مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران (annals of military and health sciences research)
سال:1389 | دوره:8 | شماره:1 (مسلسل 29) |تعداد مقالات:17

آنفلوانزای خوک یک بیماری تنفسی میباشد که به واسطه ویروس آنفلوانزای تیپ A بوجود می آید. پاندمی آنفلوانزای تیپ A(ویروسH1N1 ) در آغاز در مارس 2009 پدیدار شد و در طول چند ماه گسترش پیدا کرد. با توجه به ترس و وحشت فراگیر، این مطالعه در خصوص تعداد موارد بستری و علایم بالینی صورت گرفته است.در این مطالعه توصیفی Case-Series کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نهاجا در خلال آبان و آذر ماه 1388 که با علایم مشکوک به آنفلوانزا بستری می شدند، تحت نمونه برداری قرار گرفته و موارد ثبت گردید.به طور کلی از میان 28 نفر بیمار مشکوک به آنفلوانزای H1N1،18 مورد مرد (64%) و 10 مورد زن (36%) بودند، میانگین سنی مردان 20.7 ± 37.8 سال و میانگین سنی زنان 17 ± 32.6 بودند و از این میان 5 نفر (17.8%) به آنفلوانزای H1N1 آلوده شده بودند و همچنین میانگین مدت زمان بستری بیماران 3 ± 4.2 روز بود. نتایج به دست آمده از این مطالعه به خوبی بیانگر این مطلب است که میانگین سنی مبتلایان در محدوده سنی پایین بوده و بستری کردن بیماران مشکوک نقش مهمی در کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری دارد.

بیماری و فشاری خون (به عبارت دیگر هیپرتانسیون) به افزایش فشار خون تا سطحی که بیماران را در معرض افزایش خطر آسیب ارگان های هدف در بسترهای عروقی مختلف شامل: شبکیه، مغز، قلب، کلیه ها و مجاری شریان های بزرگ قرار دهند گویند. آنچه توجه بیماری فشارخون را از اهمیت ویژه ای برخوردار می کند، نقش این بیماری در افزایش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونری و افزایش وقوع حوادث قلبی - عروقی و سکته های مغزی می باشد.

سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری یکی از عوامل عفونی باکتریایی معده بوده که در سراسر جهان گزارش شده است. با توجه به اهمیت لیپوپلی ساکارید و cagA، این مطالعه در صدد بررسی اثر سینرژیسمی ایمنی زایی این دو فاکتور به منزله انتخاب کاندید ایمونیزاسیون مناسب علیه این باکتری میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی لیپوپلی ساکارید سروتیپ O2 هلیکوباکتر پیلوری به روش فنل داغ تخلیص و پروتئین نوترکیب CagA در وکتورهای مناسب بیان و با استفاده از ستون نیکل خالص شد. سپس موشهای BALB/c با غلظتهای مناسب از این آنتی ژنها ایمونیزه و پاسخ ایمنی در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نسبت IgG1/IgG2α در موشهای ایمونیزه شده با دو آنتی ژن لیپو پلی ساکارید و rCagA و rCagA به تنهایی و یا همراه با ادجوانت CpG کمتر از یک میباشد که موید پاسخ ایمنی به سمت Th1 میباشد. پاسخ تولید اینترفرون گاما به هنگام تزریق این دو آنتی ژن با همدیگر افزایش قابل ملاحظهای نشان داد.نتیجه گیری: ایمن سازی علیه هلیکوباکتر پیلوری به طور احتمال در آینده به عنوان اولین انتخاب در پیشگیری از بیماری به کار میرود. با توجه به اینکه ایمنی حفاظتی علیه این باکتر ی پاسخ ایمنیTh1 و به عبارتی بالانس Th1/Th2 میباشد. در این تحقیق مشاهده شد که دو آنتی ژن لیپو پلی ساکارید و rCagA دارای اثرات سینرژیسمی در ایجاد پاسخهای ایمنی سلولار میباشند.

