نشریه دانشکده پرستاری و مامایی
سال:1394 | دوره:25 | شماره:90 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: فقدان تعادل موجب افزایش احتمال وقوع سقوط در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می شود. این پژوهش با هدف تعیین خطر سقوط مرتبط با تعادل در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس تهران در سال 1393 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کوهورت آینده نگر می باشد که با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل ابزار استاندارد آزمون ارزیابی قابلیت حرکتی تعادل و نحوه ایستادن و راه رفتن تینتی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته و فرم خودگزارشی سقوط بود. اعتبار صوری و اعتبار محتوی مربوط به ابزار تینتی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته و فرم خودگزارشی سقوط بررسی شد. جهت پایایی ابزار از مشاهده همزمان استفاده شده است (r=0.95) و ضریب آلفای کرونباخ جهت پایایی پرسشنامه پژوهشگر ساخته 0.97 بود. بیماران برای مدت 3 ماه به وسیله فرم خودگزارشی سقوط پیگیری شدند. در نهایت داده ها جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین رخداد سقوط با امتیاز تعادل و راه رفتن در افراد مبتلا به ام اس رابطه آماری معنی داری (p<0.001) وجود داشت به طوری که افراد مبتلا به ام اس که دارای امتیاز تعادلی ضعیف تری بودند دفعات سقوط بیشتری داشتند. همچنین بین بیمارانی که امتیاز تعادلی کمتر از 19 و 24- 19 داشتند با سقوط آنها رابطه معنی داری یافت شد (p<0.001). بین هر سه حالت امتیاز تعادل، راه رفتن و امتیاز کل تعادل و راه رفتن با سقوط افراد مبتلا به ام اس رابطه معنی داری وجود داشت (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج کسب شده از پژوهش حاضر نشان داد بیشتر بیماران مبتلا به ام اس امتیاز تعادلی و ایستادن و راه رفتن متوسط و بالایی داشتند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق را می توان به عنوان وسیله ای آسان و سریع جهت تشخیص، تعیین و پیش بینی خطر سقوط در بیماران مبتلا به ام اس پیشنهاد نمود.

زمینه و هدف: یافتن عوامل مرتبط با خود کارآمدی و ارتقاء آن در بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر با استفاده از تئوری های پرستاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با خودکارآمدی بیماران بر اساس الگوی اورم پس از جراحی بای پس عروق کرونر انجام گرفت.مواد وروش ها: در مطالعه توصیفی همبستگی حاضر تعداد 151 بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه تعیین میزان خودکارآمدی بر اساس الگوی اورم بود. جهت روایی و پایایی ابزار به ترتیب از روش اعتبار محتوا و آلفای کرونباخ (0.95) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS ویرایش 19 صورت گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد میزان خودکارآمدی بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر 2% در سطح ضعیف، 49% در سطح متوسط و در سطح 49% خوب است. همچنین ارتباط معنی داری بین خودکارآمدی و برخی عوامل وضعیتی پایه (سن، تاهل، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، میزان درآمد، بیمه و کسب آموزش) بر اساس الگوی اورم، مشاهده شد. بیماران در گویه های "احتیاط در مصرف نمک“، "محدودیت مصرف چربی"، "معاینات دوره ای توسط پزشک" و "مصرف داروهای قلبی" خودکارآمدی بالایی داشتند.نتیجه گیری: با توجه به این که بیماران اطمینان بیشتری به مصرف دارو و مراجعه به درمانگاه در مقایسه با فعالیت ورزشی، ترک سیگار و حفظ فعالیت جنسی داشتند، این مساله ممکن است بیانگر این باشد که بیماران به اهمیت جنبه های غیر دارویی (سبک زندگی سالم و تبعیت طولانی مدت از آن) و انجام رفتارهای خود مراقبتی بعد از جراحی بای پس عروق کرونر توجه کمتری داشتند. به نظر می رسد پرستاران و پزشکان باید بر اهمیت روش های غیردارویی و ارتقاء انگیزش مبتنی بر خودکارآمدی تاکید بیشتری داشته باشند.

