موضوع کنترل بر بدن مبحثی است که در چند دهه اخیر مورد توجه جامعه شناسان قرار گرفته است. سلطه بر بدن و کنترل آن وابستگی بسیار زیادی با سلطه بر ذهنیت افراد دارد به گونه ایی که اساسا تسلط بر بدن بدون چیرگی بر ذهنیت امری دست نیافتنی و بیهوده است. به نظر می رسد که در باشگاه های بدن سازی با توجه به همین نکته، تمام ابعاد زندگی فرد بدنساز بواسطه ذهنیت وی کنترل می شود تا فرد بدنساز به خود ایده آلی که می خواهد برسد. این مقاله در پی آن است که با استفاده از روش کیفی مانند، مشاهده، مصاحبه و همچنین بحث های نظری و اتکا به آمارهای اینترنتی، گستردگی و ژرفای این کنترل را در شهر تهران مورد بررسی قرار دهد و علت های اصلی رشد کمی و کیفی گرایش جوانان تهرانی در همه طبقات و گروه ها را به این ورزش مورد بررسی قرار داده و برخورد آن با جریان سنتی مانند خانواده را مورد تامل و کنکاش قرار بدهد. در این مقاله توجه بسیار زیادی به زمان، فضا و مصرف در شکل گیری هویت تازه شخص بدنساز در شهر تهران شده است.