علوم محیطی
سال:1394 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:16

سینتیک آزاد سازی فلزات سنگین (روی، سرب، نیکل، مس و کادمیوم) از دو نمونه رسوب رسی گرفته شده از عمق 0 تا 10 سانتی متری پائین دست رودخانه قره چای واقع در استان همدان که با نمک نیتراته این فلزات آلوده شده بودند، با روش ستون آبشویی مطالعه شد. سرعت آزادسازی فلزات سنگین از نمونه های آلوده در ابتداء سریع و با گذشت زمان از سرعت آزادسازی آن ها کاسته شد. سرب رفتار متفاوتی نسبت به سایر فلزات از خود نشان داد و بطور آهسته ولی پیوسته از ستون آبشویی خارج شد. بطور کلی، مدل مرتبه اول دو مکانی قابلیت مطلوبی در توصیف فرآیند آزادسازی فلزات سنگین از نمونه های رسوب آلوده شده، از خود نشان داد. هر چند برای برخی از فلزات مانند سرب، روی و کادمیوم در رسوب (1) و سرب در رسوب (2) مدل مرتبه اول تک مکانی نیز توانایی بالایی در پیش بینی داده های مشاهده ای داشت. میانگین مقادیر ضریب تبیین و RMSE برای مدل مرتبه اول در حالت دو مکانی به ترتیب برابر با 0.986 و 0.046 است. این مقادیر برای مدل در حالت تک مکانی به ترتیب برابر 0.905 و 0.054 می باشد. مقادیر کل آبشویی یافته فلزات سنگین در مقایسه با کل محتوای فلزات سنگین رسوبات ناچیز بود که نماینگر توانایی بالای رسوبات رسی در جذب و نگهداشت فلزات سنگین است که این امر با مقادیر کم ضریب سرعت دفع ظاهری در مدل مرتبه اول قابل تبیین است.

سازند تبخیری گچساران در شرق استان خوزستان رخنمون زیادی دارد و ژیپسهای آن به شدت انحلال یافته و کارستی شده اند. در این پژوهش بر اساس بازدیدهای صحرایی، مطالعات آزمایشگاهی و نرم افزاری، نحوه تشکیل کارست در ژیپسها در مناطقی از شهرهای رامهرمز و میداوود، دشت رامهرمز و دشت میداوود-دالون مطالعه و مسائل زیست محیطی آن مورد بررسی قرار گرفته است. فراوانی ساختارها (درزه ها، گسلها) و عملکرد آبهای سطحی و زیرزمینی از عواملی اصلی تشکیل کارست در منطقه محسوب می گردد. در نتیجه انحلال یافتن سنگهای ژیپسی، میزان TDS و میزان یونهای سولفات در آبهای سطحی و زیرزمینی افزایش یافته و موجب کاهش کیفیت آب شده است. برداشت بیش از حد آبهای زیرزمینی و کاهش سطح ایستابی، افزایش سرعت انحلال سنگهای ژیپسی را در پی داشته و فرونشست زمین و تشکیل فروچاله ها را موجب گردیده است. در طول سالهای اخیر تعداد زیادی فروچاله بصورت ناگهانی و با ابعاد بزرگ در ژیپس های منطقه تشکیل شده که خوشبختانه خسارتی در پی نداشتند. در نتیجه انحلال ژیپس ها، میزان املاح و مقدار هدایت الکتریکی (EC) خاک در دشت رامهرمز افزایش یافته و گسترش زمینهای نامرغوب را در پی داشته است که محدودیت زمین های زراعی را به دنبال دارد. در نتیجه فرایند انحلال مقاومت سنگها کاهش پیدا کرده و درز و شکستگی توسعه می یابند و معابر جهت عبور جریان آب باز می شوند. این موضوع، تشکیل شیب لغزهایی را به دنبال داشته که در مخزن سد جره فراوان بوده که عموما از نوع واژگونی و لغزش می باشند.

