بیمارستان
سال:1396 | دوره:16 | شماره:2 (مسلسل 61) |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف:کیفیت خدمات، مقایسه ای است میان آنچه از دیدگاه مشتری باید وجود داشته باشد (انتظارات مشتری) باآنچه که دریافت کرده است. اگرانتظارات مشتری بیش ازادراکات اوباشد، ازدیدمشتری کیفیت خدمات دریافت شده کمتراست ونارضایتی وی رابه دنبال دارد.پژوهش حاضر باهدف تعیین کیفیت خدمات ارائه شده و مورد انتظار بیماران سرپایی دربیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضرازنوع مطالعات توصیفی- تحلیلی و مقطعی بود که در سال 94 انجام شد.جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران سرپایی مراجعه کننده به درمانگاههای بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.نمونه پژوهش طبق فرمول حجم نمونه 225 نفرتعیین شد.برای گردآوری داده های کیفیت خدمات ارائه شده وموردانتظار ازپرسشنامه 22 سوالی استانداردسروکوال استفاده شد و تحلیل داده هادرنرم افزار SPSS با آزمون های تی زوجی، من ویتنی و کروسیکال والیس صورت گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه حاکی از این امربودکه در تمام ابعاد کیفیت خدمات ارائه شده شکاف منفی وجودداشت. بیشترین شکاف مربوط به بعد پاسخگویی (-0.97) وکمترین شکاف مربوط به بعدعوامل محسوس (-0.69) بود. همچنین درخصوص ارتباط متغیرهای دموگرافیک با کیفیت خدمات درک شده، میان نوع بیمه دربعدقابلیت اطمینان وهمدلی و بیمه تکمیلی با بعد عوامل محسوس وقابلیت اطمینان ارتباط معنادار وجود داشت.نتیجه گیری: شکاف منفی (انتظارات بالاتر از ادراکات) در تمام ابعاد کیفیت نشان داد که ارتقای کیفیت در همه ابعاد لازم است. به ویژه دربعد پاسخگویی ضروری است تدابیری دراین زمینه اتخاذ شود. اصلاح فرآیندهای مدیریتی، کاهش زمان انتظار و افزایش انگیزه در کارکنان به منظورپاسخگویی مناسبتربه بیماران ازاین تدابیر است.

زمینه و هدف: تصمیم گیری در خصوص توقف یا ادامه درمان، پس از آگاهی از عوارض و خطرات احتمالی از حقوق بیماران می باشد. از طرفی دیگر، ترک بیمارستان با مسوولیت شخصی می تواند سلامت بیماران را تهدید نماید. لذا این مطالعه جهت تعیین علل ترک با مسوولیت شخصی، بمنظور جلوگیری از اثرات منفی آن بر بیماران و افزایش هزینه ها انجام گرفت. مواد و روش ها: در این تحقیق 342 بیماری که با مسوولیت شخصی بیمارستان را ترک کرده بودند وارد مطالعه شدند. حداکثر تا 48 ساعت پس از ترک، با بیماران تماس تلفنی برقرار و با کسب رضایت، در مورد علل ترک و آگاهی از خطرات و عوارض احتمالی مورد پرسش قرار گرفتند. همچنین علل ترک بیمارستان با مسوولیت شخصی در سه حیطه بیمار، شرایط بیمارستانی و علل ترکیبی طبقه بندی گردید. نتایج: یافته های مطالعه نشان داد 48.5% بیماران با دلایل شخصی (حیطه بیمار)، 26% به دلیل نارضایتی از خدمات (شرایط بیمارستانی) و 25.5% به دلیل ترکیبی از علل بیمارستان را با مسوولیت شخصی ترک کردند. بیشتر بیماران ترک با مسوولیت شخصی در اورژانس بستری بودند (0.001>p). از طرفی یافته ها حاکی از وجود ارتباط بین نوع بیماری (0.037=p) و شیفت مراجعه بیماران (0.002=p) با نوع ترخیص بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، بنظر میرسد برنامه ریزی جهت تامین و حفظ نیروی انسانی، آموزش با تاکید بر پرسنل جدیدالورود، نظارت بر عملکرد کادر درمان و ساماندهی سیستم تریاژ از اقدامات کنترلی ضروری در ترک با مسوولیت شخصی میباشند.