دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1393 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:12

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی و مصرف مکمل سیلی مارین بر شاخص مالون دی آلدئید (MDA) مردان غیر فعال می باشد.مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که آزمودنی های آن 19 نفر و از بین کلیه دانشجویان مرد غیرفعال دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد. پس از کسب رضایت نامه، آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (11 نفر) و دارونما (8 نفر) تقسیم و مورد مطالعه قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت 6 هفته، همزمان با مصرف مکمل سیلی مارین یا دارونما به اجرای تمرینات استقامتی پرداختند. نمونه های خون قبل و بعد از دوره تمرینی و مکمل گیری به منظور اندازه گیری شاخص پراکسیداسیون چربی از آزمودنی ها گرفته شد (MDA). برای تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق حاضر از نرم افزار SPSS16 و روش تحلیل واریانس مکرر (2×2) استفاده شد.نتایج: مصرف مکمل سیلی مارین همراه با تمرینات استقامتی در مقایسه با گروه دارونما موجب کاهش معنی داری میزان مالون دی آلدئید پلاسما را در گروه مکمل کاهش می دهد ((P£0.012نتیجه گیری: تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل سیلی مارین به طور معنی داری پراکسیداسیون چربی در مقایسه با گروه دارونما را کاهش می دهد. لذا به نظر می رسد نوع، مدت و شدت تمرین و مقدار مصرفی مکمل سیلی مارین بر میزان پراکسیداسیون چربی و در نتیجه سطح مالون دی آلدئید پلاسما موثر می باشد.

مقدمه: استرس آثار دوگانه ای را بر آستانه درد و رفتار افراد متعاقب درد ایفا می نماید. استرس حاد سبب بی دردی می شود درحالی که استرس های مزمن در جوندگان باعث پردردی می شوند. آزمون فرمالین به عنوان مدل درد التهابی دارای سه مرحله می باشد که آثار استرس مزمن شنا با تعداد جلسات مختلف، بر مراحل مختلف این آزمون، هنوز ناشناخته باقی مانده است. لذا هدف این مطالعه بررسی آثار استرس مکرر شنا در تعداد جلسات مختلف پس از ایجاد درد به روش تزریق فرمالین در موش صحرایی نژاد ویستار می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، از آزمون فرمالین (50 میکرولیتر فرمالین 2%) برای ارزیابی آثار استرس مزمن شنا در تعداد جلسات مختلف روی پاسخ به درد استفاده شد. حیوانات در مدت زمان 6 دقیقه در روز در گروه های جداگانه و به تعدادروزهای 3 یا 5 و یا10 روزه تحت استرس شنای اجباری قرار گرفتند و سپس در 24 ساعت پس از آخرین جلسه استرس شنا تزریق فرمالین به پنجه عقبی انجام شد و رفتارهای دردی مشاهده و ثبت گردید.نتایج: استرس در تعداد جلسات 3 روزه در مدت زمانی 6 دقیقه بر فاز یک، اینتر فاز و ابتدای فاز 2 بی تاثیر بوده و فقط بر مرحله ی پایانی فاز 2 موثر است. این افزایش به صورت وابسته به تعداد جلسات استرس تفاوت معناداری نمی کند در حالی که استرس مزمن در جلسات 5 و 10 روزه هم بر مرحله ی پایانی فاز 2 و هم بر مرحله اینترفاز موثر است به صورتی که در هر دو مرحله اینترفاز و پایانی فاز 2 افزایش می یابد و این افزایش وابسته به افزایش زمان استرس در هر جلسه نمی باشد.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که استرس شنای مزمن در تعداد جلسات 3، 5 و 10 روز سبب طولانی شدن رفتارهای درد شده است و افزایش تعداد جلسات بر رفتار های درد در مرحله اینترفاز تاثیر معنی داری داشته که می تواند ناشی از اثری طولانی مدت بر مکانیسم های تعدیلی درد در این مرحله باشد.

