علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
سال:1391 | دوره:22 | شماره:1 |تعداد مقالات:14

سابقه و هدف: شواهد زیادی مبنی بر خواص درمانی کمبوچا وجود دارند؛ از این رو در این بررسی به مشاهده اثر استفاده همزمان خوراکی و موضعی کمبوچا در ترمیم جراحتهای ناشی از سوختگیهای درجه سوم پرداخته شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی بالغ به طور تصادفی در گروه های کنترل (بدون تیمار)، شم (تیمار توام خوراکی و موضعی چای شیرین)، تجربی 1 (تیمار توام خوراکی چای کمبوچا و موضعی همزیست کمبوچا) و تجربی 2 (تیمار توام موضعی و خوراکی چای کمبوچا) قرار گرفتند. تحت بیهوشی عمومی با رعایت شرایط استریل، سوختگی درجه سوم در پشت هر موش صحرایی ایجاد شد. تیمار موضعی سوختگی، 4 بار در روز به مدت 21 روز صورت گرفت و بعد از پایان مدت تیمار، موش های صحرایی به وسیله کلروفرم کشته شدند و یک نمونه از بستر زخم هر موش صحرایی تهیه و در بوئن فیکس شد و مراحل کار عملی بافت شناسی عمومی روی آن به عمل آمد. نمونه ها توسط هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند و مشاهدات میکروسکوپی روی آنها صورت گرفت.یافته ها: در مشاهدات ماکروسکوپی سطح زخم سوختگی پس از دوره تیمار، جمع شدگی کامل زخم سوختگی و کاهش اسکار در گروه های تیماری کمبوچا نسبت به گروه های شم و کنترل مشاهده شد. در بررسی های میکروسکوپی، افزایش معنی دار (0.0001>p) ضخامت کل پوست، لایه کراتینه، اپی درم و هیپودرم، تعداد و قطر فولیکول های مو در گروه تجربی 1 نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.نتیجه گیری: تجویز خوراکی چای کمبوچا به همراه مصرف موضعی چای کمبوچا یا سمبیوز هموژن کمبوچا موجب تسریع جمع شدگی و التیام زخم های ناشی از سوختگی های درجه سوم می گردد. استفاده موضعی کمبوچا در تیمار توام، مفیدتر است.

سابقه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر فسفودی استراز یک بر بلوغ آزمایشگاهی تخمک های نارس موش نژاد NMRI بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تخمک های نارس موش 6-4 هفته ای نژاد NMRI جدا شدند و در یک گروه کنترل و 10 گروه آزمایشی طبقه بندی شدند. تخمک های گروه کنترل در محیط MEM-a حاوی 5 FCS درصد،  100میلی واحد بر میلی لیتر rFSH،  7.5واحد بر میلی لیتر hCG و گروه های آزمایشی در محیط ذکر شده به همراه غلظت های متفاوت از فسسفودی استراز قرار داده شدند. تخمک های هرگروه به مدت 24 ساعت داخل انکوباتور 37 درجه سانتیگراد با 5 CO2 درصد قرار گرفتند و سپس با میکروسکوپ معکوس مراحل بلوغ آزمایشگاهی در تمام گروه ها بررسی شد. تخمک های بدون تغییر شکل در هسته به عنوان تخمک های GV یا نارس و تخمک های با هسته شکسته شده به عنوان GVBD با نشانه شروع میوز و تخمک های دارای جسم قطبی با عنوان تخمک های بالغ یا MII شناسایی شدند.یافته ها: درصد تخمک هایی که در مرحله GV باقی ماندند، در گروه کنترل، گروه اول (80 nIu/µu) و گروه هشتم (0.5 nIu/µu) به ترتیب 18.5، 32.5 و 7.5 درصد بود ((p<0.01 درصد تخمک هایی که به مرحله متافاز 2 رسیدند در گروه آزمون یک و هشت به ترتیب 10 و 77 درصد بود که نسبت به گروه کنترل (60.7 درصد) اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0.01).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فسفودی استراز یک نوع 4 میزان بلوغ آزمایشگاهی تخمک های نارس موش نژاد NMRI را افزایش می دهد و دوز 0.5 nIu/µu بهترین دوز بود.

