0

مقدمه. اشرشیاکلی O157: H7 به علت ایجاد کولیت هموراژیک (HC)، سندرم اورمی همولیتیک (HU) و نارسایی حاد کلیوی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. جهت شناسایی و بررسی این باکتری مهم کلینیکی تعداد 750 نمونه مدفوع از بیماران مبتلا به اسهال مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا اصفهان به روش باکتریولوژیک و PCR مورد بررسی قرار گرفت. روشها. در روش باکتریولوژیک پس از کشت تمامی نمونه ها بر روی محیط کشت اختصاصی سوربیتول مکانکی آگار (SMAC) کلنی های سوربیتول منفی توسط یک سری تستهای بیوشیمیایی و تست لاتکس برای E.coli O157 مورد شناسایی قرار گرفتند. تکنیک Multiplex PCR توسط 3 سری پرایمر stx1, stx2.rfb بر روی کلیه نمونه ها انجام شد. نتایج. از مجموع 750 نمونه مدفوع مربوط به بیماران مبتلا به اسهال حاد مورد بررسی 11 نمونه از نظر باکتریولوژیک مثبت گردید. 29 نمونه از نظر اشرشیاکلی های وروتوکسیژنیک مثبت گردید که 14 نمونه مربوط به O157: H7 و 15 نمونه مربوط به Non-O157: H7 بود. حساسیت، ویژگی روش PCR مورد استفاده در مقایسه با روش کشت در این بررسی به ترتیب 100 درصد و 99 درصد می باشد. بحث. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، متد PCR فوق یک متد حساس و قابل اعتماد شناخته شده و به عنوان روشی مناسب جهت تشخیص اشرشیاکلی O157: H7 در نمونه های بالینی، غذایی و مطالعات اپیدمیولوژیک پیشنهاد می شود.

منطقه مطالعه شده واقع در 60 کیلومتری شمال غربی شیراز، با متوسط بارندگی سالیانه حدود 367 میلی متر و متوسط درجه حرارت سالیانه حدود  17 درجه سانتی گراد، جز مناطق نیمه خشک جنوب ایران محسوب می شود. خاکهای منطقه بیضا بمنظور بررسی هدفهای ذیل مورد مطالعه قرار گرفت.1-  مطالعه نحوه تشکیل و تکامل خاک از مواد مادری آهکی در شرایط پستی و بلندی مختلف2-  مطالعه تشکیل و تحول کانی های رسی در خاک های منطقهپنج واحد فیزیوگرافی درمنطقه بیضا تشخیص داده شد. رژیم رطوبتی و حرارتی خاکهای مطالعه شده در منطقه بیضا بترتیب زریک (Xeric) و ترمیک (Thermic) می باشد. براساس روش جامع طبقه بندی خاک (Soil Taxonomy) خاکهای در سه رده انتی سولز(Entisols) ، اینسپتی سولز (Inceptisols) واریدی سولز (Aridisols) طبقه بندی شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که وضعیت پستی و بلندی باعث نوع در بافت، شوری و تجمع کربنات کلسیم در خاکهای منطقه شده است بطوریکه خاک دشتها در مقایسه با اراضی مرتفع دارای بافت سنگین تر، شوری بیشتر همراه با تجمع آهک ثانویه هستند. اراضی مرتفع واقع درمخروط افکنه های آبرفتی واریزه ای (سری شیخ عبود) دارای خاکهای جوان و فاقد تکامل پروفیلی و دشتها شامل خاکهای تکامل یافته با افقهای کمبیک (Cambic)، کلسیک (Calcic) و سالیک (Salic) هستند. مطالعه کانی شناسی خاکهای منطقه نشان داد که این خاکها از نظر محتوای کانی های رسی کم و بیش مشابه بوده و شامل ایلیت، کلریت، اسمکتیت و ورمی کولیت می باشند، اما مقدار نسبی این کانی ها متفاوت و تابع شرایط پستی و بلندی می باشد بطوریکه پست اسمکتیت و در مخروط افکنه ها کلریت و ایلیت غالب می باشند.