به منظور بررسی وضعیت درختان در مناطق شهری، منطقه 16 شهرداری تهران برای انجام این تحقیق انتخاب شد. در این مطالعه دو گونه اوجا Ulmus Carpinifolia و نارون چتری Ulmus Carpinifolia Var.Umberaculifera در دو حالت توده ای و نواری مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور انجام این مطالعه، آماربرداری بصورت تصادفی و به روش خطی صورت پذیرفت. بدین صورت که بعد از انتخاب توده ها و نوارها تعداد 100 درخت برای هر گونه و هر گروه (بصورت مجزا) اندازه گیری گردید. جهت آماربرداری در نوارها با کدگذاری درختان، درخت اول بصورت تصادفی انتخاب شده و فاصله هر درخت از درخت بعدی چهار پایه تعیین گردید. سپس مشخصه های کمی شامل: قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تاج و میانگین قطر تاج و مشخصه های کیفی شامل: سلامت تاج، سرخشیدگی، شانکر، آفت و چند شاخگی مورد اندازه گیری قرار گرفته و با استفاده از آزمونهای t و کروس کال والیس مقایسه شدند. بر اساس نتایج بدست آمده مشخصه های کمی اوجا دارای مرغوبیت بیشتر نسبت به نارون چتری و از نظر مشخصه های کیفی نارون چتری دارای سلامت تاج بیشتر، سرخشکیدگی کمتر، آفت کمتر و چند شاخگی بیشتر نسبت به اوجا بوده است. ضمن این که درخت اوجا دارای چندشاخگی کمتری نسبت به نارون چتری است. بنابراین به منظور توسعه فضای سبز در نوارها و در مواردی که هدف طراحی منظر و مسائل زیبایی شناختی باشد بهتر است از گونه نارون چتری استفاده شود و در حالتی که استقرار جنگلکاری و بهبود مشخصه های کمی مد نظر است (توده ها)، گونه اوجا می تواند انتخاب مناسبی باشد.

یکی از دیدگاههای نوین در مدیریت منابع آب، توجه به اصل مزیت نسبی و تجارت آب مجازی است. در واقع این نگاه وجود دارد که می توان یک تخصص منطقه ای بر اساس منابع آب درنظر گرفت و مناطقی که کم آب هستند واردکننده محصولات آب بر باشند و این محصولات در مناطق پرآب تولید شود و یا اینکه از کشورهای دیگر وارد شود. در این مطالعه این دیدگاه بصورت استانی و برای استان گیلان که دارای وفور نسبی منابع آب و بارش مناسب می-باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. از اینرو، سوال پژوهش این است که الگوی تجارت آب مجازی در این استان چگونه است؟ برای پاسخ به این سوال، از ابزار جدول داده – ستانده گسترش یافته استفاده شده است. بر این اساس، میزان آب مصرفی مستقیم و کل، به تفکیک 40 رشته فعالیت اقتصادی در سطح استان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که استان گیلان به ترتیب با خالص صادرات 636 و 811 میلیون متر مکعب آب در سطح کل فعالیتهای اقتصادی و بخش کشاورزی، صادرکننده خالص آب مجازی بوده است. در حالیکه این استان در بخش صنایع و معادن واردکننده خالص آب مجازی بوده است. بر اساس یافته ها و اطلاعات بدست آمده در این پژوهش، این امکان وجود دارد که با تغییر در ترکیب فعالیت های اقتصادی (افزایش سهم رشته فعالیتهای دارای ارزش افزوده بالا و کاهش سهم رشته فعالیتهای دارای شدت بالای استفاده از آب)، بتوان ارزش افزوده استان گیلان را در سطح فعلی حفظ کرده و در عین حال تراز تجاری آب استان را بهبود داد.

مدیریت منابع جنگلی به دلیل گستردگی و تداخل با مسائل اقتصادی و اجتماعی، طرحی فراسازمانی است که نیازمند مشارکت همگانی می باشد. با افزایش جمعیت و وابستگی شدید جنگل نشینان به منابع جنگلی، سطح این منابع با ارزش کاهش یافته و از منظر تخریب کمی و کیفی در خطر نابودی قرار گرفته اند. هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل موثر بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در مدیریت جنگلهای اشترانکوه در شهرستان دورود بود. برای انجام این پژوهش از روش توصیفی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری شامل 543 خانوار بود که به عنوان نمونه، 226 سرپرست خانوار با استفاده از جدول تاکمن و مورگان با روش نمونه گیری تصادفی متناسب با طبقه، مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده نرم افزار SPSS انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که روایی آن با استفاده از نظر جمعی از اساتید، مورد تایید قرار گرفت و پایایی دسته گویه های پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای استفاده از وسایل و منابع آموزشی، نگرش به مشارکت، سن، تجربه همکاری در روستا، سطح تحصیلات و درآمد سالانه، توانایی تبیین 0.51 از تغییرات میزان مشارکت در مدیریت جنگل را دارا می باشند. همچنین، نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیر استفاده از وسایل و منابع آموزشی بیشترین تاثیر و آگاهی از اهمیت جنگل کمترین تاثیر را بر میزان مشارکت در مدیریت جنگل داراست. در پایان بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهادهایی ارائه گردیده است.

