تحقیقات علوم چوب و کاغذ ایران
سال:1396 | دوره:32 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

جهت بررسی ویژگی های کششی و مقاومت به ضربه در چندسازه چوب پلاستیک (WPC) از پلی پروپیلن به عنوان ماتریس و خاک اره کاج تدا به عنوان تقویت کننده/ پرکننده استفاده شده است. اتیلن/ پروپیلن/ داین/ منومر (EPDM) به عنوان اصلاح کننده مقاومت به ضربه با میزان های 10، 20 و 30 درصد جهت بهبود مقاومت به ضربه و انیدرید مالئیک پیوند خورده با پلی پروپیلن (MAPP) به میزان 3 درصد به عنوان اتصال دهنده جهت بهبود واکنش و اتصال پلیمر و پرکننده به ترکیب چندسازه اضافه شدند. جهت بررسی سطح شکست در چندسازه از میکروسکوب الکترونی پوبشی (SEM) استفاده شد. به کارگیری 10 درصد الاستومر و 3 درصد اتصال دهنده باعث بهبود در ویژگی های کششی شده و استفاده از میزان های بالاتر الاستومر (20 و 30 درصد) روند کاهشی در این ویژگی ها را نشان داده است. نتایج نشان داد که با افزودن خاک اره به ماتریس PP کاهش قابل توجه ای در مقاومت به ضربه چدسازه نسبت به PP خالص مشاهده شده است. افزودن EPDM در تمامی میزان های مورد استفاده به چندسازه PP / خاک اره باعث بهبود در مقاومت به ضربه چندسازه شده است. بالاترین مقادیر مقاومت به ضربه متعلق به چندسازه حاوی 30 درصد الاستومر و 3 درصد اتصال دهنده بوده است. استفاده همزمان از EPDM و MAPP تاثیر مثبتی بر ویژگی های کششی و مقاومت به ضربه چندسازه را نشان داده است. تصاویر SEM نشان داده که استفاده همزمان از EPDM و MAPP در چندسازه باعث اتصال سطح مشترک بهتر خواهد شد.

در این پژوهش تاثیر طول پایه (طول نفوذ) منگنه و تعداد آن بر ظرفیت نیروی انفصال منگنه در سطح و لبه چند سازه لایه ای (LVL) ساخته شده از گونه صنوبر مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی برای آزمون ظرفیت نیروی انفصال منگنه در سطح از منگنه با طول نفوذ 3 و 4 سانتی متری و برای آزمون ظرفیت نیروی انفصال لبه از منگنه با طول نفوذ 3، 4 و 5 سانتی متری استفاده شده است. تعداد منگنه در 4 سطح (2، 3، 4 و 5 عدد) برای هر دو آزمون به عنوان متغیر انتخاب شد. نتایج نشان داده اند که با افزایش طول نفوذ منگنه ظرفیت نیروی انفصال منگنه در سطح به طور محسوسی افزایش پیدا می کند. ظرفیت انفصال منگنه در لبه LVL با افزایش طول نفوذ از 3 به 4 سانتی متر روند صعودی دارد ولی این روند از طول نفوذ 4 به 5 سانتی متری نامحسوس است. ظرفیت نیروی انفصال منگنه در سطح با افزایش تعداد اتصال دهنده افزایش داشته،. ولی تعداد منگنه در ظرفیت نیروی انفصال منگنه در لبه LVL تاثیر معنی داری نداشت. بیشترین ظرفیت انفصال منگنه در سطح، مربوط به اتصال های ساخته شده از منگنه با طول نفوذ 4 سانتی متر با تعداد 5 منگنه بوده است و کمترین آن در لبه، مربوط به طول نفوذ 3 سانتی متر و تعداد 2 منگنه بوده است.

