مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1384 | دوره:4 | شماره:3 (مسلسل 46) |تعداد مقالات:16

کارگذاری کانول ورید مرکزی جهت دیالیز یا کاربرد کانولهای قطور چند مجرایی بمنظور دسترسی به سیستم گردش خون مرکزی روشی شناخته شده با عوارض متعدد مربوط به موقعیت تشریحی عناصر حیاتی موجود در مسیر دسترسی است. راههای متعددی برای ایجاد یک بستر عروقی قوی، موقت یا طولانی، مطمئن و کاربردی در راستای رسیدن به اهداف: حجم قابل ملاحظه، سرعت انتقال گردشی، کمترین مقاومت کششی (جدار، حجم) وجود دارد که این دسترسی غالبا از طرق وریدهای ژگولار داخلی در گردن و قاعده گردن، تحت ترقوه ای در سینه و فمورال در ناحیه کشاله ران میسر می گردد. ورود به این راهها مستلزم عبور از مسیر عناصر حیاتی مانند تنه شریان مجاور، رشته های عصبی، شبکه لنفاوی و عروق فرعی و حدود قفسه صدری است. لذا عوارضی چون خونریزی، هماتوم، فیستول شریانی وریدی، آنوریسم کاذب شریانی، قطع یا صدمه عصبی، پنموموتوراکس، هموتوراکس، ضایعات قلبی عروقی و آمبولی هوا را حین کارگذاری بدنبال خواهند داشت. از آنجا که علیرغم تجربه، به کارگیری سونوگرافی داپلر همزمان، انتخاب مسیر صحیح و رعایت اصول ایمنی حین کارگذاری، بروز ضایعات عصبی هنوز ممکن است اما به یقین، ضایعات شریانی به حداقل ممکن رسیده است. اکثر گزارشات موید نادر بودن آنوریسم های کاذب و شیوع بیشتر فیستولهای اکتسابی شریانی – وریدی اند. در این مقاله موردی نادر از صدمه کامل عصب راجعه و ایجاد آنوریسم کاذب قاعده شریان کاروتید مشترک راست بطور همزمان در بیمار با نارسایی مزمن کلیوی به هنگام کارگذاری کانول از طریق ورید ژگولار داخلی، معرفی و بحث می شود.

هدف: استنوز هیپرتروفیک پیلور علایم انسداد خروجی معده اغلب در اواخر دوره نوزادی و اوایل شیرخوارگی با استفراغ غیر صفراوی جهنده بروز می کند. که در صورت عدم درمان می تواند منجر به کاهش وزن و حتی مرگ بیمار منتهی گردد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی 40 بیمار سن 3 تا 5 ماهه که در طی سال های 1373-1379 در بیمارستان امام خمینی (ره) و ابوذر اهواز تحت عمل جراحی پیلورومیوتومی قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. با کمک یافته های حاصله از پرونده های بیماران علایم بیماری قبل و بعد از عمل گردآوری گردیده اند.یافته ها: شروع علایم اکثرا در 3 هفته اول بعد از تولد بوده که اکثریت بیماران در هفته اول تا پنجم بعد از تولد در بخش بستری شده بودند. شایع ترین علامت بیماری استفراغ غیر صفراوی جهنده در کلیه موارد بود. کاهش وزن در 15 درصد، یبوست در 20 درصد، علایم ریوی در 15 درصد، دهیدراتاسیون 35 موارد بود. میزان 40 درصد بیماران اختلال الکترولیتی و اسید و باز داشتند. حساسیت تشخیصی بیماری در سونوگرافی و بررسی رادیوگرافی با ماده حاجب در این بیماران حدود 100 درصد بود. اغلب بیماران بین 2-1 روز قبل از عمل و حدود 3 روز بعد از عمل جراحی مرخص شده بودند. شایع ترین عارضه بیماران استفراغ بود (30 درصد). تمام بیماران با حال عمومی خوب مرخص شدند.نتیجه گیری: استنوز هیپرتروفیک پیلور در صورت تشخیص صحیح و استفاده مناسب از سونوگرافی تشخیصی و آمادگی های لازم قبل از عمل و سپس عمل جراحی پیلورمیوتومی باعث بهبودی بدون عارضه مهم در بیماران می شود.