پیشگیری از آلودگی دریا برای استفاده پایدار از منابع بسیار مهم است. با توجه به پایداری آلاینده ها در سراسر زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی، احتمال آسیب رساندن به تمام موجودات زنده از جمله انسان در راس زنجیره غذایی وجود دارد. در سال های اخیر آلکان های نرمال به عنوان شاخصی مطلوب جهت تعیین منشا و ردیابی روند تغییرات ترکیبات آلی استفاده می شوند. این پژوهش با هدف تعیین غلظت و منشا ترکیبات آلکان های نرمال در تخم چهار گونه پرستو دریایی مهاجر به جزیره شیدور در تیر ماه سال 1392 صورت گرفت. پس از دو مرحله کروماتوگرافی ستونی ترکیبات آلکان های نرمال بوسیله دستگاه GC-MS آنالیز شدند. دامنه آلکان های نرمال در نمونه های مورد مطالعه اغلب در محدوده nC14-nC35 تعیین گردید. غلظت ترکیبات آلکان های نرمال در نمونه های تخم پرندگان در این جزیره در پرستو دریایی گونه سفید، پشت تیره، کاکلی بزرگ و کاکلی کوچک به ترتیب در محدوده -86.32، 41.39، -53.19، 22.88، -54.94، 21.82 و 59.47-95.46 میکروگرم بر میلی گرم لیپید بدست آمد. غلظت این ترکیبات در نمونه های تخم پرستو دریایی گونه سفید و کاکلی کوچک بیشتر از گونه کاکلی بزرگ و پشت تیره بدست آمد. با استفاده از نسبت های تشخیصی CPI، n-C17/Pr، n-C18/Ph و U/R در تمامی نمونه های مورد مطالعه منشا غالب هیدروکربن ها پتروژنیک تشخیص داده شد. از مهمترین دلیل آن می توان به آلودگی حاصل از.پالایشگاه های نفتی لاوان که در مجاورت جزیره شیدور واقع شده و از دیگر عوامل می توان به آلاینده های موجود در خلیج فارس ناشی از حمل و نقل دریایی، تخلیه آب توازن کشتی ها به این منطقه اشاره نمود.

در دهه های اخیر در اغلب کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با افزایش نگرانی عمومی کیفیت غذا و سلامت افراد جامعه و همچنین تخریب منابع طبیعی، کشاورزی ارگانیک مورد توجه واقع شده است. تحقیق حاضر با بررسی وضع موجود تولید و صادرات انار منطقه، چالش های پیش روی تولید و صادرات انار ارگانیک و شناسایی عوامل آمیخته بازاریابی به بررسی تاثیر عوامل بازاریابی بر توسعه صادرات انار به بازارهای بین المللی پرداخته تا زمینه برای بهبود وضع موجود و دستیابی به ظرفیت بهینه صادرات انار در ساوه مهیا شود. در بخش پیمایشی تحقیق، 3 نوع پرسشنامه تدوین شد و در بین 121 نفر از نمونه آماری مورد نظر در بخش باغداران انار، 50 نفر از نمونه آماری مورد نظر در بخش صادر کنندگان و تولید کنندگان دارای سابقه صادرات و 21 نفر از نمونه آماری در بخش صادر کنندگان توزیع شد. بر اساس آزمون t تک گروهی و آزمون فریدمن با درصد خطای 5 درصد، فرضیات مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مهمترین عوامل تاثیر گذار بر توسعه صادرات انار در بین عوامل آمیخته بازاریابی بترتیب عنصر قیمت، عنصر محصول، عنصر توزیع و عنصر ترفیع بودند. همچنین نتایج نشان داد که عدم آگاهی تولید کنندگان، عدم حمایت از تولید کننده در دوره گذار و عدم تضمین خرید محصول با قیمت بالاتر از جمله موانع پیش روی توسعه سطح زیر کشت انار ارگانیک در منطقه بود.