حوادث استرس زای زندگی در طول بارداری با پیامدهای نامطلوب برای مادر و نوزادش همراه است. برهمین اساس هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط حوادث استرس زای زندگی مادر در دوران بارداری با وزن کم هنگام تولد نوزاد بر اساس رویکرد تعیین کننده های اجتماعی موثر بر سلامت بود.مواد و روش ها: گزارش حاضر بخشی از یک طرح پژوهشی بزرگ می باشد که به دو روش، روش شناسی و مورد شاهدی در چهار مرحله با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای، بر روی 750 مادر دارای نوزاد با وزن کمتر از 4000 گرم انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که به منظور تعیین سبک زندگی مادر در دوران بارداری با وزن کم هنگام تولد با دیدگاه تعیین کننده های اجتماعی موثر بر سلامت به روش قیاسی- استقرایی طراحی و روانسنجی گردیده است، جمع آوری شد. در این مقاله حیطه استرس با 18 عبارت در مورد حوادث استرس زا در دوران بارداری مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: در این ارزیابی میانگین تعداد حوادث استرس زا و همچنین نمره کل حیطه در بین دو گروه، تفاوت معنی داری داشت، (p<0.001). در این مطالعه، نسبت برتری در ازای افزایش یک واحد به نمره حیطه استرس شانس تولد نوزاد کم وزن 1.03 برابر افزایش می یابد (p=0.001).نتیجه گیری: برطبق نتایج مطالعه حوادث استرس زا بطور مستقل بر رشد جنین تاثیر دارد، بر همین اساس در کنار توجه به مراقبت های بهداشتی-درمانی (از بعد بیولوژیکی) به نقش استرس، عوامل مرتبط و راه های مقابله با آن توجه خاص شود.

زمینه و هدف: پژوهشگران در پژوهش های کیفی هم بر فرایند تحقیق تاثیر می گذارند و هم از آن تاثیر می پذیرند. یکی از موضوعات اساسی در این پژوهش ها، اعتبار محقق به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات است. اگر محقق از اعتبار کافی در جمع آوری اطلاعات برخوردار نباشد، نتایج حاصل از مطالعه نیز معتبر نخواهد بود. این نقش محقق در جمع آوری اطلاعات برای پژوهشگر فرصتی فراهم می آورد تا به دنیای ناشناخته افراد در مورد پدیده مورد نظر راه یابد و گاهی وی را در رسیدن به این مهم با چالش های گوناگونی مواجه می سازد. این مطالعه به بررسی فرصت ها و چالش های محققین به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیقات کیفی پرداخته شده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری در مورد روش شناسی تحقیقات کیفی بود که با استفاده از کلمات کلیدی تحقیق کیفی، ابزار، چالش ها، فرصت ها بدون در نظر داشتن محدودیت زمانی، مطالعات در دسترس در پایگاه های داده ای PubMed، Scopus، ScienceDirect و ProQuest، Magiran، SCI، IranDoc، SID، Medlib و IranMedex و همچنین برخی از کتب مربوطه بررسی شدند.یافته ها: بررسی های انجام شده بر روی 10 کتاب و 18 مقاله مشخص نمود که نقش محقق می تواند در تحقیقات کیفی از جمله پدیدارشناسی، نظریه زمینه ای، مردم نگاری و تحلیل محتوا متفاوت باشد. همچنین تجربیات قبلی و مهارت ها در فرایند مشاهده، مصاحبه، برقراری ارتباط موثر و پرسشگری سوالات مناسب تاثیر بسزایی در اهمیت نقش محقق به عنوان عامل کلیدی در انجام انواع مختلف تحقیقات کیفی دارد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در انواع تحقیقات کیفی، نقش محقق بعنوان ابزار اصلی بخصوص در جمع آوری داده ها اهمیت می یابد. بصورتی که حضور پژوهشگر عامل اعتباربخشی به داده ها به شمار می رود. تجربیات و مهارت ها، توانایی برقراری ارتباط، پرسشگری و سوالات مناسب از مهم ترین عواملی هستند که تاثیر بسزایی در انجام تحقیقات کیفی به روش مناسب دارند.