صنایع چوب به منابع فراوان ماده اولیه چوبی نیاز دارند و این صنایع با رویکرد مصرف چوب صنوبر، می توانند به فعالیت های تولیدی ادامه دهند. با توجه به وسعت و اهمیت صنوبرکاری و نقش آن در اقتصاد استان کردستان، مطالعه در زمینه بررسی زنجیره ارزش آن ضروری است. از آنجایی که بهبود زنجیره ارزش صنوبر عاملی برای توسعه زراعت آن است، در این پژوهش با توجه به شرایط موجود در زنجیره ارزش چوب صنوبردر استان کردستان، اولویت صنایع فرآوری قابل توسعه مشخص شد و با توجه به اهداف تحقیق معیارهای موثر بر اولویت بندی گزینه های تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای شناسایی و با کمک پرسشنامه و طبق نظر متخصصین تکمیل و تایید شد. برای شناسایی روابط درونی میان معیارها از نظر متخصص ها استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه مقایسه زوجی وزن هر یک از معیارها و اولویت ها به وسیله فرآیند تحلیل شبکه ای مشخص شد. نتایج نهایی حاصل از اولویت بندی گزینه ها نشان داد، بیشترین وزن مربوط به زنجیره ارزش تخته فیبر با دانسیته متوسط با مقدار 0.259 است. گزینه های بعدی دارای اولویت توسعه شامل تولید کاغذ، پوشال و سلولز بودند که به ترتیب دارای وزن های 0.135، 0.134 و 0.115 بودند. پس از آن مبلمان، تخته خرده چوب، تخته لایه و کبریت، پالت و جعبه و الوار و تخته به ترتیب با وزن های 0.096، 0.077، 0.075، 0.073 و 0.019 قرار داشتند. نتایج تصمیم گیری گروهی به روش فرآیند تحلیل شبکه ای نشان داد، در شرایط کنونی با توجه به بازار مناسب تخته فیبر با دانسیته متوسط، شرایط آینده تقاضای آن، بازار مناسب محصولات فرآوری شده آن، شرایط زیرساخت ها در استان کردستان و با توجه به اینکه امکان استفاده از چوب صنوبر به عنوان ماده اولیه تولید تخته فیبر با دانسیته متوسط فراهم است، این صنعت، در استان کردستان، برای توسعه از اهمیت بیشتری برخوردار است.

در این تحقیق به بررسی رابطه بین مدول الاستیسیته دینامیک حاصل از ارتعاش طولی صفحات تخته خرده چوب با مدول الاستیسیته استاتیک و مقاومت خمشی در دو جهت: خلاف جهت و جهت ماشین پرداخته شده است. بدین منظور در ابتدا 4 صفحه تخته خرده چوب با ابعاد 124´90´1.6 (طول×عرض×ضخامت) سانتی متر انتخاب شدند و در دو جهت خلاف جهت ماشین و جهت ماشین مورد ارتعاش طولی قرار گرفتند. سپس از صفحات اولیه تعداد 4 صفحه با ابعاد 62´44´1.6 سانتی متر انتخاب و آزمون ارتعاش طولی در دو جهت خلاف جهت ماشین و جهت ماشین مجددا بر روی صفحات صورت پذیرفت. در نهایت صفحات به تیرهای با ابعاد 36´1.6´1.6 سانتی متر تبدیل شده و آزمون ارتعاش طولی و خمش استاتیک بر روی تیرها صورت گرفت. نتایج حاکی از همبستگی مطلوب بین نتایج حاصل از آزمون ارتعاش طولی هر دو ابعاد صفحات در دو جهت ماشین و خلاف جهت ماشین و نتایج مدول الاستیسیته دینامیک و استاتیک و همچنین مقاومت خمشی تیرهای مستخرج شده از صفحات بود. ضمن اینکه بین مدول الاستیسیته دینامیک صفحات با ابعاد 124´90´1.6 و 62´44´1.6 سانتی متر در دو جهت مورد آزمون همبستگی بسیار مطلوبی برقرار می باشد. با کوچک تر شدن ابعاد نمونه های آزمونی مقادیر مدول الاستیسیته دینامیک افزایش یافت که این امر به دلیل پراکندگی امواج در نمونه های با ابعاد بزرگتر می باشد. به طور کل با توجه به نتایج می توان اذعان داشت که با اعمال ضرائب اصلاحی مناسب، روش ارتعاش طولی روشی کارا جهت محاسبه مدول الاستیسیته و تخمین مدول گسیختگی صفحات تخته خرده چوب در ابعاد کامل می باشد.