سابقه و هدف: روی در تولید، ذخیره و ترشح انسولین نقش دارد. در این تحقیق تاثیر مصرف روی توسط رت های باردار در فرزندان دیابتی شده آنها مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، رت های باردار به دو گروه تقسیم شدند. گروه کنترل طی بارداری و شیردهی، آب و غذای نرمال دریافت کردند و گروه تجربی در این مدت سولفات روی دریافت کردند. پس از آن نوزادان نر از گروه مادران کنترل به 3 گروه تقسیم شدند :C1 :آب و غذای نرمال دریافت کردند، :C2 دیابتی شدند و :C3 سولفات روی دریافت کردند. نوزادان نر از گروه مادران تجربی نیز به 4 گروه تقسیم شدند :exp1 :آب و غذای نرمال دریافت کردند، :exp2 دیابتی شدند، :exp3 سولفات روی دریافت کردند و :exp4 دیابتی شدند و سولفات روی دریافت کردند. تیمار به مدت 30 روز ادامه یافت و روزانه مصرف آب، غذا و سطح ادرار نوزادان ثبت شد. همچنین وزن، میزان قند خون و انسولین نوزادان اندازه گیری شد.یافته ها: مصرف آب و دفع ادرار در exp2 و exp4 (گروه های تجربی دیابتی) در مقایسه با C2 (گروه کنترل دیابتی) به طور معنی داری کاهش یافت (0.01>p)، در حالی که اختلاف وزن بین C2 با exp2 و exp4 معنی دار نبود. همچنین سطح قند خون exp2 و exp4 در مقایسه با C2 به طور معنی داری کاهش یافت (0.001>p) و سطح انسولین سرم خون exp2 و exp4 به ترتیب به طور معنی داری نسبت به C2 افزایش یافت (به ترتیب 0.01> pو 0.001>p).نتیجه گیری: احتمالا روی اثرات مفیدی در کنترل و کاهش علایم بیماری دیابت دارد.

سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری (H.pylori) نوعی باکتری گرم منفی اسپیرال و میکروایروفیل است که در لایه مخاطی معده انسان تکثیر و ایجاد عفونت می نماید. رویکردهای جدید در جهت بکارگیری درمان های اختصاصی نظیر ایمنوتراپی برای ریشه کنی این عفونت می باشند. آنزیم اوره آز یکی از مهمترین عوامل بیماری زا و آنتی ژنیک این باکتری است.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ابتدا بخش انتهای کربوکسیل زیر واحد C اوره آز، پس از تخلیص ژنوم باکتری، با کمک واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) تکثیر شده و محصول روی ناقل بیانی pET28a کلون شد. پروتئین نوترکیب پس از تراریخت سازه نوترکیب به باکتری E.coli سوش Bl21DE3 بیان شد و نتایج با استفاده از SDS-PAGE تحلیل و پروتئین نوترکیب از طریق کروماتوگرافی میل ترکیبی با کمک ستون Ni-NTA تخلیص شد. پروتئین نوترکیب تخلیص شده، به مرغ لگ هورن سفید تزریق و IgY با روش استون/کلروفرم تخلیص و با روش ELISA و SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: با تعیین توالی سازه نوترکیب، صحت انجام همسانه سازی تایید شد. بررسی با SDS-PAGE نشان داد پروتئین نوترکیب rUreCc به خوبی بیان و تخلیص شده است. همچنین نتایج الایزا ایمن زایی بالای این پروتئین نوترکیب را نشان داد.نتیجه گیری: تولید پروتئین نوترکیب rUreCc هلیکوباکتر پیلوری در E.coli به عنوان سلول میزبان، امکان دسترسی آسان به آنتی ژن را فراهم کرد. علیرغم کوچک بودن آنتی ژن نوترکیب، توانایی ایمنی زایی آن شبیه به کل زیر واحد C اوره آز است.

سابقه و هدف: آنژیوژنزیس یا شکل گیری عروق خونی جدید در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک مهم ترین عامل رشد و تکثیر سلول ها است. پروتئین PLGF یا فاکتور رشد جفتی یکی از مهم ترین پروتئین ها در تحریک آنژیوژنزیس است. در این پژوهش، ژن PLGF-1 انسانی از بافت جفت جدا شده و پروتئین مورد نظر در سیستم باکتریایی بیان شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ناحیه کد کننده ژن PLGF-1 از بافت جفت انسان توسط پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد. قطعه ژنی مورد نظر در پلاسمیدهای pET28a و pET32a کلون شد. پلاسمیدهای نوترکیب pET28a-PLGF-1 و pET32a-PLGF-1 به باکتری E.coli Rosetta منتقل شدند و بیان پروتئین نوترکیب توسط IPTG القا گردید. بیان پروتئین نوترکیب و محلولیت آن با SDS-PAGE بررسی و با روش وسترن بلاتینگ هویت آن تائید شد.یافته ها: مراحل طراحی و ساخت سازه ژنی pET28a-PLGF-1 و pET32a-PLGF-1 با موفقیت انجام و توالی ژن PLGF-1 تایید گردید. باکتری های القا شده با IPTG پروتئین PLGF-1 را بیان کردند و توسط وسترن بلاتینگ به تایید رسید. همچنین پروتئین نوترکیب PLGF-1 تقریبا به صورت نامحلول بیان شد.نتیجه گیری: پروتئین PLGF-1 به خوبی در سیستم بیانی RosettaE.coli بیان می شود و می توان از این پروتئین نوترکیب در تست های مختلف استفاده نمود.