سابقه و هدف: خط اول درمان در لیشمانیوز جلدی استفاده از ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان شامل مگلومین آنتیموان (گلوکانتیم) میباشد، با این حال عدم پاسخ به درمان با گلوکانتیم در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی یک مشکل اساسی میباشد. هدف از این مطالعه بررسی اکتیویتی گلوکانتیم در ضایعات لیشمانیوز جلدی آلوده به عفونت ثانویه باکتریال در مقایسه با ضایعات غیر عفونی بود.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تجربی با کد اخلاق 33239/4/12/پ میباشد که از بیماران مبتلا به سالک نمونه گیری از نظر عفونت ثانویه باکتریال گرفته میشد. بعد از نمونه گیری کلیه بیماران تحت درمان با گلوکانتیم سیستمیک برای 3 هفته قرار گرفته و به مدت دو ماه پیگیری شدند. اکتیویتی خوب بر اساس کاهش اندازه زخم و وجود ری اپیتلیزاسیون و منفی شدن اسمیر مستقیم و موثر نبودن دارو بر اساس عدم تغییر اندازه ضایعه بدون ری اپیتلیزاسیون و اسمیر متبت در انتهای مطالعه تعریف گردید. همچنین بیماران بر اساس پاسخ کشت منفی و مثبت از نظر باکتریال به دو گروه تقسیم شده و اکتیویتی گلوکانتیم بین دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: تعداد 161 بیمار وارد مطالعه گردیدند. در آزمایشهای انجام شده 123 نفر (76.4%) از نظر کشت باکتریال منفی و 38 نفر (23.6%) مثبت بودند. در گروهی که کشت منفی داشته پاسخ به درمان در 80 نفر (65%) خوب و در 43 نفر (35%) عدم پاسخ به درمان وجود داشت و در گروه با کشت مثبت در 12 نفر (31.6%) پاسخ به درمان خوب و در 26 نفر (68.4%) عدم پاسخ به درمان وجود داشت (P<0.01 و x2=13.27).نتیجه گیری: اکتیوینی گلوکانتیم درضایعات لیشمانیوز جلدی آلوده به عفونت ثانویه باکتریال کاهش مییابد.

سابقه وهدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل یکی از عوارض شایع و آزاردهنده بعد از بیهوشی و عمل جراحی میباشد. علل تهوع و استفراغ پیچیده بوده و به فاکتورهای متنوعی شامل روش بیهوشی، خصوصیات دموگرافی و نوع و محل عمل جراحی بستگی دارد. تا به حال داروهای متعددی برای پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد مطالعه قرار گرفته است که هیچکدام نتوانستهاند بطور کامل این عارضه را کنترل کنند. در این تحقیق ما اثر پیش داروی میدازولام را درکاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل بررسی کرده ایم.مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور با کد اخلاق 3036 بروی 100 بیمار متعلق به ASA یک یا دو که جهت عمل جراحی کاتاراکت به روش خارچ کپسولی مراجعه کرده بودند انجام گرفت. بیماران بطور تصادفی به دو گروه شاهد و میدازولام تقسیم شدند. پس از ثبت علایم حیاتی و گرفتن رگ باز به گروه میدازولام، به صورت داخل وریدی (0.025 میلی گرم به کیلوگرم) میدازولام و به گروه شاهد هم حجم از سالین نرمال تزریق شد. القای بیهوشی در دو گروه بهصورت یکسان با پنتوتال (3 تا 5 میلیگرم به کیلوگرم) و اتراکوریم (0.4 میلیگرم به کیلوگرم) صورت گرفت و جهت نگهداری راه هوایی از راه هوایی ماسک حنجرهای (Laryngeal mask airway) استفاده شد. در 24 ساعت اول بعد از عمل شدت تهوع (با استفاده از معیار سنجش بصری ده نقطه ای VAS)، تعداد دفعات استفراغ و میزان مصرف متوکلوپرامید، شدت درد (بر اساس معیار بصری سنجش درد Visual analogue scale ) و همچنین مدت توقف در اتاق بهبودی ثبت گردید و پس از جمع آوری داده ها وارد نرم افزار SPSS ویراست 14 شد. واز تست آماری Chi-square جهت مقایسه داده های کیفی و از تست آماری Independent t-test جهت مقایسه داده های کمی استفاده گردید.یافته ها: هر دو گروه از نظر اضطراب قبل از عمل، میانگین سنی، شاخص توده بدنی، مدت زمان ناشتایی(NPO time)، علایم حیاتی در طول عمل و شدت درد بعد از عمل یکسان بودند. در گروه هدف تعداد دفعات استفراغ (0.08 در مقابل 0.8)، شدت تهوع (1.14 در مقابل 3.18) و میانگین مصرف متوکتوپرامید ( mg0.8 مقابلmg 2.2) کمتر از گروه کنترل میباشد. ولی مدت زمان توقف بیمار در اتاق بهبودی (20.8 دقیقه در مقابل 16.2 دقیقه) در گروه هدف بیشتر می باشد.نتیجه گیری: استفاده از میدوزولام وریدی به عنوان بیش داروی بیهوشی میتواند سبب کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی آب مروارید تحت بیهوشی عمومی شود.

