نشریه پرستاری ایران
سال:1396 | دوره:30 | شماره:105 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: بر اساس هرم مازلو خواب جزء نیازهای اساسی بشر محسوب می شود. کیفیت خواب بر دوره نقاهت و بهبودی بیماران بخش مراقبت های ویژه قلبی تاثیر بسزایی دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه کیفیت خواب بیماران و وضعیت گزارش های پرستاری در بیماران بخش مراقبت های ویژه قلبی است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی– تحلیلی است. نمونه ها به صورت غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. مطالعه بر روی 155 بیمار بستری در بخش CCU و سه گزارش پرستاری از همان بیماران در سه شیفت شب متوالی (465 گزارش پرستاری) در سال 1394 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها فرم اطلاعات جعیت شناختی و مربوط به بیماری، شاخص تعدیل شده کیفیت خواب Pittsburgh، برگه ثبت خواب روزانه و فهرست وارسی ثبت کیفیت خواب بیماران در گزارش پرستاری بود که برگه ثبت خواب روزانه توسط نمونه ها و بقیه ابزارها توسط پژوهشگر تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 انجام شد.یافته ها: بیشتر شرکت کنندگان در این پژوهش، در طول بستری از کیفیت خواب ضعیف (56.1%) برخوردار بودند که با گذشت سه شب، کیفیت خواب بیماران بهتر شده بود. بین ثبت خواب روزانه و کیفیت خواب Pittsburghرابطه معنی داری وجودداشت (P<0.001). ثبت کیفیت خواب در گزارش پرستاری در مواردی که نیاز به مداخله داشت در شب اول دقیق تر بود ولی به ثبت مواردی که نیاز به مداخله نداشت چندان توجهی نشده بود.نتیجه گیری کلی: بیشتر شرکت کنندگان در این مطالعه در شب اول بستری کیفیت خواب ضعیفی داشتند که با گذشت زمان در سه شب متوالی بهتر شده بود با این حال وضعیت گزارش پرستاری در شب اول بستری نسبت به شب های دیگر فقط در مواردی که نیاز به مداخله وجود داشت در وضعیت بهتری قرار داشت. بنابراین پرستاران بخش مراقبت های ویژه، در زمینه اهمیت کیفیت خواب بیماران و نحوه ثبت دقیق آن درگزارش پرستاری نیاز به آموزش بیشتری دارند.

زمینه و هدف: پرستاران تازه کار تنش زیادی متحمل می شوند که می تواند آثار ناخوشایندی را در ابعاد فردی و حرفه ای بر جای گذارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه ی ذهن آگاهی و فراهیجان در پیش بینی تنظیم هیجانی- شناختی پرستاران تازه کار بود.روش بررسی: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پژوهش های همبستگی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه پرستاران شهرستان تبریز می باشد. از این جامعه نمونه ای به حجم 120 پرستار (60 زن و 60 مرد) به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی هیجانی-شناختی ( (Emotional Adjustment، پرسشنامه ی ذهن آگاهی (Mindfulness) و پرسشنامه ی فراهیجان (Meta-Emotion) استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین ذهن آگاهی و فراهیجان، بین تنظیم هیجانی– شناختی مثبت و فراهیجان و تنظیم هیجانی– شناختی مثبت و ذهن آگاهی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (P<0.01). همچنین بین تنظیم هیجانی– شناختی منفی و ذهن آگاهی همبستگی منفی وجود داشت (P<0.01). با در دست داشتن نمرات مولفه های ذهن آگاهی و فراهیجان پرستاران تازه کار، می توان میزان تنظیم هیجانی شناختی آنها را پیش بینی کرد (P<0.01).نتیجه گیری کلی: باتوجه به نتایج بدست آمده می توان با آموزش مهارت های ذهن آگاهی و فراهیجان، مهارت تنظیم هیجانی شناختی پرستاران تازه کار را بهبود بخشید تا از طریق آگاهی از هیجانات، از آنها بهتر استفاده کنند و عملکردشان بهبود یابد.

