مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز - Journal Of Dentistry
سال:1387 | دوره:9 | شماره:1 (مسلسل 18) |تعداد مقالات:12

بیان مساله: ناکارایی کامل روش جرم گیری و تسطیح ریشه ها در مهار روند بیماری های پریودنتال به گسترش روش های نوین دیگر، همچون بهبود شرایط میزبان با به کارگیری داروهای سیستمیک منجر شده است.هدف: این بررسی به منظور ارایه یک روش درمان کمکی موثر برای توقف روند تخریب بافتی به کمک عوامل تنظیم کننده پاسخ میزبان، در بیماری های پریودنتال انجام گرفته است.مواد روش: شمار 15 بیمار، در سه گروه درمانی، به روش تصادفی بخش شدند: گروه دارونما (جرم گیری + کپسول های دارونما دوبار در روز)، گروه آزمایشی برنامه مداوم (جرم گیری + کپسول های 20 میلی گرم داکسی سایکلین دوبار در روز به مدت شش ماه) و گروه آزمایشی برنامه متناوب (جرم گیری + کپسول های داکسی سایکلین دوبار در روز در دو ماه نخست و دو ماه سوم). شاخص های سلامت لثه ای شامل مهار پلاک، عمق نفوذ پروب (PD)، سطح اتصال بالینی (CAL) و شاخص لثه ای (MGI) پیش از آغاز درمان، یک ماه و شش ماه پس از پایان درمان اندزه گیری شدند. در صورت توزیع معمولی، از تحلیل واریانس یک سویه (One-way ANOVA) و در غیر آن صورت، از شیوه کروسکال- والیس (Kruskal-Wallis) برای مقایسه استفاده گردید.یافته ها: میزان کاهش عمق نفوذ پروب در هر دو گروه آزمایشی نسبت به گروه دارونما معنادار بود (p<0.01). عمق نفوذ پروب در ماه نخست و ششم پس از درمان نسبت به آغاز درمان کاهشی آشکار نشان می داد. در پاکت های بیشتر از 5 میلی متر نیز، برنامه دارویی مداوم سبب کاهش چشمگیر در عمق پاکت شد (از 405 به 2.06 میلی متر)، که نسبت به دو گروه دیگر معنادار بود.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه نتایج نشان داد، که افزودن برنامه دارویی مداوم و متناوب داکسی سایکلین با اندازه پایین به روش جرم گیری باعث بهبود بیشتر در شاخص های بالینی سلامت بافت لثه ای، حتی در بیماران با سطح بهداشت دهانی نه چندان مطلوب می گردد.

بیان مساله: هیپوکلریت سدیم، به عنوان شوینده شیمیایی برای هدف های گوناگون در کارهای درمان ریشه استفاده می شود. از آنجا که این ماده اکسیدکننده نیرومند است، می تواند با پلی مریزاسیون مواد رزینی تداخل داشته باشد.هدف: هدف از این بررسی آزمایشگاهی، مقایسه اثر هیپوکلریت سدیم بر خاصیت سیل کنندگی دو گونه ماده چسباننده عاجی توتال اچ و سلف اچ در اتاقک پالپ دندان های مولر، در زمان های گوناگون پس از درمان ریشه بود.مواد و روش: سقف پالپ چمبر و ریشه ها (1 تا 2 میلی متر زیر فورکیشن) در 80 دندان مولر نخست قطع گردید و بافت های پالپی به طور کامل از میان برده شدند. دندان ها، بر پایه گونه ماده چسبنده توتال اچ Multi-Purpose (Scotchbond plus) و سلف اچ (Clearfil SE Bond) به دو گروه چهل تایی بخش شدند. سپس، پالپ چمبر ده عدد از دندان های هر گروه اصلی، بی درنگ با کامپوزیت رزین ترمیم شدند (گروه های شاهد). سی دندان بر جامانده از هر گروه با کاربرد هیپوکلریت سدیم پنج درصد به مدت پنج دقیقه در پالپ چمبر آماده سازی شده و با کامپوزیت رزین های مربوط به هر باندینگ عاجی (Z100, Clearfil Photo Core) در سه فاصله زمانی، بی درنگ، یک هفته و دو هفته پس از شست و شو با هیپوکلریت سدیم ترمیم شدند. با روش فیلتراسیون مایع مقادیر ریزنشت اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از آزمون تی و آنالیز واریانس واکاوی آماری شدند (a=0.05).یافته ها: گونه ماده چسبنده عاجی و فواصل زمانی گوناگون پس از استفاده از هیپوکلریت سدیم و ترمیم، اختلاف آماری معنادار از لحاظ میزان ریزنشت نشان ندادند (p>0.05). متغیر استفاده کردن و استفاده نکردن از هیپوکلریت سدیم اختلاف چشمگیر آماری را از نظر مقادیر ریزنشت نشان دادند (p<0.05). استفاده از هیپوکلریت سدیم باعث افزایش معنادار در ریزنشت گردید.نتیجه گیری: استفاده از شوینده هیپوکلریت سدیم در طی درمان های ریشه اثر منفی بر ریزنشت ترمیم های کامپوزیتی دارد. تاخیر زمانی در قرار دادن ترمیم نتوانست این اثر منفی را خنثی سازد.