در این پژوهش تاثیر کهنگی تسریع شده بر مقاومت چسبندگی شفاف پوشه های نیم پلی استر و پلی اورتان در گونه های افرا (Acer velutinum) با 6PH از منطقه شمال کشور و سوزنی برگ کاج الداریکا (Pinus eldarica) با 5.5 PH از چوب های وارداتی کشور روسیه مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، از نمونه های با ابعاد 550´110 میلی متری خشک شده استفاده شد. همچنین از سیلر به عنوان زیرآیند پوشش ها، و نیم پلی استر و پلی اورتان دوجزئی نیز جهت پوشش دهی نمونه های چوب استفاده شد. پوشش دهی به روش پیستوله انجام گرفته و تاثیر کهنگی تسریع شده بر نمونه های چوب مطابق با ASTM D1037 مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار مقاومت چسبندگی مربوط به شفاف پوشه پلی اورتان دوجزئی و در گونه افرا و کمترین مقدار در گونه کاج و شفاف پوشه نیم پلی استر می باشد. مشاهده شد که کهنگی تسریع شده باعث کاهش مقاومت چسبندگی شفاف پوشه ها در گونه های چوبی افرا و کاج می شود.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از پرکننده های مختلف در حضور عامل آهاردهی روزین کاتیونی بر ویژگی های مختلف کاغذ تهیه شده از الیاف خمیرکاغذ CMP انجام شده است. از این رو عامل آهاردهی داخلی روزین کاتیونی در سطوح 0، 0.5، 1 و 1.5 درصد بر اساس وزن خشک الیاف و پرکننده های کربنات کلسیم آسیابی (GCC)، کربنات کلسیم رسوبی (PCC)، تالک (Talc) و میکروزئولیت (Microzeolite) در سطح 25 درصد بر اساس وزن خشک کاغذ به همراه عامل کمک نگهدارنده پلی اکریل آمید کاتیونی در سطح ثابت 0.3 درصد بر اساس وزن خشک الیاف، در ترکیب سوسپانسیون خمیرکاغذ CMP مطابق استاندارد TAPPI اعمال شد. به منظور بررسی اثر پرکننده های مختلف در حضور عامل آهاردهی، از هر نوع تیمار کاغذهای دست ساز با گراماژ 60±3 گرم بر مترمربع تهیه شد. سپس خواص مختلف کاغذ تهیه شده اندازه گیری شد. تحلیل آماری نتایج نشان داد که نوع پرکننده در کاغذ بر ویژگی های مختلف کاغذ رفتار متفاوتی در حضور روزین کاتیونی دارد. سوسپانسیون خمیرکاغذ به هنگام افزودن پرکننده های زئولیت و GCC زمان آبگیری کمتری نشان داد. پرکننده های تالک و PCC مقاومت های کاغذ را بیشتر کاهش دادند. و در نهایت ویژگی های نوری کاغذ زمانی بهبود یافت که تالک، PCC به خمیرکاغذ CMP اضافه شد. در نتیجه با توجه به اهمیت خواص روشنی و ماتی برای کاغذ چاپ و تحریری که از خمیرکاغذ CMP تهیه می شوند، افزودن تالک و PCC در حضور عامل آهار روزین کاتیونی می تواند نسبت به پرکننده های زئولیت و GCC نیازها را بیشتر برآورده سازد.

