مقدمه: تعیین خدمات بسته بیمه درمان پایه، همواره یکی از چالش های اساسی سازمان های بیمه ای بوده است. به عبارت دیگر، این سازمان ها همیشه با این سوال رو به رو بوده اند که با توجه به محدودیت منابع، برای تعیین خدمات این بسته چه معیارهایی را مورد توجه قرار دهند. بدون تعیین معیارهای تاثیرگذار بر تدوین بسته بیمه درمان پایه و در نظر گرفتن نقش واقعی آن ها، بدون شک بسته خدماتی تعریف می شود که از نظر سیاسی غیر قابل قبول است، از جهت مالی امکان پذیر نیست، از منظر فنی ناکاراست و یا مجموعه ای از این مشکلات را دارد.این مطالعه با هدف تعیین معیارهای اطلاعاتی برای خدمات بسته بیمه درمان و اهمیت هر کدام از آن ها در تدوین این بسته، انجام شده است.روش بررسی: مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی– مقطعی بود که در سال 1387 انجام گرفت. در مرحله اول مطالعه، با 20 نفر از کارشناسان و دستاندرکاران بیمه سلامت کشور، مصاحبه ای صورت گرفت و در ادامه، معیارهای مورد استفاده این مصاحبه ها به همراه معیارهای استخراج شده از مطالعه مفهومی، جمع آوری و طبقه بندی گردید. در مرحله دوم مطالعه، معیارهای جمع آوری شده در قالب یک پرسش نامه، به علت نظرخواهی در اختیار 52 نفر از کارشناسان سازمان های بیمه گر پایه گذاشته شد. با استفاده از روش اعتبار محتوا و همچنین آزمون- بازآزمون (r=0.084)0 اعتبار و روایی پرسش نامه تایید شد. برای تحلیل داده ها در مرحله اول از نرم افزار Atlas-Ti و روش تحلیل محتوا و در مرحله دوم از نرم افزار SPSS و روش آمار توصیفی استفاده گردید.یافته ها: معیارهای استخراج شده از مرحله اول در قالب 32 معیار و 6 گروه طبقه بندی گردید. کارشناسان بیمه ای کشور معتقد بودند که مهم ترین معیارهای تعیین کننده محتوای بسته بیمه درمان پایه در حال حاضر شامل معیارهای «قابلیت اجرایی»، «دیدگاه افراد و گروه های سیاسی»، «هزینه مداخلات» و «تعلق داشتن افراد بیمار به گروه های آسیب پذیر» می باشند. این کارشناسان به «هزینه اثربخشی» خدمات، «اثربخشی خدمات»، «اعتبار مستندات» و «عدالت» به عنوان مهم ترین معیارهایی که از طریق آن ها می توان خدمات بسته را به طور مناسبی تعیین نمود، اشاره کردند.نتیجه گیری: برای تدوین مناسب تر خدمات بسته بیمه درمان پایه، پیشنهاد می گردد که شرایط لازم برای انجام مطالعات هزینه اثربخشی مهیا شود و نتایج این مطالعات، جایگزین معیارهایی نظیر اعمال نفوذ گروه های مختلف در تعیین خدمات بسته بیمه درمان پایه گردد.

مقدمه: محدوده ارایه خدمات درمانی به بیماران آنقدر گسترش یافته است که فراهم کردن کلیه این خدمات در قالب بیمه خدمات درمانی حداقل از دیدگاه اقتصادی مقرون به صرفه نیست. تجربیات جهانی نشان می دهد در بسیاری از کشورها برای تحت پوشش قرار دادن این خدمات از بیمه درمان مکمل استفاده می شود. این مطالعه به منظور بررسی تطبیقی تعیین فرایند نظام اطلاعات، تعیین بسته های خدمات بیمه درمان مکمل در کشورهای منتخب و الگو برای ایران انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر کاربردی و از دسته مطالعات توصیفی بوده که بصورت تطبیقی در فاصله سالهای 1382-1383 صورت گرفته است. به این منظور 28 نفر از استادان، مدیران و سرپرستان به عنوان نمونه مورد مطالعه از جامعه پژوهش (استادان، صاحبنظران و کارشناسان بخش سلامت) انتخاب گردیدند. انتخاب کشورها بر مبنای مدل Garden و نظام های سلامت صورت گرفته و در ارایه پیشنهاد الگو، از تکنیک دلفی استفاده شد. پرسشنامه موردنظر با توجه به منابع مختلف و به استناد کتاب و مجلات تهیه شده، جهت تعیین روایی در اختیار استادان مجرب و کارشناسان قرار گرفت و با استفاده از پیشنهادات آنان و تایید نهایی اعتبار علمی آن تایید شد. پایایی آن نیز با روش آزمون- بازآزمون در میان ده نفر از افراد، مورد بررسی و تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیلها با نرم افزار آماری SPSS صورت پذیرفت.یافته ها: پوشش ناکافی خدمات بیمه درمان همگانی (89 درصد) بعنوان مهمترین عامل در انتخاب بیمه درمان مکمل تعیین شد. در الگو، از میان نهادهای متولی امر بیمه، شورای عالی سلامت مسوول تصویب خدمات بیمه درمان مکمل تعیین گردید (78 درصد) ضمن آنکه ساختار سازمانی سیستم های ارایه دهنده بیمه درمان مکمل در اجرا غیرمتمرکز، ولی در سیاستگذاری و برنامه ریزی متمرکز (92.5 درصد) بود و حق بیمه های پوشش های بیمه درمان مکمل بر اساس مزایای بسته های خدماتی و میزان تعهدات شرکتهای بیمه ای (78 درصد) تعیین گردید.نتیجه گیری: در نهایت اینکه بهره گیری از بیمه ها در قالب بیمه درمان مکمل دولتی و خصوصی و ایجاد رقابت، می تواند در ارتقای کیفیت خدمات بیمه درمان، بهبود سطح رضایتمندی مصرف کننده خدمات نقش بسزایی ایفا نماید.