بیان مساله: تغییرات سطحی سرومرها ناشی از اثر مسواک، موضوعی اثبات شده است. با این رو، این مواد تکاملی بیشتر پیدا کرده اند و هم اکنون به گونه ای گسترده در انواع بازسازی پروتزی از آنها استفاده می شود. این مواد نسبت به پرسلن دارای سختی سطحی کمتر بوده، که سبب زبری سطحی و در پایان، تغییر رنگ آنها می گردد. از این رو، به پژوهش های زیاد برای بررسی زبری سطحی آنها نیاز است.هدف: بررسی اثر سایشی مسواک و خمیر دندان بر زبری سطحی و نیز، مقایسه مقاومت به سایش دو ماده سرومر، بلگلاس و گرادیا هدف این پژوهش است.مواد و روش: در این بررسی، شمار 10 نمونه از هر ماده سرومر فراهم و سطح آنها پرداخت گردید. سپس، میزان زبری سطحی (Roughness value) هر نمونه به وسیله دستگاه Taly surf.10 بر پایه Ra، اندازه گیری شد. پس از این کار، آزمون سایش بر روی نمونه ها به وسیله دستگاهی ویژه با مسواک و خمیر دندان، انجام گرفت. در این فرایند، مسواک با نیروی 500 گرم بر سطح هر نمونه 20000 بار کشیده شد و نیز، از خمیر دندان دارای کربنات سدیم، به عنوان ساینده استفاده گردید. پس از آن، دوباره میزان زبری سطحی هر نمونه به وسیله دستگاه اندازه گیری شد و داده ها با آزمون های آماری مقایسه دو نمونه مجزا (Two sample T) و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون (Wilcoxon) بررسی شدند.یافته ها: مسواک و خمیر دندان، زبری سطحی گرادیا را کاهش داد (p<0.05)، در حالی که، اثری بر زبری سطحی بلگلاس نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: از این بررسی چنین دریافت می گردد، که بلگلاس در برابر سایش مقاوم تر است، در حالی که، گرادیا قابلیت پالیش بهتر دارد.