هدف: تهوع و استفراغ بارداری شایع ترین اختلال دستگاه گوارش در دوران بارداری می باشد که بیش از 85 درصد زنان باردار آنرا تجزیه می کنند. شدت آن را در افراد مختلف متفاوت است. پس از گذشت سال ها، کنترل و درمان این عوارض هنوز یکی از مهمترین مسایل مراقبت های دوران بارداری به حساب می آید.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی بوده به منظور بررسی تاثیر طب فشاری و ویتامین B6 در کاهش تهوع و استفراغ دوران بارداری در زنان نخست حامله انجام گرفت. در این پژوهش زنان نخست حامله مبتلا به تهوع و استفراغ دوران بارداری با سن حاملگی 16-10 هفته انتخاب و به طور تصادفی در قالب دو گروه طب فشاری و ویتامین B6 قرار گرفتند. واحدهای پژوهش از نظر سن، شغل، میزان تحصیلات، سن بارداری، شدت تهوع و دفعات استفراغ در دو گروه همگن شدند. طول مدت درمان 4 روز بود که در گروه طب فشاری سی باند بر روی نقطه نیگان بسته می شد و در گروه ویتامین B6 روزانه یک قرص 40 میلی گرمی مصرف می نمودند. در طول مدت درمان شدت تهوع و دفعات استفراغ روزانه ثبت می شد.یافته ها: بین شدت تهوع و دفعات استفراغ قبل و بعد از درمان در دو گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معناداری مشاهده شد (P<0.001). همچنین مقایسه تعداد دفعات استفراغ در بعد از درمان در بین دو گروه تفاوت آماری معناداری را نشان نداد. از نظر شدت تهوع بین دو گروه طب فشاری و ویتامین B6 تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: طب فشاری نسبت به ویتامین B6 به یک اندازه بر بهبودی استفراغ بارداری موثر است و سی باند وسیله ای راحت، ارزان، در دسترس و بدون عارضه جانبی می باشد.

هدف: یکی از مهم ترین عوامل به وجود آورنده درد مفصل کشککی – رانی، راستای غیر طبیعی حرکت کشکک می باشد. این پدیده ناشی از عدم کنترل دقیق عصبی – عضلانی در بین عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی می باشد. نسبت فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی به عنوان شاخصی برای مقایسه افراد سالم و بیمار مطرح بوده است اما این نسبت در حرکات واکنشی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.روش بررسی: این تحقیق به صورت شبه تجربی روی یک گروه 30 نفری از افراد سالم (گروه کنترل) و یک گروه 30 نفری از بیماران مبتلا به درد مفصل کشککی – رانی (گروه مورد) انجام گردید. افراد مورد مطالعه به صورت غیر احتمالی و به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در معرض الگوهای حرکتی مختلف قرار گرفتند. ثبت الکترومیوگرافی سطحی از عضلات پهن داخلی مایل به پهن خارجی صورت گرفت. جهت بررسی سطح فعالیت الکترومیوگرافی عضلات از شاخص NIAV استفاده شد. آزمون ها شامل انقباض ایزومتریک حداکثر عضله کوادری سپس در زاویه 60 درجه خم بودن زانو، الگوهای حرکتی فعال (شامل حرکات FSU و LSU) و الگوهای حرکتی واکنشی (شامل اغتشاش زاویه ای از مچ پا و اغتشاش از ناحیه کمر) بودند.یافته ها: در افراد سالم نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در الگوهای حرکتی فعال و واکنشی از انقباض ایزومتریک بیشتر بود (P<0.05). این نسبت در فاز بالا رفتن در حرکات FSU و LSU به طور معناداری بیشتر از فاز پایین آمدن این حرکات بود. رابطه مشخصی بین نسبت فعالیت عضلات در الگوهای حرکتی مختلف بیماران به دست نیامد. مقایسه افراد سالم و بیمار نشان داد که بیشترین تفاوت در الگوهای حرکتی فعال و انقباض ایزومتریک بوده است.نتیجه گیری: نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در افراد سالم بستگی به جهت و محل اعمال اغتشاش ندارد، اما در بیماران نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی بستگی به جهت و محل اعمال اغتشاش دارد و در واقع Task-dependent شده است.

