در بروز سرطان علاوه بر تغییرات ژنتیکی، تغییرات اپی ژنتیک نیز موثر هستند. مکانیسم های اپی ژنتیک، مجموعه فرآیندهایی از جمله: تغییرات ساختارهای ماکرومولکول های DNA و هیستون ها، تغییر وضعیت کروماتین، متیلاسیون DNA، مدیفیکاسیون های پروتئین های هیستونی پس از ترجمه و تاثیر انواع RNAهای غیر کدکننده هستند که منجر به بیان و یا عدم بیان یک سری ژن ها در سلول ها می شوند. برخی تغییرات برگشت پذیر اپی ژنتیک همانند: تغییر کونفورماسیونی DNA دورشته ای و پروتئین های هیستونی به واسطه اتصال داروها به آنها، حفظ ساختارهای چهاررشته ای تلومری، هیپرمتیلاسیون ژن ها و استیلاسیون و فسفریلاسیون هیستون ها، هدف های مناسبی در ارائه درمان های جدید برای انواع مختلف سرطان ها می باشند. در این مقاله، مهمترین مکانیسم های ملکولی اپی ژنتیک، تغییرات اپی ژنتیک در بدخیمی ها و درمان های مبتنی بر اپی ژنتیک مرور شده اند.