بیان مساله: رایج ترین روش ها برای قالبگیری دقیق در پروتزهای ثابت، روش یک و دو مرحله ای با فضاست. در پاره ای موارد، جزییات به طور دقیق ثبت نمی گردد. بنابراین، دادن واش دوم به قالب لازم می شود.هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر واش دوم بر دقت ابعادی الگوهای گچی فراهم شده از روش قالبگیری یک و دو مرحله ای با فضا با ماده قالبگیری اسپیدکس انجام شد.مواد روش: در این پژوهش تجربی از الگوی آزمایشگاهی با دو دای فلزی با و بی آندرکات استفاده شد. برای ساخت قالب ها از روش یک مرحله ای، یک مرحله ای با واش دوم، دو مرحله ای با فضای دو میلی متر برای واش و دو مرحله ای با واش دوم استفاده شد. برای هر روش، 15 قالب و روی هم رفته 60 قالب به دست آمد. که با گچ ولمیکس ریخته شدند. ارتفاع و قطر دو دای و فاصله میان آنها در الگوی گچی به وسیله استریومیکروسکوپ با دقت میکرون اندازه گیری و نتایج با آزمون تی و آنوا واکاوی گردید.یافته ها: بررسی نشان داد، که در هر چهار روش، ارتفاع دای با آندرکات افزایش داشته، که در دو مرحله ای با واش دوم معنادار نبود (p=0.282). ارتفاع دای بی آندرکات دو روش یک مرحله ای و دو مرحله ای با واش دوم افزایش و در دو روش دیگر کاهش داشته، که در روش یک مرحله ای با واش دوم معنی دار نبود (p>0.05). قطر هر دو وای در روش دو مرحله ای افزایش، ولی در دیگر روش ها کاهش و فاصله میان دو دای در روش دو مرحله ای کاهش، ولی در دیگر روش ها افزایش نشان داد و تفاوت آن معنادار بود (p<0.05).نتیجه گیری: روش دو مرحله ای با فضا از دیگر روش ها دقیق تر است. روش یک مرحله ای با واش دوم دقیق تر از روش یک مرحله ای است. استفاده از شیوه دو مرحله ای با واش دوم در بریج ها پیشنهاد نمی شود، ولی در روکش ها، با به کار بردن تمهیداتی ویژه می توان به کار برد.

بیان مساله: یکی از نخستین مشاهداتی که باید به هنگام آرایش دندان های جلویی هر بیمار انجام شود، رابطه محور طولی ثنایاهای میانی با خط میانی صورت بیمار است. هنگامی که خط میانی این دندان ها با محور طولی صورت هماهنگ نباشد، آرایش آن ها در صورت از بین نخواهد رفت زیرا صفحه انسیزال دندان های جلویی با خط میان مردمک موازی نخواهد شد و این خود موجب ناهماهنگی نامطلوب آنها در صورت می شود.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی میزان هماهنگی خط میانی دندان های جلویی با برخی نمایه های صورت و دهان در افراد طبیعی و استفاده از آن در ساخت دست دندان برای افراد نیازمند بود.مواد و روش: در این بررسی توصیفی مقطعی، شمار 110 نفر، شامل 85 مرد و 25 زن، با میانگین سنی 21.5 سال که تاکنون هیچ دندانی نکشیده بودند، درمان ارتدنسی و عمل جراحی زیبایی بر روی بینی و فک های آنها انجام نشده بود، انتخاب شدند. پس از معاینه و تکمیل پرسشنامه، از دو فک آنان با آلژینات قالب گرفته شد. پس از آماده شدن کست ها، رابطه خط میانی دندان های بالا و پایین، رابطه خط میانی دندان های سانترال بالا با مرکز انسیزیوپاپیلا، و نیز خط میانی فیلتروم و فرنوم لبیال بر روی صورت بیماران بررسی و نتایج ثبت گردید. سپس، نمایه های مرکزی و پراکندگی آنها در جامعه (میانگین و واریانس) در درصدهای گوناگون با هم مقایسه شدند.یافته ها: در 62.7 درصد افراد، محور طولی دندان های سانترال فک بالا با مرکز انسیزیوپاپیلا منطبق بود. در 37.3 درصد افراد، محور طولی دندان های فک بالا با خط میانی فیلتروم و در درصدی مشابه از افراد، محور طولی دندان های سانترال فک بالا با فرنوم لب بالا منطبق بود. محور طولی دندان های سانترال فک پایین و فک بالا در 10.9 درصد و محور طولی سانترال های فک پایین با خط میانی سانترال های فک بالا و فیلتروم در 3.63 درصد افراد منطبق بود.نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که نمی توان برای بیشتر افراد دست دندانی ساخت که همه نمایه های کالبدی صورت و دهان با خط میانی دندان های جلویی هماهنگ و در یک راستا قرار گیرد.