زمینه و هدف: نارسایی مزمن قلبی یک بیماری پیشرونده و محدود کننده زندگی و از مشکلات شایع تاثیرگذار بر کیفیت زتدگی بیماران است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران نارسایی مزمن قلبی انجام شد.روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای مقطعی از نوع توصیفی همبستگی است. نمونه پژوهش 100 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی بیمارستان امام خمینی جیرفت در سال 1393 بودند. در این مطالعه برای گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا (Minnesota) و پرسشنامه ویژگی های فردی استفاده شد که در سه مرحله (بدو پذیرش، زمان ترخیص و یک ماه بعد از ترخیص) تکمیل شدند. نتایج به دست آمده با آزمون های پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون، t-test،Anova و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت ودر سطح معنی داری (P<0.05)، با استفاده از SPSS نسخه 21 گردید تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین وانحراف معیار نمره کیفیت زندگی بدو پذیرش، زمان ترخیص و یک ماه بعد از ترخیص به ترتیب 42.78±22.08، 66.96±15.66، 77.4±15.08 بود. آزمون آماری پارامتریک در اندازه گیری های مکرر بین زمان های مختلف اندازه گیری تفاوت معنی داری را نشان داد. به این معنا که کیفیت زندگی یک ماه بعد از ترخیص به مراتب بهتر از کیفیت زندگی زمان پذیرش و زمان ترخیص بوده است. از طرفی بین کیفیت زندگی و اطلاعات فردی ارتباط معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری کلی: کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی مزمن قلبی با عواملی چون سطح تحصیلات، سابقه بیماری، طول مدت بیماری،سن، سیگاری بودن تاهل و چاقی ارتباط دارد و سه عامل آخر در کیفیت زندگی یک ماه پس از ترخیص کلیدی تر بوده اند. بنابراین ضمن توجه به اهمیت این عوامل، آموزش و مراقبت پیگیر این بیماران مورد تاکید می باشد.

زمینه و هدف: درمان کوتاه مدت راه حل محور، یکی از رویکردهای جدید در حیطه درمان فردی، زوج درمانی و خانواده درمانی است که به جای تمرکز بر مشکلات، بر یافتن راه حل ها تاکید دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی این رویکرد بر کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی در زنان متاهل انجام گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون و مقایسه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان متاهل مبتلا به افسردگی و ناراضی از زندگی زناشویی مراجعه کننده به مرکز همیاران سلامت روان شهر بجنورد در شش ماه اول سال 1393 بودند. از میان متقاضیان حضور در جلسات، 30 نفر از زنان به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های افسردگیBeck و رضایت زناشویی Enrich بودند که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل شدند. سپس درمان راه حل محور در شش جلسه برای گروه مداخله اجرا شد اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره و اندازه گیری مکرر توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج مراحل پس آزمون و پیگیری، کاهش معنی دار نمرات افسردگی و افزایش نمرات رضایت زناشویی در گروه مداخله را نسبت گروه کنترل نشان داد. یافته ها حاکی از آن بود که درمان کوتاه مدت راه حل محور، باعث کاهش میزان افسردگی و افزایش رضایت زناشویی زنان گروه مداخله شده بود و نتایج در دوره پیگیری نیز از ثبات لازم برخوردار بود.نتیجه گیری کلی: نتایج حاکی از اثر بخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی است. بنابراین انجام مداخلات بر اساس این رویکرد درمانی، باعث کاهش مشکلات روان شناختی از جمله افسردگی و بهبود روابط زناشویی مراجعان می گردد.

زمینه و هدف: مراقبت معنوی جنبه مهمی از مراقبت های بهداشتی است که در طول دهه های گذشته مورد توجه قرار گرفته است، به نحوی که امروزه به عنوان جزء جدایی ناپذیری از مراقبت کل نگر پیشنهاد می شود. یکی از موارد لازم جهت ارائه مراقبت های معنوی صحیح به بیماران، داشتن صلاحیت لازم در این رابطه می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان دانشکده پیراپزشکی و بهداشت شهرستان فردوس در سال 95 -1394 انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی بود. جامعه پژوهش شامل 240 نفر از دانشجویان دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس بودند؛ که 190 نفر بر اساس تمایل به همکاری، به عنوان نمونه پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه «مقیاس صلاحیت مراقبت معنوی» بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره صلاحیت مراقبت معنوی 101.72±12.69 به دست آمد، که نشان می دهد دانشجویان از صلاحیت معنوی بالایی برخوردار بودند. آزمون تی مستقل نشان داد که میانگین نمره صلاحیت مراقبت معنوی از نظر جنسیت (P=0.31)، وضعیت تاهل (P=0.1)، وضعیت سکونت (P=0.36) و سابقه کار بالینی (P=0.64) تفاوت معنی داری ندارد. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نیز نشان داد که میانگین نمره صلاحیت مراقبت معنوی بین ترم های مختلف تحصیلی (P=0.03) تفاوت معنی داری دارد.نتیجه گیری کلی: تقویت پایه های اخلاقی و معنوی الگوهای اصلی منتخب دانشجویان (اساتید، مربیان)، تدوین برنامه و محتوی منسجم، کاربرد راهبردهای آموزشی مناسب، ایجاد فضای آموزشی عاطفی در معیت افراد محبوب و متعهد، زمینه یادگیری ارائه مراقبت معنوی را تسهیل خواهد کرد.