گوسفند وحشی البرز مرکزی (O.o.arkali & O.o.vigneii) گونه ای است که دراکثر مناطق طبیعی استان تهران پراکنش داشته و این گونه در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت در طبقه آسیب پذیر (Vulnerable) واقع شده و بر اساس قوانین و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست ایران در طبقه گونه های حمایت و حفاظت شده قرار دارد. بنابراین، حفاظت از آن حائز اهمیت در سطوح ملی و بین المللی می باشد. از سویی حفاظت و مدیریت از گونه بدون شناخت از نیازهای زیستی گونه امکان پذیر نیست. تحلیل روابط بین گونه ومحیط زیست آن همواره یک مساله اساسی در دانش بوم شناسی بوده وکمی سازی این روابط، بنیاد مدل سازی مطلوبیت زیستگاه است.دراین پژوهش با استفاده از الگوریتم حداکثر بی نظمی یا مکسنت درسال 1392 درمحدوده استان تهران با ثبت 350 نقطه از محلهای حضور ومشاهده گونه در دو مقطع تابستانه و زمستانه و با بکارگیری 8 متغییر زیست محیطی شیب، انحراف معیار شیب، ارتفاع، جهت، فاصله ازمناطق شهری و روستایی، فاصله ازجاده آسفالته و منابع آبی نقشه مطلوبیت زیستگاههای تابستانه وزمستانه تهیه شد که مساحت زیستگاه مطلوب تابستانه 204629 هکتار و 202471هکتارمساحت زیستگاه زمستانه را شامل می گردد. برای بررسی اعتبار مدل نهایی از روش اعتبار متقابل (Cross validation) استفاده گردید. طبق بررسی نتایج حاصله انحراف معیار شیب و پس از آن طبقات ارتفاعی و فاصله از منابع آبی بیشترین تاثیریا نقش وجهت کمترین را در مدل و شکل توزیع تابستانه این گونه راداراست و در مدل و شکل توزیع زمستانه این گونه ارتفاع و شیب و تاحدودی جهت روبه آفتاب بیشترین نقش و جهت های شمالی و شرقی کمترین نقش را داراست.

پژوهش حاضر با روش پالینولوژی و ترسیم نمودار گرده ومحاسبه نسبت های گرده مغزه رسوبی دریاچه گهر و بازسازی داده های دما و بارش منطقه بوسیله مدل کلان مقیاس طبیعی اقلیمی 1 انجام شد. چهار زون اصلی شامل دو زون قدیمی تر GHA (عمق 300 تا 290 سانتی متر) و GHB (عمق 290 تا 110 سانتی متر) و دو زون جدید تر GHC (عمق 110 تا 50 سانتی متر) و زون GHD (عمق 50 تا 0 سانتی متر) شناسایی و تحلیل شد. نتایج گرده شناسی نشان داد که در سرتاسر مغزه رسوبی گرده های درختی بلوط حضور دارد و این مغزه میتواند تاریخچه آب و هوای منطقه زاگرس را در طول هولوسن بازسازی کند. احتمالا دو زون GHA و GHB با شروع گسترش درختان بلوط و دوره گرم و مرطوب ابتدای هولوسن همزمان باشد. این دو زون دارای پوشش گیاهی از نوع جنگلی- استپی با گونه غالب بلوط می باشد. بنظر می رسد تغییرات فراوانی درختان بلوط و ریش بز در طول مغزه رسوبی ناشی از تغییرات شرایط رطوبتی و دمایی محیط می باشد. فراوانی قابل ملاحظه گرده های گیاهان علفی همانند علف هفت بند و بارهنگ و خانواده غلات، در زون GHC بعنوان شاهدی بر تخریب منطقه مورد مطالعه در اثر چرای شدید و عملیات کشاورزی و دخالت انسان می تواند باشد.همچنین با مقایسه نتایج مدلسازی و پالینولوژی منطقه با سایر دریاچه های شمال غرب ایران، وجود دوره های متوالی سرد و مرطوب و گرم و خشک در آب و هوای گذشته منطقه گهر نیز مورد تایید است.

