سمندر لرستانی گونه ای دوزیست دمدار می باشد. این گونه دوزیست اندمیک ایران می باشد و تنها در نقاط محدودی در جنوب غربی فلات ایران در لرستان و خوزستان پراکنده شده است. سمندر لرستانی برخلاف تصور جامعه جهانی در وضعیت مطلوب زیست محیطی قرار دارد. این گونه سمندر در زیستگاهی فراوانی که در این طرح 7 زیستگاه به دست آمده پراکنده شده است. سمندر لرستانی در آبشارهای مناطق مختلف زیست می کند و وابستگی شدیدی به آب دارد. این گونه به دلیل وابسته بودن به آب در حال تهدید می باشد. چرا که در سالیان اخیر میزان بارندگی کاهش یافته است. در این طرح برخی از فاکتورهای شیمیایی آب زیستگاه های سمندر لرستانی با استفاده از دستگاه یوریبا یو ده سنجیده شده است. جنبه های مختلف زیستی از جمله تغذیه، تولید مثل، صیادان و مطالعات سیستماتیکی سمندر لرستانی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. از طرفی دیگر جنبه های مختلف زیستگاهی از جمله ژئومورفولوژی زیستگاه سمندر لرستانی، تیپ زیستگاهی، عناصر زیستی و غیرحیاتی زیستگاه های مختلف سمندر لرستانی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.

ماهی کور غار گونه ای ماهی از خانواده کپورماهیان می باشد. این گونه ماهی اندمیک ایران است و تنها در یک نقطه در جنوب غربی فلات ایران در لرستان پراکنده شده است. این گونه از نظر حفاظتی در لیست قرمز واحد حفاظت جهانی قرار گرفته است. برای اجرای این طرح به مکان پراکنش ماهی کور غار سفر نموده و اطلاعاتی را از زیستگاه و نحوه زیست ماهی کورغار در حالت طبیعی به دست آمد. از طرفی دیگر برخی از اطلاعات نیز مربوط به مطالعات آزمایشگاهی می باشد. در این طرح برخی از فاکتورهای شیمیایی آب زیستگاه ماهی کور غار با استفاده از دستگاه یوریبایوده سنجیده شده است. جنبه های مختلف زیستی از جمله تغذیه، تولید مثل، صیادان و مطالعات سیستماتیکی ماهی کور غار مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. از طرفی دیگر جنبه های مختلف زیستگاهی از جمله ژئومورفولوژی زیستگاه ماهی کور غار، تیپ زیستگاهی، عناصر زیستی و غیرحیاتی زیستگاه های مختلف ماهی کور غار مطالعه شده است.

این آزمایش برای بررسی سطوح مختلف کنجاله کلزا و مکمل کلسیم بر عملکرد جوجه های گوشتی طرح ریزی شد. برای انجام آزمایش، در سن 7 روزگی تعداد 1152 قطعه جوجه از نژاد آرین با میانگین وزنی 7±90 گرم انتخاب و به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار به طور تصادفی بین قفس ها تقسیم شدند. جوجه های گوشتی با 4 سطح کنجاله کلزا (0، 10، 15، 20) و 3 سطح کلسیم (100، 120، 135 درصد توصیه (NRCاز سن 8 تا 49 روزگی در طول 2 دوره آغازین (8 تا 35 روزگی) و پایانی (36 تا 49 روزگی) تغذیه شدند. در پایان هر دوره آزمایشی از هر تکرار، یک قطعه جوجه انتخاب و برای بررسی قسمت های مختلف لاشه کشتار گردید. نتایج این آزمایش نشان داد مصرف کنجاله کلزا باعث تغییر معنی دار در مصرف خوراک شد(P<0.01) . مکمل کلسیم باعث تغییر معنی دار در خوارک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک شد(P<0.01) . کنجاله کلزا باعث افزایش اندازه غده تیروئید در مرحله آغازین و افزایش وزن دستگاه گوارش در مرحله پایانی شد، ولی تاثیر نامطلوبی بر کبد و توان تولید جوجه ها نداشت.

برای تعیین اثر جایگزینی کنجاله منداب به جای کنجاله تخم پنبه بر ترکیبات و تولید شیرگاوهای هلشتاین، از 20 راس گاو هلشتاین (با میانگین وزن 580±34 کیلوگرم و با روزهای شیردهی 10 تا 200 روز) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل چهار سطح (0، 8، 14 و 25 درصد) کنجاله منداب بودند که جایگزین کنجاله تخم پنبه در جیره ها شدند. جیره ها از لحاظ پروتئین و انرژی مشابه بودند و جیره ها به صورت گروهی و به طور کاملا مخلوط شده به مدت 60 روز در اختیار گاوها قرار گرفتند. جیره های با بالاترین درصد جایگزینی، از لحاظ عددی تولید شیر (تصحیح شده بر اساس 4 درصد و 3.2 درصد چربی) بالاتری نسبت به جیره شاهد نشان دادند. همچنین از لحاظ سایر ترکیبات شیر (پروتئین، چربی، لاکتوز و مواد جامد بدون چربی) نیز افزایش عددی در درصد و مقدار آن ها مشاهده گردید، اما اختلاف بین جیره ها به حد معنی داری نرسید. از لحاظ pH شکمبه و مدفوع نیز اختلاف معنی داری بین جیره ها مشاهده نشد. داده های مربوط به قابلیت هضم ظاهری جیره ها نیز اختلاف معنی داری را نشان ندادند. از بین ترکیبات خون غلظت کلسیم، فسفر، گلوکز، کل پروتئین، آلبومین و نیتروژن اوره های پلاسما تغییر معنی داری بین جیره ها نشان نداد. اما میزان کلسترول خون اختلاف معنی داری بین جیره های (P<0.05) آزمایشی نشان داد. به طوری که بالاترین میزان کلسترول مربوط به تیمارهای سه و چهار به ترتیب 233.6 و 271.2 میلی گرم در دسی لیتر بود. غلظت های هورمون تری یدوتیرونین (T3) اختلاف معنی داری را بین جیره های آزمایشی نشان نداد. اما هورمون دیگر تیروئید یعنی تیروکسین (T4) کاهش معنی داری را با افزایش سطح کنجاله منداب نشان داد. به طوری که کمترین مقدار (3.06 نانوگرم در دسی لیتر) مربوط به جیره چهار بود. در آزمایش دوم، تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین کنجاله تخم پنبه و کنجاله منداب در شکمبه گاوهای نر هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین کنجاله منداب به طور محسوسی بیشتر از کنجاله پنبه دانه بود.