مقدمه: عفونت گوش میانی یکی از شایعترین بیماریهای دوران کودکی است. بعد از هر بار عفونت ترشح در گوش میانی برای هفته ها تا ماه ها باقی می ماند. هر چند قدمهای موثری در درمان بیماری برداشته شده است اما آمار گواه شیوع بالای آن را دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی بیماری در بیماری دانش آموزان مقطع کلاس اول ابتدایی مدارس سطح شهر اهواز است.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مقطعی توصیفی و بر اساس معاینات اتوسکپی و تمپانومتری روی 2000 دانش آموز نمونه کلاس اول ابتدایی مدارس سطح شهر اهواز انجام شده است. مدارس با روش خوشه ای ساده و نمونه های مورد نیاز از بین 27791 دانش آموز انتخاب گردیدند.یافته ها: شیوع عفونت گوش میانی با ترشح حدود 11.1 درصد گزارش شد و ریسک فاکتورهای مطرح شده حاکی از فراوانی بیشتر بیماری در جنش مذکر و ماههای سرد سال است. از بین شکایت های شایع در مبتلایان، گرفتگی گوش و کاهش شنوایی به ترتیب با 18 درصد و 8 درصد شایع ترین علایم محسوب می شدند.نتیجه گیری: افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت شناسایی و درمان عفونت گوش میانی خصوصا در سنین پایین باعث پیشگیری از مشکلات شنوایی یا آسیب دیدن رشد کلامی و توانایی های شناختی کودک می شود که باید مورد توجه والدین و پزشکان قرار گیرد.

هدف: تا پایان دهه آینده حدود 40 میلیون زن در سرتاسر دنیا یائسگی را تجربه می کنند. یائسگی و برخی رویدادهای باروری می تواند نقش مهمی در زندگی یک زن ایفا نمایند. اگرچه سن یائسگی بر روی خطر ابتلا به بیماری ها تاثیر می گذارد، اما اطلاعات کمی در عوامل موثر بر سن یائسگی وجود دارد. این تحقیق جهت تعیین متوسط سن یائسگی و بررسی برخی فاکتورهای پیشگویی کننده سن یائسگی انجام شد.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی تحلیلی (از مهرماه 1379 تا اسفند ماه 1380) زنان 60-40 ساله شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه به روش خانه به خانه انجام شد. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه – توسط پرسشگران آموزش دیده – صورت گرفت. کلیه اطلاعات بر اساس گزارش افراد جمع آوری گردیدند. شیوه نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای بود که در نهایت حدود 20-15 هزار خانوار جهت جستجوی زنان 60-40 ساله یائسه مورد پرسش قرار گرفتند. بر اساس تقسیم بندی مرکز آمار، در سرشماری ها شهر اهواز به 5 منطقه و 30 حوزه تقسیم بندی شده است. هر حوزه به عنوان یک خوشه در نظر گرفته شد و از هر خوشه 60 نمونه جمع آوری شد. نهایتا 1612 نمونه مورد بررسی قرار گرفتند. آزمون های کای دو، تی مستقل، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: میانه سن یائسگی 48 سال بود. میانگین سن یائسگی 47.97 سال (انحراف معیار 4.17) بود. استعمال سیگار با شروع زودتر یائسگی همراه بود. حوادث زندگی (P=0.01)، سیکل های نامنظم ماهانه در سنین باروری (P<0.001) و سابقه جراحی لگنی (P<0.001) با شروع زودتر سن یائسگی ارتباط معنادار داشتند. سابقه استفاده از قرص های خوراکی، لازم دارد شیردهی و شاخص توده بدنی بیشتر از 20 با شروع دیرتر یائسگی همراه بودند (P<0.04). ارتباط معناداری بین سن منارک، وضعیت تاهل، سابقه زایمان و نوع زایمان (طبیعی، سزارین) با سن یائسگی مشاهده نشد.نتیجه گیری: میانگین سن یائسگی در اهواز کمتر از گزارشات برخی کشورها بود. چنین مطالعه ای با تعداد نمونه های نسبتا بالا می تواند به عنوان پایه ای جهت مطالعات بعدی در این سنین قرار گیرد.

