نشریه پرستاری ایران
سال:1394 | دوره:28 | شماره:97 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: خشونت محیط کار یکی از مباحث مهم در بهداشت حرفه ای است. این مساله در بخش روانپزشکی به لحاظ ماهیت و نوع بیماران بستری نیازمند توجه ویژه است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی خشونت، عوامل تعیین کننده و واکنش نسبت به آن در پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 144 نفر از کارکنان پرستاری (تعداد 6 نفر بهیار، 130 نفر کارشناس و 8 نفر کارشناس ارشد) شاغل در بخش های روانپزشکی بیمارستان آموزشی- درمانی رازی تبریز در سال 1393 به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خشونت محیط کار در محیط های بهداشتی جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و به کمک نرم افزار SPSS. 13 انجام شد.یافته ها: خشونت های روانی و فیزیکی به ترتیب با فراوانی 96.5% و 83.3%، بیشترین نوع خشونت و خشونت های فرهنگی و جنسی به ترتیب با فراوانی 27.0% و 9.7% کمترین نوع خشونت در محیط کاری پرستاران بود. بیشترین واکنش پرستاران نسبت به خشونت، دعوت کردن فرد مهاجم به آرامش (27.8%) بود. پرستاران، افزایش منابع نیروی انسانی (16.7%)، آموزش کارکنان (15.7%)، وجود اقدامات امنیتی در بخش ها (14.1%)، وجود دستورالعمل مواجهه با خشونت (13.6%) و جدا کردن بیماران قضایی از سایر بیماران (12.8%) را مهم ترین عوامل پیشگیری کننده خشونت محیط کاری گزارش کردند. عمده ترین عوامل مستعد کننده خشونت علیه پرستاران نسبت پایین تعداد پرستاران به بیماران (12.8%)، نبود امکانات امنیتی به موقع (10.9%)، مسایل حقوقی و قضایی بیمار (10.2%)، برخورد نامناسب پرسنل بیمارستان با بیمار یا همراهان بیمار (8.8%) و نبود برنامه آموزشی درباره پیشگیری از خشونت (8.3%) بود.نتیجه گیری کلی: شیوع بالای خشونت علیه پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی لزوم ارتقاء مهارت های ارتباطی پرستاران، تدابیر امنیتی، آموزش کارکنان درباره مدیریت خشم و کاهش فشار کاری پرستاران در جهت کاهش موارد خشونت را نشان می دهد.

زمینه و هدف: حرفه پرستاری به خودی خود به عنوان یکی از مهمترین منابع استرس محسوب می شود. راهبردهای مقابله با استرس و ویژگی های شخصیتی در کاهش اثرات شرایط استرس زا موثرند می باشد. هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه ویژگی های شخصیتی و راهبردهای مقابله با میزان استرس درکشده در پرستاران می باشد.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری کلیه پرستاران چهار بخش از بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1393 می باشد که با استفاده از جدول Krejcie & Morgan تعداد 127 نفر به به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه ویژگی های شخصیتی NEO، راهبردهای مقابله با استرس Endler and parker و نشانگان استرس بوده است. تحلیل داده های پژوهش در سطح آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس) با استفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 19 صورت گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد بین روان رنجورخویی با راهبرد مقابله با استرس هیجان مدار، بین ویژگی برون گرایی با راهبرد مقابله با استرس مساله مدار و اجتنابی، همچنین بین ویژگی های توافق و با وجدان بودن با راهبردهای مقابله با استرس مساله مدار همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد (p<0.01). بین روان رنجورخویی با استرس درک شده شناختی همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد (p<0.05). بین برون گرایی با استرس درکشده رفتاری و همچنین بین ویژگی گشودگی با استرس درکشده عاطفی و رفتاری و بین با وجدان بودن و استرس درک شده جسمانی ورفتاری همبستگی منفی معنی دار وجود دارد. فقط راهبرد مقابله هیجان مدار با استرس درک شده همبستگی مثبت معنی دارد (p<0.01).نتیجه گیری کلی: گزینش پرستاران دارای ویژگی های شخصیتی محافظت کننده و شناسایی پرستاران در معرض خطر و به کار بردن مداخله های درمانی مانند آموزش مهارت های مقابله با فشار روانی و تقویت عوامل شخصیتی محافظت کننده می تواند در پیشگیری از استرس و فرسودگی پرستاران سودمند باشد.

