مقدمه: ازدواج و انتخاب همسر یکی از مهمترین رویدادهای زندگی انسان محسوب می شود که نه تنها بر سلامت جسمی بلکه بر سلامت روانی فرد نیز تاثیر می گذارد و به طور قطع هر مشکلی برای خانواده اتفاق بیافتد؛ ضرر آن متوجه کل ساختار و نظام ارزشی، فرهنگی جامعه خواهد بود. متاسفانه زوج های جوان وقت و انرژی خاصی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی کنند و در همان سال های اولیه زندگی، تعارضات قابل توجهی را تجربه می کنند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر افزایش تمایز یافتگی و صمیمیت زوجین می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای 30 زوج (60 نفر) از دانشجویان متاهل انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (15 زوج) و شاهد (15 زوج) تقسیم شدند. قبل از مداخله و بعد از آن پرسشنامه خود متمایزسازی (DSI) و رضایت زناشویی (MIQ) توسط دانشجویان تکمیل گردید. گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. مداخله شامل 10 جلسه آموزش نظریه انتخاب بود.نتایج: یافته ها نشان داد که آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایزیافتگی دانشجویان متاهل موثر است، به طوری که میانگین نمرات خود متمایزسازی در گروه مداخله از 170.2±19.2 به 191.8±10.1 افزایش یافته است. همچنین تاثیر مداخله بر افزایش صمیمیت زناشویی بین زوجین معنادار نبود.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش سودمندی آموزش نظریه انتخاب را در افزایش تمایزیافتگی تایید می کند لذا با توجه به تغییرات و تحولات فرهنگی، اجتماعی و نیاز روز افزون جوانان در آستانه ازدواج پیشنهاد می شود در مراکز آموزشی و دانشگاهی، آموزش این مهارت ها مورد توجه قرار گیرد.