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت کنترل هزینه های مراقبت بهداشتی، ضرورت توزیع مناسب منابع و تجهیزات حوزه سلامت و بهره برداری مناسب از منابع بیمارستانی از طریق کاهش خدمات غیرضروری در بیمارستان ها، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان ضروری بودن سی تی اسکن های مغز انجام شده در بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان بر اساس معیار های کالج رادیولوژیست های آمریکا (ACR) انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به شیوه مقطعی-گذشته نگر و با هدف تعیین میزان ضروری بودن سی تی اسکن مغز بیماران بخش های تریاژ جراحی و داخلی بیمارستان آموزشی در شهر کاشان انجام شد. پرونده پزشکی 361 بیمار توسط پزشک عمومی و بوسیله چک لیست مبتنی بر معیار های ACR بررسی شد و در سه حیطه ضروری، احتمالا ضروری و غیرضروری طبقه بندی شد. داده ها با استفاده از شاخص های مرکزی و پراکندگی و کای اسکوئر در نرم افزار SPSS تحلیل شد.نتایج: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد سی تی اسکن های مغز انجام شده در310 مورد (85.9%) ضروری، 38 مورد (10.5%) احتمالا ضروری و 13مورد (3.6%) غیرضروری بوده اند. بیشترین سی تی اسکن های مغز غیرضروری (17.4%) در بیماران با تشخیص آتاکسی و کمترین میزان (صفر %) در بیماران با تشخیص سردرد بود. نتیجه گیری: بر اساس معیارهای ACR سی تی اسکن های مغز بصورت مناسب و مقتضی مورد استفاده قرار نمی گیرند. برای ترسیم وضعیت بهره برداری اقدامات رادیولوژی در سطح کشور ضروری است راهنما های بالینی ملی در این زمینه تدوین شود. سپس برای شناسایی عوامل موثر بر میزان بررسی بهره برداری از اقدامات رادیولوژی و اجرای مداخلات هدفمند، انجام مطالعات وسیعتری در انواع بیمارستانها و گروه های تشخیصی و مدالیته های رادیولوژیکی مختلف ضروری بنظر می رسد.

زمینه و هدف: بیمارستانها به دلیل ماهیت کاری خود مستقیما تحت تاثیر حوادث و بحرانها قرار دارند که ارائه خدمات در آنها تنها با پرسنل آگاه که توانایی و اعتماد بنفس لازم برای مواجهه با بحرانها را داشته باشند امکانپذیر است. هدف از این پژوهش تعیین خودکارآمدی مدیران ارشد بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران در مقابله با حوادث و بلایا بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی و کاربردی بود که در سال 1394 در کلیه بیمارستان های دولتی وابسته و خصوصی تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جامعه پژوهش تمامی مدیران ارشد بیمارستان ها بودند و داده ها از طریق پرسشنامه ای محقق ساخته که از نظر روایی و پایایی تایید شده بود، جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد.نتایج: سطح خودکارآمدی مدیران ارشد بیمارستانها در مواجهه با بحرانها در حد متوسط ارزیابی شد (101 از 130) که در بین مردان متاهل با سابقه حضور در شرایط بحرانی بیشتر بود. همچنین در بین مدیران اورژانس و مسن تر نیز تا حدی (بطور حاشیه ای) بالاتر بود. با این وجود، متغیرهایی همچون سابقه شرکت در دوره های آموزشی مدیریت بحران و عضویت در سیستم فرماندهی رابطه ای با خودکارآمدی نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط خودکارآمدی افراد با سن و سابقه حضور در شرایط بحرانی، به نظر می رسد باید در انتخاب افراد برای این نوع شرایط به این متغیرها دقت بیشتری لحاظ گردد. همچنین، دارا بودن تجارب موفق در اداره موقعیت های چالش برانگیز باعث ارتقاء سطح خودکارآمدی مدیران می گردد. از این رو، استفاده از روشهایی همچون شبیه سازی و یا انجام مانورها می تواند به آشنا ساختن مدیران با شرایط احتمالی در هنگام وقوع سوانح کمک شایانی نماید.