مقدمه: امروزه سواد سلامت یکی از مهمترین اولویت ها جهت ارتقاء کیفیت خدمات بهداشتی درمانی بوده و یکی از مهمترین اهداف آن، بهبود ارتباط بیمار- درمانگر در حیطه آموزش به بیمار می باشد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل تاثیر گذار بر قصد و رفتار پرستاران جهت بکارگیری راهبردهای سواد سلامت در آموزش به بیمار بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده می باشد.روش بررسی: مطالعه ای توصیفی- تحلیلی به شیوه مقطعی بر روی 148 پرستار در بیمارستان آموزشی الزهرای شهر اصفهان انجام شد. نمونه های مورد پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی آسان انتخاب شدند. قصد و رفتار پرستاران در خصوص بکارگیری راهبردهای سواد سلامت در آموزش به بیمار توسط پرسشنامه مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده مورد سنجش قرار گرفت. اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊآوری ﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﻫﺎی آنالیز واریانس یکطرفه، t مستقل، ﺿﺮﻳﺐﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ پیرسون و رگرسیون خطی در ﻧﺮم اﻓﺰار آﻣﺎر17 SPSS v.ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ شد.یافته ها: بین میانگین نمره رفتار پرستاران و متغیر های وضعیت تاهل، شرکت در کلاس های بازآموزی، نوع استخدامی، سابقه کار، پست سازمانی ارتباط معنادار آماری وجود داشت. توان پیشگویی کنندگی رفتار پرستاران در خصوص بکار گیری راهبرد های سواد سلامت در آموزش به بیماران توسط سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده 31 درصد بود. از میان سازه های این نظریه، کنترل رفتاری درک شده بهترین پیشگویی کننده قصد (b=0.417) و رفتار (b=0.319) آزمودنی ها برای بکارگیری راهبردهای سواد سلامت در آموزش به بیمار بود.نتیجه گیری کلی: نتایج این مطالعه نشان داد که سازه کنترل رفتاری درک شده بهترین پیشگویی کننده قصد و رفتار پرستاران بوده و لذا پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی مدون در خصوص بکار گیری راهبردهای سواد سلامت در آموزش به بیمار جهت اثر بخشی بیشتر آن بر سازه کنترل رفتاری درک شده به طور ویژه توجه گردد.

مقدمه و هدف: خدمات پرستاری یکی از مهمترین حوزه های موثر بر رضایتمندی بیمار است سازمان ها جهت بهبود کیفیت و ارتقاء رضایتمندی بیماران از روش های مختلفی استفاده می کنند که یکی از آنها نظام حاکمیت بالینی است. در این پژوهش تلاش شده است تاثیر اجرای نظام حاکمیت بالینی بر میزان رضایتمندی بیماران از عملکرد پرستاران بررسی شود.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و جامعه آماری آن کلیه بیمار بستری در دو بیمارستان مرکزی استان فارس بود. که از میان آنها 600 نفر با روش نمونه گیری در دسترس در سه مرحله (قبل از شروع اجرای طرح حاکمیت بالینی، 6 ماه بعد از اجرا و 1 سال بعد) متناسب با حجم نمونه تعیین شده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایتمندی بیمار از کیفیت کار پرستاران بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 15 تجزیه و تحلیل و جهت مقایسه میانگین نمره رضایتمندی بین هر سه مرحله از آزمون ANOVA و جهت آزمون دو به دو مراحل از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. همچنین جهت بررسی همگنی بیمارن از نظر سن و جنس و طول مدت بستری بین مراحل از آزمون تی مستقل و کای دو استفاده شد.یافته ها: میانگین نمرات رضایتمندی بیماران از عملکرد پرستاران در مرحله اول (قبل از اجرای طرح حاکمیت بالینی) با میانگین نمرات 6 ماه بعد تفاوت معنی داری نداشت اما با میانگین نمرات 1 سال بعد از اجرای طرح حاکمیت بالینی تفاوت معنی داری داشت (p<0.05).نتیجه گیری کلی: به نظر می رسد اجرای طرح حاکمیت بالینی در رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری موثر بوده است، هرچند که ارائه این برنامه به صرف وقت، هزینه، میزان درگیر شدن پرسنل در موسسه و ارزش نهادن مدیران ارشد به برنامه وابسته است. لذا جهت ایجاد یکپارچگی در مدیریت و موفقیت برنامه های بهبود کیفیت بهتر است علاوه بر پرستاران سایر کارکنان نیز در اجرای این برنامه مشارکت فعال داشته باشند.