سابقه و هدف: یکی از مسایل مطرح پزشکی زخم معده است، علی رغم اهمیت این مشکل هنوز روش پیشگیری مناسبی برای جلوگیری از زخم معده ناشی از استرس وجود ندارد. هدف ازمطالعه حاضر بررسی اثر تغذیه بر ایجاد زخم معده است.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی با کد اخلاق 22/340 از 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 20± 200 گرم که در شرایط استاندارد نگهداری میشدند استفاده شد، حیوانات به طور تصادفی در چهار گروه 5 تایی قرار گرفتند. گروه اول ناشتا همراه با استرس، گروه دوم تغذیه شده همراه با استرس و گروه سوم ناشتا بدون استرس قرار گرفتند و گروه چهارم تغذیه شده بدون استرس (کنترل) بودند. برای القا استرس از غوطه ور شدن در آب 23 درجه به مدت 3.5 ساعت استفاده گردید. سپس حیوانات کشته شده و معده آنها برای بررسی سطح زخم و تعداد آن مورد بررسی قرار گرفت. از تست آماری آنالیز واریانس یک طرفه برای مقایسه گروه ها استفاده شد.یافته ها: اعمال استرس غوطه وری در آب به روش فوق به وضوح زخمهای متعددی در معده رتهای مربوطه ایجاد کرده بود، تعداد زخم و سطح آن در گروه ناشتا که تحت استرس قرار داشتند نسبت به سایر گروه ها افزایش معناداری داشت.بحث و نتیجه گیری: تغذیه دهانی در موشهایی که در معرض استرس شدید هستند از ایجاد زخم معده ناشی از استرس جلوگیری میکند، به نظر میرسد که غذای داخل معده با جلوگیری از انقباضات ناشی از استرس که سبب ایجاد زخم ناشی از ایسکمی میشود از ایجاد زخم جلوگیری میکند.

سابقه و هدف: نظر به اهمیت ریزمغذی ها در سوخت و ساز بدن و نقش کلیدی آنها در ارتقا سلامت و با توجه به آن که اطلاعات جامعی در مورد وضعیت بیوشیمیایی ریزمغذیها دردست نیست. این بررسی با هدف آگاهی از شیوع کمبود آهن، روی و مس در ساکنان شهرستان تهران انجام گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی (مشاهده ای مقطعی) 206 خانوار، شامل: 612 نفر (320 نفر در شهر و 292 نفر در روستا) و 265 مرد (43 درصد) و 347 زن (57 درصد) با محدوده سنی 3 تا 83 سال و میانگین و انحراف معیار 19±33 سال به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابتدا پرسش نامه انفرادی حاوی اطلاعات دموگرافیک تکمیل شد. قدووزن اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه گردید. سپس 10 میلی لیتر خون جهت اندازه گیری میزان آهن، روی و مس به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی از هر یک از نمونه ها اخذ گردید.یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که کمبود عناصر در شهرستان تهران شیوع بالایی دارد. میانگین آهن سرم 45±114 µg/dl بود و اختلافی در شهر و روستا وجود نداشت. میانگین مس سرم در شهر بیشتر از روستا بود (27±75 در مقابل67±23 µg/dl ) و برعکس میانگین روی سرم در روستا 36±140 درمقایسه با شهر 101±33 µg/dl افزایش نشان داد. هیچ کدام از افراد مورد بررسی در مناطق روستایی کمبود روی نداشتند، در حالی که 19 درصد ساکنین مناطق شهری کمبود روی داشتند. کمبود آهن در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بود. (6 درصد در شهر و 0.3 درصد در روستا) افرادساکن روستاهادرصد کمبود مس بیشتری (68 درصد) در مقایسه با ساکنین شهری داشتند. (55 درصد) درصد کمبود عنصر روی در زنان و مردان مشابه بود. شیوع کمبود آهن در زنان کمترو برعکس درصد کمبود مس در زنان بیشتر از مردان بود. درصد کمبود عناصر آهن و روی در افراد مسنتر بیشتر و برعکس درصد کمبود عنصر مس در افراد جوانتر بالاتر بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به شیوع به نسبت زیاد کمبود این عناصر، بررسیهای گسترده تر در مناطق شهری و روستایی سایر شهرستان های ایران و نیز پژوهشهایی در رابطه با سبب شناسی و روشهای درمانی کاهش دهنده کمبود عناصر پیشنهاد میشود.