زمینه و هدف: خودپنداره حرفه ای در واقع شناخت و درک فرد از خود، به عنوان یک فرد حرفه ای است و بر چگونگی تفکر، تکامل نقش، رفتار و عملکرد حرفه ای فرد تاثیر دارد. در میان حرفه های مختلف برخی نیاز به خودپنداره بالاتری دارند که در این میان، حرفه پرستاری از این لحاظ جایگاه ویژه ای دارد. این موضوع در پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه اهمیت بیشتری دارد، چراکه آن ها علاوه بر تجربه بالا و دانش کافی در مراقبت از بیمار، باید دارای مهارت های بالینی و شخصیتی خاص نیز باشند، لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان خودپنداره حرفه ای و ابعاد آن در پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سطح شهر تهران در سال 1393 انجام گردید.مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی-مقطعی حاضر 205 پرستار واجد شرایط به شیوه چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه ای دو قسمتی شامل: پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناسی و "پرسشنامه خودپنداره پرستار" کووین 2001 و بعد از تایید روایی و پایایی گردآوری شد. دامنه نمره کلی قابل کسب 288-36 و برای هریک از ابعاد 48-6 بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار بسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه 22 استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره کلی خودپنداره حرفه ای پرستاری 197.20±23.67 بود. بیشترین و کمترین میانگین نمرات بدست آمده به ترتیب مربوط به بعد ارتباطات و خودپنداره عمومی پرستاری (اعتمادبه نفس) با میانگین 41.34±4.93 و 16.23±6.96 بود.نتیجه گیری: هرچند پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه نمره نسبتا بالایی از خودپنداره حرفه ای کسب کردند اما به نظر می رسد میانگین نمره بدست آمده، از سطح مطلوب فاصله دارد. همچنین پرستاران، کمترین نمره را از بعد خودپنداره عمومی پرستاری (اعتماد به نفس کسب کردند که این مطلب نشان دهنده ضعف پرستاران در این زمینه می باشد، لذا لزوم آموزش و آماده سازی پرستاران در جهت برخورداری از خودپنداره حرفه ای بالاتر و افزایش اعتماد به نفس در آن ها، احساس می شود.

زمینه و هدف: امروزه ناباروری و نحوه نگرش به آن، زندگی زوجین را با مسایلی از قبیل افسردگی، احساس درماندگی و اضطراب مواجه ساخته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت عمومی با شادکامی، احساس حقارت و تعارضات زناشویی در این افراد انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش تحلیلی مقطعی 100 زن نابارور به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ)، شادکامی آکسفورد، احساس حقارت و تعارضات زناشویی (KMCS) بودند. جهت تعیین روایی پرسشنامه ها از روایی محتوی و صوری استفاده شد و پایایی آن ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سلامت عمومی 88%، شادکامی 93%، احساس حقارت 76% و برای تعارضات زناشویی 95% به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 100 زن نابارور 18 تا 43 ساله با میانگین سنی 29.3 مورد مطالعه قرار گرفتند. 55% زنان از شرایط اقتصادی متوسط برخوردار بودند و تنها 6% آن ها سابقه مراجعه به روان شناس و روان پزشک را داشتند. میزان سلامت عمومی در زنان مورد بررسی با حداقل 32 و حداکثر 87 و با میانگین (56.14%) در سطح متوسط بود. نتایج نشان داد بین متغیرهای شادکامی و احساس حقارت با سلامت عمومی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (p£0.01)، در حالی که بین متغیر تعارض زناشویی با سلامت عمومی رابطه معنی دار مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که شادکامی و احساس حقارت به ترتیب با ضریب بتای -0.56، 0.21 به شکل معنی داری توان پیش بینی متغیر سلامت عمومی را دارند.نتیجه گیری: در این مطالعه سلامت عمومی زنان نابارور با شادکامی و احساس حقارت آن ها در ارتباط بود. بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد که حضور روان شناسان بالینی و روان پزشکان در مراکز تشخیص و درمان نازایی می تواند امری موثر و مفید در کمک به افراد نابارور در سازگاری بیشتر با مشکلات ناشی از نازایی باشد.