زمینه و هدف: توجه اخیر جامعه پرستاری به بعد چهارم سلامت یعنی سلامت معنوی، منجر به گسترش روزافزون مطالعات در خصوص تبیین این مفهوم و نحوه ارائه خدمات پرستاری در این زمینه شده است. پرستاری در ایران، از نظر بعد شناختی در مورد مفهوم سلامت معنوی دچار کمبود و تاخیر می باشد. لذا هدف این مطالعه تبیین مفهوم سلامت معنوی از نظر آموزه های اسلامی می باشد.روش بررسی: مطالعه تحلیل مفهوم حاضر با رویکرد 6 مرحله ای Walker و Evant (2005)به انجام رسیده است. کلید واژه های مرتبط در متون اصیل اسلامی، فرهنگ های لغت فارسی، پایگاه های اطلاعاتی موجود با استفاده از روش تحقیق موضوعی در علوم دینی، بازیابی و انتخاب شدند. حاصل این جستجوها، شامل 16 کتاب و 32 مطالعه علمی در رشته های مختلف و 2 پایان نامه در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بود. برای تحلیل داده ها از روش 7 مرحله ای تحلیل داده های کیفی با استفاده از نرم افزار MAXQD 7 استفاده شد.یافته ها: مشخصات تعیین کننده سلامت معنوی شامل 4 طبقه خالق گرایی عاشقانه، عقلانیت دینی، وظیفه گرایی و آخرت نگری می باشد. پیش آیندهای سلامت معنوی سه طبقه درک نظام دو بعدی، درک کرامت روحانی، درک مختار بودن و پیامدهای سلامت معنوی به صورت 5 طبقه «خلیفه گری، طهارت دائمی فراگیر، تعادل روحی- روانی و رفتاری، جاودانگی و معنی گرایی دائم» می باشد.نتیجه گیری کلی: سلامت معنوی بر اساس آموزه های اسلامی متفاوت از فرهنگ ها و مذاهب دیگر می باشد. لذا ارائه دهندگان سلامتی باید به این مهم، بر اساس فرهنگ بومی توجه نمایند.

زمینه و هدف: وقوع خطا در کار بالینی غیر قابل اجتناب است اما می توان آن را از نظر میزان و شدت به حداقل رساند. تاثیر ثبت موارد خطا و گزارش به موقع بر پیشگیری از آن و افزایش ایمنی بیمار، از اهمیت زیادی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع گزارش خطا و راهکارهای کاهش آن در پرستاران بیمارستان های تامین اجتمایی استان کرمان انجام گردید.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی است. در این مطالعه از پرسشنامه 20 سوالی موانع گزارش خطا مردانی و شهرکی واحد، پس از کسب روایی و پایایی مناسب استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر پرستاران (233 نفر) بودند که با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (فراوانی و شاخص های مرکزی) و استنباطی (آزمون t، تحلیل واریانس یکراهه و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد. همچنین برای دریافت راهکارهای کاهش موانع، از تحلیل محتوای متن سوالات باز استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره موانع گزارش خطا در سطح متوسط (13±69) بدست آمد. نگرانی از زدن برچسب بی لیاقتی به پرستار، تاثیر خطا در نمره ارزشیابی سالانه، نگرانی از انتشار خبر و وجود مسائل و پیگردهای قانونی از بیشترین موارد موانع گزارش خطا بودند. از راهکارهای مشترک و اصلی رفع موانع، ایجاد فضای امن و دوستانه برای گزارش دهی، فرایند مدیریت و پیشگیری از خطا بود.نتیجه گیری کلی: ترس از پیامدهای گزارش دهی، از مهمترین موانع در گزارش دهی اشتباهات بود. از آنجا که گزارش دهی خطا همچنان با موانع جدی مدیریتی روبروست. لذا مسوولین سیستم های بهداشتی درمانی، بایستی ضمن مدیریت فرایندهای تاثیرگذار در بروز و گزارش اشتباهات پرستاری، بر شناسایی راهکارهای کاهش اشتباهات، از جمله ارتقاء جو سازمانی و امنیت شغلی کارکنان پرستاری، تمرکز داشته باشند.

