دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1392 | دوره:8 | شماره:4 |تعداد مقالات:13

مقدمه: فعالیت ورزشی نقش موثری در تغییر عوامل موثر در سرطان دارد، اما تاثیر فعالیت بدنی بر سطوح عوامل موثر سرطان در انسان یا حیوانات مبتلا به آن، تا بحال مورد توجه جدی قرار نگرفته است پژوهش حاضر به بررسی تاثیر فعالیت ورزشی استقامتی پیوسته بر میزان حجم تومور در موش های مبتلا به سرطان سینه می پردازد.مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 30 عدد موش بالب سی ماده (4 تا 5 هفته ای با میانگین وزنی 17.76 گرم) خریداری و به طور تصادفی به دو گروه تومور- شاهد، تومور- تمرین تناوبی، تقسیم شدند. شدت تمرین در این پروتکل در هفته اول 20% حداکثر اکسیژن مصرفی و در هفته آخر به 75% حداکثر اکسیژن مصرفی رسید. بعد از اتمام تمرینات و جداسازی طحال موش، با تست الیزا سنجش پروتئین شوک حرارتی (HSP70)، اینترلوکین  (IL4) 4و اینترفرون گاما (IFNg) انجام گرفت.نتایج: نتایج نشان داد میزان HSP70 در گروه تمرین تناوبی (مداخله) نسبت به گروه شاهد پایین تر است اما این اختلاف معناداری نبود ((P>0.05. همچنین میزان IL4 در گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه شاهد پایین تر بود اما معناداری نبود. میزان IFNg در گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه شاهد بالاتر بود اما این شاخص هم در دو گروه اختلاف معناداری نداشت. اما در خصوص حجم تومور، میزان آن در گروه تمرین تناوبی به طور معناداری نسبت به گروه شاهد کمتر بود (P=0.001).نتیجه گیری: طبق یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی تناوبی با تغییر در میزان عوامل موثر در سرطان می تواند سبب کاهش حجم تومور گردد.

مقدمه: هدف این مطالعه، بررسی عصاره گیاه سالوادورا پرشیکا در ترمیم زخم جلدی در یک مدل حیوانی می باشد.مواد و روش ها: یک زخم جلدی در ناحیه کمر 80 موش نر صحرایی بالغ که به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده بودند، ایجاد و روزانه یک بار، سطح زخم گروه شاهد با کرم دارونما و گروه مداخله با پایه کرم حاوی عصاره گیاه سالوادورا پرشیکا پوشانده شد. زخم ها در روز 1 از نظر ارتشاح نوتروفیل، در روز 3 از نظر ارتشاح ماکروفاژها و لنفوسیت ها، در روز 5 از نظر ارتشاح لنفوست ها، فیبروبلاست ها، تعداد عروق جدید و بهبودی، در روز 14 از نظر تجمع کلاژن، بهبودی و اندازه زخم و بالاخره در روز 21 از نظر بهبودی و اسکار بررسی شدند.نتایج: میانگین نمره اسکار (± انحراف معیار) در روز 21 در گروه شاهد 2.78±8.13 و در گروه مداخله 1.79±3.04 بود (P<0.001). در روز 14، میانگین نمره بهبودی زخم به ترتیب 0.67±0.76 و 0.48±1.65 بود (P=0.001). همچنین میانگین نمره تجمع کلاژن در دو گروه 0.5±1.6 و 0.34±2.7 (P=0.002) و قطر زخم 0.34±1.2 و 0.23±0.25 میلی متر گزارش شد (P=0.001). میزان ارتشاح، تعداد عروق جدید و نمره بهبودی زخم در روزهای 5 و 21 پس از ایجاد زخم، در دو گروه تفاوت معناداری نداشتند.نتیجه گیری: مقایسه دو گروه در روزهای 14 و 21 وضعیت کاملا بهتری را برای گروه مداخله از نظر تجمع کلاژن، اندازه زخم و نمره اسکار نشان داد. همچنین نمره بهبودی در گروه مداخله در روز 14 بیشتر بود. به نظر می رسد عصاره گیاهی مورد مطالعه بر روند التیام اثر مطلوب داشته باشد.

