آرشیو رازی
سال:1390 | دوره:67 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

بیماری لوک آمریکایی زنبور عسل یا AFB ((American foulbrood به وسیله باکتری گرم مثبت اسپوردار به نام پنی باسیلوس لاروا تحت گونه لاروا ایجاد می شود. روش سنتی تشخیص آزمایشگاهی بر اساس تکنیک های کشت، زمان و کار آزمایشگاهی زیادی را مصرف می نماید. در این مطالعه با استفاده از باکتری سویه استاندارد و پرایمرهای اختصاصی، واکنش زنجیره ای پلیمراز راه اندازی شد و محصول آن روی ژل آگارز 0.8 درصد الکتروفورز گردید. پرایمرها از ژن 16SrRNA انتخاب شده بودند و یک قطعه 700 bp را تکثیر می دادند. حساسیت واکنش زنجیره ای پلیمراز برای باکتری، اسپور، عسل و لارو آلوده شده به صورت تجربی، تعیین گردید. کمترین مقدار باکتری و اسپور که قادر به شناسایی بودیم به ترتیب 28، 31، 330 و 234 cfu/ml تعیین شد. این روش برای شناسایی پنی باسیلوس لاروا لاروا در نمونه های عسل، لاروهای مشکوک به بیماری و یا روی کلنی های رشد کرده روی محیط کشت بدون نیاز به آزمایشات بیوشیمیایی می تواند به کار رود.

در این مطالعه، بمنظور تعیین میزان رشد هفت ایزوله از هموفیلوس آنفلوانزا تایپ (BHIB)، از چهار محیط کشت مختلف استفاده شد تا بهترین محیط از نظر بالاترین بازده رشد باکتریایی انتخاب گردد. برای این کار چهار محیط براث بکار برده شدند که شامل انفوزیون مغز- قلب (BHIB)، تریپتیکاز سوی (TSB)، مولز هینتون (MHB) و گونوکوکسی (GCB) که به همه آتها دو فاکتور رشد هموگلوبین و ایزوویتالکس، هر کدام بمیزان 1٪ اضافه شده بود. میزان رشد هر ایزوله در هر یک از محیطها توسط اندازه گیری CFU/ml انجام پذیرفت. چهار ایزوله از هفت ایزوله مورد مطالعه بالاترین رشد را در BHIB و دیگر سوشها این میزان را در TSB از خود نشان دادند که به مقدار بیش از CFU/ml 1010 طی 18 ساعت رسید. در مرحله بعد، با هدف انتخاب بهترین ایزوله با بالاترین میزان آنتی ژن پلی ساکارید کپسولی (CPS-b)، مقدار این آنتی ژن در هر ایزوله، که از ترکیبی بنام پلی ریبوفسفات (PRP) ساخته شده، به دو روش مختلف اندازه گیری شد: الایزای ساندویچ غیر مستقیم و بیال. لازم به ذکر است که آنتی بادیهای استفاده شده در این نوع الایزا توسط تزریق واکسن Hib به خرگوش و رت تهیه شد. بالاترین میزان PRP کپسولی متعلق به یکی ازسوش ها با نام گذاری (Hib5s) بود که به میزان mg/lit 321 از این آنتی ژن مهم را تولید کرده بود که متعاقبا می توان از این سوش در واکسن سازی بهره جست.

بمنظور ارزیابی بیماریزایی 3 تیپ ویروس جدا شده از بیماری کم خونی طیور این مطالعه در پنج گروه تجربی انجام گرفت. پس از تیتر کردن سه جدایه ویروسی به 30 جوجه یکروزه SPF بطور تجربی داخل عضلانی تلقیح (10 جوجه برای هر گروه) گردید و دو گروه دیگر جوجه ها بعنوان کنترل (واکسن زنده و آب نمک تلقیح گردید) در نظر گرفته شد. در خلال مطالعه جوجه ها علائم ژولیدگی پرها افسردگی و کاهش وزن را نشان دادند.پس از 18روزخونگیری و وزن آنها اندازه گیری شده و سپس کشتار گردید و با استفاده از روش سرمی در تست الیزا وجود آنتی بادی علیه کم خونی ویروسی طیور در 3 گروه مشاهده گردید در حالیکه در گروه کنترل فاقد آن بود. میزان هماتوکریت در گروهها پائینتر از حالت طبیعی بود. در خلال آزمایش تعداد 3 جوجه در هر گروه تلف شدند. در کالبد گشائی بافتهای تیموس و بورس شدیدا آتروفی بودند. مغز استخوان زرد و پریده رنگ دیده شد.بررسی آسیب شناسی در مغز استخوان آپلازی و خالی شدن نسج از گلبولهای قرمز و سلولهای مییلوئید و جایگزین شدن توسط بافت چربی مشهود بود. آتروفی و خالی شدن سلولها در بافتهای تیموس بورس و مغز استخوان از نظر آماری حاکی از اختلاف معنی داری در مقابل کنترل بود (P<0.05). همچنین با انجام روش واکنش زنجیره ای پلیمراز وجود ویروس در بافتهای کبد و تیموس تائید گردید. در نتیجه نگارندگان عفونت زدائی سه جدایه کم خونی ویروسی طیور را بطور تجربی در جوجه یک روزه که در مفیاس زیاد باعث خسارات در ارگانها می گردد را تفسیر نمودند.