تولید انواع تست لاینر و فلوتینگ از کارتن های کنگره ای کهنه، یکی از رایج ترین فرآیندهای بازیافت کاغذ در ایران می باشد. این نوع کاغذ، دارای وزن پایه زیاد و حاوی مقادیر قابل توجهی قطعات ریز لیفی و غیرلیفی است و لذا معمولا آبگیری از این نوع مقوا و نیز ماندگاری ذرات ریز، از معضلات اینگونه کارخانجات به حساب می آید. از این رو در چنین مواردی استفاده از مواد کمک آبگیری/ماندگاری، مانند سیستم های برپایه نانوذرات می تواند راهگشا باشد. در همین ارتباط از رایجترین و پرمصرف ترین انواع نانوذرات مورد استفاده در صنعت کاغذ، دو نوع نانوذره سیلیکای کلوییدی و بنتونیت هستند که به همراه پلی الکترولیت های کاتیونی در پایانه تر کاغذسازی قابل استفاده می باشند. بنابراین در این مطالعه، اثر نانوذرات بنتونیت و سیلیکاسل، بطور مقایسه ای، بر عملکرد نشاسته کاتیونی به لحاظ قابلیت آبگیری، ماندگاری و ویژگی های مقاومتی مقوای حاصل از بازیافت کارتن های کنگره ای کهنه مورد بررسی قرارگرفت. نتایج بررسی ابعاد این دو نوع نانوذره نشان داد، هرچند میانگین ضخامت ورقه های بنتونیت (حداکثر 22 نانومتر) از میانگین ابعاد نانوذره کروی سیلیکای کلوییدی (کمتر از 50 نانومتر) کوچکتر بوده است اما به لحاظ شاخص ماندگاری، برخلاف نانوسیلیکا، اثر نانوبنتونیت- نشاسته کاتیونی معنی دار نبود. در خصوص قابلیت آبگیری، با افزودن هر دو نوع نانوذره نانوسیلیکا و نانوبنتونیت، این ویژگی بهبود قابل ملاحظه ای (حتی تا مقدار 186% در خصوص نانوسیلیکا) داشته است. از سوی دیگر، استفاده از نشاسته کاتیونی در کاغذ دست ساز، سبب بهبود شاخص های مقاومت به کشش و پاره شدن گردید، در حالی که این ویژگی ها با افزودن نانوذرات، کاهش یافت. همچنین مقاومت پیوند درونی کاغذ، با افزودن نشاسته کاتیونی و نانوسیلیکا افزایش فوق العاده ای (تا 354%) نشان داد. در نهایت به طور کلی، در خمیر کاغذ OCC، سیستم نشاسته کاتیونی- نانوسیلیکا به لحاظ قابلیت آبگیری، ماندگاری ذرات ریز و همچنین ویژگی های مقاومتی، عملکرد بهتری نسبت به سیستم نشاسته کاتیونی- نانوبنتونیت داشته است.

امروزه الیاف بازیافتی منبع فیبری عمده برای تهیه کاغذهای بسته بندی می باشد. بسته به نوع کاربرد، آهاردهی این نوع کاغذها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این تحقیق، اثر میزان مصرف آلوم-روزین کاتیونی در pH حدود 6.5 بر ویژگی های کاغذهای تهیه شده از کناره بری ورقه های سفید بررسی شده است. جهت بهینه سازی میزان مصرف، آهاردهی سوسپانسیون خمیرکاغذ با آلوم در 6 سطح 0، 4، 5، 7، 8 و 10 درصد و روزین با نسبت 50 درصد آلوم در هر سطح برمبنای وزن خشک خمیرکاغذ مطابق استاندارد TAPPI اعمال شد. سپس با تهیه کاغذهای با گراماژ 65±5 g/m2، ویژگی های جذب آب (45 ثانیه)، ساختاری و مقاومتی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل آماری نتایج نشان داد که میزان مصرف آلوم و روزین به ترتیب 7 و 3.5 درصد بر مبنای خشک خمیرکاغذ مناسب ترین سطح بکارگیری این ترکیب برای آهاردهی داخلی الیاف ورقه های کناره بری سفید می باشد. در این سطح آلوم-روزین، جذب آب کاغذها از 120±11.6 g/m2 به کمترین مقدار و تا حدود 64±9.7 g/m2 کاهش یافت. زاویه تماس قطره آب با سطح کاغذ از 24.81 درجه به 96.53 درجه افزایش یافت. شاخص کششی کاغذ تا این سطح آهاردهی تا حدود 125±9.7 N.m/g کاهش و سپس با افزایش سطح آلوم-روزین این مقاومت افزایش یافت. بنظر می رسد این پدیده به علت نقش آلوم در خنثی سازی بار آنیونی، ماندگاری نرمه های سلولزی و توسعه قابلیت پیوندیابی شبکه کاغذ باشد. کاهش معنی دار زبری سطح کاغذ از 10.34±0.54mm در نمونه شاهد به 8.23±1.37mm در کاغذ آهار شده در سطح بهینه تاییدکننده این فرضیه می باشد.