مقدمه: بیمارستان ها به عنوان بزرگترین مرکز ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی به آحاد جامعه و همچنین بیمه شدگان سازمان های بیمه گر محسوب می شوند و بخش عمده منابع و اعتبارات تخصیص یا فته به بخش بهداشت و درمان کشور را به خود اختصاص می دهند. امروزه بیمارستان ها با تنگناهای شدیدی در زمینه تنگنای منابع مالی روبرو هستند و سالیانه مبالغ زیادی از هزینه های پرداختی به بیمارستان ها توسط بیمه های درمانی با عنوان کسورات بازپرداخت نمی شود که زیان مالی جبران ناپذیری را به بیمارستان ها وارد می کند. بدین لحاظ شناخت علل و عوامل ایجاد کننده این شرایط اهمیت دارد هدف: تعیین میزان و علل کسورات اعمال شده پرونده های بستری بیمه تامین اجتماعی و خدمات درمانی در یک بیمارستان آموزشی رشت. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت توصیفی_ مقطعی بود که در یکی از بیمارستان های آموزشی رشت انجام شد. گزارش کسورات بیمه سلامت ایران و تامین اجتماعی سال 1396 با مراجعه به واحد درآمد به تفکیک نوع با تعیین کمینه و بیشینه کسورات و ارتباط آن با ماه های مختلف سال به صورت جداول مقایسه ای سازماندهی شد. نتایج داده به روش آمار توصیفی و استفاده از برنامه 16 spss واکاوی شد. نتایج: بیشترین کسور اعمال شده در پرونده های بستری بیمه تامین اجتماعی با مجموع 568/679/030/19ریال مربوط به مشاوره، ویزیت و جراح و در بیمه سلامت ایران با مجموع 828/297/597/38ریال مربوط به مشاوره، ویزیت و بخش آسیب شناسی بود. نتیجه گیری: بیشترین میزان کسورات ناشی از ناهماهنگی عامل انسانی با الزام مستندسازی بود. بنابراین، برای کاهش کسورات، بکارگیری مکانیسمی چندجانبه شامل تدوین سیاست هایی در زمینه بکارگیری راهنماهای بالینی، آموزش پزشکان و عقد قراداد با پزشکان متخصصی است که بیشترین همکاری را در این زمینه دارند و همچنین، تشکیل کمیته ای برای تبیین و اجرای مستمر این فعالیت ها در بیمارستان ها بایسته به نظر می رسد.

مقدمه: اطمینان و آسودگی خاطر انسان ها در مواجهه با خطرات و بیماری ها، هم در زندگی شخصی و هم در توسعه رشد اجتماعی و اقتصادی جامعه تاثیر بسزایی دارد. بیمه درمان از بیمه های رایج در ایران است که به دو شکل بیمه اولیه (پایه) و بیمه تکمیلی (اختیاری) موجود است. با توجه به رشد تکنولوژی و هزینه های هنگفت درمان، برای ارتقای نظام سلامت ایران، وجود بیمه های درمان با پوشش های مناسب، بیش از پیش در کشور احساس می شود.روش: در این تحقیق داده های اطلاعاتی از طریق منابع معتبر داخلی و خارجی و نیز استفاده از شبکه اینترنت جمع آوری شده و برای مقایسه داده های مالی، از دلار امریکا استفاده شده است.یافته ها: وضعیت نظام سلامت و نیز بیمه های غیرزندگی مانند بیمه درمان ایران در دنیا و به ویژه با تعدادی از کشور های توسعه یافته و نیز کشور های منطقه خاورمیانه و اسلامی مطالعه و مقایسه شده است.بحث: مدلی برای توسعه بیمه تکمیلی درمان در ایران ارائه شده است.