سابقه و هدف: گلودرد از عوارض شایع و آزارنده پس از بیهوشی عمومی می باشد. در این مطالعه اثر پرنمودن کاف لوله تراشه با دگزامتازون و سولفات منیزیم بر فراوانی مطلق و شدت گلودرد پس از لوله گذاری داخل نای بررسی شد.روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 90 بیمار کاندید بیهوشی عمومی همراه با لوله گذاری تراشه صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به 3 گروه 30 نفری تقسیم گردیدند. پس از انجام لوله گذاری، کاف لوله در گروه اول با 16 میلی گرم دگزامتازون، در گروه دوم با 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن سولفات منیزیم و در گروه سوم با هوا پر شد. سپس وجود و شدت گلودرد با معیار VAS در پایان ریکاوری، پایان روز عمل و صبح روز بعد از عمل بررسی گردید. نتایج با آزمون آماری کای دو و ANOVA مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.یافته ها: تفاوت معنی داری در فراوانی مطلق گلودرد در پایان ریکاوری، پایان روز عمل و صبح روز بعد از عمل بین 3 گروه مشاهده نگردید (p>0.05)، ولی شدت گلودرد از روز بعد از عمل در گروه دگزامتازون داخل کاف، کاهش معنی داری را در مقایسه با 2 گروه شاهد و گروه سولفات منیزیم داخل کاف نشان داد (.(p<0.05نتیجه گیری: استفاده از دگزامتازون و سولفات منیزیم داخل کاف لوله تراشه تاثیری بر کاهش فراوانی مطلق گلودرد پس از لوله گذاری داخل نای ندارد، ولی در صورت استفاده از دگزامتازون داخل کاف از روز بعد از عمل از شدت گلودرد کاسته می شود.

سابقه و هدف: آلیاژ نایتینول (Nitinol) کاربرد وسیعی در ساخت پروتزها در پزشکی دارد. از طریق دست کاری کردن آلیاژ، چسبندگی سلول ها و میکروارگانیسم ها به سطح آن کاهش می یابد، هم چنین، از اثرات سمیت آلیاژ بر روی سلول های زنده کاسته می شود. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات ضدمیکروبی و چسبندگی شکل کپه ای این آلیاژ با شکل جدید لایه نازک می باشد.روش بررسی: در این پژوهش تحلیلی-مقایسه ای، قطعاتی از شکل های کپه ای و لایه نازک نایتینول در مجاورت با 5 میکروارگانیسم متفاوت قرار گرفتند. میکروارگانیسم ها قبل و بعد از مجاورت با فلز و در حضور شاهد شمارش شدند. خاصیت چسبندگی آلیاژها از طریق عکس برداری و مشاهده در زیر میکروسکوپ الکترونی بررسی و مقایسه گردید.یافته ها: در مجاورسازی با فرم لایه نازک، کاهش تعداد به میزان 14 درصد برای اشریشیاکولی، 44 درصد برای پسودوموناس آئروژینوزا، 30.1 درصد برای استافیلوکوک اورئوس، 22 درصد برای باسیلوس سرئوس و 6.4 درصد برای کاندیدا مشاهده گردید. اما در مجاورسازی باکتری ها با فرم کپه ای، کاهش تعداد به میزان بیشتری اتفاق افتاد که به ترتیب کاهش تعداد به میزان 39 درصد، 62 درصد، 61.9 درصد، 49 درصد و 31 درصد حاصل شد. در تمام موارد، اختلاف معنی داری از نظر کاهش تعداد در مجاورت با فرم لایه نازک و فرم کپه ای وجود داشت ((p<0.05.نتیجه گیری: احتمالا در فرم لایه نازک، آزاد شدن ذرات فلز کم تر است و اثرات تخریبی کم تری برای میکروارگانیسم ها و سلول های زنده دارد و به نظر می رسد که سازگاری زیستی میکروارگانیسم ها در فرم لایه نازک نسبت به فرم کپه ای بیش تر باشد.