در این تحقیق، امکان استفاده از ساقه گل محمدی در تولید تخته خرده چوب بررسی شد. از این رو با استفاده از 3 اختلاف مصرف چسب صفر، 2 و 4 درصد بین لایه سطحی و میانی کیک خرده چوب (10-10، 9-11 و 8-12 درصد) و 3 زمان پرس 3، 4 و 5 دقیقه و کاربرد ساقه گل محمدی به عنوان ماده اولیه چوبی اقدام به ساخت تخته های آزمایشگاهی گردید و خواص فیزیکی و مکانیکی آنها اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقاومت خمشی (MOR) و مدول الاستیسیته (MOE) در اختلاف مصرف چسب 2 درصد حاصل شده است. همچنین با افزایش زمان پرس، این ویژگی ها با کاهش معنی دار آماری روبرو شده اند. در حالی که تخته های ساخته شده با زمان پرس 4 دقیقه از چسبندگی داخلی بالاتری برخوردار بودند. همچنین اختلاف مصرف چسب اثر معنی داری بر واکشیدگی ضخامت 2 ساعت داشت و کمترین آن در اختلاف مصرف چسب 2 درصد مشاهده شد. علاوه بر این، زمان پرس نیز اثر معنی داری بر این ویژگی داشت و حداقل واکشیدگی ضخامت 2 و 24 ساعت در زمان پرس 3 دقیقه حاصل گردید. نتایج این تحقیق نشان داد، در صورت استفاده از اختلاف مصرف چسب 2 درصد بین لایه سطحی و میانی و زمان پرس 3 دقیقه، می توان از ساقه گل محمدی به عنوان یک ماده لیگنوسلولزی مناسب برای تولید تخته خرده چوب با ویژگی ها مکانیکی بالاتر از استاندارد EN اروپا استفاده کرد.

اکثر روش های قارچ زدایی که برای پیشگیری یا توقف زوال بیولوژیکی کاغذهای تاریخی استفاده می شوند، ابتدا در دیگر زمینه های علمی و صنعتی مورد استفاده قرار گرفته اند. از این رو همواره علوم دیگر نقش مهمی در رفع مشکلات موجود در آفت زدایی آثار، علی- الخصوص آثار کاغذی داشته است. به همین دلیل قارچ کش تیوفانات متیل که از پر کاربردترین و مهم ترین مواد در کشاورزی است و بر طیف وسیعی از آفات بیولوژیکی مورداستفاده قرار می گیرد، جهت استفاده آن در حفاظت و مرمت آثار کاغذی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیرات ساختاری و بصری کاغذ بعد از درمان با ماده تیوفانات متیل است. روش تجربی ‎ (آزمایشگاهی) و مطالعه کتابخانه ای در این پژوهش به کار گرفته شده است. بررسی طیف های ATR-FTIR بدست آمده از نمونه ها، نشان داد که بکارگیری تیوفانات متیل به روش اسپری بر کاغذ فیلتر، باعث تخریب ساختار کاغذ نمی شود. این ماده بر ویژگی های بصری کاغذ تغییر شدیدی نداشته و بر pH کاغذها در فرایند مطالعات تاثیر جدی ایجاد نکرد. مقاومت کششی نیز در کاغذهای تیمار شده کاهشی را نشان نداد. این امر نشان دهنده عدم تاثیر تخریبی تیوفانات متیل بر کاغذ است که گویای قابلیت های آن جهت استفاده در حفاظت کاغذ است.

این تحقیق با هدف شناسایی و مقایسه یون های فلزی و ترکیبات آلی موجود در چوب و پوست بلوط بلندمازو انجام شد. به همین منظور نمونه های آزمونی از گونه بلوط بلندمازوی منطقه جنگ لداری نوشهر به صورت تصادفی انتخاب گردید. سپس طبق آزمون های استاندارد TAPPI از درونچوب، برون چوب و پوست بلوط بلندمازو آرد چوب و خاکستر تهیه شد. برای تعیین یون های فلزی، ابتدا با کمک اسید نیتریک 65 درصد، مواد محلول موجود در خاکستر نمونه ها جداسازی و برای شناسایی از دستگاه جذب اتمی استفاده گردید. نتایج نشان داد که چوب بلوط نسبت به پوست آن دارای میزان جذب یون های آهن، روی و مس بیشتر و منگنز کمتر می باشد. سپس مواد استخراجی توسط حلال استن از آرد چوب جداسازی گردید و باقیمانده مواد استخراجی به داخل یک ویال شیشه ای منتقل و به آن واکنشگر BSTFA اضافه شد. نمونه ها بعد از آماده سازی، به دستگاه GC-MS تزریق شدند. برای شناسایی ترکیبات نیز از دیاگرام زمان بازداری، محاسبه ضریب کواتز و جدول آدامز استفاده گردید. نتایج حاصل از GC-MS نشان داد که در درون چوب، برون چوب و پوست بلوط بلندمازو به ترتیب 42، 10 و 10 ترکیب شناسایی گردید. مقایسه کروماتوگرام ها نیز نشان داد که 4 ترکیب دکان، دودکان، تترادکان و بیس (2-اتیل هگزیل) فتالات در پوست، برون چوب و درون چوب بلوط و همچنین ترکیبات سالیسیک اسید و 1 و 2-بنزن دی کربوکسیلیک اسید در برونچوب و پوست بلوط بلندمازو به صورت مشترک وجود دارد. این ترکیبات می توانند اهمیت زیادی در مصارف و دوام چوب بلوط داشته باشند.