زمینه و هدف: فرهنگ سازمانی نقش بسزایی در بهره وری بیمارستان ها دارد. موفقیت یا شکست برنامه ها و استراتژی های تغییر سازمانی تا حدود زیادی به فرهنگ سازمانی بستگی دارد. این مطالعه با هدف شناسایی نوع فرهنگ سازمانی بیمارستان های شهر تهران در سال 139 3 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی- تحلیلی در 18 بیمارستان دولتی، خصوصی و تامین اجتماعی شهر تهران انجام شد که به صورت سهمیه ای- تصادفی از میان 114 بیمارستان شهر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته شامل هشت بعد و 32 سوال استفاده شد که به صورت تصادفی طبقه بندی شده در اختیار 696 نفر از کارکنان رسته های اداری، پشتیبانی، تشخیصی و درمانی بیمارستان قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با آزمون های آماری تحلیلی نظیر اسپیرمن، مان ویتنی و کروسکال والیس انجام شد. نتایج: میانگین امتیاز فرهنگ سازمانی بیمارستان های شهر تهران برابر با 3.62 از شش امتیاز بود (فرهنگ متوسط). بین فرهنگ سازمانی و نوع مالکیت بیمارستان ها ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (p=0.002). میانگین امتیاز فرهنگ سازمانی به ترتیب در بیمارستان های تامین اجتماعی و خصوصی بیشتر بود.بعد توجه به جزئیات در بیمارستان های دولتی و تامین اجتماعی بیشترین امتیاز و بعد مشتری مداری در بیمارستان های خصوصی بیشترین امتیاز را کسب کرده بود. بیشترین و کمترین میانگین امتیاز فرهنگ سازمانی به ترتیب مربوط به بخش های اداری و پشتیبانی بیمارستان ها بود. نتیجه گیری: فرهنگ سازمانی در بیمارستان های شهر تهران در حد متوسط ارزیابی شد. بنابراین، پیشنهاد می شود که مدیران بیمارستان ها با استفاده از برنامه های مهندسی فرهنگ سازمانی به منظور افزایش بهره وری سازمان های خود، فرهنگ سازمانی به ویژه ابعاد انسجام، کار گروهی و خلاقیت سازمانی آن را ارتقا دهند.

زمینه وهدف: بدلیل سیاستهای جمعیتی کنونی در ایران و به دنبال آن افزایش تعداد تولد، این مطالعه با هدف تعیین وضع موجود زایمان ایمن و ارائه الگو بر اساس حاکمیت بالینی جهت ارتقا کیفیت آن انجام شد.مواد و روش ها: این یک مطالعه ترکیبی اکتشافی (Mixed Method) بود که در سال 1393 دربلوک زایمان چهار بیمارستان در استانهای قزوین و سمنان انجام شد و شامل دو مرحله بود. مرحله اول، بررسی وضع موجود:تبیین زایمان ایمن، بررسی متون، تهیه دو چک لیست، ارزیابی وضع موجود بر اساس ارزیابی ارتقا مستمر کیفیت و تضمین کیفیت و مرحله دوم ارائه الگو: ارائه الگوی زایمان ایمن بر اساس نتایج مرحله قبل در 7 محور حاکمیت بالینی، تایید الگو در پانل به شیوه گروه اسمی بود.نتایج: درتضمین کیفیت، بیمارستان (4) بیشترین امتیاز (1431) وبیمارستان (2) کمترین امتیازراکسب نمود (1237).بیمارستانها در ارزیابی مستمر کیفیت، بستری در بخش مراقبتهای ویژه (P<0.001)، مادران با پیامد شدید بارداری (P=0.004) و از 27 خطا در 16 مورد اختلاف آماری معنی داری داشتند.نتیجه گیری:جهت ارتقاء کیفیت در بلوک زایمان، اعتبار بخشی بیمارستانها باید بر اساس اصول حاکمیت بالینی انجام شود. علاوه بر ارزیابی به روش تضمین کیفیت و اعتبار بخشی سالانه، ارزیابی به روش ارتقا مستمر کیفیت بر اساس حاکمیت بالینی ضروری است. الگوی زایمان ایمن در 7 محور حاکمیت بالینی ارائه شد.