زمینه و هدف: یائسگی به عنوان یکی از مسائل مهم در بهداشت باروری و بهداشت زنان است. کاهش مشکلات زنان یائسه و بهبود کیفیت زندگی آنان بستگی به حمایت اجتماعی از سوی منابع مختلف دارد. مطالعه حاضر در جهت بررسی ارتباط حمایت اجتماعی درک شده با تجارب زنان در یائسگی انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی بود که بر روی 220 زن یائسه 40 تا 65 ساله شهر مشهد در سال 93 انجام شد. نمونه گیری به روش مبتنی بر جامعه به صورت سهمیه ای انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های جمعیت شناختی، حمایت اجتماعی درک شده چند بعدی MSPSS و سنجش تجارب زنان در یائسگی بود. روایی و پایایی پرسشنامه ها قبل از استفاده بررسی و تایید گردید. داده ها با نرم افزار 21 SPSS و تحلیل واریانس و ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون در سطح معنی داری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره حمایت اجتماعی درک شده 59.73±15.74 بود و 60 درصد زنان از حمایت اجتماعی بالا برخوردار بودند. نمره میانگین و انحراف معیار کل تجارب زنان در یائسگی به ترتیب 33.5 و 18.1 درصد به دست آمد. همچنین، ارتباط معکوس و معنی داری بین حمایت اجتماعی و بعد حمایت اطرافیان مهم با تجارب زنان در یائسگی وجود داشت (p=0.01، r=-0.16 و p=0.006، r=-0.19). همچنین، بعد حمایت اطرافیان مهم، پیش بینی کننده بهتری برای تجارب زنان در یائسگی بود.نتیجه گیری: حمایت اجتماعی درک شده تاثیری مثبت بر تجارب یائسگی دارد و حمایت اطرافیان مهم مانند همسر بهترین پیش بینی کننده تجارب در یائسگی است.

زمینه و هدف: در سراسر جهان، فعالیت جنسی در میان جوانان ازدواج نکرده رو به افزایش است. شخصیت به عنوان عاملی تعیین کننده، می تواند تمامی رفتارهای انسان را در عرصه زندگی شخصی و اجتماعی تحت تاثیر قرار دهد. مطالعات نشان می دهد برخی صفات شخصیتی می تواند سهم بسزایی در الگوی رفتارهای جنسی پرخطر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی بین هوش هیجانی و رفتار جنسی پرخطر انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و روش نمونه گیری آن غیراحتمالی و به صورت در دسترس بود. نمونه های پژوهش 65 نفر دختر و زن دارای رفتارهای جنسی پرخطر مراجعه کننده به بخش زنان پزشکی قانونی شهر تهران در سال 1392 بودند. ابزارهای پژوهش شامل سوالات محقق ساخته جهت بررسی رفتار جنسی و پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان بودند. اعتبار پرسشنامه رفتارهای جنسی پرخطر با استفاده از شاخص روایی محتوا و نسبت روایی محتوا تعیین شد. برای تعیین پایایی از روش بازآزمایی استفاده شد، سپس با استفاده از ضریب توافق کاپا، ضریب پایایی سوالات تعیین شد که سوالات حد مناسبی از پایایی را داشتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، اسپیرمن، رگرسیون لجستیک و آزمون تی انجام شد.یافته ها: فراوان ترین رفتار جنسی، داشتن رابطه جنسی داخل مهبلی بود. نتایج رگرسیون نشان داد بین رابطه جنسی داخل مهبلی با مولفه های خوشبختی، خودشکوفایی و بین رابطه جنسی دهانی با مولفه های خودشکوفایی، واقع گرایی، تحمل فشار روانی و استقلال، همبستگی منفی وجود داشت (p<0.05). تنها بین مولفه همدلی و رابطه جنسی واژینال ارتباط مستقیم یا مثبت معنی داری وجود داشت (p<0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج از تاثیر هوش هیجانی و مولفه های آن در عدم گرایش به برخی رفتار جنسی پرخطر در دختران و زنان حمایت می کند.