هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین عمق مالی و رشد اقتصادی در ایران طی بازه ی زمانی 1992-2019 می باشد. به منظور تعیین شاخص عمق مالی از نسبت اعتبارات داخلی به بخش خصوصی به صورت درصدی از GDP استفاده شده است. در این تحقیق با بکار گیری روشهای آماری و اقتصاد سنجی ارتباط بین شاخص عمق مالی و رشد اقتصادی در دوره (1992-2019) با استفاده از داده های سری زمانی و تکنیک حداقل مربعات معمولی(OLS) و نرم افزارهای Eviews و Excel مورد بررسی قرارگرفته است. رشد اقتصادی تابعی از مصرف انرژی، آزادسازی تجاری، تورم و شاخص عمق مالی در نظرگرفته شده است. الگوی رشد مورد استفاده، الگوی هارود دومار می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که عمق مالی، مصرف انرژی و آزادسازی تجاری تأثیر مثبت بر رشد اقتصادی و نرخ تورم تأثیر منفی بر رشد اقتصادی دارد.