سابقه و هدف: بیوپسی سوزنی از ضایعات داخل قفسه سینه با هدایت سی تی اسکن به دلایل گوناگون ارجح میباشد ولی این کار میتواند عوارضی را به دنبال داشته باشد که شایعترین آنها پنوموتوراکس است. در یک بررسی، بیوپسی سوزنی از ضایعات داخل قفسه سینه با هدایت سی تی اسکن ارزیابی شد و پنوموتوراکس در 25% موارد گزارش گردید. هدف از این مطالعه بررسی عوارض بیوپسی سوزنی از ضایعات داخل قفسه سینه با هدایت سی تی اسکن در بین بیماران تحت مطالعه بود.مواد و روشها: این مطالعه که از نوع اپیدمیولوژیکی تحلیلی آیندهنگر بود از آذر 1384 تا آبان 1385 انجام شد، تمامی بیمارانی که به بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز مراجعه کرده اند لازم بود ضایعات داخل قفسه سینه آنها بیوپسی شود، وارد مطالعه شوند. در نمای ریه در تصویر سی تی اسکن اندازه و عمق ضایعه اندازه گیری شده و پس از بیوپسی، نمونه به دست آمده به پاتولوژی ارسال میشد. بعد از انجام بیوپسی از بیمار سی تی اسکن به عمل می آمد که در صورت وجود یا عدم وجود عارضه اقدام مناسب به عمل می آمد. در ضمن این مقاله برگرفته از پایان نامه دوره رزیدنتی رادیولوژی است.یافته ها: از بین 102 بیمار تحت مطالعه، در 85 نفر (83.4%) هیچ گونه عارضهای مشاهده نشد و تنها 8 بیمار (7.9%) دچار پنوموتوراکس شدند. در مطالعه به عمل آمده مشخص گردید که بین اندازه ضایعه و هم چنین عمق آن با عوارض ایجاد شده ارتباط معنیداری وجود ندارد (0.05(P>..بحث و نتیجه گیری: به منظور نمونه برداری از ضایعات توراکس توصیه میشود که از بیوپسی سوزنی با هدایت سی تی اسکن به دلیل وجود عوارض کم استفاده شود.

سابقه و هدف: بررسی وضعیت بروز آنفلوانزای نوع A در نیروهای مسلح، با توجه به تراکم جمعیت ساکن در آسایشگاه ها و احتمال وقوع اپیدمیهای شدید در این افراد، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.مواد و روشها: این مطالعه، یک مطالعه مقطعی ـ توصیفی میباشد که در سال 1388 در سطح نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام گرفت. موارد بیماری افرادی بودند که طی سال 1388، به طور قطعی به آنفلوانزایH1N1 مبتلا شده بودند و آزمایشگاههای مرجع، ابتلای آنها را به بیماری با استفاده از آزمایشات ویرولوژی (RT-PCR یا کشت ویروس) تایید کرده بودند.یافته ها: در کل طی این سال در سطح نزاجا تعداد 19 نفر به این بیماری مبتلا شدند. بیشترین میزان بروز بیماری (63% از کل موارد) در آبان ماه مشاهده شد. میانگین سن مبتلایان به بیماری 21.47 سال (با انحراف معیار 2.43 سال) بود. تمامی بیماران مرد بودند. 79% از مبتلایان از کارکنان وظیفه و 21% آنان از کارکنان پایور بودند. بیشترین موارد ابتلا به آنفلوانزای نوع A در استان الف دیده شد (36.8%از کل موارد گزارش شده) و استان ب با 31.6% از موارد ابتلا در رتبه بعدی قرار داشت. 10.5% از مبتلایان از کارکنان شاغل در بخش بهداشت و درمان بودند. هیچ مورد مرگ و میر تایید شده ناشی از این بیماری در سطح نزاجا گزارش نشد.بحث و نتیجه گیری: در مجموع، ارزیابی ها حاکی از این بود که وضعیت کنترل آنفلوانزای نوع A در سطح نزاجا در مقایسه با جمعیت کشوری رضایت بخش بوده است.

