حیات
سال:1385 | دوره:12 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: خستگی یکی از شکایات شایع در زنان باردار است که اهمیت و کنترل آن به ندرت مورد توجه قرار گرفته، رفلکسولوژی می تواند به عنوان یک مداخله پرستاری جهت کاهش خستگی به کار رود.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 74 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر رامسر در دو گروه آزمون (36 نفر) و شاهد (38 نفر) که از نظر سن و شغل با یکدیگر جور شده بودند انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل راهنمای انتخاب نمونه، پرسشنامه مشخصات فردی، حمایت اجتماعی و بررسی شدت خستگی بود. پس از تکمیل پرسشنامه ها توسط واحدهای مورد مطالعه، رفلکسولوژی کف پا در گروه آزمون به صورت هفته ای 2 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه و به مدت 5 هفته انجام شد و مجددا شدت خستگی هر دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای ، تی مستقل و تی زوج شده انجام گرفت.یافته ها: در این مطالعه میانگین نمره شدت خستگی در زنان باردار گروه آزمون قبل و بعد از انجام رفلکسولوژی کف پا تفاوت معناداری را نشان داد و بعد از مداخله از نظر شدت خستگی بین دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معناداری دیده شد (P=0.001) یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که حمایت اجتماعی با شدت خستگی ارتباط معناداری، دارد (r=-0.46, P=0.002)، همچنین مصرف قرص آهن تاثیر معناداری را بر شدت خستگی نشان داد (P=0.001).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه رفلکسولوژی به طور معناداری باعث کاهش خستگی در زنان باردار می شود، و متغیرهای دیگری مانند حمایت اجتماعی و مصرف قرص آهن نیز می تواند شدت خستگی را کاهش دهد.

زمینه و هدف: خواب یک فرآیند مهم فیزیولوژیک است که اثرات عمیقی بر سلامت روحی و جسمی افراد می گذارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی ارتباط اختلال خواب و کیفیت زندگی پرستاران صورت گرفته است.روش بررسی: در بررسی مقطعی و توصیفی- تحلیلی حاضر، تعداد 127 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود به صورت تمام شماری انتخاب و سپس با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیتزبرگ (Pittsburgh Sleep Quality Index=PSQI) و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (Short Form 12=SF-12)، کیفیت خواب و همچنین کیفیت زندگی آنان در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS 11.5 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی انجام یافت.یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، 2/25% از واحدهای مورد بررسی صبح کار ثابت، 9/70% نوبت کار در گردش و 9/3% از آنان عصر و شب ثابت بودند. میانگین زمان طی شده برای شروع خواب در واحدهای مورد نظر 2/30 دقیقه برآورد شد و 1/52% اظهار نمودند که بیش از 30 دقیقه بعد از رفتن به بستر به خواب می روند. میانگین ساعت بیداری در نمونه های حاضر 6 صبح محاسبه گردید و 58% از واحدها اظهار داشتند که حداقل یک ساعت زودتر از زمان مورد نظر خود، از خواب بیدار می شوند. بر اساس نتایج به دست آمده، 5/35% از واحدها برای به خواب رفتن مجبور به استفاده از دارو (دستور داده شده توسط پزشک یا خارج از دستور) بودند. آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن با P<0.05 ارتباط معناداری بین کیفیت خواب و ابعاد مختلف کیفیت زندگی واحدها نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کیفیت خواب در اکثر پرستاران ضعیف بوده و باعث کاهش معنادار کیفیت زندگی آنان در درک سلامت عمومی، وضعیت ذهنی و درد جسمانی گردیده است.

زمینه و هدف: نوجوانی دوران منحصر به فردی در زندگی است. آگاهی در مورد تغذیه مطلوب در طی این دوران می تواند از بسیاری از بیماری های مرتبط با تغذیه در دوران بزرگ سالی پیشگیری کند. متاسفانه در دهه های اخیر شاهد تغذیه میان وعده نامطلوب نوجوانان بوده ایم. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت تغذیه میان وعده ای نوجوانان 18-12 ساله منطقه 17 شهر تهران انجام گرفته است.روش بررسی: این بررسی یک مطالعه پیمایشی از نوع مقطعی است نمونه ها شامل 907 دختر و پسر ایرانی 18-12 ساله مشغول به تحصیل در یکی از مدارس راهنمایی و یا دبیرستان منطقه 17 شهر تهران بودند که با روش خوشه ایی انتخاب شدند . جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله مجذور کای استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین درصد (1/35%) واحدهای مورد بررسی 16-14 ساله، 8/52% پسر، 1/26% اول دبیرستان، 5/71% دارای 3-1 خواهر یا برادر هستند. همچنین بیشترین آنها دارای شاخص توده بدنی (Body Mass Index=BMI) طبیعی می باشند. 28% دسته خوراکی شامل چیپس و پفک را بالای حد متوسط به عنوان میان وعده مصرف می کنند. 46% یک بار در روز تغذیه میان وعده دارند. 62% عصرها خوراکی میان وعده خورده اند. 9/56% واحدهای مورد مطالعه گاهی اوقات خوراکی میان وعده می خورند. بین برخی از متغیر های فردی مثل سن، جنسیت، مقطع تحصیلی، سن پدر و مادر، تحصیلات پدر و مادر و شغل مادر با نوع خوراکی میان وعده ارتباط آماری معنادار(05/0>P) مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد نوع، زمان، تعداد دفعات تغذیه میان وعده ای نوجوانان در سطح خوبی نبوده و نیاز به آموزش در این زمینه به نوجوانان و والدین آن ها ضروری است.

