تحقیقات علوم چوب و کاغذ ایران
سال:1395 | دوره:31 | شماره:1 |تعداد مقالات:18

خواص کاغذهای عایق الکتریکی ترانسفورماتور متاثر از فرآیند اصلاح شیمیایی انجام شده بر روی الیاف است. در این تحقیق تاثیر سیانواتیلاسیون خمیرکاغذ و افزودن نانوالیاف سلولزی سیانواتیل دار شده بر خواص دی الکتریک شامل ظرفیت، تلفات دی الکتریک، مقاومت عایقی، ولتاژ شکست و همچنین مقاومت به کشش دو نوع کاغذ دست ساز تهیه شده از خمیرکاغذ رنگبری نشده الیاف بلند و ترکیبی از آن با خمیرکاغذ سودای باگاس با نسبت 1:1 پس از آغشته سازی با روغن معدنی ارزیابی شده است. برای این منظور سیانواتیلاسیون نانوالیاف سلولزی و خمیرکاغذ توسط پیوندزنی با آکریلونیتریل به ترتیب در دمای 40°C و دمای اتاق تحت شرایط قلیایی انجام شد. پس از آن میزان نیتروژن نمونه های سیانواتیل دار شده با روش کجدال تعیین و درجه استخلاف آن ها محاسبه شد. نتایج نشان داد که سیانواتیلاسیون خمیرکاغذ و افزودن نانوالیاف سلولزی اصلاح شده موجب کاهش ظرفیت و مقاومت به کشش کاغذهای عایق شد. همچنین مشاهده شد که اصلاح شیمیایی تاثیر اندکی بر تلفات دی الکتریک داشته ولی مقاومت عایقی و ولتاژ شکست کاغذها را افزایش داده است.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر افزودن ذرات سیلیس بر دوام طبیعی و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگین کمان (Trametes Versicolor) انجام شد. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی پروپیلن به همراه 2 phc انیدرید مالئیک پلی پروپیلنی مخلوط گردید. نانو و میکرو سیلیس نیز با نسبت های وزنی 0، 1، 3 و 5 phc به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار گرفتند. فرآیند اختلاط در داخل دستگاه مخلوط کن داخلی انجام شد و نمونه های آزمونی با استفاده از دستگاه تزریق ساخته شدند. نمونه های آزمونی به مدت های 8، 12 و 16 هفته در مجاورت قارچ رنگین کمان با دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75 درصد مطابق با استاندارد BS 838:1961 قرار گرفتند. سپس کاهش جرم، جذب آب بلندمدت و ضریب انتشار رطوبت بر روی نمونه ها انجام شد. برای اطمینان از تشکیل پیوند هیدروژنی بین سیلیس و آرد چوب از طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و برای ریخت شناسی چندسازه ها از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان مجاورت نمونه ها در محیط قارچ، کاهش جرم، جذب آب بلند مدت و ضریب انتشار رطوبت در چوب پلاستیک افزایش یافت، اما با افزایش سیلیس، از شدت پوسیدگی نمونه ها کاسته شد. تاثیر نانو ذرات سیلیس بر دوام طبیعی چندسازه چوب پلاستیک بیشتر از تاثیر میکرو ذرات سیلیس بود. نتایج طیف سنجی مادون قرمز حاکی از ایجاد پیوند هیدروژنی بین آرد چوب و سیلیس بود. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز نشان داد که با افزایش مجاورت نمونه ها با قارچ ترک های ریز و درشتی در چندسازه ایجاد گردید اما با افزایش سیلیس از میزان این ترک ها کاسته شد.

