نشریه دانشکده پرستاری و مامایی
سال:1391 | دوره:22 | شماره:77 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: توانایی استدلال اخلاقی از ضروریات حرفه پرستاری است. این استدلال اخلاقی باید در طول دوران تحصیل در دانشجویان پرستاری ارتقا یافته و با ورود به کار بالینی مستقل به عنوان پرستار تکامل بیشتری یابد. در کشور شواهد پژوهشی کمی در زمینه سطح استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری و پرستاران وجود دارد. بنابراین، هدف این مطالعه مقایسه استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقایسه ای بر روی 115 دانشجوی پرستاری و 269 پرستار انجام گرفت که با روش سرشماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه (NDT) Nursing dilemma که مشتمل بر 6 سناریو است استفاده شد. در این پرسشنامه نمره استدلال اخلاقی که حاصل جمع نمرات سطح پنجم و ششم تکامل اخلاقی کلبرگ (Kohlberg) است محاسبه گردید که نمره آن از 18 تا 66 متغیر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.یافته ها: میانگین نمره استدلال اخلاقی (Nursing principled thinking) دانشجویان پرستاری (6.5±48.9) (نمره از 18 تا 66) به صورت معنی داری از نمره پرستاران (6.7±46.6) بیشتر بود (0.02=p). همچنین، مشخص شد که نمره NP در پرستاران بخش داخلی بیشتر از پرستاران دیگر بخش ها بود (0.02=p) و این نمره با افزایش سابقه بالینی پرستاران کاهش می یافت (0.04=p). نتیجه گیری: کمتر بودن نمره استدلال اخلاقی پرستاران در مقایسه با دانشجویان پرستاری زنگ خطری برای مدیران پرستاری می باشد که نیازمند توجه ویژه است.

زمینه و هدف: مراقبت های دوران بارداری یکی از اساسی ترین و مطمئن ترین راه های حفظ سلامت مادر و جنین است. به همین منظور این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرینات بدنی بر سطح سلامت عمومی زنان باردار انجام گرفته است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی است. نمونه های پژوهش شامل 60 نفر از زنان نخست حامله مراجعه کننده به بخش مراقبت های دوران بارداری بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) تهران می باشد. نمونه ها به طور تصادفی و مساوی به گروه های آزمون و شاهد تقسیم شدند. برای گروه آزمون آموزش تمرینات بدنی در گروه های 4-3 نفره بمدت 2-1.5 ساعت انجام می شد و پس از آن افراد به تمرین می پرداختند. ولی به گروه شاهد آموزشی ارائه نشد. در این مطالعه سطح سلامت عمومی افراد قبل از مداخله و 8 هفته پس از آن توسط پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی GHQ مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده توسط تست های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: واحدهای مورد پژوهش در این مطالعه دارای میانگین سنی 26.77 سال و میانگین مدت بارداری 8.13 هفته بودند. اکثریت آنان دارای تحصیلات بالاتر از دیپلم و فاقد سابقه انجام ورزش در دوره بارداری بودند. در پیش آزمون انجام شده، میانگین نمره کل سلامت عمومی گروه آزمون 38.06 و گروه شاهد 29.46 و پس از مداخله گروه آزمون 19.2 و گروه شاهد 27.5 به دست آمد. این اختلاف بین قبل و بعد از مداخله معنی دار بود (p<0.05). همچنین مقایسه اختلاف میانگین ها بین دو گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنی داری را نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج پزوهش نشان داد که تمرینات بدنی بر ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی سلامت عمومی زنان باردار تاثیر مثبت دارد.