هدف: فشار خون بالا یکی از بیماری های شایع است. تحقیقات نشان داده عدم پیروی از درمان مهمترین علت کنترل ضعیف فشار خون بالا می باشد. هدف از این مطالعه تعیین عوامل وابسته به پیروی از رژیم دارویی در بیماران با فشار خون بالا مراجعه کننده به درمانگاههای سرپایی وابسته به دانشگاه می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی با 250 بیمار از 532 بیمار مراجعه کننده به مرکز خدمات طبی درمانگاه شهید مطهری شیراز که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند مصاحبه استاندارد انجام گرفت. اطلاعات جمع آوری شده شامل مشخصات دموگرافیک بیماران، متغیرهای وابسته به بیماری و درمان، دانش بیماران در مورد بیماری پرفشاری خون و نگرش آنان نسبت به داروهای ضد فشار خون بالا بود.یافته ها: در 60.4 درصد بیماران نسبت پیروی از درمان کمتر از 90درصد بود، پیروی از درمان در افراد دارای بیمه، افراد با دانش خوب در مورد فشار خون بالا و نگرش مثبت به درمان دارویی، افرادی که بیش از 5 سال دارو مصرف می کردند و بیمارانی که با فواصل کوتاهتر به پزشک مراجعه می کردند، بهتر از سایرین بود (P<0.05). در مدل رگرسیون لجستیک چندگانه، نگرش مثبت بیماران و فواصل مراجعه به پزشک کمتر از 3 ماه دو عامل پیشگویی کننده پیروی خوب از رژیم دارویی بودند (P<0.01).نتیجه گیری: پیروی دارویی در بیماران یک رفتار چند عاملی است که در آن نقش نگرش بیماران اهمیت زیادی دارد. جهت ارزیابی سایر عوامل لازم است تحقیقات بیشتری در مورد روابط پزشک و بیمار و شیوه ارایه خدمات سلامتی انجام گیرد.

هدف: نظر به نقش اساسی کارنیتین در متابولیسم اسیدهای چرب و گلوکز و با توجه به تاثیر هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی در بروز عوارض مزمن دیابت (شامل آترواسکلروز، نفروپاتی، نوروپاتی و رتینوپاتی)، مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح سرمی کارنیتین آزاد سرم در زنان دیابتیک مبتلا به عوارض مزمن در مقایسه با زنان دیابتی فاقد عوارض، صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه سطوح کارنیتین آزاد، گلوکز و لیپیدهای سرم در دو گروه زنان دیابتی دارای عوارض مزمن (گروه مورد) بدون عوارض مزمن (گروه شاهد) مورد ارزیابی قرار گرفتند. اندازه گیری سطح کارنیتین با استفاده از کیت آنزیماتیک و توسط اسپکتروفتومتر uv/vis، انجام شد.یافته ها: میانگین و خطای معیار غلظت ال – کارنیتین آزاد سرم در گروه مورد پایین تر از گروه شاهد (به ترتیب 41.76±2.85 و 53.89±3.55 میکرومول در لیتر) بود که بر اساس آزمون تی مستقل این تفاوت از نظر آماری معنادار برآورد گردید (P<0.001).نتیجه گیری: اگر چه میزان کارنیتین آزاد سرم در دو گروه در محدوده طبیعی بود و کمبود کارنیتین در دو گروه دیده نشد، پایین تر بودن میزان کارنیتین آزاد سرم در گروه مبتلا به عوارض مزمن دیابت در مقایسه با گروه بدون عوارض را می توان ناشی از تاثیر احتمالی افزایش اسیلاسیون کارنیتین، افزایش دفع ادراری اسیل کارنیتین و کاهش باز جذب کلیوی آن دانست. با توجه به این امر احتمالا در بیماران دیابتی و خصوصا مبتلایان به عوارض مزمن دیابت نیاز به کارنیتین افزایش می یابد؛ بنابراین مکمل یاری با ال – کارنیتین در بیماران دیابتی ممکن است مفید واقع شود.