یکی از راه های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان به آلودگی، بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی و مدیریت بهره برداری از منابع آب وکاربری اراضی است.در این پژوهش با استفاده از شاخص دراستیک که از ترکیب معیارهای تاثیر گذار هیدروژئولوژیکی و هیدرولوژیکی (عمق، تغذیه، محیط آبخوان، بافت خاک، توپوگرافی، ناحیه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی) موثر برانتقال و یا عدم انتقال آلودگی تشکیل شده است، میزان آسیب پذیری آبخوان دشت سرخون استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت.بر اساس نتایج بدست آمده 70 درصد وسعت منطقه دارای آسیب پذیری متوسط، 27.5 درصد آسیب پذیری زیاد و 2.5 درصد دارای آسیب پذیری کم می باشد. با توجه به دو نوع تحلیل حساسیت تک پارامتری و حذف نقشه، در این پژوهش، شاخص آسیب پذیری دراستیک بیشترین حساسیت را در هر دو روش تحلیل حساسیت، به پارامتر اثر منطقه غیراشباع نشان داد. نتایج حاصل از تحلیل تک پارامتری نشان داد که پارامتر عمق سطح ایستابی با وجود اینکه از مهم ترین مشخصه ها در برآورد میزان آسیب پذیری می باشد، ولی برخلاف انتظار تاثیر کمتری برروی آسیب پذیری منطقه مورد مطالعه، در مقایسه با شاخص دراستیک داشته است و با وزن تئوریک اختلاف زیادی در حدود 12 درصد داشته و در مقابل پارامتر محیط آبخوان بیشترین تاثیر را بر آسیب پذیری منطقه نشان می دهد. به منظور صحت سنجی مدل از یون نیترات اندازه گیری شده از 9 چاه منطقه استفاده شد ونزدیک بودن مقادیر نتایج حاکی از دقت قابل قبول مدل درمنطقه مورد مطالعه می باشد.

طی چند دهه اخیر، شهر تهران با افزایش چشمگیر جمعیت شهرنشین روبه رو بوده است. این افزایش شهرنشینی و در پی آن استفاده از زمین جهت سکونتگاه های شهری بدون در نظر گرفتن توان های محیطی، باعث پیامدهای ناگوار و تخریب محیط زیست در تهران شده است و تعادل بین شهر و محیط زیست را مختل نموده است. رود دره های شهری به عنوان یکی از عناصر ساختار اکولوژیکی شهرها می توانند نقش موثری در جهت ایجاد تعادل بین فضای انسان ساخت شهر و طبیعت ایفا نمایند، اما استفاده گسترده سبب شده تا فشاری بیش از توان محیط به طبیعت وارد شود و شاهد از بین رفتن عناصر طبیعت مانند درختان، پوشش گیاهی، آلودگی آب و... باشیم. لذا ایجاد و افزایش مکان های تفریحی ، برنامه ریزی محیط های طبیعی در راستای حفظ و احیاء اکوسیستم های طبیعی و بهره برداری بهینه از آنها، امری کاملا ضروری به نظر می رسد. مقاله حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و بر اساس مدل ترکیبی تحلیل استراتژیک SWOT و مدل برنامه ریزی استراتژیک QSPM است. این پژوهش به بررسی روند برنامه ریزی احیای محیط طبیعی رود دره ها در شهر تهران پرداخته و رود دره درکه را به عنوان یک نمونه از این رود دره ها مورد مطالعه قرار داده و با انجام مطالعات میدانی و بررسی مدارک، بر اساس امکانات و فرصت ها، محدودیت ها و تهدیدات، راهبردهایی به منظور برنامه ریزی احیای محیط طبیعی این روددره ارائه داده است. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که، استراتژی های انتخاب شده QSPM از میان پنج استراتژی برگزیده، استراتژی حفظ، احیاء، تقویت پوشش گیاهی و زیستگاه های طبیعی، با نمره جذابیت 6.048 نسبت به دیگر استراتژی ها از اولویت بالایی برخوردار است.