در طی ده سال (1368-1377) تعداد 13 بیمار 7) مرد و 6 زن( و در محدوده سنی 54-11 سال )متوسط 29.5 سال( با تشخیص کولیت اولسروز مقاوم به درمان در بیمارستان های قائم (عج) و امید مشهد توسط مولفین تحت عمل جراحی قرار گرفته اند.در 5 بیمار ما پرفوراسیون کولون در اثر عارضه مگاکولون توکسیک وجود داشته که عمل جراحی به صورت فوریت در این بیماران انجام گردیده است. عمل جراحی در این مرحله شامل کولکتومی کامل و ایلئوستومی انتهایی و حفظ رکتوم به همراه دو فوت بعد عمل بوده است.6-11 ماه بعد مرحله دوم عمل جراحی به صورت پروکتکتومی پارسیل و موکوزکتومی دیستال رکتوم و تشکیل مخزن s همراه با آناستوموز مخزن S و مخاط مقعد انجام گردیده )عمل جراحی (ileal pouch-Anal Anastomosis IPAA) و در مرحله سوم که 2 ماه بعد انجام شده ایلئوستومی موقت بسته شده است. در 8 بیمار باقیمانده جراحی انتخابی به صورت کولکتومی کامل و عمل جراحی IPAA و ایلئوستومی محافظتی (به جز یکی) انجام گردید که در مجموع 11 بیمار ما 8) بیمار انتخابی و 3 بیمار باقیمانده از جراحی فوری( متحمل عمل جراحی IPAA قرار گرفته اند. در یک بیمار از سری بیماران انتخابی که ایلئوستومی محافظتی انجام نشده بود دچار عارضه آبسه لگنی گردید که از طریق پرینه در ناژ گردید و بدون حادثه بیمارستان را ترک نمود. کارآیی رضایت بخش مخزن در 10 بیمار وجود داشته و تنها در یک بیمار عارضه نقص کارآیی مخزن به علت بازوی بلند قوس آوران مخزن ایجاد گردید. هیچگونه فوتی در موارد جراحی IPAA نداشته ایم.

این مقاله به صورت گذشته نگر روی 37 بیمار مبتلا به بیماری کرون که طی 14 سال در بیمارستان های آیت اله طالقانی و بیمارستان دی بستری و پیگیری شده بودند به عمل آمد. این بیماری التهابی و مزمن دستگاه گوارش در غرب شایع و در کشورهای شرقی از جمله کشور ما تا سه دهه بیش نادر بوده است. هدف این مقاله آن است که نشان دهد بروز بیماری در دهه های اخیر در ایران رو به افزایش نهاده است. در این مطالعه، نحوه تظاهر بیماری و روش های منجر به تشخیص و سیر بیماری و درمانهای موثر در روی این بیماران با توجه به امکانات موجود در مملکت ما نشان داده شده است. اگر اختلافی از نظر جنس و طرح درگیری روده با بیماران غربی وجود دارد به نظر نگارندگان مقاله ناشی از تعداد کم بیماران مورد مطالعه ما می باشد.افزایش بروز بیماری به احتمال زیاد ناشی از تغییر در شرایط زندگی و تغذیه جامعه ما به علت رو به صنعتی نهادن آن است.