سابقه و هدف: وجود نظام آماری یکسان و کارآمد در بیمارستان به عنوان زیر سیستم نظام بهداشت و درمان از اهمیت فراوانی برخوردار است. مدیریت بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ارتش با بکارگیری نتایج آماری بخشهای مختلف میتوانند به برنامهریزی مناسب و سازندهای دست یابند که در نهایت سبب پیشرفت و بهبود کیفیت ارایه خدمات در بیمارستانهای ارتش میگردد.مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع کاربردی بوده و به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ارتش شهر تهران به عنوان جامعه پژوهش در نظرگرفته شدند. در این پژوهش، علاوه بر بررسی کتابخانهای و اینترنتی، پرسش نامه ها و چک لیست هایی تدوین گردید که در ابتدا به روش pilot Study در یکی از بیمارستانها به اجرا در آمده و پس از تعیین اشکالات و رفع آن در میان اعضای جامعه پژوهش توزیع گردید. داده ها توسط پارامترهای آمار توصیفی و آزمونهای t-test، ضریب همبستگی (r)، تحلیل واریانس (F) و نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: با توجه به محرمانه بودن آمار و اطلاعات بیمارستانهای ارتش از ذکر نام آنها خودداری شده و نتایج به صورت کدبندی شده ارایه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش میانگین عملکرد کلی واحد آمار 67% بوده که بیمارستان D با میانگین 86% دارای بهترین عملکرد در زمینه استفاده از استانداردهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شناخته شد. نتایج بررسی شاخص های مربوط به میانگین وضعیت استفاده از رایانه نشان داد که 41% بیمارستانها از رایانه جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات آماری استفاده مینمایند و در همین راستا بیمارستان G با میانگین 83% بیشترین میزان استفاده از رایانه را به خود اختصاص داد. میانگین کلی میزان کمی محاسبه شاخص های آماری در مجموع بیمارستانهای ارتش 55% بود و دو بیمارستان B و E به طور مشترک با میانگین 75% بیشترین میزان کمی محاسبات آماری را به خود اختصاص دادند. در نهایت میانگین تفاوت ارزیابی صحت محاسبه شاخصهای آماری 53% میباشد که دو بیمارستان D و E به طور مشترک با میانگین 71% در بالاترین سطح جدول قرار گرفتند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از پژوهش، ارزیابی مداوم عملکرد واحدهای آمار بیمارستانی بر اساس استانداردهای مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جهت بکارگیری شاخص های آمار بهداشتی در امور مدیریتی و ارایه خدمات بهداشتی و درمانی در کلیه بیمارستانهای تحت پوشش ارتش ضروری به نظر میرسد.

سابقه و هدف: استرس شغلی یکی از عوامل مهم ایجاد عوارض جسمی و روانی در پرسنل و کاهش بهره وری در سازمانها است. از آنجاکه استرس شغلی پرستاران به عنوان یکی از اجزا مهم نظام بهداشتی درمانی میتواند اثر زیادی بر کیفیت مراقبت بالینی داشته باشد، لذا این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه استرس شغلی پرستاران بخشهای مختلف در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی پرسش نامه ای دو قسمتی که شامل ویژگیهای دموگرافیک و پرسش نامه استرس شغلی Job Stress Brief Test (JSB) در اختیار 84 نفر از پرسنل پرستاری بخشهای مختلف بیمارستانی که به روش تصادفی انتخاب شده بودند قرار گرفت. پس از تکمیل، اطلاعات به دست آمده بر مبنای بخشهای مختلف و بعضی عوامل زمینهای مقایسه گردید.یافته ها: نتایج حاکی از سطح استرس متوسط در پرستاران شرکت کننده در مطالعه میباشد. تفاوت معناداری در مقایسه سطح استرس پرستاران بخشهای مختلف مشاهده شد که این استرس در پرستاران بخش اورژانس به طور معنادار بیشتر از بقیه بخشها (P=0.001) و در پرستاران متاهل کمتر از مجرد (P=0.03) بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه استرس شغلی بر کارایی و کیفیت زندگی کاری افراد تاثیرگذار است، اتخاذ استراتژیهای موثر از سوی مدیران برای بهبود شرایط کاری و کاهش استرس شغلی پرستاران نظیر مشارکت پرسنل در تصمیم گیریها، حمایت سرپرستی و کاهش بار کاری و بهبود محیط کار امری ضروری است.

