گردو از جمله درختان خزان دار مناطق معتدله متعلق به خانواده Juglandaceae می باشد. این گیاه به لحاظ تولید میوه مغذی و چوب ارزشمند از اهمیت بالایی در بین محصولات باغبانی برخوردار است.پیوند گرده به منظور تکثیر ارقام مطلوب و تجاری اهمیت فراوانی یافته است. برای پیوند گرده از روشهای مختلف پیوند شاخه در طی ماههای زمستان و پیوند جوانه در طی ماههای تابستان استفاده می شود. این تحقیق در قالب دو آزمایش جداگانه صورت گرفت. در آزمایش اول تاثیر زمان انجام پیوند و نوع بستر نگهداری نهالهای پیوندی در دو نوع پیوند شاخه یعنی پیوندهای جانبی و زینی مورد بررسی قرار گرفت و در آزمایش دوم تاثیر زمان انجام پیوند، حذف پهنک برگها دو هفته قبل و ایجاد زخم برروی پایه سه هفته قبل از انجام عمل پیوند مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در گیرایی نهایی پیوندها پس از گذشت پنج ماه از زمان پیوند، بستر دارای پاگرما نسبت به بستر بدون پاگرما مزیتی نداشته است. پیوند جانبی در مجموع موفق تر از پیوند زینی بوده است. زمان پیوند نیز تاثیر بسیار معنی داری را در گیرایی پیوندها از خود نشان داد و در بین سه زمان مورد بررسی (78/11/6، 78/12/6 و 78/12/23) زمان اول به مراتب نتایج بهتری ایجاد کرد.نتایج آزمایش دوم در مورد پیوند وصله ای بسیار جالب و نمایانگر آن بود که در این آزمایش نیز، عامل زمان تاثیر بسزایی در گیرایی نهایی پیوند پس از گذشت حدود 9 ماه داشته است. بطوری که بالاترین درصد موفقیت در بین زمانهای مورد بررسی (79/7/20, 79/7/10,79/6/30,79/6/20, 79/4/30, 79/4/16/79/4/4) متعلق به زمان 79/6/20 بود. تیمار حذف پهنک برگ و ایجاد زخم بر روی پایه موجب افزایش درصد گیرایی پیوند شد ولیکن این افزایش به سطح معنی دار بودند نرسید. در مجموع پیوند وصله ای بدلیل نیاز آن به امکانات کمتر و اقتصادی تر بودن آن توصیه می شود.