مقدمه: به منظور تامین نیازهای بهداشتی و درمانی روستاییان، سازمان بیمه خدمات درمانی کشور طرحی را تصویب نمود که به موجب آن، بیمه درمان روستاییان در سال 1384 به اجرا در آمد. در این پژوهش تلاش گردید که طرح بیمه درمان روستاییان با استفاده از شاخص مربوط به وضعیت عمومی عدالت مورد ارزیابی قرار گیرد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی بود که در آن، جهت ارزیابی طرح بیمه درمان روستاییان کشور بر اساس وضعیت عمومی عدالت، از روش مقایسه ای و از شاخص متوسط هزینه بهداشتی و درمانی خانوارهای روستایی به تفکیک استان های مختلف در سه سال 1383 (سال پیش از اجرای طرح)، 1385 و 1386 (سال های پس از اجرای طرح) استفاده گردید.یافته ها: با اجرای طرح بیمه درمان روستاییان، انتظار می رفت که متوسط هزینه های بهداشتی و درمانی خانوارهای روستایی (به عنوان یکی از شاخص ها برای ارزیابی این طرح بر اساس وضعیت عمومی عدالت) کاهش قابل ملاحظه ای یابد، اما ارزیابی های صورت گرفته در این پ‍‍‍‍‍ژوهش نشان داد که طرح بیمه درمان روستاییان تاثیر قابل توجهی بر کاهش متوسط این هزینه ها و در نتیجه در بهبود وضعیت عمومی عدالت نداشته است.نتیجه گیری: با توجه به اینکه یکی از عمده ترین انتظارات از اجرای طرح بیمه درمان روستاییان، بهبود در وضعیت عمومی عدالت در جامعه روستایی کشور می باشد، این پژوهش نشان خواهد داد که بهبود قابل ملاحظه ای در وضعیت عمومی عدالت با اجرای این طرح به دست نیامده است.

در این مقاله جهت تعیین عوامل موثر بر تقاضای بیمه درمان مکمل در ایران، از الگوهای مبتنی بر داده های پانل(Panel Data)  استفاده شده است. بدین منظور آمار و اطلاعات مربوط به استان های کشور در طی دوره 1387-1380 جمع آوری شده است. نتیجه آزمون هاسمن سازگار بودن تخمین های مبتنی بر مدل رگرسیونی اثرات ثابت(FEM)  را تایید می کند. مطابق نتایج، عمده ترین عوامل تعیین کننده تقاضا برای این شاخه از بیمه، درآمد سرانه، مخارج بهداشتی و درمانی سرانه و نرخ تورم است.کشش درآمدی تابع تقاضای بیمه درمان تکمیلی 0.83 برآورد شده است که نشان می دهد این محصول در سبد مصرفی خانوارهای ایرانی، کالای ضروری به حساب می آید. همچنین کشش تابع تقاضا نسبت به مخارج بهداشتی و تورم به ترتیب 0.1 و 0.23 محاسبه شده که بر کم کشش بودن تقاضای بیمه درمان تکمیلی نسبت به این دو متغیر دلالت می کند. در واقع افزایش درآمد خانوارها نقش اساسی تری در گسترش بیمه های درمان تکمیلی داشته است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این مقاله از داده های تابلویی (Panel Data) و الگوی اثرات تصادفی جهت تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر تقاضای بیمه های درمان مکمل و برآورد کشش درآمدی آن از طریق مطالعه موردی شرکت سهامی بیمه ایران در 24 استان منتخب، استفاده شده است.نتایج دو آزمون هاسمن و ضریب لاگرانژ به ترتیب، سازگار بودن تخمین های مبتنی بر الگوی اثرات تصادفی و وجود اثرات تصادفی را تایید می کند. طبق نتایج به دست آمده از برآورد تابع تقاضا بر اساس این الگو طی دوره 1382-1375، مهم ترین عوامل تعیین کننده تقاضای این بیمه نامه ها، درآمد سرانه، مخارج بهداشتی انتظاری و نرخ تورم مورد انتظار می باشد.کشش درآمدی تقاضا در دو حالت نقطه ای و میانگین دوره به ترتیب 0.07 درصد و 0.08 درصد برآورد شده است و نشان می دهد که بیمه درمان مکمل کشش درآمدی بسیار کمی دارد. کشش مخارج بهداشتی انتظاری 0.2 درصد برآورد شده که کم کشش بودن تقاضای بیمه درمان مکمل نسبت به این متغیر را تایید می کند. کشش تقاضای این بیمه نامه ها نسبت به تورم انتظاری 1.8 درصد محاسبه شده و بنابراین، با کشش بودن تقاضا نسبت به متغیر فوق را دلالت می کند.