هدف: بررسی رفلکس H در مواردی که مشکوک به ضایعات عصب سیاتیک هستیم بسیار مفید است و حتی می تواند اطلاعات دقیقتری نسبت به سرعت هدایت عصبی فراهم آورد.روش بررسی: طی یک مطالعه مقطعی توصیفی، 15 بیمار در دسترس که به دلیل فلج اندام تحتانی پس از تزریق در ناحیه باسن طی چهار سال مراجعه نموده بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. از نظر تاریخچه ابتلا به بیماری های روماتیسمی، دیابت و کمردرد و درد انتشاری به اندام تحتانی مورد سوال و معاینه قرار گرفتند. پس از انجام آزمایشات شمارش گلبولی، سرعت رسوب گلبول های قرمز، قند خون ناشتا و بررسی کمری، چنانچه علت دیگری به جز تزریق برای ضعف اندام تحتانی آن یافت نمی گردید در مطالعه وارد می شد. در پایان هفته سوم پس از تزریق عضلانی، سرعت هدایت عصب تیبیال و پرونئال عمقی و رفلکس H از هر دو پا و الکترومیوگرافی از عضلات درشت نی قدامی و خلفی و دو قلوی ساق پا و سرینی بزرگ و عضلات پارااسپینال کمری در ناحیه L 5+4, S1 به عمل آمد. چنانچه فعالیت خود به خودی در عضلات سرینی و پارااسپینال به نفع تشخیص بیماری ها و رادیکولوپاتی کمری وجود داشت، آن بیمار از روند تحقیق کنار گذاشته می شد.یافته ها: سرعت عصب پرونئال عمقی در 11 بیمار و در عصب تیبیال در 3 بیمار کمتر از 40 متر در ثانیه رسیده بود و اختلال در ثبت و تاخیر رفلکس H در 7 بیمار مشهود بود.نتیجه گیری: اختلال رفلکس H علامتی حساس تر از کاهش سرعت هدایت عصب تیبیال عمقی در ضایعات عصب سیاتیک به دنبال تزریق در باسن می باشد.

هدف: هیپرآلژزی یکی از علایم بارز نوروپاتی ناشی از دیابت قندی محسوب می شود که بر کیفیت زندگی افراد مبتلا تاثیر دارد. با توجه به وجود شواهد تحقیقاتی مبنی بر اثر ضد دیابتی و ضد درد میوه گیاه فلفل، در این بررسی اثر ضد درد تجویز خوراکی فلفل در موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین در مراحل حاد و مزمن در آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 48 موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با فلفل، کنترل دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات (کنترل مثبت). و دیابتی تیمار شده با فلفل تقسیم بندی شدند.یافته ها: نمرات درد در موش های دیابتی پس از گذشت یک ماه در دو فاز حاد و مزمن به دنبال تجویز کف پایی فرمالین بیشتر از موش های کنترل بود. درمان با فلفل به مدت یک ماه موجب کاهش معنادار در نمرات درد در یک ساعت در مقایسه با گروه دیابتی در مراحل حاد و مزمن آزمایش شد. ضمنا با تجویز سدیم سالیسیلات به موش های کنترل و دیابتی، کاهش معنادار در نمره درد فقط در مرحله مزمن (دوم) آزمون فرمالین وجود داشت. از طرف دیگر کاهش معنادار در نمرات درد در گروه کنترل تیمار شده با فلفل در مقایسه با گروه کنترل در هر دو فاز حاد و مزمن آزمون فرمالین مشاهده گردید. ضمنا مصرف فلفل تاثیری بر قند خون موشها نداشته است.نتیجه گیری: تجویز خوراکی میوه گیاه فلفل به مدت یک ماه موجب کاهش چشمگیر میزان احساس درد در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین می گردد و این موضوع نیاز به بررسی بیشتر در بیماران دیابتی خواهد داشت.