مقدمه: وابستگی به تلفن همراه مشکلی جدی برای کار و زندگی اجتماعی است. افرادی با عزت نفس پایین، استفاده مشکل ساز و بیشتری از تلفن همراه دارند. هدف مطالعه تعیین شیوع وابستگی به موبایل و ارتباط آن با عزت نفس دانشجویان است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 697 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه عزت نفس 10 سوالی روزنبرگ با مقیاس 4 درجه ای لیکرت و پرسشنامه وابستگی به موبایل شامل 20 سوال در سه حیطه: تحمل محرومیت (سوالات 1-7)، اختلال عملکرد زندگی (سوالات 8-13) و اجبار- اصرار (سوالات 14-20) بود. داده ها در نرم افزار SPSS وارد و با آزمون های آماری T-Test و کای- دو و ضریب همبستگی پیرسون آنالیز شدند.نتایج: میزان شیوع وابستگی به موبایل 0.9 درصد می باشد. میزان وابستگی به موبایل در دو جنس تفاوت معناداری نداشت، اما بر حسب سن، رشته، مقطع تحصیلی، مدت و چگونگی استفاده، تعداد تماس و پیام های دریافتی و ارسالی روزانه و متوسط شارژ ماهانه متفاوت بود. مدت استفاده از موبایل و تعداد تماس و پیام های دریافتی و ارسالی روزانه و میزان استفاده از اینترنت موبایل و متوسط شارژ ماهانه در دانشجویان برحسب سن و جنس و رشته و مقطع تحصیلی به طور معناداری متفاوت بود. وابستگی به موبایل و عزت نفس در دانشجویان ارتباط معنادار منفی داشت.نتیجه گیری: کاهش عزت نفس می تواند منجر به استفاده مشکل ساز از تلفن همراه شود. پس شناسایی افراد در معرض خطر و به کار گرفتن راهکار هایی برای ارتقای عزت نفس مفید می باشد.

مقدمه: پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده درست، صحیح و خردمندانه از بهترین شواهد در تصمیم گیری بالینی برای مراقبت از تک تک بیماران است. مطالعات نشان داده، استفاده از شواهد معتبر در مراقبت های بالینی تحت تاثیر نگرش افراد قرار دارد. هدف این مطالعه بررسی نگرش پزشکان و موانع به کارگیری پزشکی مبتنی بر شواهد در کشور ایران است.مواد و روش ها: پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه پژوهش، پزشکان عمومی، رزیدنت ها و متخصصین بیمارستان های کشور ایران در سال 1390 بودند. حجم نمونه 245 نفر تعیین شدکه به صورت تصادفی ساده از بین جامعه پژوهش انتخاب گردید. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه، مشتمل بر اطلاعات زمینه ای و اطلاعات مبتنی بر اهداف پژوهش صورت پذیرفت. روایی صوری و محتوی با تایید افراد صاحب نظر و پایایی آن a=0.8 به دست آمد.نتایج: در رابطه با نگرش، 85.3% پزشکان موافق بودند که پزشکی مبتنی بر شواهد، مراقبت بیماران را بهبود می بخشد، 71.8% این رویکرد را در امر تصمیم گیری بالینی کمک کننده ذکر کردند و 89% نیز بهره مندی پزشکان از کتابخانه دیجیتال را در به کارگیری پزشکی مبتنی بر شواهد موثر اعلام نمودند. 59.2% عدم سرمایه گذاری و فقدان تشویق مادی و معنوی برای پزشکان و 56.3% نیاز به آموختن مهارت های جدید بسیار را بزرگترین مانع در به کارگیری آن عنوان کردند.نتیجه گیری: با آنکه پزشکان نگرش موافقی نسبت به پزشکی مبتنی بر شواهد دارند؛ عدم سرمایه گذاری و فقدان تشویق های مادی و معنوی، موجب بی توجهی پزشکان در به کارگیری پزشکی مبتنی بر شواهد در طبابت شده است.

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات تصویرسازی ذهنی بر تغییرات فعالیت الکتریکی واحدهای حرکتی عضلات و قدرت آنها در اندام تحتانی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 30 دانشجوی تمرین نکرده، با میانگین سنی 1.2±22.4 سال، قد 5.6± 176.2 سانتی متر و وزن 6.2±67.6 کیلوگرم شرکت داشته که به طور تصادفی به دو گروه تمرین ذهنی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی، انقباضات بیشینه ارادی عضلات پلانتار فلکسور مچ پا را پنج جلسه در هفته و به مدت چهار هفته تصویرسازی کردند. گروه شاهد در هیچ فعالیت جسمانی یا برنامه تمرین ذهنی شرکت نداشتند. برنامه تمرین شامل تصویرسازی 50 انقباض بیشنه ارادی در 2 نوبت 25 تکراری بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t در سطح معناداری P£0.05 استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که بین اندازه گیری های انتگرال الکترومیوگرافی عضله دوقلو مربوط به گروه شاهد و تجربی در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و در گروه تجربی افزایش معناداری در پارامترهای موردنظر نسبت به گروه شاهد رخ داد. همچنین بین اندازه گیری های انتگرال الکترومیوگرافی عضله ساقی قدامی مربوط به گروه شاهد و تجربی در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. این افزایش نیرو به تغییرات ایجاد شده در برنامه ریزی مرکزی سیستم عصبی نسبت داده می شود که موجب افزایش سطح فعال سازی عضلات موافق وکاهش آن در عضلات مخالف حین عمل عضلات موافق شده است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرینات تصویرسازی ذهنی اثر مفید و موثری روی اجرای ورزشکاران دارد.