زمینه و هدف: حوادث و سوانح یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی جوامع و سومین علت مرگ و میر بعد از بیماری های قلبی عروقی و سرطان در دنیا به شمار می رود که می تواند باعث بروز صدمات و ضایعات غیرقابل برگشت و تحمیل هزینه های سنگین بر جامعه شود لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی سوانح و حوادث در شش ماه اول سال 1392 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش کاربردی به روش توصیفی و تحلیلی در 6 ماهه اول سال 1392 انجام گردید. جامعه پژوهش1952 نفر از مصدومین ارجاع شده به بخش اورژانس بیمارستان های منتخب مازندران بودند. جهت جمع آوری داده ها از پرونده های در دسترس با استفاده از چک لیست مرکز مدیریت بیماری ها و نیز مصاحبه و مشاهده استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 17 و با روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های کای اسکور و رگرسیون) تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بروز حوادث منجر به جرح یا فوت در مراجعین به بیمارستان های مورد مطالعه با سن افراد حادثه دیده (03/0 P =)، جنسیت افراد حادثه دیده (P=0.04)، نوع حادثه (P<0.001)، محل حادثه (P=0.005)، و نحوه انتقال (P<0.001)، رابطه معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به اینکه نوع و محل حادثه، نحوه انتقال مصدوم به بیمارستان و سن و جنس رابطه معناداری با حوادث و فوت داشتند. لذا به طراحان و سیاستگذاران حوزه های مرتبط با سلامت پیشنهاد می شود که، آموزش صحیح قوانین به نسل حاضر، تعبیه کیسه هوا و ارتقا ایمنی در تمام خودروها، طراحی سیستم امدادرسانی متناسب جاده ای و نظارت دقیق بر اجرای آن، توسعه و تجهیز کمی و کیفی مراکز پزشکی برنامه ریزی نمایند.

زمینه و هدف: اورژانس پیش بیمارستانی به عنوان نخستین خط مراقبت و درمان در برخورد با بیماران اورژانس خارج بیمارستانی، از اهمیت قابل توجهی در سیستم مراقبت بهداشتی درمانی برخوردار است. برنامه ریزی در خصوص یافتن نقاط ضعف و قوت و بهبود کیفیت اورژانس پیش بیمارستانی از طریق بررسی مشکلات این بخش ها امری مهم و ارزشمند تلقی می شود. مطالعه حاضر با هدف «تبیین چالش های پایگاه های شهری اورژانس 115 مشهد» انجام شد.مواد و روش ها: با رویکرد کیفی چهارده نفر از پرسنل پایگاه های اورژانس پیش بیمارستانی شهر مشهد به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، مورد مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای مرسوم گرینهیم و لاندمن (2004) و با نرم افزار ATLAS.ti مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.نتایج: با تجزیه و تحلیل داده ها، سه درون مایه اصلی «چالش های مربوط به منابع انسانی» (ویژگی های فردی نیروی انسانی، نا رضایتی کارکنان)، «چالش های سازمانی» (چالشهای ساختاری، کمبود نجهیزات و کمبود نیروی انسانی) و«چالش های اجتماعی فرهنگی» (چالشهای محیطی- اجتماعی و چالشهای فرهنگی) استخراج شد.نتیجه گیری: نارضایتی پرسنل، چالشهای ساختاری، کمبود تجهیزات، کمبود نیروی انسانی و چالشهای اجتماعی – فرهنگی از مهمترین چالش های سیستم اورژانس پیش بیمارستانی بود. استقلال سازمانی، ایجاد ردیف سازمانی، اصلاح قوانین و مقررات اداری در ارتباط با محدوده خدمات قابل ارائه توسط پرسنل فوریت ها، توجه به امکانات رفاهی و همکاری و مشارکت سایر سازمان ها نظیر صدا و سیما و راهنمایی و رانندگی در جهت ارتقاء خدمات اورژانس پیش بیمارستانی در سطح جامعه می تواند در کاهش چالش های موجود در بخشهای اورژانس بیمارستانی موثر باشد.