میزان زایمان سزارین در ایران، حدود 3-4 برابر میزان توصیه شده سازمان جهانی بهداشت می باشد. آموزش مادران، نقش کلیدی در افزایش خودکارآمدی آنان در سازگاری با زایمان، کاهش ترس از زایمان طبیعی و درنتیجه کاهش تمایل آنان به انجام سزارین دارد. لذا، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش رایانه ای بر خودکارآمدی زایمان زنان باردار در سازگاری با زایمان انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی است که برروی 150 زن باردار نخست زا انجام گردید. گروه مداخله برنامه آموزش رایانه ای را به مدت 8-6 هفته دریافت نمودند. به منظور تعیین خودکارآمدی، از پرسشنامه خودکارآمدی زایمان در 32-28 هفتگی و مجددا 38-36 هفتگی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری کای اسکوئر، من ویتنی استفاده شد.نتایج: بعد از مداخله، اختلاف آماری معناداری بین میانه و دامنه میان چارکی خودکارآمدی زایمان، در گروه مداخله (607 و20) و کنترل (394 و 16) وجود داشت (001.0>P). همچنین اختلاف آماری معناداری در میانه نمره های پیامد قابل انتظار (307) و خودکارآمدی قابل انتظار (301) بعد از مداخله در هر دو مرحله زایمان بین دو گروه مشاهده گردید (001.0>P).نتیجه گیری: نتایج تحقیق، موثر و کارآمد بودن برنامه آموزشی رایانه ای را در افزایش خودکارآمدی زنان باردار در سازگاری با لیبر تایید می نماید. از این رو، استفاده از آن به عنوان یک روش آموزشی جهت آمادگی برای زایمان پیشنهاد می گردد.

تغذیه کودکان، بالاترین اولویت را در هر برنامه با هدف مراقبت های بهداشتی کودکان دارد و آلودگی شیر به عناصر سمی مختلف می تواند آثار نامطلوبی بر سلامت کودکان بر جای گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت فلزات سنگین کادمیوم و کروم در شیر مادران در شهر ورامین انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی انجام گرفت. در تحقیق حاضر، میزان کروم و کادمیوم شیر در 100 مادر مراجعه کننده به درمانگاه های انتخاب شده در شهر ورامین در 4 تا 8 هفته پس از زایمان با روش طیف سنجی جذب اتمی شعله ای اندازه گیری گردیده و مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: میانگین (±انحراف معیار) سطح کادمیوم در شیر مادر، mg/ml6.9±5 و سطح کروم معادل 3±2.7mg/ml بود. نتایج رگرسیون خطی نشان داد افرادی که محل زندگی آنها نزدیک به کارخانه یا مرکز صنعتی بوده سطح کادمیوم در شیر آنان بالاتر بوده است. همچنین، میزان سطح کروم در شیر مادر در موارد مصرف سیگار توسط همسر، مصرف برنج وارداتی، مصرف آب معدنی و زندگی نزدیک به کارخانه یا مرکز صنعتی، بالاتر بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر ارتباط وجود برخی عوامل از جمله وجود کارخانه یا مرکز صنعتی نزدیک محل زندگی، سیگارکشیدن همسر، نوع برنج و آب مصرفی را با سطح کادمیوم و کروم در شیر مادر نشان داد. سطح کادمیوم و کروم شیر مادران در این مطالعه بالاتر از سطوح این عناصر در مقالات بررسی شده و استاندارد جهانی بود لذا به کارگیری راهکارهایی جهت کاهش این عناصر، جهت بهبود سلامت جامعه مناسب می باشد. از آنجا برخی متغیرها از جمله وجود کارخانه یا مرکز صنعتی نزدیک محل زندگی، سیگارکشیدن همسر، نوع برنج و آب مصرفی می تواننند بر میزان ورود این عناصر در شیر مادر تاثیر داشته باشند، می توان با به کارگیری تمهیداتی، عناصر مذکور در شیر مادر را کاهش داده یا حذف نمود.

مقدمه: بیماری های قلبی- عروقی یکی از 10 علت اصلی مرگ در دنیا و اولین علت مرگ در ایران می باشند. با کنترل عوامل خطر این بیماری ها می توان بیش از 50% ناتوانی های ناشی از این بیماری ها را کاهش داد. در این راستا در نظر داشتن رفتارهای مرتبط با سبک زندگی افراد اهمیت دارد. هدف از نگارش این مقاله، بررسی مداخلات آموزشی به منظور کاهش عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی براساس روش کار و چگونگی استفاده از مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت بتوان تاثیر این مداخلات را در کاهش عوامل خطر بررسی نمود.مواد و روش ها: جستجوی الکترونیکی پایگاه های اطلاعاتی با استفاده از کلمات کلیدی فارسی و انگلیسی انجام شد. پایگاه های مورد بررسی عبارت بودند از بانک اطلاعاتی مقالات علوم پزشکی ایران (Iran Medex)، پایگاه اطلاعات علمی SID)، Pubmed، Ebsco و (Cochrane. جستجوی پایگاه های فوق الذکر از بهمن 1390 تا اردیبهشت 1391 انجام شد.نتایج: مداخلات در زمینه کاهش عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی به دودسته کلی مبتنی بر مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت و بدون استفاده از مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت تقسیم شدند. از 19 مقاله بررسی شده 9 مطالعه مبتنی بر مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت و 10 مطالعه بدون استفاده از مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت انجام شده بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان دهنده این موضوع هستند که آموزش های مبتنی بر تئوری و مدل های آموزش بهداشت و استفاده از برنامه های استاندارد شده تاثیر بیشتری بر کاهش عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی دارند. زمان، مکان و طول انجام مداخلات، ویژگی های افراد و استفاده از روش های نوین آموزشی برای برخی از مخاطبان در اثر بخشی آموزش ها به منظور کاهش عوامل خطر اهمیت به سزایی دارند.