سابقه و هدف: با توجه به سازندگان مختلف محلول های پوویدون آیوداین، در این تحقیق کیفیت محلول های موجود مطابق با معیارهای فارماکوپه و تاثیر فاکتور رقت بر زمان اعمال اثر ضد میکروبی این فرمولاسیون ها بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، pH فراورده ها، میزان آیداید و ید در دسترس مطابق فارماکوپه 2009BP اندازه گیری شد. همچنین اثر ضد میکروبی نمونه های ایرانی و دو نمونه مشابه خارجی بر میکروارگانیسم های استافیلوکوکوس اورئوسATCC 29737  و سودوموناس آئروژینوزا ATCC 28753، به عنوان نماینده باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، در رقت های 1، 5/1، 10/1، 20/1، 40/1، 60/1، 80/1، 100/1، 200/1 و 300/1 بررسی شد و میزان نابودی میکروارگانیسم ها بعد از مجاورت در زمان های 15، 30، 60 و 120 ثانیه تعیین گردید.یافته ها: تمام فرمولاسیون ها دارای ویژگی های فارماکوپه ای قابل قبول بوده و سرعت تاثیر متناسب با میزان رقت افزایش می یافت. این روند در فرآورده های مختلف متفاوت بوده و در زمان 15 ثانیه رقت 10/1 به مراتب از محلول خالص بهتر بود. رقیق سازی بیشتر از حد بهینه باعث کاهش اثر نسبت به رقت های کمتر بود.نتیجه گیری: فاکتور رقت، فاکتور بسیار حساسی در اثر ضد باکتریایی فرآورده های پوویدون آیوداین است. این نکته می تواند به تفاوت میزان ید آزاد در هر یک از این فرآورده های تجاری و تفاوت در میزان ید در دسترس آنها بازگردد.

سابقه و هدف: بیش فعالی و عدم توجه (ADHD)، یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی کودکان با شیوع 5.29 درصد می باشد. سرب به عنوان یک نوروتوکسین در ایجاد رفتارهای غیرطبیعی به خصوص در اطفال موثر بوده است. رفتار کودک در اثر مسمومیت با سرب، گاهی از آنچه در کودکان بیش فعال مشاهده می گردد، غیرقابل افتراق می باشد. این مطالعه به منظور تعیین سطح سرب خون کودکان مبتلا به بیش فعالی به عنوان یک عامل جدی در ایجاد بیش فعالی صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی و آزاد اسلامی روی 100 کودک سالم به عنوان گروه شاهد و 100 کودک مراجعه کننده به درمانگاه که بیش فعالی و عدم توجه آنان توسط روانپزشک اطفال تایید شده بود، صورت گرفت. سطح سرب خون، در تمام افراد مورد مطالعه، در وضعیت ناشتا اندازه گیری گردید.یافته ها: حداقل میزان سرب خون در گروه شاهد  1.8 mg/dLو در کودکان مبتلا به بیش فعالی2.9 mg/dL  بود. حداکثر میزان سرب خون اندازه گیری شده در گروه شاهد 24.1 mg/dL و در کودکان مبتلا به بیش فعالی 18.6 mg/dL بود. سطح متوسط سرب خون در افراد گروه شاهد 7.189 mg/dL و در مبتلایان به بیش فعالی7.2 mg/dL  بود. هیچ اختلاف قابل توجهی در سطح سرب خون، بین دو گروه وجود نداشت (p=0.987).نتیجه گیری: در این مطالعه، گرچه سطح سرب خون در کودکان مبتلا به بیش فعالی بالاتر بود ولی ثابت نشد که مقدار آن در کودکان بیش فعال به طور معنی داری بالاتر باشد.

سابقه و هدف: واژینیت ها از شایع ترین علل مراجعه پزشکی زنان می باشند. واژینیت کاندیدایی، باکتریایی و تریکومونیایی سه عامل اصلی عفونت های دستگاه تناسلی زنان هستند. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع این سه نوع واژینیت در میان زنان ایرانی و میزان ارتباط بین معاینات بالینی و شکایات بیماران می باشد.روش بررسی: در این مطالعه، به روش نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی شده سهمیه ای، بر مبنای سهم متناسب با جمعیت، بیماران انتخاب شدند. 1100 زن در سنین باروری (45-18 سال)، ساکن چهار شهری که به طور تصادفی از مناطق جغرافیایی مختلف ایران بودند، انتخاب شدند. زنان مورد ارزیابی دقیق، شامل گرفتن تاریخچه استاندارد شده و انجام مصاحبه و معاینه لگنی قرار گرفتند. شاخص های سازمان جهانی بهداشت، برای تشخیص بالینی واژینیت های کاندیدایی، تریکومونیایی و باکتریایی مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: 45.9 درصد زنان بر مبنای شکایت از نشانگان عفونت های واژینال مبتلا بودند که بر طبق معاینات بالینی، این شیوع 41.3 درصد بود. عوامل ایجاد واژینیت به ترتیب شیوع، تریکومونا (38.9 درصد)، کاندیدا (47.4 درصد) و باکتریال (13.7 درصد) بودند.نتیجه گیری: نشانگان واژینیت ها که توسط مبتلایان اظهار می شود می تواند کلید تشخیص سریع و درمان اختصاصی این عفونت ها به خصوص در گروه های کم درآمد جامعه باشد.