سابقه و هدف: دانشجویان رشته های علوم پزشکی جزو گروه های پرخطر از نظر ابتلا به اختلالات روانی محسوب میشوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی سلامت عمومی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش انجام شده است.مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی - تحلیلی، 52 دانشجو از بین دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش به شیوه تصادفی طبقه بندی شده انتخاب گردیدند. برای بررسی سلامت عمومی دانشجویان، از پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ-28) استفاده گردید. پس از ورود داده به نرم افزار SPSS ویرایش 17 و استفاده از روش لیکرت در نمره گذاری گزینه های پرسش نامه و نقطه برش 23، به تحلیل داده با استفاده از آزمونT- تک نمونه ای، آزمون One sample K-S، آزمون -Tدو نمونه مستقل، آزمون Levene پرداختیم.یافته ها: میانگین نمره سلامت عمومی دانشجویان پزشکی، 12.16±47.48 است. با توجه به P-value حاصل از آزمون(P=0.77) One Sample K-S نمرات سلامت عمومی دانشجویان در سطح معنیداری 0.05 نرمال بوده و P-value حاصل از آزمون -Tتک نمونه ای با نقطه برش 0.0023 بوده است. لذا میتوان نتیجه گرفت که میانگین نمره سلامت عمومی دانشجویان، بیشتر از عدد 23 بوده و این نشاندهنده وجود اختلال در سلامت عمومی دانشجویان است. همچنین P-value آزمون Levene برابر 0.04 بوده و نشان از برابری واریانس نمره سلامت عمومی دانشجویان سالهای اول و دوم دارد. همچنین، P-value آزمون -Tدو نمونه مستقل برابر 0.57 بوده و میتوان نتیجه گرفت که اختلاف معنیداری بین سلامت عمومی دانشجویان سالهای اول و دوم وجود ندارد. همچنین همین نتایج برای سایر مقیاس های سلامت عمومی (سلامت جسمی، افسردگی، اضطراب و کارکردهای اجتماعی) در بین دانشجویان سالهای اول و دوم برقرار بوده است (p>0.05).نتیجه گیری: با توجه به بیان شیوع اضطراب و افسردگی در دانشجویان سالهای آخر پزشکی در مقالات دیگر و تایید وجود اختلال سلامت عمومی در جامعه مورد مطالعه ما، اینگونه به نظر میرسد که بسیاری از دانشجویان پزشکی در مقاطع مختلف تحصیلی از اختلال در سلامت عمومی و روانی رنج میبرند که باید از همان سالهای ابتدایی تحصیل، با ارائه مشاوره های مختلف، جلوی بروز این اختلالات را گرفت.

سابقه و هدف: با پیشرفتهای اخیر علمی، امکان باروری برای زوجهای نابارور فراهم آمده است. بیش از یک میلیون کودک در سراسر دنیا با استفاده از تکنیک های کمک باروری به دنیا آمده اند. همپای گسترش روشهای درمانی کمک باروری، سوالات و نگرانیهایی پیرامون چگونگی رشد جسمانی و تکاملی این کودکان شکل گرفته است. مدارک و شواهد از شیوع چندقلویی، وزن کم هنگام تولد، نارس بودن و بروز ناهنجاریهای مادرزادی این شیرخواران حکایت دارد.مواد و روشها: با جستجو در دو پایگاه اطلاعات داده ها، کلیه مقالاتی که مرتبط با موضوع بحث بود و از سال 1991 تا 2008 میلادی به چاپ رسیده بود، مورد مطالعه و جمع بندی قرار گرفتند. اطلاعات حاصل از مطالعات انجام شده در بخشهای آنومالی های مادرزادی، نتایج پری ناتال، تکامل عصبی و و ضعیت ارگانهای مختلف این دسته از شیرخواران آورده شده است.یافته ها: مطالعات نشان داده که اکثر نوزادانی که حاصل از درمانهای کمک باروری هستند، دوره پری ناتال مساعدی دارند. مهمترین عامل مداخله کننده با وضعیت سلامت این دسته از نوزادان در دوره پری ناتال، بروز موارد چند قلویی است و این نوزادان با مشکلات زیادی درطول دوران بارداری، حین زایمان و دوره نوزادی مواجه خواهند بود.بحث و نتیجه گیری: نتیجه اکثر تحقیقاتی که پیرامون وضعیت سلامت شیرخواران حاصل از درمانهای کمک باروری انجام شده، نشان میدهد که روند رشد و تکامل این دسته از شیرخواران با شیرخواران حاصل از لقاح طبیعی متفاوت نبوده است.