هدف: هدف از این تحقیق اندازه گیری میزان سالمونلا در لجن خروجی از هاضم های بی هوازی تصفیه فاضلاب شهری به عنوان یک شاخص بهداشتی در کاربرد لجن فاضلاب و مقایسه آن با استانداردهای ایران و جهان بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تحلیلی از لجن هضم شده تصفیه خانه های فاضلاب شماره یک و شاهین شهر اصفهان به صورت ادواری نمونه برداری شد و شمارش سالمونلا طبق روش ارایه شده از سوی انجمن بهداشت عمومی امریکا و سازمان حفاظت محیط زیست امریکا سال 1992 روی هر نمونه انجام شد.یافته ها: میانگین تعداد سالمونلا در لجن هضم شده تصفیه خانه شماره یک و شاهین شهر بر حسب روش بیشترین تعداد احتمالی به ترتیب 24 و 11 عدد در هر 4 گرم از جامدات خشک لجن بود. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین درصد کاهش جامدات فرار (مواد آلی) و سالمونلا در لجن هضم شده تصفیه خانه شماره یک (P<0.009 و r=0.9207) و در لجن هضم شده تصفیه خانه شاهین شهر (P<0.001 و r=0.9889) همبستگی آماری معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که با کاهش جامدات فرار، احتمالا میزان سالمونلای بیشتری کاهش می یابد. هیچ کدام از دو تصفیه خانه، استاندارد پیشنهاد شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا برای لجن مصرفی در کشاورزی را تامین نکرده بودند.

هدف: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی به ویژه در زنان است. افسردگی مادر به علل مختلف می تواند فرزندان را نیز متاثر سازد. این مطالعه با هدف ارزیابی شدت علایم افسردگی در فرزندان مادران مبتلا به اختلال افسردگی عمده صورت گرفت.روش بررسی: طی یک مطالعه مقطعی تحلیلی تعداد 50 نمونه از زنان مبتلا به اختلال افسردگی عمده که فرزندان 14-11 ساله داشتند، به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت ارزیابی افسردگی کودکان از پرسشنامه کوتاه افسردگی کودکان (CDS.A) استفاده شد.یافته ها: علایم افسردگی در فرزندان مادران افسرده نسبت به جمعیت عمومی بیشتر بود (P<0.05). ضمنا شروع افسردگی مادر قبل از 30 سالگی، عود کننده بودن آن و مدت بیشتر از 10 سال، علایم افسردگی را در فرزندان افزایش می دهد. تفاوت معناداری بین نمرات پسران و دختران وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه موید نقش احتمالی وراثت و محیط در افسردگی کودکان است. بنابراین پیشنهاد می شود فرزندان کلیه مادران مبتلا به اختلال افسردگی عمده به ویژه با سن شروع پایین، مدت زمان طولانی تر و عود کننده بودن اختلال از لحاظ ابتلا به افسردگی بررسی شوند.

میلولیپوم غده فوق کلیوی از تومورهای خوش خیم و نادر غده فوق کلیوی است که در بررسی میکروسکوپیک با وجود بافت چربی و عناصر مشابه مغز استخوان در غده فوق کلیوی مشخص می شود. بیمار مرد جوان 18 ساله ای بود که به دلیل وجود توده شکمی به بخش کلیه و مجاری ادراری بیمارستان امام خمینی اهواز مراجعه کرده بود. وی از درد و احساس پری در نیمه راست شکم و افزایش حجم شکم شاکی بود و اظهار می نمود که علایم فوق از دو هفته قبل شروع شده و به تدریج در حال افزایش است. در سونوگرافی انجام شده توده جامد با اکو ناهمگن در محل غده فوق کلیوی راست مشاهده شد. علیرغم ندرت میلولیپوم غده فوق کلیوی در هنگام مواجهه با هر مورد توده بدون عملکرد باید احتمال وجود این غده مدنظر باشد. همچنین تفسیر دقیق یافته های رادیولوژیک و رد بدخیمی می تواند در تصمیم گیری جهت ضرورت انجام جراحی بسیار مفید باشد.