بیان مساله: یکی از دشواری های بزرگ روکش های تمام سرامیکی امکان شکستن آنها در برابر نیروهای کناری است. با این حال، اطلاعات کافی درباره مقاومت انواع روکش تمام سرامیکی در برابر شکست در دسترس نیست.هدف: هدف از این بررسی آزمایشگاهی مقایسه مقاومت به شکست و تعیین شایع ترین نقاط شکست در دو گونه روکش تمام سرامیکی بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی، 10 روکش کاملا قرینه، از جنس IPS Empress2 و IPS e.max press بر روی یک الگوهای آزمایشگاهی از جنس کروم کبالت مربوط به دندان سانترال بالا ساخته شد، که دارای دو میلی لیتر تراش اینسایزال و مارژین دیپ چمفر بود. ضخامت کور 0.7 تا 0.8 میلی متر بوده و روی آن پرسلن به صورت لایه لایه قرار گرفت. همه روکش ها با سمان رزینی دوال کیور وارولینک (Dual Cure Variolink II) 2 بر روی دای چسبانده و به وسیله دستگاه Universal Testing Machine آزمون با سرعت 1 میلی متر بر دقیقه و نیروی فشاری برابر پنج کیلوگرم با زاویه 30 درجه در سطح پالاتال تا زمان شکست روکش در زیر نیروی فشاری قرار گرفتند. سپس، نمونه ها از نظر جای شکست با مشاهده بررسی شدند. واکاوی آماری داده ها به وسیله آزمون نمونه تی مستقل (Indipendent Sample T-Test) انجام گرفت (a=0.05).یافته ها: میانگین نیروی منجر به شکست برای IPS Empress2، نیوتن (SE=79.96) و برای IPS e.max press، 380 نیوتن (SD=106.28) بود. شایع ترین جای شکست در دو گروه، لبه ای اینسایزال و سطح باکال بود. میزان نیروی منجر به شکست در دو گروه با هم اختلاف آماری معنادار نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: با توجه به این که، میانگین مقاومت به شکست دو روش بسیار بیشتر از نیروهای موجود در درون دهان است، بنابراین هر دوی آنها برای ساخت روکش های تمام سرامیک در ناحیه دندان های جلویی مناسب هستند.

بیان مساله: بیماری رفلاکس گوارشی (GERD) به علت ناکارایی اسفنکتر پایینی مری پدید می آید و قرار گرفتن دهان به اسید معده می تواند دارای اثر زیاد و متفاوت باشد.هدف: هدف از این بررسی ارزیابی علایم دهانی دندانی افراد دارای رفلاکس گوارشی و مقایسه آن با افراد سالم بود.مواد و روش: در این پژوهش تحلیلی مقطعی 80 بیمار دارای رفلاکس گوارشی تایید شده از سوی متخصص گوارش و 80 فرد سالم بررسی شدند. افراد در هر دو گروه به یک پرسشنامه درباره نام، سن، مصرف دارو، ابتلا به هر گونه بیماری، احساس مزه بد، حساس شدن دندان ها، استعمال دخانیات، براکسیسم و حساسیت پاسخ دادند. سپس، افراد از نظر دندان های از دست رفته، سایش دندانی و آتروفی مخاط زبان، شکایت از حساس شدن دندان ها و احساس مزه بد بررسی شدند. داده ها با کمک نرم افزار آماری Spss- 11.5 و آزمون مجذور کای و مان ویتنی واکاوی شد.یافته ها: از نظر فراوانی و شدت سایش (Erosion) دندانی از نوع S2 تفاوت آماری معنادار در میان دو گروه وجود داشت (به ترتیب Pv=0.045 و (Pv (S2)=0.012. هیچ رابطه ای میان رفلاکس گوارشی و تغییرات دهانی، چون دندان های از دست رفته، حساس شدن دندان ها، احساس مزه بد، آتروفی مخاط زبان و شدت سایش دندانی از نوع S1 و S3 دیده نشد.نتیجه گیری: سایش دندانی با میانگین شدت متوسط، یکی از یافته های دهانی رایج در بیماران دارای رفلاکس گوارشی است و باید در تظاهرات دهانی، به این بیماری توجه گردد.