مقدمه و هدف : زایمان، یکی از تجارب مهم زندگی مادران است که گاهی توام با مشکل می باشد. هدف مطالعه ی حاضر، مقایسه دلبستگی پس از تولد و سلامت عمومی در مادران دارای سابقه زایمان های آسان، دشوار و زودرس بود.روش بررسی: روش پژوهش توصیفی– تحلیلی مقطعی و از نوع علی مقایسه ای و جامعه آماری پژوهش تمامی مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی دولتی شهر تبریز بودند. از مادران مراجعه کننده، 180 نفر به صورت نمونه گیری غیراحتمالی ودر دسترس انتخاب شده و پرسشنامه های دلبستگی پس از تولد و سلامت عمومی را تکمیل نمودند. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین سه گروه زایمان آسان، دشوار و زودرس در دلبستگی پس از تولد تفاوت معنی دار وجود دارد (F=32.3، P<0.001). همچنین نتایج نشان داد که بین سه گروه زایمان آسان، دشوار و زودرس در سلامت عمومی و مولفه های آن در سطح تفاوت معنی دار وجود دارد (F=59.7، P<0.001).نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که تجربه ی زایمان زودرس و دشوار بر رابطه ی بین مادر- کودک و سلامت عمومی مادر تاثیر منفی می گذارد.

زمینه و هدف: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت می باشد. امروزه اعتقاد بر این است که افراد برای این که بتوانند در تغییر رفتار و ارتقای سلامت خود موفق باشند، باید از خودکارآمدی لازم برخوردار باشند. هدف این مطالعه تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و ارتباط آن با خودکارآمدی در بهورزان شهرستان ارومیه می باشد.روش بررسی: این مطالعه با روش توصیفی– تحلیلی، روی 301 بهورز خانه های بهداشت مراکز بهداشتی درمانی روستایی شهرستان ارومیه در سال 1393 صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای مشتمل بر خصوصیات جمعیت شناختی، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت(Health Promoting Lifestyle Profile-II) و خودکارآمدی عمومی شرر (Sherer) بود. داده ها با آزمون های آماری کای دو و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در بهورزان (24.4) 136.4 بود. بیشترین نمره در بعد مسئولیت پذیری سلامت (7.37) 35.37 و کمترین نمره در بعد فعالیت بدنی (5.26) 13.25 بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین خودکارآمدی و نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و تمام زیر دامنه های آن همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت (P<0.001). همچنین بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با سطح اقتصادی، تحصیلات و جنس ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری کلی: با توجه به اهمیت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در بهورزان و تاثیری که خودکارآمدی بر این رفتارها دارد به نظر می رسد برنامه های آموزشی در راستای افزایش خود کارآمدی می تواند در تقویت رفتارهای ارتقادهنده سلامت بهورزان موثر باشد.

زمینه و هدف: رضایت از زندگی و سلامت عمومی پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان، بعلت تمایز ماهیت تنش های شغلی موجود در هر بخش متفاوت است. از این رو مطالعه حاضر با هدف، تعیین و مقایسه سلامت عمومی و رضایت از زندگی در پرستاران بخش های عادی و ویژه بیمارستان های جنوب استان آذربایجان غربی انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای علی- مقایسه ای است. جامعه آماری مورد بررسی شامل تمامی پرستاران شاغل در سه بیمارستان جنوب استان آذربایجان غربی (میاندوآب، شاهین دژ و تکاب) در سال 1393 بود. از این میان تعداد 181 نفر (108 پرستار در بخش های عادی و 73 پرستار در بخش های ویژه) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه سلامت عمومی و مقیاس رضایت از زندگی Diener بود. داده های حاصل از پژوهش با روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون ناپارامتریک من ویتنی و T-test)، در نرم افزار SPSSنسخه 20 و در سطح معنی داری P=0.05 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، بین میزان سلامت عمومی پرستاران بخش های ویژه و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد (P=0.001) و پرستاران بخش های ویژه از سلامت عمومی پایین تری نسبت به پرستاران بخش های عادی برخوردار بودند. در مولفه رضایت از زندگی، تفاوت معنی داری بین پرستاران بخش های ویژه و عادی وجود داشت (P=0.008)؛ به طوری که پرستاران بخش های عادی از رضایت از زندگی بالاتری نسبت به پرستاران بخش های ویژه برخوردار بودند.نتیجه گیری کلی: نتایج نشان داد، درصد مولفه های سلامت عمومی و رضایت از زندگی در بین پرستاران بخش های عادی نسبت به بخش های ویژه بیشتر است. بنابراین توجه به ظرفیت های فردی افراد هم چون تاب آوری و سلامت عمومی جهت افزایش سلامت روانی و ارتقا سطح رضایت از زندگی پرستاران بخش های ویژه، ضرورت می یابد.