در این تحقیق، تاثیر مقدار پرکننده و ماده جفت کننده MAPP بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت پلی پروپیلن تقویت شده شده با آرد حاصل از ضایعات ناشی از هرس سالیانه برگ نخل خرما (رقم شاهانی) مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور استفاده از سه سطح 30، 40 و 50 درصد آرد نخل خرما و دو سطح 4 و 6 درصد MAPP به عنوان عوامل متغییر در نظر گرفته شد. سپس خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های آزمونی شامل واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب، مقاومت و مدول کششی، مقاومت و مدول خمشی و مقاومت به ضربه اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش آرد نخل خرما مقاومت خمشی، مقاومت کششی و مقاومت به ضربه کاهش و در مقابل واکشیدگی ضخامت، مدول خمشی، مدول کششی افزایش یافت. همچنین با بررسی اثر ماده جفت کننده مشخص شد که با افزودن MAPP واکشیدگی ضخامت، مقاومت و مدول الاستیسیته کششی و خمشی کامپوزیت حاصل بهبود یافته است. این بدان معنی است که همراه با افزایش مصرف آرد نخل خرما، افزودن عامل جفت کننده منجر به بهبود کیفیت سطح مشترک شده و تغییرات قابل ملاحظه ای را به ویژه در پایداری ابعادی و مدول الاستیسیته حاصل کرده است.

هدف از انجام این پژوهش بررسی مقاومت در برابر آب تخته خرده چوب های ساخته شده با رزین اوره فرمالدهید (UF) به کمک افزودن اسید بوریک به این رزین بود. در این بررسی افزودنی مورد نظر به عنوان عامل متغیر در چهار سطح 1، 2، 3 و 4 درصد نسبت به وزن خشک چسب استفاده شد. پس از تهیه فراورده های مرکب، مقاومت های فیزیکی و مکانیکی بر اساس استاندارد ASTM, D1013-04 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از این افزودنی موجب افزایش مقاومت در برابر آب و واکشیدگی ضخامت 2 و 24 ساعت بعد از غوطه وری در آب، در تخته خرده چوب های ساخته شده با این رزین شد. همچنین استفاده از این افزودنی مقاومت چسبندگی 24 ساعت غوطه وری در آب نسبت به نمونه شاهد افزایش داد، اما در حالت خشک نسبت به نمونه شاهد باعث کاهش شد، هرچند این کاهش پایین تر از حد استاندارد نبود. با افزایش سطوح اسید بوریک تا 2 درصد مقاومت خمشی نمونه های ساخته شده نسبت به نمونه شاهد افزایش، و بعد از این سطح کاهش یافت. البته احتمال می رود این کاهش به علت تاثیر اسید بوریک بر روی الیاف سلولزی یا فیبر سلولزی باشد که در اثر گرما باعث تخریب این الیاف و کم شدن مقاومت خمشی می شود. همچنین با افزایش سطوح افزودنی ذکر شده تا سطح 4 درصد مدول الاستیسیته تخته های ساخته شده نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر استفاده از خمیرکاغذ مرکب زدایی شده مخلوط کاغذهای باطله اداری (MOW) بر ویژگی های خمیرکاغذ APMP ساقه پنبه انجام گرفت. به این منظور خمیرکاغذهای APMP با استفاده از عوامل کی لیت ساز نظیر سیلیکات سدیم و DTPA (نمونه شاهد) و بدون استفاده از این ترکیبات از خرده های ساقه پنبه بدون پوست در دو مرحله با نسبت مایع خمیرسازی به ماده اولیه 1: 6، زمان 20 دقیقه و درجه حرارت 70°C در مرحله اول، زمان 60 دقیقه و درجه حرارت 75°C در مرحله دوم تهیه شدند. علاوه بر این خمیر کاغذهای حاصل از مخلوط کاغذهای باطله اداری که با روش متداول شناورسازی مرکب زدایی شدند، تهیه شده و تا رسیدن به درجه روانی حدود 300 ml CSF پالایش شدند. از خمیرکاغذهای شاهد، بدون استفاده از عوامل کی لیت ساز، خمیرکاغذ مرکب زدایی شده مخلوط کاغذهای باطله اداری و همچنین اختلاط 10% و 20% آن با APMP شاهد کاغذهای دست ساز ساخته شد. ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کاغذها بر اساس استانداردهای تاپی تعیین گردید. بیشترین مقادیر دانسیته، درجه روشنی و ویژگی های مقاومتی مربوط به خمیرکاغذ مرکب زدایی شدهMOW  و کمترین مقادیر مربوط به خمیرکاغذ APMP بدون عوامل کی لیت ساز بود و از بین کاغذهای اختلاطی نیز خمیرکاغذ  APMPحاوی 20% خمیر مرکب زدایی شده MOW بیشترین مقادیر دانسیته، درجه روشنی، شاخص مقاومت به ترکیدن و پاره شدن را داشت.