مقدمه: عارضه یبوست حاد یا مزمن همراه با عوارض گوناگون دژنراتیو که ناشی از یبوست و عدم مصرف فیبرهای غذائی است در مرکز توجه قرار دارد. اما خصوصیات فیزیکی (بافت، حجم، نرمی) و شیمیائی (رنگ و بو) مواد دفعی در کولون در رابطه با نوع فیبر غذائی بطور کامل مطالعه نشده است. در این مطالعه اثر دو نوع فیبر غذائی کم مصرف و پر مصرف بر کیفیات استراتژیک فیزیکوشیمیایی مدفوع مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: 200 نفر مراجعین زن به کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1378 و مبتلا به یبوست از سن 30 تا 65 و طیف BMI برابر با 30 تا 40 (چاقی مرضی اندروید) پس از کسب موافقت به روش RCT مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد به صورت تصادفی و یک در میان به دو گروه یکصد نفری تقسیم شدند. به یک گروه پدور سبوس گندم و به دیگری سبزیجات تازه داده شد. رژیم غذایی یکسان دارای 1500 کیلو کالری و تدوین کیفی توسط هر دو گروه مصرف شد. دو قاشق مرباخوری پودر سبوس گندم و 40 گرم سبزیجات تازه، روزانه به مدت 3 ماه، همراه با رژیم غذایی جداگانه، برای دو گروه منظور گردید. تغییرات حادث در مدفوع 3 ماه و 9 ماه پس از شروع مطالعه پیگیری شد.یافته ها: مقدار نرمی و پوکی مدفوع، حرکات روده ای منجر به دفع، زمان عبور از کولون، تعداد دفعات روزانه دفع و تقلیل فشار بادکنکی (باد و نفخ عصبی) در لوله گوارش با مصرف سبوس گندم ازدیاد یافت. مدفوع نرم و آبکی و حجیم، و زمان دفع به دو بار در روز (صبح و غروب) افزایش یافت. این اثربخشی با مصرف سبزیجات تازه کمتر مشاهده شد (در مقایسه با اثر بخشی پودر سبوس گندم) و تفاوت معنی دار داشت P=0.0001 افزایش مواد دفعی و حجم آن با مصرف سبزیجات دیده نشد P=0.0001 مصرف سبوس گندم باعث بهبود رنگ و بوی نامطبوع مدفوع (خصوصیات شیمیایی) گردید. سبزیجات تازه تاثیری روی بوی نامطبوع نداشت ولی بهبود رنگ مدفوع را طی 9 ماه پس از مصرف سبب گردید. اما تفاوت همچنان معنی دار بود P=0.0001 تغییرات فوق 6 ماه پس از توقف مصرف سبوس گندم همچنان ادامه داشت.نتیجه گیری: مصرف سبوس گندم (روزانه دو قاشق مرباخوری، زمان صرف سحری) با توجه به کاهش حرکات روده ای در طول ماه مبارک رمضان توصیه می گردد. اثرات آلرژیک رفلکتیو (IBS، گاستریت، کولیت) با مصرف سبوس گندم و سبزیجات تازه مشاهده نگردید.

سندرم سوییت اولین بار در سال 1964 بوسیله روبرت سوییت گزارش شد که علایم آن عبارتند از تب، بروز ناگهانی پلاکهای دردناک اریتماتوز، افزایش قابل توجه سلول های پلی مورف دو درم بدون شواهد و اسکولیت. گرچه سندرم سوییت می تواند بدون بیماری همراه باشد ولی در بسیاری از موارد بیماریهای ایمنولوژیک مثل کولیت اولسرو، آن را همراهی می کنند. در بیمار ما قبل از بروز ضایعات پوستی، علایم شبه آنفولانزا موجود بوده است و سپس بیمار با علایم تیپیک سندرم سوییت مراجعه نموده است و با استرویید سیستمیک ضایعات پوستی بکلی ناپدید گردید.

تعریف: مجموعه ای از علائم شامل درد، احساس ناراحتی در شکم، نفخ، یبوست، اسهال، یبوست و اسهال متناوب به همراه دفع ترشحات موکوسی را سندرم روده تحریک پذیرIrritable Bowel (IBS) Syndrom  می نامند. سندرم روده تحریک پذیر، به مفهوم واقعی کلمه یک بیماری نیست بلکه مجموعه ای از علایم است با یکدیگر همراه می باشند. به عبارتی یک اختلال عملکرد مزمن Chronic Function Disorders  بوده که مشخصه آن درد شکم همراه با تغییر و آشفتگی Distorbance در اجابت مزاج است. براساس فرم اجابت مزاج، به سه دسته تقسیم می شود: سندرم روده تحریک پذیر همراه با اسهال، سندرم روده تحریک پذیر همراه با یبوست و سندرم روده تحریک پذیر همراه با اسهال و یبوست متناوب.اسامی مختلفی برای این بیماری ذکر شده است که بعضی از این نامگذاری ها صحیح نیست، مثل کولیت اسپاستیک یا کولیت عصبی یا کولیت موکوسی. از آنجایی که این سندرم با التهاب مخاطی و درگیری مخاط کولون همراه نیست، اطلاق لفظ کولیت به آن اشتباه است (1، 2).