مقدمه: تعیین گروه های خونی اولین مرحله در تایید یا رد کردن رابطه قرابت (خویشاوندی) بین دو فرد در تشخیص هویت است. در این مطالعه هدف، اعتبارسنجی سیستم های گروه های خونی رایج، در تشخیص هویت افراد با روش انگشت نگاری DNA است.مواد و روش ها: در این مطالعه از 300 فرد متعلق به 150 خانواده خون گرفته شد. DNA هر فرد استخراج و انگشت نگاری DNA برای ده منطقه STR توسط دستگاه ABI انجام شد. هفت سیستم گروه خونی شامل: ABH، RH، MNSs، Kell، Kidd، Lutheran و P1 به روش اگلوتیناسیون برای هر یک از افراد مشخص شد و یافته ها با نتایج تعیین توالی دستگاه ABI مقایسه شد.نتایج: از 300 مورد بررسی در 256 مورد هیچ گونه اختلافی بین نتایج سیستم های خونی و انگشت نگاری DNA وجود نداشت، در 44 مورد رابطه قرابت ازطریق DNA Typing اثبات گردید ولی ناسازگاری آنتی ژنیک در آنتی ژن های RH و MNS و ABH مشاهده گردید، از بین سیستم های گروه خونی، سیستم های RH، MNSs و ABH به ترتیب با میزان خطایی برابر ضعیف ترین سیستم ها برای تشخیص هویت شناخته شدند.نتیجه گیری: از بین سیستم های گروه خونی مارکرهای RH، MNSs و ABH به ترتیب پرخطاترین مارکرها برای بررسی رابطه قرابت هستند و در استناد به نتایج آنها باید حتما از انگشت نگاری DNA به عنوان یک آزمون تایید کننده استفاده نمود.

نقش برنامه های مناسب آموزشی در کنترل مطلوب بیماری دیابت شناخته شده است. همچنین توجه به آموزش خانواده بیماران دیابتی برای همکاری فعال در مراقبت و درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر به کارگیری الگوی توانمندسازی خانواده محور بر دانش و کنترل متابولیکی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار، 103 بیمار دیابتی پس از انجام پیش آزمون با انجام تخصیص تصادفی به روش طبقه بندی بلوکی در دو گروه آزمون و کنترل وارد شدند. برای بررسی دانش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده نموده و شاخص HbA1C به عنوان کنترل متابولیکی به کار گرفته شد. سپس مداخله براساس الگوی توانمندسازی خانواده محور جهت گروه آزمون اجرا و پس از سه ماه مجددا بررسی دانش به کمک پرسشنامه انجام گرفته و مقادیر HbA1C نیز اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و تی زوجی استفاده شد.نتایج: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر همگن بودند. بین نمره دانش و میزان HbA1C قبل و بعد در گروه کنترل تفاوت معنادار وجود نداشت (p>0.05) اما در گروه آزمون این تفاوت معنادار بود. همچنین با آزمون تی مستقل بعد از مداخله، بین این دو گروه تفاوت معناداری در نمره دانش و میزان HbA1C مشاهده گردید (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از آثار مثبت آموزش مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور در گروه مداخله در مقایسه با آموزش های رایج بود، لذا با توجه به نقش خانواده در سلامت بیماران، استفاده از این روش آموزشی به پرستاران و مسئولین مربوطه جهت کمک به کنترل متابولیکی بهینه در بیماری دیابت توصیه می شود.