زمینه و هدف: امروزه پیشنهاد می شود برای کنترل درد نوزادان از روش های غیر دارویی استفاده شود لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر شیردهی از پستان حین تزریق بر درد ناشی از آن در نوزادان انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و به صورت گروه های مداخله و کنترل در بخش پس از زایمان در بیمارستان میرزا کوچک خان انجام شد. تعداد نمونه 130 نوزاد بوده که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و با روش تخصیص تصادفی نیمی در گروه مداخله و نیمی در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله 2 دقیقه قبل از تزریق واکسن هپاتیتB ، مادر شیردهی را شروع و تا 45 ثانیه پس از انجام تزریق شیردهی ادامه یافت. در گروه کنترل شیردهی انجام نشد و نوزادان تا 45 ثانیه پس از شروع تزریق مانند گروه مداخله از نظر درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات طی یک مرحله و از طریق برگه مشاهده که شامل ابزار درجه بندی ناراحتی و درد نوزاد (DAN) بود، جمع آوری گردید.سپس توسط نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون های X2، t و من ویتنی، تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین شدت درد در گروه مداخله 52/3 با میانه 4 و در گروه کنترل 78/6 با میانه 7 بود. آزمون آماری من ویتنی نشان داد که شدت درد در گروه مداخله و کنترل اختلاف معناداری با یکدیگر دارند (P<0.0001).نتیجه گیری: شدت درد ناشی از تزریق در نوزادان مورد بررسی که حین تزریق، توسط مادر شیردهی شدند کمتر از نوزادنی است که حین تزریق، توسط مادر شیردهی نشدند. بنابراین می توان توصیه نمود برای جلوگیری از اثرات روحی- روانی و ماندگار درد در نوزادان از شیردهی توسط مادر حین تزریق به نوزاد استفاده شود.

زمینه و هدف: هدف اصلی ارزشیابی عملکرد کمک به رشد کارکنان و افزایش انگیزش شغلی آنان است. پیامدهای ارزشیابی عملکرد به عنوان شاخص های تعیین کننده میزان موفقیت این فرآیند در دستیابی به اهداف مذکور به شمار می آیند. هدف از انجام این مطالعه تعیین پیامدهای ارزشیابی عملکرد و رابطه آن با انگیزش شغلی از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. واحدهای مورد بررسی شامل 120 نفر از پرستاران شاغل در بخش های داخلی و جراحی دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که از جامعه مورد مطالعه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه به دست آمد. داده ها با آزمون های آماری تی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیشترین واحدها نظر تاحدودی مثبت در مورد پیامدهای ارزشیابی عملکرد به طور کلی، و ابعاد آن یعنی بهبود عملکرد، تشخیص نیازهای آموزشی و پاداش داشتند. از نظر بیشتر آنان (65%) میزان انگیزش شغلی در بخش های مورد مطالعه پایین بود. آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین نظر واحدهای مورد بررسی در مورد پیامدهای ارزشیابی عملکرد به طور کلی و بعد بهبود عملکرد با میزان انگیزش شغلی (به ترتیب 34/0=r و 38/0=r با 05/0>P) ارتباط معنادار وجود دارد.نتیجه گیری: کمک به بهبود عملکرد پرستاران با استفاده از ارزشیابی عملکرد تنها عامل مرتبط با انگیزش شغلی در مقایسه با سایر پیامدهای مورد انتظار از ارزشیابی عملکرد می باشد.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت امر برقراری ارتباط و مشاهده نقایص موجود در برقراری ارتباط با مراجعین، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان به کارگیری مهارت های ارتباطی توسط ماماها و ارتباط آن با میزان رضایتمندی مراجعین به مراکز بهداشتی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران طراحی و اجرا شد.روش بررسی: در این مطالعه پیمایشی، 50 ماما و 400 مراجع مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل چک لیست مهارت های ارتباطی و پرسشنامه رضایت سنجی مراجعین بود که از طریق مشاهده و مصاحبه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون مجذور کای، آزمون دقیق فیشر و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان به کارگیری مهارت های ارتباطی (کلامی و غیر کلامی) توسط ماماها (به ترتیب 62% و 56%) در حد نامطلوب است. ارتباط معناداری بین ویژگی های فردی ماماها با میزان به کارگیری مهارت های ارتباطی، وجود نداشت؛ تنها بین وضعیت تاهل و میزان به کارگیری مهارت های ارتباط غیر کلامی، رابطه معنادار وجود داشت. میزان رضایتمندی مراجعین از مهارت های ارتباطی کلامی و غیر کلامی ماماها به ترتیب 50% و 4/48% بود که رابطه معناداری با میزان به کارگیری مهارت های ارتباطی توسط ماماها داشت. رابطه معنادار بین سن، سطح تحصیلات و علت مراجعه مراجعین با میزان رضایتمندی وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به عدم به کارگیری مطلوب مهارت های ارتباطی توسط ماماها، برگزاری دوره های آموزش ضمن خدمت مهارت های ارتباطی با تاکید بر نقاط ضعف ماماها و همچنین آموزش مهارت های ارتباطی به عنوان جزیی از واحدهای درسی در برنامه آموزش مامایی توصیه می شود.