بیان مساله: فشار انقباض پلیمریزاسیون در کامپوزیت های نوری مهم ترین عامل ایجاد ریزنشت در ترمیم های کامپوزیت است. مهار و آزادسازی این فشار باعث کاهش ریزنشت می گردد.هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر شدت تابش نور و نیز، کاربرد کامپوزیت فلو بر میزان ریزنشت حفره های کلاس V ترمیم شده با یک کامپوزیت میکروهیبرید است.مواد و روش: در این بررسی تجربی، 56 دندان انسیزور سالم گاو انتخاب گردیده و در سطح باکال آنها حفره های کلاس V با ابعاد استاندارد تراشیده شد. دندان ها به روش تصادفی به چهار گروه 14 تایی بخش شدند. در گروه 1: کیورینگ معمول، در گروه 2 کیورینگ دو مرحله ای (soft-start) انجام و حفره ها با اکسایت (Excite) و کامپوزیت میکروهیبرید تتریک سرام (Tetric ceram) ترمیم شدند. در گروه 3 و 4، مانند دو گروه پیشین، از دو روش کیورینگ استفاده شد، اما در ترمیم حفره ها یک لایه کامپوزیت تتریک فلو (Tetric flow) نیز، به کار رفت. نمونه ها پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه سانتی گراد در زیر 500 سیکل دمایی قرار گرفتند. سپس، 24 ساعت در محلول دو درصد متیلن بلو قرار گرفتند. همه نمونه ها در راستای باکولینگوالی برش داده شدند و برای بررسی نفوذ رنگ، در زیر استریومیکروسکوپ قرار گرفتند. برای مقایسه ریزنشت در میان گروه ها، از آزمون های آماری کروسکال والیس (Kruskal-Wallis) و مان- ویتنی (Mann-Whitney) استفاده شد.یافته ها: ریزنشت در همه گروه ها در لبه لثه ای به گونه ای معنادار بیشتر از لبه اینسایزالی بود (p<0.05). میزان ریزنشت در لبه لثه ای با کاربرد لاینرفلو و کیورینگ دو مرحله ای، افزایشی معنادار نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: بر پایه نتایج این بررسی، کیورینگ دو مرحله ای و کاربرد لاینر فلو باعث افزایش چشمگیر ریزنشت لبه لثه ای گردید.

بیان مساله: روش بلاک عصب آلوئولار تحتانی، که روش معمول بی حسی مولارهای شیری مندیبل است، معایبی دارد، از جمله بی حسی بلندمدت بافت های نرم و در پی آن، احتمال آسیب لب و زبان. تزریق درون لیگمانی می تواند جانشینی مناسب برای بلاک عصب آلوئولار تحتانی باشد.هدف: هدف از این بررسی، مقایسه اثر تزریق درون لیگامانی و بلاک عصب آلوئولار تحتانی در درمان مولارهای شیری مندیبل بود.مواد و روش: طرح این بررسی، کارآزمایی تصادفی دوسوکور پی در پی (sequential double blind randomized trial) بود. شمار 2 کودک سه تا نه ساله که به درمان های یکسان در مولارهای شیری قرینه مندیبل نیاز داشتند، انتخاب شده و با دو تزریق درون لیگامانی و بلاک، به ترتیب در دندان تجربی و شاهد بی حس شده و درمان های یکسان در دو دندان برای هر بیمار در یک جلسه انجام شد. ارزیابی راحتی بیمار، با توجه به حرکات چشم و بدن که گویای درد بود و نیز شکایت لفظی و گریه (مقیاس (SEM به وسیله دستیار دندانپزشکی که از گروه های یاد شده آگاهی نداشت، ثبت گردید. نتایج با آزمون تی واکاوی گردید.یافته ها: میزان موفقیت تزریق درون لیگامانی و بلاک عصب آلوئولار تحتانی به ترتیب 91.46 و 92.68 بود. اختلافی معنادار میان دو روش وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد، که می توان در بی حسی مولارهای شیری مندیبل به جای بلاک عصب آلوئولار تحتانی از تزریق درون لیگامانی استفاده نمود.