زمینه و هدف: تقریبا تمامی پرستاران هر روز در کار خود با موضوعات اخلاقی مواجه می شوند و نیاز به مهارت های تصمیم گیری اخلاقی دارند یکی از مشکلات تصمیم گیری اخلاقی، تنش اخلاقی است. هدف از مطالعه حاضر شناخت تجارب پرستاران از تنش های اخلاقی بود. مواد و روش ها: این پژوهش با رویکرد کیفی و به روش پدیده شناسی توصیفی انجام شد. شرکت کنندگان این پژوهش 11 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی و دارای تجربه تنش اخلاقی بودند که با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و به طور همزمان از طریق مقایسه مداوم تحلیل محتوا انجام شد. یافته ها: از تجزیه و تحلیل داده ها چهل و سه درونمایه فرعی و چهار درونمایه اصلی استخراج شد. ویژگی های فردی اعضا تیم درمان یکی از درونمایه های اصلی بود که خود را با دانایی، توانایی، تجربه، وظیفه شناسی، وجدان کاری و همکاری نشان داد. درونمایه دیگر واکنش های روانی- عاطفی بود که خود در برگیرنده زیر مضمون های گناه، حقارت، مهار شدن، تجربه تلخ، واکنش های دفاعی و کاهش انگیزه بود. وضعیت قوانین و مقررات هم در قالب زیر مضامین افراط و تفریط در قوانین و مقررات، تناقض آنها با شرح وظایف، اخلاق، اعتقادات مذهبی، دانایی و توانایی، عدم اجرای صحیح قوانین و مقررات، عدم نظارت صحیح بر آنها و رعایت سلسله مراتب شکل گرفت. شرایط محیط کار نیز در قالب زیر مضامین شرایط فیزیکی، کمبود نیروی انسانی، کمبود وسائل و امکانات و نقص وسایل کار از دیگر مضامین ظهور یافته در این مطالعه بود. نتیجه گیری: آموزش در زمینه تشخیص موقعیت های اخلاقی تنش زا و افزایش مهارت های مواجهه با تنش های اخلاقی جهت پرستاران بالینی ضروری است. کمیته های اخلاق در مراکز درمانی فعال شده و پرستاران را مورد حمایت قرار دهند. لازم است مدیران، به روز کردن شرح وظایف پرستاران در جهت کاهش تنش های اخلاقی را در دستور کار خود قرار دهند.

زمینه و هدف: در حال حاضر 30 درصد مردم دنیا به باسیل سل آلوده هستند و این بیماری از مهم ترین مسائل بهداشتی در همه کشورهای جهان است. درمان، مهمترین راه پیشگیری از انتشار بیماری است و علت شایع عدم پاسخ به درمان، عدم رعایت رژیم درمانی از جانب بیماران است. یکی از عواملی که می تواند در پذیرش رژیم درمانی نقش داشته باشد خودکارآمدی است. هدف از این این پژوهش تعیین همبستگی خودکارآمدی با پذیرش رژیم درمانی می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد و نمونه های پژوهش شامل 161 بیمار مبتلا به سل تحت درمان در استان کردستان بودند. داده ها به وسیله پرسشنامه خود کار آمدی و مطالعه پرونده بیماران جمع آوری شد. روایی پرسشنامه ها با روش روایی محتوا، شاخص روایی محتوا و صوری توسط 12 تن از صاحب نظران تعیین گردید. حداقل شاخص روایی محتوی برای پرسشنامه خودکارآمدی 75.5 درصد و برای پذیرش رژیم درمانی 83.5 درصد بود. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خودکارآمدی 0.94 و برای پذیرش رژیم درمانی 0.97 تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که میزان پذیرش رژیم درمانی از سوی بیماران متوسط بود (30.23 درصد). میزان پذیرش رژیم درمانی با سن، وضعیت تاهل، شغل، میزان درآمد، سطح تحصیلات و محل زندگی ارتباط داشت ولی رابطه آن با جنس بیماران از نظر آماری معنادار نبود. میزان خودکارآمدی اکثر بیماران (41.6 درصد) متوسط بود و میزان خودکارآمدی بیماران نیز با سن، وضعیت تاهل، شغل، میزان درآمد، سطح تحصیلات و محل زندگی ارتباط داشت ولی رابطه آن با جنس بیماران از نظر آماری معنادار نبود. نتایج حاصل از پژوهش همچنین نشان داد که بین خودکارآمدی و پذیرش رژیم درمانی همبستگی مستقیم و قوی وجود دارد. نتیجه گیری: در این پژوهش میزان پذیرش رژیم درمانی بیشتر از پژوهش های قبلی بوده است که می تواند به دلیل اجرای سیستم نظارت مستقیم بر درمان باشد. نتایج نشان داد که بین خود کار آمدی بیمار و میزان پذیرش رژیم درمانی همبستگی وجود دارد.