مقدمه: کیفیت زندگی به عنوان شاخص مهمی برای ارزیابی سلامت فردی، تصمیم گیری و قضاوت در مورد سلامت کلی جامعه و یافتن مشکلات اصلی در ابعاد گوناگون زندگی افراد است. مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش به شیوه مقطعی در سال 1390 انجام شد. در این مطالعه از پرسشنامه 26 سوالی کیفیت زندگیWHO  استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون کای- دو به کمک نرم افزار آماریSPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 2.3±20.8 بود. 79.2% از افراد را دختران تشکیل می دادند. 22.7 درصد دانشجویان بومی بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی دانشجویان در حیطه های 4 گانه سلامتی شامل بعد سلامت جسمانی (2.4±14.2)، سلامت اجتماعی (3.2±14.1)، سلامت روانی (2.8±13.1) و سلامت محیطی (2.5±12.7) بود. رابطه معناداری بین کیفیت زندگی و جنس، مقطع تحصیلی، ترم تحصیلی، وضعیت تاهل، محل سکونت، فعالیت اقتصادی، تعداد افراد خانواده، رتبه تولد، در قید حیات بودن والدین مشاهده نگردید ((P>0.05. ولی ارتباط معناداری بین کیفیت زندگی با بومی بودن (P=0.049)، درآمد خانواده (0.02) و رشته تحصیلی (P=0.02) وجود داشت.نتیجه گیری: علاوه بر بومی گزینی دانشجویان در سطح دانشگاه ها، راه اندازی کلینیک های مشاوره در محیط دانشگاه و خوابگاه، برگزاری دوره های توجیهی و آموزشی در خصوص شیوه های زندگی در محیط های دانشجویی، افزایش امکانات و برنامه های ورزشی و تفریحی، می تواند سبب ارتقای سطح سلامتی دانشجویان و بهبود کیفیت زندگی آنان گردد.

مقدمه: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات حرکتی گردیده و بربرین هیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضد دیابتی و آنتی اکسیدان می باشد. این مطالعه با هدف تاثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات حرکتی ناشی از دیابت در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه مساوی: شاهد، شاهد تیمار شده با بربرین هیدروکلراید (100mg/kg)، دیابتی و دیابتی تیمارشده با بربرین هیدروکلراید ( 100mg/kgو 50) تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین با دوز 55 میلی گرم/ کیلوگرم به صورت درون صفاقی القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با بربرین هیدروکلراید با دوز 50 و 100 میلی گرم/روز به مدت شش هفته به صورت خوراکی انجام شد. اندازه گیری قند خون نیز در هفته های 1، 3، 5 و 7 از طریق سیاهرگ دمی به عمل آمد و در پایان هفته ششم و هفتم، گروه ها با آزمون های رفتاری، سطح شیب دار، بارفیکس و ماز y مورد ارزیابی قرارگرفتند.نتایج: گروه دیابتی تیمارشده با بربرین هیدروکلراید ( 100mg/kg و 50) بهبودی قابل توجهی را در مقایسه با گروه دیابتی در آزمون های سطح شیب دار، بارفیکس و ماز y نشان دادند.نتیجه گیری: تجویز بربرین هیدروکلراید به مدت شش هفته منجربه بهبودی اختلالات حرکتی در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می شود.

