با استفاده از سدیم هیدرواکسید 50 درصد در اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتی گراد و فشار 15 بار به مدت 15 دقیقه صورت می گیرد. سپس آن را فیلتر، شست و شو با آب مقطر تا اینکه pH آن به حد خنثی برسد و سپس آن را در 60 درجه سانتی گراد به مدت 8 ساعت خشک می شود. محصول نهایی بدست آمده دارای رنگ سفید و غیر محلول در آب می باشد که دارای کیفیت مناسب می باشد (نازنین، 2005).پس از استخراج کیتوزان، یکسری از ویژگیهای مرتبط با کیفیت کیتوزان استخراج شده می بایست صورت بگیرد که شامل محتوی مواد خشک، خاکستر، میزان داستیله شدن، ویسکوزیته، رنگ، میزان حلالیت، بو و مزه، شمارش کلی باکتریها، وزن مولکولی، ظرفیت باند دهندگی با آب و چربی و ریز ساختار مورد بررسی قرار می گیرد چرا که ویژگیهای مذکور در ویژگیهای کاربردی نانو ذرات کیتوزان بسیار مهم می باشند (چن و همکارانش، 2002، شهیدی و همکارانش، 1999). برای بدست آوردن میزان مواد خشک، ابتدا نمونه ها را در آون در دمای 105 درجه سانتی گراد به مدت 1 ساعت قرار داده می شوند و سپس اختلاف وزن بین وزن اولیه (قبل از قرار دادن در آون) و وزن نهایی (بعد از قرار دادن در آون) میزان ماده خشک را به دست می دهد(AOAC, 2003 .برای بدست آوردن میزان خاکستر نمونه را در کوره در دمای 600 درجه سانتی گراد قرار می دهیم و پس از طی 6 ساعت میزان ماده بدست آمده نشان دهنده میزان خاکستر نمونه می باشد(AOAC, 2003) . برای بدست آوردن میزان داستیله شدن از روش تیتراسیون استفاده می کنیم که در طی آن کیتوزان دراسیداستیک 0.1 حل می شود و تا تشکیل محلول %0.1 را دهد. سپس با سولفات پلی وینیل پتاسیم 0.0025 نرمال با تولویدن بلو 1 درصد به عنوان شاخص تیتر می شود. میزان محتوی استیل از میزان ماده تیتر شده معین می شود (Tajic et al. 2008) .برای تعیین ویسکوزیته ابتدا کیتوزان را در حلال حاوی اسید استیک 0.1 مولار، کلرید سدیم 0.2 مولار و آب حل می شود. سپس با ویسکومتر ویسکوزیته ان را بدست می آوریم سپس برای تعیین وزن مولکولی از رابطه Mark-Hoodwink استفاده می کنیم که به صورت زیر می باشد. [h]=KMaکه K و a عددهای ثابت 3.1×10-3 و 1.01 می باشد و M وزن مولکولی و [h] میزان ویسکوزیته کیتوزان می باشد(Tragic et al. 2008) . برای تعیین رنگ از روش رنگ سنجی استفاده می شود و شاخص های a, b و L با استفاده از دستگاه کرومومتر بدست می آید (Campaniello et al. 2008). برای تعیین ظرفیت باند دهندگی با آب و چربی ابتدا 0.5 گرم نمونه را در 10 میلی لیتر آب به مدت یک دقیقه هم می زنیم سپس سی دقیقه آن را ساکن می گذاریم و هر ده دقیقه آن را به مدت 5 ثانیه تکان می دهیم سپس سانتریفیوژ 3200 دور در دقیقه به مدت 25 دقیقه انجام می دهیم. سپس مایع بالا آن را دور ریخته و تیوب را وزن می کنیم و ظرفیت باند دهندگی با آب و چربی را با استفاده از فرمول زیر بدست می آید (Tragic et al., 2008).ظرفیت باند دهندگی با آب: آب باند شده \ وزن نمونه 100×.ظرفیت باند دهندگی با چربی: چربی باند شده \ وزن نمونه 100×.پس از استخراج کیتوزان اقدام به تولید نانو ذرات و بررسی ریز ساختار با استفاده از میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود. برای تولید و آماده سازی نانوذرات، ابتدا محلول 0. 2 درصد کیتوزان در محلول 1 درصد اسید استیک حل می شود. سپس تریپلوفسفات 0. 