این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر ذخیره سازی بر رنگ و ترکیبات شیمیایی تخته خرده حاصل ازباگاس انجام شد. برای این منظور از باگاس ذخیره شده کارخانه نئوپان کارون واقع در استان خوزستان در سه سطح (بالا، وسط و پائین) و باگاس ذخیره نشده استفاده شد. سپس، ترکیبات شیمیایی نمونه ها بر اساس دستورالعمل TAPPI، ویژگی بیومتری (ضریب لاغری) با استفاده از روش فرانکلین و تغییرات رنگ آن ها اندازه گیری شد. همچنین شناسایی نوع میکروارگانسیم های موجود در نمونه های باگاس دخیره شده در سه سطح انجام گردید و نتایج با نمونه های شاهد مقایسه شد. نتایج نشان داد که مقدار لیگنین در بین نمونه های باگاس ذخیره شده در سه سطح تفاوت داشت، اما تفاوتی معنی داری در میزان سلولز و مواد استخراجی آن ها مشاهده نشد. همچنین در ضریب لاغری نمونه ها (ذخیره شده و دخیره نشد) تفاوتی ملاحظه نشد. میزان تغییر رنگ در تخته های ساخته شده از باگاس ذخیره شده بیشتر از نمونه های ذخیره نشده بود. بررسی شناسایی نوع میکروارکانسیم های موجود در نمونه های باگاس ذخیره شده نشان دادکه بیشترین آنها باکترها و مخمرها بودند. نتایج آزمایش های انجام شده نشان داد که مدت ذخیره سازی می تواند به طور چشمگیری رنگ و خواص فیزیکی باگاس های ذخیره شده را مورد تغییر قرار دهد.

در این مطالعه ویژگی هایی کششی و فیزیکی چندسازه پلی پروپیلن (به عنوان ماتریس) و الیاف کاه گندم و لجن کارخانه کاغذ (به عنوان پرکننده) بررسی شد. برای ساخت چندسازه از ترکیبات مختلف الیاف کاه گندم و لجن کارخانه کاغذ (0.40، 10.30، 20.20، 30.10 و 40.0) استفاده شد. هم چنین برای سازگاری بهتر بین دو فاز از انیدرید مالئیک پیوند خورده با پلی پروپیلن به میزان 3 درصد به عنوان اتصال دهنده استفاده شد. برای اختلاط مواد از اکسترودر دو مارپیچ ناهمسانگرد و برای تهیه نمونه های استاندارد از روش قالب گیری تزریقی استفاده شد. بررسی مدول الاستسیته کششی نشان که با افزودن هر دو نوع پرکننده افزایش قابل توجه ای در سفتی چندسازه نسبت به PP خالص مشاهده شده، در حالی که استفاده از میزان بالاتر لجن کاغذ بهبود بیشتری در این ویژگی را نشان داده است. البته مقاومت کششی چندسازه با افزودن 40 درصد الیاف کاه گندم کاهش یافت، اما پس از آن با افزودن بالاتر لجن کارخانه کاغذ، مقاومت کششی چندسازه افزایش معنی داری را نشان داده است. با افزودن الیاف کاه گندم به ماتریس PP و دارا بودن خاصیت آب دوستی این مواد، بالاترین میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت مشاهده شد. در حالی که با افزودن لجن کارخانه کاغذ با میزان مواد لیگنوسلولزی کمتر، پایین ترین میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت مشاهده شد. هم-چنین با افزودن اتصال دهنده و برقراری اتصال بهتر بین دو فاز، کاهش قابل توجه ای در جذب آب و واکشیدگی ضخامت مشاهده شد.