زمینه و هدف: حمایت از حقوق بیمار توسط پرستاران تنها زمانی امکان پذیر است که آنان آگاهی لازم را در این زمینه داشته و همچنین شرایط مناسب برای رعایت این حقوق فراهم باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که در آن 554 نفر از پرستاران شاغل تمام وقت در بخش های عمومی بیمارستان های آموزشی شهر تهران که حداقل 6 ماه سابقه کار داشتند به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش بود. بخش اول مشخصات فردی، بخش دوم شامل عباراتی برای سنجش آگاهی پرستاران از حقوق بیمار و بخش سوم شامل یک سوال باز مربوط به عوامل تسهیل کننده رعایت حقوق بیماران از دید پرستاران بود. تجزیه و تحلیل یافته ها به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون مجذور کای، ضریب همبستگی پیرسون) و با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد پرستاران در مورد حقوق بیمار از آگاهی بالایی برخوردارند (5/95%) همچنین عوامل تسهیل کننده رعایت حقوق بیماران از دید پرستاران بر حسب زمینه ایجاد آن ها در سه گروه عوامل سازمانی، عوامل کارکنان (پزشک و پرستار و...) و عوامل مربوط به دریافت کنندگان خدمات (بیمار، مددجو) طبقه بندی شدند. از عوامل سازمانی فراهم کردن امکانات و تجهیزات ضروری و وجود نیروی کار به تعداد کافی، از عوامل مربوط به کارکنان تناسب تعداد پرستار با بیمار و آموزش رعایت حقوق بیمار به کارکنان و از عوامل مربوط به دریافت کنندگان خدمات، افزایش آگاهی بیماران در زمینه حقوق و مسوولیت های خود، بیشترین موارد را به خود اختصاص داده بودند.نتیجه گیری: هر چند که پرستاران مورد مطالعه از آگاهی بالایی نسبت به مفهوم حقوق بیماران برخوردارند ولی از دید آنان رعایت این حقوق ملزوماتی را می طلبد که در حال حاضر موجود نبوده و این مقوله مهم اخلاقی را با مشکل مواجه می کند، لذا به نظر می رسد بذل توجه مسوولین از اهمیت ویژه ای در احقاق حقوق بیمار برخوردار است.

زمینه و هدف: در مراحل اولیه بحران ناشی از حوادث غیر مترقبه طبیعی، مراقبت های بهداشتی عامل اصلی بقا هستند. وجود نظام اطلاعات سلامت یکپارچه بین سازمان های درگیر به منظور الویت بندی نیازها، تخصیص منابع، مراقبت بیماری ها، کشف، گزارش دهی و پاسخگویی به موقع اهمیت فوق العاده ای دارد. مطالعه تطبیقی در زمینه نظام اطلاعات سلامت حوادث غیر مترقبه طبیعی در کشورهای آمریکا، ژاپن و ایران با هدف ارایه پیشنهادهای مناسب برای ارتقای سطح کیفی این نظام در کشور ایران، انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه به صورت کتابخانه ای تطبیقی انجام شده است. در این مطالعه، کتب، مقالات، مجلات داخلی و خارجی، اینترنت، پست الکترونیکی و سایر مستندات مکتوب در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در آمریکا نظام مراقبت الکترونیکی ملی بیماری ها، Pulse Net، Bio Watch، نظام مراقبت سندرمیک، Bio Net و «نظام اطلاعات اورژانسی صلیب سرخ آمریکا- مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها»، در ژاپن سیستم برآورد سریع و سیستم پشتیبانی اقدامات اورژانسی و در ایران نظام مراقبت بیماری ها، اطلاعات نظام اطلاعات سلامت حوادث غیر مترقبه طبیعی را جمع آوری می کنند و برای طبقه بندی نظام اطلاعات سلامت حوادث غیر مترقبه طبیعی، برخلاف دو کشور آمریکا و ژاپن، در ایران از هیچ سیستم طبقه بندی استفاده نمی شود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، تدوین، تقویت و نظام مند کردن «نظام اطلاعات سلامت حوادث غیر مترقبه طبیعی کشور ایران» با استفاده از روش ها، سیستم ها و نرم افرازهای مختلف برای جمع آوری اطلاعات، ایجاد شبکه حوادث غیر متر قبه و سلامت، هماهنگی بیشتر با سازمان های درگیر، بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی و استفاده از سیستم های طبقه بندی اطلاعات سلامت، برای ارتقای سطح نظام مذکور پیشنهاد می گردد.