1 درصد در آب مقطر حل می شود و گاما گلوبولین انسانی در محلول اسید استیک با کیتوزان حل می شود تا غلظت گاما گلوبولین انسانی در محلول مذکور به 2 میلی گرم در میلی لیتر برسد و در نهایت این محلول در محلول تریپلوفسفات حل می شود و محلول حاوی نانو ذرات مورد نظد بدست می آید (وانگ و همکارانش، 2008). سپس به بررسی خصوصیاتی همانند شکل، اندازه، پراکندگی و یکنواختی و کارائی کپسوله کنندگی بررسی می شود. برای بررسی ویژگیهایی مثل شکل، اندازه و پراکندگی از میکروسکوپ الکترونی و دستگاه ZETA SIZER استفاده می شود. در میکروسکوپ الکترونی در ابتدا هر نمونه در یک محوطه استوانه ای به ابعاد 2×2×2 میلی متر مکعب قرار می گیرد. سپس به وسیله چاقوی خاصی برش داده می شود و توسط طلا پوشیده می شود و سپس به وسیله نیتروژن مایع (-18oC) منجمد می شود. برای بررسی سطوح داخلی نمونه، قسمت بالایی هر نمونه در بخش آماده سازی برش داده می شود و سپس به مجاور آن انتقال داده می شود تا عمل تصعید در 90 درجه سانتی گراد به مدت 5 دقیه صورت می گیرد. سپس با استفاده از آرگون افکنی به مدت 90 ثانیه نمونه ها با طلا پوشانده می شود. سپس نمونه های طلا پوشیده شده به مرحله ای که عمل تصعید صورت گرفت قرار داده می شود تا در 30 کیلو وات و 5 درجه اسپات اسکن شوند (Jafarpour et al.). همچنین برای بدست آوردن اندازه نانوذرات از دستگاه ZETA SIZER استفاده می شود که اندازه ذرات را روی گراف نشان می دهد (یانگ و همکارانش، 2009). برای بررسی کارایی کپسوله کنندگی نانو ذرات از روش ژانگ و همکارانش (2009) استفاده می شود که در آن نانو کمپلکس از فاز آبی که حاوی گاما گلوبولین آزاد می باشد با استفاده از سانتریفیوژ با سرعت 16000 دور در دقیقه به مدت 30 دقیقه در 15 درجه سانتی گراد جدا می شود و اندیس مورد نظر با استفاده از فرمول زیر بدست می آید: کل گاماگلوبولین انسانی - گاما گلوبولین آزاد / کل گاماگلوبولین انسانی 100×.سپس گاما گلوبولین انسانی را با نانو ذرات کیتوزان مخلوط می کنیم و ساختار میکروسکوپی آن را نیز زیر میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار می دهیم. سپس مطالعات In vitro را برای بررسی ویژگیهای آزاد سازی این نانو ذرات انجام می دهیم که برای نیل به این هدف، نانو ذرات تولید شده را دو غلظت متفاوت 50-50 و 80-20 (غلظت بین گاما گلوبولین و نانوذرات) و دو pH متفاوت (5.4 و 5.7) در محلول بافر فسفات (100 میلی لیتر) قرار داده می شود. سپس این سوسپانسیون، در حمام متحرک در دمای 18 درجه سانتی گراد نگهداری می شود و در نهایت میزان آزاد سازی در فواصل زمانی معین (20، 40، 60 دقیقه، 2، 6، 12، 24 و 48 ساعت) تعیین می شود که از طریق اندازه گیری میزان گاما گلوبولین آزاد شده در سوسپانسیون صورت می گیرد (یانگ و همکارانش، 2009). سپس مطالعاتIn vivo  بررسی می شود. سپس در هر یک از تیمارها میزان آزاد سازی گاما گلوبولین انسانی اندازه گیری می شود. سپس مطالعات In vivo مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا کمپلکس نانو ذرات تولید شده با گاما گلوبولین انسانی را به جیره (خوراک کنستانتره) ماهی قزل آلا رنگین کمان اضافه می شود. سپس این جیره در کنار جیره های شاهد به ماهی قزل آلا رنگین کمان (200-150 گرمی) داده می شود. سپس برای بررسی موارد فوق الذکر، اقدام به نمونه برداری از ماهیان در فاصله های زمانی معین می شود. برای نیل به این هدف، در بازه های زمانی 20، 40 و 60 دقیقه اول اقدام به نمونه برداری می کنیم. برای نمونه برداری در هر مرتبه نمونه برداری سه تکرار داریم. برای اخذ نمونه ابتدا از باله دمی ماهی خون گرفته می شود که از سرنگ هپارینه استفاده می شود. سپس خون جمع آوری شده به مدت 2 ساعت در ذمای اتاق نگهداری می شود و سپس در دمای 4 درجه سانتی گراد و به صورت شبانه با سرعت 4000 دور در 4 دقیقه سانتریفیوژ می شود و سرم بدست آمده تا قبل از تجزیه و تحلیل و انجام آزمایش روی آن در دمای 40- نگهداری می شود (دونیل و همکارانش، 1996). سپس ماهی کالبد شکافی می شود و از معده، ابتدای روده، انتهای روده و زوائد پیلوریک نمونه برداری می شود و سپس برای تعیین میزان گاما گلوبولین انسانی مورد آزمایش قرار می گیرد. سپس این نمونه برداریها را در زمانهای 2، 6، 12، 24 و 48 ساعت انجام می دهیم.