زمینه و هدف: هوش هیجانی از طریق مدیریت موثر و استفاده از هیجان ها در انگیزش و برقراری ارتباط موثر، در تمامی ابعاد زندگی فردی نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کننده سبک های فرزندپروری در هوش هیجانی دانش آموزان انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر گرگان در سال 89-1390 بودند که با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 387 نفر (196 دختر و 191 پسر) انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی Bar-on و پرسشنامه سبک های فرزندپروری Baumrind استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد سبک های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری با هوش هیجانی دانش آموزان داشت و به طور مشترک 0.87 از واریانس، متغیر هوش هیجانی را پیش بینی کرد. همچنین سبک فرزندپروری مقتدر قوی ترین پیش بین هوش هیجانی که با مقدار پیش بینی کنندگی مثبت 0.71، در دانش آموزان بود. سبک های فرزندپروری مستبد و آسان گیر نیز به صورت منفی به ترتیب 0.62 و 0.26 درصد از تغییرات هوش هیجانی را تبیین کردند.نتیجه گیری کلی: بر اساس نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر، سبک های فرزندپروری عامل مهمی در پیش بینی هوش هیجانی دانش آموزان هستند. لذا پیشنهاد می شود جهت تقویت هوش هیجانی دانش آموزان، مشاوران مدارس به آموزش سبک های فرزندپروری مناسب برای والدین بپردازند.

زمینه و هدف: رضایت شغلی حدی از احساسات و نگرش های مثبت است که افراد نسبت به شغل خود دارند. در اکثر سازمان های مراقبت سلامت، پرستاران بزرگترین گروه منابع انسانی بوده و نقش عمده ای در کیفیت ارائه خدمات به عهده دارند، لذا رضایت و کارآیی آنها به طور معنی داری موفقیت سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایت شغلی 110 نفر از پرستاران بیمارستان آموزشی شهر جیرفت انجام گرفته است.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی تحلیلی است که در سال 92 به بررسی رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر جیرفت پرداخته است. در این پژوهش از پرسشنامه استاندارد 41 سوالی رضایت شغلی Luthans استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و آزمون تی مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین رضایت شغلی پرستاران مورد بررسی 0.5±2.7 با کمینه 1.1 و بیشینه 4.8 به دست آمد. بیشترین میزان رضایت شغلی مربوط به بخش های اطفال و نوزادان (p<0.05) و کمترین میزان رضایت شغلی مربوط به بخش های ویژه بود. بررسی نتایج در 11حیطه از رضایت شغلی نشان داد بیشترین رضایت از بعد ماهیت کار با میانگین نمره 3.1 (از کل 4.8-1.1) و کمترین رضایت از بعد حقوق و دستمزد با میانگین نمره 2.5 است.نتیجه گیری کلی: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین رضایت شغلی در حد متوسط بوده است و این در حالی است که نمی توان از تاثیر میزان پرداخت حقوق بر کیفیت کار و رضایت شغلی کارکنان چشم پوشی کرد بنابراین به نظر می رسد احقاق حقوق پرستاران بر اساس طرح تحول سلامت و در راستای رعایت انصاف و عدالت می تواند به یک عامل رضایتمندی در سازمان تبدیل شود.