زیستگاه به عنوان یکی از مهمترین فاکتورها در حفاظت از گونه ها مطرح است. تعیین وضعیت پراکنش گونه های حیات وحش و انتخاب زیستگاه های تحت اشغال آنها از اهمیت به سزایی در مدیریت حیات وحش و زیستگاه ها برخوردار می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی انتخاب زیستگاه آهوی ایرانی واقع در منطقه حفاظت شده کالمند می باشد. نمونه برداری از هر تیپ زیستگاهی در دو فصل تابستان و پاییز با استفاده از ترانسکت های دائمی تصادفی به طول 200 متر و عرض 2 متر و با دو تکرار طی پنج بازدید انجام گرفت. در امتداد ترانسکت ها هر جا به گروه سرگین برخورد می شد، یک پلات به ابعاد 10 در 10 متر به مرکزیت توده سرگین مستقر و متغیرهای زیستگاهی مورد نظر اندازه گیری و برای پایش دوباره، سرگین ها پاک شدند. هر 45 روز یک بار ترانسکتها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سه جامعه گیاهی از لحاظ تراکم گروه سرگین تفاوت معنی داری وجود دارد. بیشترین و کمترین استفاده آهو به ترتیب از جامعه درمنه-کاهوی وحشی و درمنه بود، اما بین جامعه درمنه و درمنه-علف شور از لحاظ استفاده از زیستگاه اختلاف معنی داری وجود نداشت. جامعه درمنه-کاهوی وحشی کمترین فاصله را تا نزدیکترین پاسگاه و جامعه درمنه-شور کمترین فاصله را تا نزدیکترین منابع آبی و جاده داشت. همچنین جامعه درمنه کمترین فاصله را تا نزدیکترین مزرعه دارا بود. از نظر تراکم گروه های سرگین در جوامع گیاهی بین دو فصل اختلاف معنی داری وجود نداشت. به نظر می رسد جامعه درمنه-کاهوی وحشی، پناه (به خاطر حضور گونه گون به عنوان گونه همراه در این جامعه)، ایمنی (به خاطر نزدیکی به پاسگاه محیط بانی) و منابع آب و غذای بیشتر (به خاطر وجود گونه های درمنه وگون) را در مقایسه با دو جامعه دیگر برای آهوی ایرانی فراهم می کند.

سطح زمین تاکنون در معرض تغییرات چشمگ یر کاربری و پوشش زمین قرار گرفته که این در پهنه ها و حوزه های نفوذ مناطق سکونتگاهی بسیار مشهودتر است. تغییرات کاربری زمین نقش مهمی در درک ارتباط متقابل بین فعالیتهای بشر و محیط زیست دارد، بنابراین بررسی این تغییرات به صورت توالی زمانی از گذ شته تا آینده (رهیافت پویا) ضروری است. در این تحقیق با کاربرد فنون سنجشازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، کاربری های زمین برای سه دوره 1987، 2000 و 2014 به ترتیب با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست TM، ETM+ و OLI برای شهرستان ملکان استخراج و تغییرات کاربری زمین بین این سه دوره پایش شد. در ادامه به منظور پیشبینی وضعیت کاربری زمین آینده منطقه برای افق 14 ساله از مدل سیای مارکوف استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دهنده رشد زمینه ای کشاورزی و مناطق انسان ساخت ( مسکونی) از سال 1989 تا 2014 است، در حالیکه در همین دوره وسعت کاربری بایر کاهش یافته است. نتایج حاصل از پیش بینی کاربری زمین آینده منطقه نشان می دهد که در دوره زمانی 2014 تا 2028 25 کاربری کشاورزی از 24.53 درصد به 25.67 درصد خواهد رسید که نمایانگر روند افزایشی است. طبق پیشبینی به عمل آمده میزان کاربری مناطق انسان ساخت در منطقه در سال 2028 به 3.75 میرسد که در مقایسه با مقدار مشابه در سال 2014 افزایش خواهد یافت. نتایج تحقیق حاضر می تواند در ارتقا استراتژی های مدیریت کاربری زمین منطقه مورد بررسی نقش مفیدی ایفا کند.