درصد بسیار کمی از تب ها باعث تشنج شده و تغیرات مقادیر برخی از مواد موجود در خون نیز می تواند باعث تشدید و یا کاهش بروز تشنج شود. هدف از این مطالعه مقایسه سطح سرمی آهن و فریتین در بین کودکان تب تشنجی و تب دار بدون تشنج می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش برروی 485 بیمار 9 تا 59 ماهه تب دار مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال 90 انجام شده است. در این مطالعه بیماران به دو گروه مورد (کودکان تب تشنجی) و گروه شاهد (کودکان فقط تب دار) تقسیم شده و پس از انجام اقدامات اولیه، تثبیت علائم حیاتی، کنترل تشنج و تب، خون وریدی از همه آنها گرفته شده و آهن سرم، ظرفیت اتصال آهن تام (TIBC) و فریتین با روش استاندارد اندازه گیری شده است.نتایج: در این مطالعه، 165 کودک در گروه کودکان تب تشنجی و 320 کودک در گروه شاهد قرار گرفتند. از این بیماران، 1.49% در گروه مورد و 6.51% در گروه شاهد مذکر بودند. میانگین سنی کودکان 4.14+1.32 ماه در گروه مورد و 4.15±2.34 ماه در گروه شاهد بود. میانگین زمان تب در کودکان گروه مورد 2.1±2.3 روز و در گروه شاهد 2.1±0.4 روز بود. میانگین مدت زمان تشنج 7.0±2.1 دقیقه و میانگین دفعات تشنج 3.1±0.1 مرتبه به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که مقادیر آهن (p<0.003)، فریتین (p<0.008) و TIBC (p<0.001) به طور معناداری در گروه مورد بیشتر از شاهد بود. همچنین این مطالعه نشان داد که انواع درجات آنمی در گروه شاهد (7.38%) بیشتر از گروه مورد (1.29%) بوده است.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سطح المان های آهن در کودکان دچار تب و تشنج بالاتر از کودکان بدون تشنج بوده و به نظر می رسد سطوح پایین تر آهن می تواند نقش محافظتی در پیشگیری از تب تشنج داشته باشد.

نوجوانی مرحله حساسی برای شروع رفتار پرخطر مصرف سیگار محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نظارت والدینی و همنشینی با همسالان منحرف در مصرف سیگار نوجوانان صورت گرفته است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع همبستگی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه نوجوانان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر تهران بود که 1241 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس های خطرپذیری نوجوانان ایرانی، نظارت والدینی و همنشینی با همسالان منحرف استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آماری همبستگی t مستقل و مدل سازی معادلات ساختاری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد بین پسران و دختران در خطرپذیری مصرف سیگار تفاوتی وجود ندارد، میزان نظارت والدینی در دختران و میزان همنشینی با همسالان منحرف در پسران بیشتر بود. نظارت والدینی از طریق همنشینی با همسالان دارای تاثیر معنا دار بر مصرف سیگار می باشد و مدل واسطه ای ارایه شده قادر است 10% از واریانس مصرف سیگار را تبیین می کند.نتیجه گیری: توجه جدی به نقش نظارت والدینی در کاهش همنشینی با همسالان منحرف و به دنبال آن کاهش احتمال خطرپذیری مصرف سیگار از سوی نوجوانان از اهمیت بالایی برخوردار است.

ایسکمی مغزی سومین علت مرگ و میر و دومین علت معلولیت های نورولوژیکی بعد از بیماری آلزایمر در جهان است. NaHS که در سیستم های بیولوژیک تولید سولفید هیدروژن (H2S) می کند، باعث کاهش آسیب پس از ایسکمی در بافت های مختلف می شود. مطالعات قبلی نشان داده اند H2S آثار محافظتی در برابر آسیب ناشی از ایسکمی قلب ایفا می کند. علاوه بر این H2S آثار محفاظتی بر سلول های هیپوکامپ موش و تورن های ناحیه قشر مخ دز محیط کشت دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین آثار حفاظتی NaHS بر آسیب های ناشی از ایسکمی مغزی- موضعی انجام گرفت.مواد و روش ها: ایسکمی مغزی-موضعی با مسدود کردن شریان میانی مغز به مدت یک ساعت و سپس برقراری مجدد جریان خون توسط روش فیلامنت به مدت 23 ساعت ایجاد شد. اثر تزریق داخل صفاقی NaHS (با دوز 1 و 5 میلی گرم) در شروع ایسکمی بر اختلالات نورولوژیکی رفتاری و ادم مغزی بررسی گردید.نتایج: تجویز داخل صفاقی NaHS با دوزهای 1 و 5 در شروع ایسکمی به طور معناداری (10.0±81 و 15.0± 35.78) باعث کاهش ادم مغزی نسبت به گروه ایسکمی شد (p<0.01)NAHS  با دوزهای 1 و 5 میلی گرم اثر معناداری بر اختلالات نورولوژیکی حرکتی نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد NaHS با کاهش ادم مغزی اثر محافظتی در مدل تجربی ایسکمی مغزی-موضعی در موش صحرایی نر ایفا می کند.