مقدمه: ظهور سیستم های نمره دهی آی سی یو در راستای بهبود نتایج بخش های مراقبت ویژه از طریق پیش بینی نتایج، گام موثری در جهت جداسازی سریع و به موقع بیماران از ونتیلاتور بوده است. در این مطالعه ارتباط بین نمره آپاچی- دو و سرانجام بیماران (نجات یافته، فوت شده) بستری مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه 300 بیمار بستری در آی سی یو جنرال (بیمارستان امام علی (ع) بجنورد) و آی سی یو جراحی (بیمارستان فارابی مشهد) و در یک دوره 6 ماهه مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده های مربوط به انتخاب نمونه و مشخصات فردی با استفاده از پرسش نامه و داده های مربوط به فرم آپاچی- دو به روش ثبت از پرونده صورت گرفت. داده های مربوط به فرم آپاچی- دو ناوس (1985) که شامل سه قسمت: نمره فیزیولوژیک حاد، نمره تطبیق بیماری های مزمن زمینه ای و نمره تطبیق سن می باشد در 24 ساعت اول پذیرش با رعایت معیار حذف و شمول انجام شد.نتایج: بین میانگین نمره آپاچی= دو 24 ساعت اول پذیرش برحسب سرانجام بیماری دو بیمارستان تحت مطالعه تفاوت معناداری مشاهده شد. همچنین بین سطوح کراتینین سرم و دو گروه نجات یافته و فوت شده اختلاف آماری معناداری مشاهده شد (P=0.003). افزایش نمره آپاچی- دو 24 ساعت اول پذیرش در هر دو بیمارستان با افزایش مرگ و میر بیماران ارتباط آماری معناداری نشان داد. تمام بیماران با نمره آپاچی- دو بالاتر از 24 فوت نمودند و تمامی بیماران با نمره آپاچی- دو کمتر از 10 زنده ماندند. میزان مرگ و میر بیماران تحت مطالعه 23% بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بین نمره آپاچی- دو 24 ساعت اول پذیرش با سرانجام بیماران (فوت شده و نجات یافته) رابطه معناداری وجود دارد به صورتی که افراد با نمره آپاچی بالاتر، میزان مرگ و میر بیشتری نسبت به افراد با نمره آپاچی کمتر داشتند.

مقدمه: ناامنی غذایی، می تواند بر سلامت جسمی و روانی افراد تاثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت ناامنی غذایی و برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی مرتبط با آن، در خانواده های دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان بندر انزلی، واقع در شمال ایران می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با هدف بررسی وضعیت ناامنی غذایی در خانوارهای 400 دانش آموز دختر 9 تا 11 ساله انجام شده است. جهت تعیین برخی ویژگی های دموگرافیک و فردی خانوار و تعیین میزان ناامنی غذایی، مادران دعوت شدند و پرسش نامه های اطلاعات اجتماعی- اقتصادی و پرسشنامه 18 سوالی وضعیت امنیت غذایی سازمان کشاورزی ایالات متحده (US Department of Agriculture) طی مصاحبه حضوری تکمیل شدند. برای تعیین وضعیت اقتصادی از وجود 9 قلم از وسایل زندگی سوال شد. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: میزان شیوع ناامنی غذایی در جامعه مورد مطالعه 51% بود. ناامنی غذایی با سطح اقتصادی خانواده، تعداد افراد شاغل خانواده، تعداد فرزندان خانواده، سطح تحصیلات پدر و مادر و مالکیت منزل ارتباط معناداری داشت. در گروه خانواده های با ناامنی غذایی، میانگین وزن کودک به طور معناداری کمتر از گروه دیگر بود.نتیجه گیری: ناامنی غذایی به شدت تحت تاثیر سطح اقتصادی، تحصیلات و جایگاه شغلی والدین می باشد.

پارگی دئودنوم به دنبال ترومای غیرنافذ (Blunt) معمولا خیلی نادر بوده و به دنبال ضربه به ناحیه اپی گاستر متعاقب تروما، تصادف و یا آسیب های ورزشی رخ می دهد. به دلیل عدم وجود علائم اختصاصی، معمولا تشخیص با تاخیر صورت گرفته و عوارض خطرناک و گاه کشنده ای را به همراه خواهد داشت.بیمار موردنظر آقای 29 ساله ای است که 3 روز بعد از تصادف با اتومبیل با درد شدید شکم، تهوع، کاهش سطح هوشیاری و بی ثباتی علایم حیاتی به اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود مراجعه نموده است. پس از انجام اقدامات اولیه و تثبیت علایم حیاتی بیمار با تشخیص خونریزی داخلی و پریتونیت به طور اورژانسی تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفت که پارگی عرضی و وسیع قسمت سوم دئودنوم مشخص گردید که بعد از ترمیم دئودنوم، درن در محل عمل تعبیه و بیمار در ICU بستری و داروهای لازم تجویز شد. دو روز بعد از عمل، به دنبال لیک از محل درن شکمی، مجددا لاپاراتومی و دئودنوستومی ترمیم شد. یک هفته بعد مجددا به دلیل لیک درن، بیمار تحت لاپاراتومی قرار گرفته و ژژونوستومی براون و دئودنوستومی مجدد تعبیه شد. یک هفته بعد از آخرین عمل، با بهبود وضع عمومی و شروع تغذیه از راه ژژونوستومی درن ها خارج و بیمار با حال عمومی خوب ودستورات دارویی مرخص شد. پس میتوان با سرعت عمل کافی، دقت در علائم و نشانه های بالینی و معاینه دقیق بیماران فوق ، ضمن جلوگیری از اتلاف وقت و هزینه، نتایج درمانی مطلوبی را به دست آورد.