زمینه و هدف: خشونت علیه کارکنان در محل کار مساله ای جهانی است. پرستاران بخش اورژانس به دلیل ماهیت کاری و مواجهه با بیماران و بار کاری زیاد در معرض انواع خشونت قرار می گیرند. هدف از این پژوهش تعیین میزان خشونت نسبت به پرستاران در بخش های اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1388بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی می باشد. نمونه پژوهش شامل 100 پرستار شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تهران بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روش روایی محتوا و صوری استفاده گردید و پایایی آن با استفاده از روش همسانی درونی (آلفا کرونباخ) و آزمون مجدد سنجیده شد که میزان آن به ترتیب 0.93 و 0.89 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین میزان خشونت اعمال شده علیه پرستاران در این پژوهش به ترتیب شامل خشونت کلامی (87 درصد)، خشونت غیرکلامی (70 درصد) و خشونت فیزیکی (28 درصد) می باشد. هر سه این خشونت ها بیشتر توسط همراهان بیمار انجام شده است (75.7 درصد). بیشترین نوع خشونت کلامی از نوع فریاد کشیدن (84 درصد)، در خشونت غیرکلامی نگاه توهین و تهدیدآمیز (64 درصد) و مشت کوبیدن روی میز (64 درصد) و در خشونت فیزیکی پرتاب اشیا (33 درصد) بود. بیشترین زمان انجام انواع خشونت شیفت شب، روزهای تعطیل و هنگام پذیرش بیمار بوده است. بیشترین علل ایجاد خشونت (77 درصد) عدم کنترل رفت و آمد همراهان به بخش اورژانس بوده است. آزمون آماری کای دو همبستگی معنی داری بین خشونت فیزیکی و شیفت شب نشان داد (P<0.001) و بین جنسیت مونث پرستار و خشونت فیزیکی نیز با استفاده از آزمون آماری کای دو همبستگی معنی داری به دست آمد (P<0.005). نتیجه گیری: پرستاران بخش اورژانس به طور معمول هر هفته خشونت را تجربه می کنند. از این رو انجام اقداماتی برای پیشگیری و کاهش موارد خشونت در بخش اورژانس امری ضروری می باشد که بایستی مسوولین توجه بیشتری در این زمینه داشته باشند.

زمینه و هدف: در یک بیماری مزمن چون هموفیلی، بهبود کیفیت زندگی بیمار یکی از اهداف عمده درمان است. بیماران مبتلا به هموفیلی به دو روش پیشگیرانه و در صورت نیاز تحت درمان قرار می گیرند. از آنجا که بیماری و روش های درمانی می تواند کیفیت زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار دهد، این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی کودکان هموفیل با درمان پروفیلاکسی و بدون آن در شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ای از نوع توصیفی-مقایسه ای به منظور تعیین و مقایسه کیفیت زندگی کودکان هموفیلی با درمان پروفیلاکسی و بدون آن در شهر تهران انجام شد. تعداد نمونه ها 60 نفر (در هر گروه 30 نفر) بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی بیماران هموفیل (هموکیول) در 8 بعد (جسمی، احساس، خانواده، دوستان، دیگران، مدرسه، دیدگاه، و درمان) بود. در این روش با افت کیفیت زندگی نمره بیشتری به بیمار تعلق می گیرد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تی زوج و مستقل، من ویتنی، فیشر و کای اسکوئر) در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 15 انجام شد. یافته ها: میانگین سن کودکان در گروه پروفیلاکسِی 1.2±5.3 و در گروه درمان بر اساس نیاز 6±1 بود. میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در گروه درمان بر اساس نیاز 10.9± 58 محاسبه شد و این رقم در واحدهای تحت درمان پروفیلاکسی 9.8±40 بود. مقایسه میانگین ها موید وجود اختلاف معنی داری بین دو گروه می باشد (p<0.001). همچنین نتایج در هر گروه به طور جداگانه نشان داد که کودکان در گروه پروفیلاکسی در بعد خانواده با میانگین 14.9±58.9 و کودکان در گروه درمان بر اساس نیاز در بعد جسمانی با میانگین 16.20± 65 و بعد خانواده با میانگین 12±66 آسیب بیشتری دیده بودند.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که کیفیت زندگی کودکان در دو گروه تحت درمان متفاوت می باشد و با توجه به تاثیر پروفیلاکسی در افزایش کیفیت زندگی در این مطالعه، لازم است به شروع زودرس آن در درمان کودکان هموفیل توجه بیشتری شود.