سابقه و هدف: سبک زندگی تاثیر بارزی در پیشگیری یا ایجاد بیماری های قلبی دارد و تعدیل آن در کنترل عوارض این بیماری موثر است، به طوری که موجب کاهش نزدیک به پنجاه درصد از مرگ های زود هنگام می گردد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی، مقطعی از نوع مقایسه ای بوده که در آن سبک زندگی 370 زن یائسه مبتلا به بیماری های عروق کرونر و 400 زن یائسه که به این بیماری مبتلا نبودند (770 نفر) با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، انتخاب و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. داده های به دست آمده به وسیله روش های آماری توصیفی، آزمون های تفاوت میانگین و آزمون همبستگی تحلیل آماری شدند.یافته ها: اختلاف امتیاز کل سبک زندگی بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (p=0.001، t=3.41) و تفاوت آماری معنی داری از نظر امتیاز عادات غذایی، فعالیت فیزیکی و استرس مشاهده شد ( .(p<0.05اما تفاوت آماری معنی داری بین سایر اجزای سبک زندگی (مصرف سیگار، روش های مقابله با استرس، خواب و استراحت) در گروه مبتلا و غیر مبتلا مشاهده نشد (به ترتیب t=0.976، p=0.508؛ t=0.898، p=0.370؛ t=0.377، (p=0.707. بین میانگین امتیاز سبک زندگی و ابتلا به بیماری عروق کرونر همبستگی معنی دار منفی وجود داشت.نتیجه گیری: پرستاران به دلیل حضور در محیط های مختلف اجتماعی میتوانند در زمینه پیشگیری اولیه و ثانویه بیماریهای عروق کرونر از طریق تصحیح سبک زندگی در جهت ارتقا سطح سلامت جامعه نقش موثری را ایفا نمایند.

سابقه و هدف: رتینیت پیگمنتوزا RP)) نوعی بیماری ژنتیکی چشمی است که به روش های اتوزومال غالب، اتوزومال مغلوب، وابسته به جنس مغلوب و غیروراثتی ایجاد می شود. در مطالعه جاری، نحوه وراثت بیماری همراه با ارتباط آن با سایر عوامل از جمله ازدواج فامیلی بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، بیمارانی که طی سال های 1386 و 1387 در موسسه حمایت از بیمارانRP عضو شده بودند، از نظر جنسیت، سن آغاز علایم، نحوه پیشرفت بیماری، ازدواج فامیلی در والدین، نحوه توارث و وجود سایر سندرم های وراثتی در بیماران بررسی شدند.یافته ها: 866 بیمار مبتلا به RP شامل 40.4 درصد زن و 59.6 درصد مرد بررسی شدند. میانگین سن آغاز بیماری 11.15 سال بود و این رقم در فرزندان ازدواج فامیلی 9.4 و در بقیه موارد 15.3 سال بود. 81.8 درصد پیشرفت تدریجی، 9.3 درصد پیشرفت سریع و 8.9 درصد عدم پیشرفت بیماری را ذکر کردند. 72.3 درصد، فرزندان ازدواج فامیلی بودند. وراثت 2.5 درصد موارد اتوزومال غالب، 57.4 درصد اتوزومال مغلوب، 8.9 درصد وابسته به جنس مغلوب و 31.2 درصد نیز simplex محاسبه شد. 92.3 درصد غیرسندرمیک بودند و از سایر موارد، 4 درصد سندرم آشر، 1.2 درصد باردت بیدل و 0.8 درصد Leber congenital amaurosis بودند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که عامل اصلی شیوع RP در ایران ازدواج فامیلی است. بیماری در سنین جوانی و نوجوانی آغاز می شود و فرزندان ازدواج فامیلی زودتر بیماری را بروز می دهند. قومیت نقشی در شیوع بیماری ندارد. وراثت اتوزومال غالب در ایران به میزان قابل توجهی کمتر از سایر مناطق جهان است. به نظر می رسد شیوع بیش از اندازه ازدواج فامیلی در والدین بیماران در این امر دخیل باشد.