بیان مساله: حفره دهان محیطی برای بروز انواع آسیب هاست. نمونه ای از آسیب های شایع زبان، زبان جغرافیایی است، که در پاره ای بررسی ها به نقش توارث و همین طور عوامل محیطی و عفونت های اثرگذار بر آن اشاره شده است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی نماهای بالینی زبان جغرافیایی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1384 و پیوند این پدیده با عواملی همچون سن، جنس و بیماری ها بود.مواد و روش: در این پژوهش مقطعی- توصیفی، 837 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1384 بررسی شدند. پس از تکمیل برگه مربوطه و معاینه های دهانی، داده ها با استفاده از برنامه آماری SPSS 11.5، آزمون مجذور کای و تی واکاوی شدند.یافته ها: در این بررسی، 104 نفر از 837 دانشجوی معاینه شده دارای زبان جغرافیایی بودند. هفتاد و چهار درصد از آسیب های زبان جغرافیایی دارای نمای آشکار به صورت منطقه ای آتروفی مرکزی احاطه شده به وسیله حاشیه برآمده سفید بودند و دیگر آسیب ها، تنها به صورت پچ های آتروفی قرمز دیده شدند. بیشتر آسیب های زبانی در کناره طرفی زبان دیده شد (85 مورد، 81.7 درصد). پیوند میان زبان شیاردار و زبان جغرافیایی معنادار بود.نتیجه گیری: فراوانی و نماهای بالینی زبان جغرافیایی در شماری از دانشجویان کرمانی چندان متفاوت از دیگر بررسی ها در جهان نیست. این بررسی نشان داد، که پیوندی معنادار میان زبان شیاردار و جغرافیایی وجود دارد.

بیان مساله: اصولا انجام درمان های دندانپزشکی در کودکان به آسانی شدنی نبوده و با محدودیت ها و مشکلات فراوانی همچون ترس و درد کودک همراه است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر موسیقی بر روی احساس درد و ترس به هنگام انجام اعمال ترمیمی در کودکان چهار تا شش ساله مراجعه کننده به درمانگاه دندانپزشکی کودکان کرمان است.مواد و روش: این بررسی از گونه تجربی و مقطعی بوده و بر روی 45 نفر از کودکان چهار تا شش ساله انجام شد. در دیدار نخست، ترمیم یکی از دندان های مولر اول شیری (D) بالا با روش های معمول مهار رفتاری و بی استفاده از موسیقی انجام شد. در دیدار دوم، کودکان در سه گروه (موسیقی شاد، موسیقی ملایم و بی موسیقی) قرار گرفته و ترمیم دندان D سمت رو به رو انجام شد. در هر دیدار درمانی، سه بار (به هنگام انجام تزریق کارپول سیتانست، به هنگام انجام کار ترمیم و در پایان کار)، شمار ضربان قلب کودکان به عنوان معیاری برای سنجش میزان ترس آنها اندازه گیری شد. سرانجام، یافته های این پژوهش با استفاده از آزمون های تی، مجذور کای و برنامه SPSS 11.5 واکاوی آماری شدند.یافته ها: میانگین درد کودکان در دیدار نخست، به مراتب از دیدار دوم بیشتر بود و این تفاوت میانگین از نظر آماری معنادار بود (p<0.001). ضربان قلب در طی فرایند دندانپزشکی کاهش می یافت، ولی این کاهش به گونه موسیقی ارتباطی نداشت. همچنین، در دیدار نخست درمان تفاوتی معنادار در میزان ضربان قلب در طی فرایند دندانپزشکی وجود داشت، ولی سیر تغییرات در آغاز کاهش و سپس، افزایش گزارش گردید (p<0.01).نتیجه گیری: موسیقی می تواند در کنار روش های مهار رفتاری متداول، به عنوان ابزاری کمکی در کاهش ترس کودکان چهار تا شش ساله به کار رود.

کانال دو شاخه مندیبل از موارد تقریبا کمیاب انحراف از وضعیت طبیعی کالبدی است و می تواند برای هر دندانپزشک قابل توجه باشد. این وضعیت می تواند عوارضی در بی حسی موضعی، جراحی دندان عقل فک پایین و جراحی های زیبایی و بازسازی مندیبل، درمان ایمپلنت، پروتزهای دندانی و نیز، خونریزی و تروماتیک نروما ایجاد کند. بنابراین توجه به آن لازم به نظر می رسد. در مقاله کنونی، دو مورد از کانال دو شاخه مندیبل (به شکل دو سویه) گزارش گردیده است.