زمینه و هدف: برقراری ارتباط یکی از نیازهای اساسی انسان است ولی در مواردی ارتباط بیمار با پیرامون خود به دلیل مداخله کننده های جسمی نظیر لوله داخل تراشه و تنفس تحت تهویه مکانیکی با اختلال در کار تارهای صوتی دچار مخاطره می شود. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر سه روش بر قراری ارتباط بر میزان رضایتمندی بیماران بیدار دارای لوله تراشه و تهویه مکانیکی بستری در بیمارستان های شهر اراک در سال 1389 انجام گرفت.مواد و روش ها: در این کار آزمایی بالینی 60 بیمار واجد شرایط بستری در بخش های ویژه مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. پژوهشگر با هر بیمار به مدت 12 ساعت با استفاده از تخته های ارتباطی: تخته الف: (کلمات و حروف الفبا) و تخته ب: (تصاویر و حروف الفبا) یا روش متداول به برقراری ارتباط پرداخت. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته سه قسمتی شامل: مشخصات دموگرافیک و سوابق بالینی، پرسشنامه رضایتمندی از روش بر قراری ارتباط، و مقیاس دیداری سنجش میزان رضایتمندی بود. روایی پرسشنامه با روش شاخص روایی محتوا و پایایی آن با بررسی ضریب همبستگی درونی آلفا 0.81 تعیین شد. داده ها به وسیله بسته نرم افزاری اس پی اس اس 16 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استباطی (کای دو، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین رضایتمندی در گروه روش متداول (2.058) در گروه تخته ارتباطی الف (3.83) و در گروه تخته ب (4.10) بود. نتایج نشان داد که استفاده از تخته های ارتباطی الف و ب باعث افزایش رضایتمندی بیماران از ارتباط شده است (P>0.001).نتیجه گیری: کاربرد تخته های ارتباطی الف و ب در برقراری ارتباط پرستاران با بیمارن دارای لوله تراشه می تواند در پی بردن به نیازهای جسمی و روانی آنها کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: با افزایش امید به زندگی زنان بعد از یائسگی مدت طولانی تری زندگی می کنند و در معرض عوارض متعدد یائسگی میباشند. مردان نیز دچار یائسگی میشوند. بهبود و درمان این عوارض عمدتا براصلاح سبک زندگی متمرکز است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مشاوره بر سبک زندگی زنان یائسه و همسرانشان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، تعداد 120 زوج از زنان یائسه و همسرانشان در خانوارهای تحت پوشش مرکز بهداشتی-درمانی محمدیه شهر همدان، به طور تصادفی به 2 گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. اطلاعات اولیه سبک زندگی از طریق پرسشنامه و به روش مصاحبه جمع آوری شد. برنامه مشاوره ای در ابعاد عادات غذایی و فعالیت بدنی در منازل نمونه ها، در جلسه ای یکساعته برگزار شد. 2 ماه بعد پس آزمون اول صورت گرفت، جلسه دوم مشاوره به همان صورت اول برگزار و 2 ماه بعد پس آزمون دوم انجام شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری مک نمار، تی زوجی، ویلکاکسون، تی مستقل و مجذور کای و به کمک نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج اختلاف آماری معنی داری را در عادات غذایی و فعالیت بدنی، در گروه زنان یائسه و همسرانشان، بین زمان قبل و بعد از مشاوره مرحله اول و دوم نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: بکارگیری برنامه مشاوره ای در زنان یائسه و همسرانشان در ابعاد عادات غذایی و فعالیت بدنی از سبک زندگی، تاثیر بسزایی دارد و مشاوره با زوجین در منزل، یکی از روش های مناسب برای اصلاح سبک زندگی در این گروه محسوب می شود.