در این پژوهش ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چندسازه های پلی پروپیلن تقویت شده با خمیرکاغذهای شیمیایی سولفیت قلیایی- آنتراکینون، سودا- آنتراکینون، مونواتانول آمین- آنتراکینون و خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی حاصله از باگاس خام و پیش استخراج شده با آب داغ با استفاده از عامل جفت کننده مالئیک انیدرید- پلی پروپیلن به میزان 3 درصد و نسبت ماده زمینه پلی پروپیلن به ماده تقویت کننده خمیرکاغذ 50.50 درصد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که نوع فرایند اثر معنی داری بر تمامی ویژگی های مکانیکی و فیزیکی چندسازه ها داشت. به طور کلی چند سازه های حاوی خمیرکاغذهای شیمیایی مقاومت و پایداری ابعادی بیشتر و جذب آب کمتری نسبت به نمونه حاوی خمیرکاغذهای مکانیکی را از خود نشان دادند. چندسازه های ساخته شده از الیافی که همی سلولز آن ها استخراج شده و با فرآیندهای شیمیایی تیمار شده اند بیشترین مقاومت و پایداری ابعادی را داشتند. در کل، نتایج حکایت از بهبود ویژگی های مقاومتی و فیزیکی چندسازه های خمیر کاغذ- پلاستیک در مقایسه با چند سازه های آرد ماده لیگنوسلولزی- پلاستیک داشت.

در این تحقیق یک نوع جدید از نانو چند سازه الاستومر ترموپلاستیک تقویت شده با نانو الیاف سلولز گزارش شده است. هدف از این مطالعه، ابتدا بررسی برهم کنش و پخش نانو الیاف در داخل ماتریکس پباکس بوده است. برهم کنش و اثر تقویت کنندگی نانو الیاف در سه سطح 1، 3 و 5 درصد به وسیله میکروسکوپ الکترونی پویشی، طیف سنجی مادون قرمز و آزمون های مکانیکی (شامل مدول یانگ، افزایش طول تا نقطه شکست و مقاومت به ضربه) مورد بررسی قرار گرفت. همه نتایج به دست آمده اثر مناسب نانو الیاف سلولز بر برهم کنش قوی و تماس نزدیک با بخش پلی آمید ماتریکس پباکس را نشان داد که موجب افزایش خواص مکانیکی نانو چند سازه شد. البته مدول یانگ و مقاومت به ضربه نانو چندسازه، افزایش چشمگیری داشت.

در این تحقیق تاثیر استیلاسیون چوب راش بر کاهش میزان چسبندگی سطحی رنگ های شفاف سیلر- کیلر و نیم پلی استر مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تخته هایی از چوب راش (Fagus Orientalis) با رطوبت نسبی 12 درصد و ابعاد 12×110×110 میلی متر در سطوح مماسی و شعاعی تهیه و توسط استیک انیدرید در دو سطح 12.5 و 15.5 درصد تیمار شدند، سپس طی دو فرایند جداگانه توسط رنگ های شفاف سیلر- کیلر و سیلر- نیم پلی استر پوشش داده شدند. برای بررسی تاثیر فرایند استیلاسیون بر ساختار چوب تیمار شده از طیف FT-IR استفاده شد. نتایج این آزمون که توسط نرم افزار SPSS (6 تکرار برای هر نمونه) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت، نشان داد که میزان کاهش جسبندگی در سطح شعاعی چوب راش بیشتر از سطح مماسی آن است. البته در میان نمونه های تیمارشده، بیشترین کاهش چسبندگی مربوط به نمونه های استیله با شدت استیلاسیون 15.5 درصد می باشد و کمترین میزان کاهش چسبندگی در نمونه های کنترل ملاحظه شد. نتایج همچنین نشان داد که استفاده از پوشش رنگ سیلر- نیم پلی استر در مقایسه با پوشش رنگ سیلر- کیلر دارای مقاومت چسبندگی بالاتری است.