در این تحقیق تاثیر فرایند اختلاط به دو روش یک مرحله ای و دومرحله ای بر روی ویژگی های ترکیب به دست آمده انجام شد. از پلی پروپیلن به عنوان ماده زمینه ای، الیاف سلولزی تقویت کننده، MAPP جفت کننده و نانورس پرکننده استفاده شده است. متغیرها شامل 1.5 و 3 درصد MAPP و 0، 2 و 4 درصد نانورس به عنوان متغیر و الیاف سلولزی به میزان 20% به طور ثابت انتخاب شده است. شاخص جریان مذاب اختلاط یک مرحله ای (تمامی مواد باهم مخلوط و ترکیب شدند) و دومرحله ای (ابتدا پلی پروپیلن با نانورس مخلوط شده و بعد ماده به دست آمده با الیاف و MAPP ترکیب شدند) اندازه گیری شد. نمونه های آزمونی اندازه گیری مقاومت به کشش، خمش و ضربه فاقدار طبق آیین نامه ASTM تهیه و مقاومت ها اندازه گیری شدند. در این تحقیق مشخص شد که روش دومرحله ای بر ویژگی های مقاومتی تاثیر دارد و باعث افزایش خواص مکانیکی می شود. شاخص جریان مذاب در یک مرحله ای بسیار کم و در دومرحله ای پس از مرحله اول بسیار زیاد و پس از مرحله دوم کم است. نتایج نشان می دهد با افزایش مقدار نانورس مدول کششی و خمشی چندسازه الیاف سلولزی پلی پروپیلن افزایش و با افزایش مقدار نانورس مقاومت کششی و خمشی چندسازه الیاف سلولزی پلی پروپیلن افزایش داشته است.

نانوکریستال سلولز (CNC) گروه جدیدی از مواد سلولزی است که طی دو دهه اخیر در حوزه های تحقیقاتی گوناگون کاربردهای وسیعی یافته است. این نانو ذرات اغلب از طریق هیدرولیز اسیدی ترکیبات سلولزی از قبیل چوب، پنبه، نشاسته و... تهیه می شوند. هدف اصلی این تحقیق، یافتن شرایط بهینه برای ساخت سوسپانسیونی کلوئیدی پایدار در آب از نانوکریستال سلولز حاصل از آلفا سلولز طی روشی با بازدهی بالا می باشد. بنابراین شرایط متفاوتی از دما و زمان واکنش برای هیدرولیز اسیدی انتخاب شد. درصد بازده برای تمام سوسپانسیون های حاصل محاسبه گردید. ریخت شناسی نانوکریستال سلولز تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی محیطی (ESEM) مورد بررسی قرار گرفت و کریستالیته با استفاده از پراش پرتو ایکس (XRD) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین بازده نانوکریستال سلولز (88 درصد) در زمان 60 دقیقه و دمای 60 درجه سانتی گراد به دست آمد. به طور کلی، کریستال های میله ای شکل به دست آمده با ابعاد 50-35 نانومتر و کریستالیته بالا (92 درصد) از آلفا سلولز می تواند آن را به منبعی مناسب و رقابتی برای تولید نانوکریستال سلولز مورد نیاز صنایع مختلف مبدل سازد.