مقدمه: علل خونریزیهای تحتانی گوارشی در جوامع مختلف و در سنین مختلف متفاوت است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی نسبی علل خونریزی تحتانی دستگاه گوارش در بیماران بستری شده در بیمارستان بعثت سنندج طراحی گردید. مواد و روشها: این تحقیق از نوع توصیفی است. جمعیت مورد مطالعه کلیه بیماران مبتلا به خونریزی گوارشی تحتانی بودند که در سال 1378 در بخشهای داخلی و جراحی بیمارستان بعثت بستری شده بودند. تعداد بیماران 112 نفر بودند که در محدودة سنی 81-1 سال قرار داشتند. اطلاعات لازم از پرونده‏های بیماران استخراج شد. نتایج: نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که 76 نفر (67.9 درصد) مذکر و 36 نفر (32.1 درصد) مؤنث، 63 نفر (56.3 درصد) ساکن شهر و 49 نفر (43.8 درصد) ساکن روستا بودند. از بین بیماران فقط 1 نفر 0.9) درصد) بدون تشخیص از بیمارستان ترخیص شده بود. بیشترین تعداد بیماران در گروه سنی کمتر از 55 سال با 86 نفر (76.8 درصد) بودند 9 نفر (8.1 درصد) در گروه سنی کمتر از 25 سال که در بین گروههای سنی مختلف کمترین فراوانی را داشت، قرار داشتند. در جمعیت مورد مطالعه 23 نفر (20.5 درصد) دارای بیماری دیگری همراه با خونریزی تحتانی گوارش بودند. بیشترین شکایت بیماران حین مراجعه دفع خون روشن از طریق رکتوم بود. این شکایت در 29 نفر (25.9 درصد) افراد مراجعه کننده وجود داشت (به تنهایی). اما دفع خون از طریق رکتوم در 103 نفر (92.7 درصد) افراد مورد مطالعه یکی از شکایات بیماران بود (حداقل یکی از شکایات بیماران در حین مراجعه دفع خون روشن بوده است). 7 نفر (6.3 درصد) بدون خونریزی واضح مراجعه کرده بودند و شکایت اصلی 5 نفر از آنها ضعف و بیحالی و کاهش وزن و تغییرات اجابت مزاج بود و 2 نفر بقیه نیز (1.8 درصد) با شکایت دفع مدفوع سیاهرنگ (ملنا) و دردشکم مراجعه کرده‏ بودند.در کل بیماران 58 نفر (51.8 درصد) هموروئید داشته‏اند که شامل درجات مختلف هموروئید بود ولی در 68 نفر (60.7 درصد) یکی از تشخیص‏ها هموروئید بود. 10 نفر (8.9 درصد) فقط شکاف مقعد داشتند ولی در 15 نفر (13.6 درصد) یکی از تشخیص‏ها شکاف مقعد بود. پولیپ‏ها به تنهایی در 11 نفر (10 درصد) علت خونریزی گوارشی تحتانی گزارش شده بودند ولی در 12 نفر (10.7 درصد) پولیپ یکی از تشخیصهای این نوع خونریزی گزارش شده بود. کانسر کولون و رکتوم به تنهایی در 13 نفر (11.6 درصد) گزارش شده بود و در یک نفر (0.9درصد) علاوه بر کانسر، همورویید نیز گزارش شده بود. کولیت (التهابی و عفونی) در 6 نفر (5.4 درصد) علت خونریزی تحتانی گزارش شده بود. در 2 نفر (1.8 درصد) نیز پرولاپس رکتوم علت خونریزی گوارشی ذکر شده بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که فراوانی نسبی علل خونریزیهای تحتانی گوارشی از جمله کانسرهای کولون و رکتوم در این مطالعه با سایر مطالعات مطابقت دارد.