در این تحقیق عملکرد سازه ای اتصال گوشه مقاوم سازی شده با پلیمرهای تقویت شده با الیاف در ناحیه حداکثر تنش کششی (گوشه داخلی) تحت بارگذاری کشش قطری مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور 1 تا 3 لایه از پارچه های تک جهته الیاف شیشه، کربن و کولار مورد استفاده قرار گرفت و عمل لایه گذاری به صورت دستی و با استفاده از دو نوع رزین وینیل استر و اپوکسی انجام شد. نتایج اندازه گیری نیرو و تغییرمکان در حد تسیلم، نشان داده اند که لایه های تقویت کننده تا حدی قادر به جلوگیری از باز شدن اتصال تحت بار هستند. با افزایش بار و با جدا شدن الیاف از سطح چوب و یا شکست اعضا در ناحیه ای نزدیک به سطح مشترک، گسیختگی در اتصال مشاهده شده است. همچنین به دلیل این که محل تقویت اتصال با پلیمرهای تقویت شده با الیاف دارای حداکثر مقدار تنش برشی است، جداشدن الیاف از سطح چوب افزایش یافته است. به علت دشواری لایه گذاری با زاویه 90 درجه و احتمال تشکیل حباب های هوا چسبندگی مناسب کاهش پیدا می کند. نتایج بررسی رفتار تقویت کنندگی پلیمرهای تقویت شده با الیاف نشان داده اند که ماتریس وینیل استر در مقایسه با ماتریس اپوکسی و همچنین الیاف شیشه و کربن نسبت به الیاف کولار عملکرد بهتری داشته اند.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر حضور همزمان نانوکریستال سلولز و نانورس بر رفتار زیست تخریب پذیری و مهاجرت فیلم های بر پایه پلی لاکتیک اسید انجام شد. فیلم های پلی لاکتیک اسید و نانوکامپوزیت های آن حاوی درصدهای مختلف نانوکریستال سلولز و نانورس (0، 3 و 5 درصد وزنی) با استفاده از روش قالب گیری حلال ساخته شد. برای بهبود سازگاری و اختلاط پذیری با پلیمر، نانوکریستال سلولز با اسید اولئیک وارد واکنش شده و اصلاح شد. سپس، برای ارزیابی رفتار زیست تخریب پذیری و مهاجرت فیلم ها، میزان کاهش وزن در آنزیم و دفن در خاک و کمپوست و میزان مهاجرت کلی نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان زیست تخریب پذیری کامپوزیت ها در محیط آنزیمی، خاک و کمپوست، با افزایش مقدار نانوذرات کاهش یافت. از طرف دیگر با افزودن نانوکریستال سلولز و نانورس به ماده زمینه پلیمری میزان مهاجرت کلی کامپوزیت ها کاهش یافت. این مساله را می توان به چسبندگی بهتر نانوذرات با ماده زمینه پلیمری و تشکیل مسیرهای پرپیچ و خم نسبت داد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر تیمار خرده های نی (Arundo donax) بکار رفته در لایه میانی پانل ساندویچی (بدون تیمار، با تیمار حرارتی خشک و آب جوش) و نیز نسبت وزنی پودر پوسته میوه بادام به رزین ملامین اوره فرم آلدئید در سه سطح (3:97، 18:82 و 33:67) بر روی مقاومت چسبندگی کششی خشک و تر (بعد از 2 ساعت غوطه وری در آب جوش) پانل ساندویچی بوده است. تحلیل آماری نتایج و گروه بندی دانکن نشان داد که نوع تیمار خرده های لایه میانی و نسبت پودر پوسته میوه بادام تاثیر معنی داری بر روی مقاومت چسبندگی کششی خشک و تر داشته است. نتایج حاصل از طیف های FT_IR به دست آمده از نمونه های هیات رئیسه های ساخته شده با خرده های تحت تیمار آب جوش نیز نشان داد که تیمار آب جوش باعث افزایش تعداد پیوندهای شیمیایی می شود. همچنین تصاویر ماکروسکوپی نشان داده است که تیمار آب جوش بهترین سطح، جهت اتصال مطلوب را می تواند ایجاد کند. به طور کلی پانل های حاوی خرده های تیمارشده با آب جوش در لایه مغزی و 33 درصد پرکننده پودر پوسته میوه بادام در خط چسب بیش ترین مقاومت چسبندگی کششی در حالت خشک (5.01 MPa) و تر (2.86 MPa) را داشته اند.