در این طرح ابتدا نمونه هایی از گیاه مورد نظر تهیه می شود و با انتقال به آزمایشگاه و بدست آوردن اسانس از فرایند تقطیر توسط دستگاه کلونجر و عصاره به روش خیساندن اثر بیهوش کنندگی این گیاه را در بچه ماهیان قزل آلا (.....) با میانگین وزنی 10 گرم بررسی و برای تعیین تاثیر برخی عوامل کیفی آب شامل درجه حرارت و ph در قدرت ایجاد بیهوشی و بازگشت از آن، از غلظتهای مختلف اسانس استفاده می گردد. در کلیه آزمایشها که بصورت آزمون و خطا می باشد چهار متغیر شامل: زمان از دست دادن تعادل، زمان ایجاد بیهوشی، زمان ایجاد بازگشت تعادل و زمان بازگشت واکنش به محرک خارجی اندازه گیری و ثبت خواهد شد،سپس میزان اسانس و یا عصاره ای که در زمان کمتر از 3 دقیقه بیهوشی مورد نظر را بوجود آورد به عنوان دز نهایی بعد از بررسی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب به ثبت خواهد رسید.

در این مطالعه ابتدا مواد حاوی رنگدانه های جانوری (گاماروس)، گیاهی (فلفل قرمز) و سنتتیک (آستاگزانتین) از بازار تهیه شده و به جیره غذایی دستی اضافه می شود و روزانه ماهیان 3 بار با غذای دستی (گوشت ماهی کیلکا - دل گاو – اسفناج – کاهو – ویتامینها و موادمعدنی) تغذیه می شوند. در این بررسی 4 تیمار با 3 تکرار خواهیم داشت. تیمار اول: شامل جیره غذایی حاوی 5 درصد رنگدانه گیاهی ( فلفل قرمز )، تیماردوم :جیره غذایی حاوی 5 درصد رنگدانه جانوری (گاماروس)، تیمار سوم: جیره غذایی حاوی رنگدانه سنتتیک (آستاگزانتین) با غلظت 50ppm که در دو هفته آخر این رنگدانه به ماهیان داده می شود و تیمار چهارم: شامل جیره غذایی فاقد رنگدانه می باشد (تیمار شاهد). در این بررسی 12 آکواریوم با 40 عدد ماهی در هر آکواریوم داریم (480 قطعه ماهی) که کل آزمایشات در طول 3 ماه روی ماهی Parrot (پیش بازاری) انجام می شود. در هر مرحله دو عدد ماهی از هر آکواریوم به صورت تصادفی انتخاب شده و به آزمایشگاه فرستاده می شود، سپس فاکتورهای مربوط به رشد، رنگ، کاروتنوئید و سیستم ایمنی از طریق اسپکتوفتومتر و دستگاه اتولایزر (Eurolyser) مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به طوری که فاکتورهای ایمنولوژیک شامل کمپلمان، C3،C4  و ایمونوگلوبین (Igm) با آنتی بادی های پلی کلونال موجود در محلول تشکیل کمپلکس داده و باعث کدرشدن محلول می گردد. میزان کدورت ایجاد شده با مقادیر C3،C4  و ایمونوگلوبین (Igm) رابطه مستقیم دارد. برای سنجش کاروتنوئیدها می بایستی نمونه ها را به صورت تصادفی انتخاب کرده و در فریز -20 درجه سانتیگراد نگهداری کرد، سپس در فریز درایر دو روز قرار داده می شوند، بعد از دو روز ماهی هموژنیزه می شود، سپس 3ml استن به هر نمونه ماهی اضافه می شود و به مدت 5 دقیقه در 6000rpm سانتریفیوژ شده سپس شدت رنگ با استفاده از اسپکتوفتومتر اندازه گیری می شود. عکسبرداری از فلس نیز زیر میکروسکوب با استفاده از کامپیوتر انجام خواهد شد. در ضمن بیومتری ماهی نیزدرتمام مراحل آزمایش انجام می شود. همچنین در طول بررسی می بایستی فاکتورهای اکسیژن، PH و دما به طور یکسان در مخازن کنترل شود. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون  ANOVA one wayو آزمون مقایسه میانگین دانکن در سطح P<0.05 آنالیز خواهند شد.