در این بررسی استفاده از ذرات میکروکریستالین سلولز در ساخت نانو چندسازه چوب پلاستیک مورد توجه قرار گرفت. اثرات ابعاد ذرات میکرو کریستالین سلولز و جفت کننده مالییکی (MAPP) بر خواص مکانیکی، ریخت شناسی و حرارتی نانو چندسازه چوب پلاستیک مطالعه شد. در این بررسی استفاده از ذرات میکروکریستالین سلولز به همراه آرد چوب در دو سطح 20 و 50 میکرون، درصد جفت کننده مالییکی 2.5 و 5 درصد بهمراه 3 درصد نانورس در تهیه چند سازه چوب پلاستیک مورد توجه قرار گرفت. نتایج خواص مکانیکی در چندسازه با طول 50 میکرون ذرات میکرو سلولز و 5 درصد جفت کننده نسبت به سایر تیمارها برتر بود. همچنین نتایج آزمایش ها نشان داد که استفاده از جفت کننده مالییکی باعث بهبود خواص حرارتی در جریان مخلوط سازی در مرحله درون سطحی شده و سبب اتصال بهتر بین الیاف و ماتریس شد. خواص مکانیکی نانو چندسازه با استفاده از عکس برداری SEM و TEM مورد بررسی گرفت. پراکنش ذرات نانورس در ماتریس چندسازه و تجزیه و تحلیل رفتار حرارتی چندسازه نیز به کمک آزمون TGA نشان داد که استفاده از 5% عامل جفت کننده مالییکی به همراه ابعاد بلندتر ذرات میکرو سلولز به طور مشخص باعث افزایش مقاومت حرارتی چندسازه نسبت به سایر تیمارها شد.

اسکناس در طی دوره عمر خود از محیط های مختلف و مشاغل گوناگون، آن هم با فراوانی زیاد عبور می کند به طوری که طی مطالعات علمی ثابت شده، اسکناس کاغذی را می توان یکی از مهمترین و شاید کم نظیرترین عوامل انتقال دهنده بیماری های عفونی و انگلی در جامعه دانست. هدف از این تحقیق، بررسی راهکار مناسبی برای ضد باکتری کردن کاغذ اسکناس با استفاده از نانو ذرات نقره به عنوان ماده ضد باکتری و کمک نگهدارنده پلی اکریل آمید کاتیونی می باشد. برای این کار خمیرکاغذ آزمایشگاهی الیاف پنبه رنگ بری شده با پروکسید با درجه روانی 34oSR و درصد خشکی 3.1% و pH خنثی تهیه و سپس مواد افزودنی فوق با شرایط مشخص (نانو نقره با مقادیر مصرف 25، 50، 75 و 100 پی پی ام به همراه میزان 0.3 درصد پلی اکریل آمید کاتیونی) به آن اضافه شده و در پایان از آن ها کاغذهای دست ساز 90 گرمی ساخته شد. جهت بررسی صحت نشست ذرات نقره از کاغذهای فوق تصاویر میکروسکوپ الکترونی تهیه شد. به منظور بررسی ضدباکتری شدن کاغذ از روش طیف سنجی فرابنفش- مرئی UV-vis استفاده گردید. همین طور کاغذها از نظر ویژگی های نوری و مقاومتی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش میزان مصرف نانو نقره، میزان مقاومت های کاغذ روند کاهشی، ماتی افزایش و از روشنی کاسته شده است. در خصوص آزمون بیولوژیکی نتایج نشان داد با مصرف بیشتر نانو نقره خصوصیات ضد باکتری کاغذ افزایش یافته است؛ بنابراین، با توجه به نتایج آزمون های مقاومتی، نوری و بیولوژیکی و نیز در نظر گرفتن جنبه های اقتصادی و زیست محیطی، میزان مصرف 25 ppm برای نانونقره به عنوان تیمار بهینه تعیین شد.