بیماری نیوکاسل (ND) یکی از مشکلات مهم در صنعت طیور می باشد. سالانه شیوع این بیماری باعث ضررهای اقتصادی فراوان در سرتا سر جهان می گردد. لذا بررسی و ساخت واکسن های موثرتر بر این بیماری مهم به نظر می رسد. در مطالعه حاضر ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) به دو روش فرمالیناسیون در غلظت 0.1 درصد و استفاده از بیناری اتیلن آمین (BEI) در غلظت های 1 تا 4 میلی مولار و درجه حرارت های مختلف (25 الی 30 درجه) غیر فعال گردید. بهترین نتیجه غیر فعال سازی (30 درجه سانتیگراد، 4 میلی مولار، دوره زمانی 20 ساعته) به عنوان واکسن تجربی مورد آزمایش قرار گرفت. بدین منظور 0.2 میلی لیتر از واکسن های تهیه شده (NDVF و NDVEI) و واکسن تجاری (NDVR) در جوجه های SPF از طریق زیر جلدی تزریق گردید. بر اساس نتایج به دست آمده میانگین تیتر HI در گروه NDVEI (8.42±0.12) به صورت معنی داری بیشتر از گروه های NDVF (7.64±0.16) و NDVR (7.86±0.11) دیگر می باشد (p<0.05). با توجه به نتایج، BEI در عین حفاظت از ساختار کلی و آنتی ژنیک ویروس باعث افزایش تیتر دریافتی نسبت به دیگر واکسن های مورد آزمایش می گردد. بنابر این BEI میتواند به عنوان یک عامل غیر فعال کننده در NDV مورد استفاده قرار گیرد.

مطالعات پایداری برای تعیین تاریخ انقضای واکسن و تایید اثرگذاری واکسن استفاده شده و نقش مهمی در اطمینان از کیفیت فرآورده دارند. در مطالعه حاضر، آزمایشهای پایداری تسریع شده و پایداری طولانی مدت برای 3 سری از واکسنهای فلج اطفال سه گانه و 3 سری از واکسنهای تگ واحدی (تیپ 1) موسسه رازی انجام شد. پس از نمونه برداری، نمونه ها در پایداری طولانی مدت به صورت دوره ای (هر 3 ماه) و در پایداری تسریع شده پس از 48 ساعت انکوباسیون در 37 درجه تحت آزمایش قرار گرفتند. در هر دوره، کلیه آزمایشهای کنترل کیفی کمی و کیفی شامل عیارسنجی، استریلیتی، مایکوپلاسما و تستهای فیزیکوشیمی بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج تستهای عیارسنجی واکسن نشان داد که هر سه سری از واکسن های سه گانه تا 26 ماه و دو سری تا 27 ماه پس از تولید پایدار بوده و الزامات لازم سازمان بهداشت جهانی را گذراندند. در مورد واکسنهای تک واحدی، هر سه سری تا 18 ماه دارای الزامات لازم بودند. در مورد هر دو گروه واکسن، کلیه نمونه ها تا پایان دوره مطالعه از نظر سایر آزمایشهای کنترل کیفی و همچنین مطالعات پایداری تسریع شده مورد قبول بودند.نتایج به دست آمده نشان داد که واکسن های فلج اطفال موسسه رازی حداقل به مدت 2 سال در 20- درجه پایدار است.

یک مطالعه 1:1 مورد- شاهدی جور شده در گوساله های شیری نوزاد زیر یک ماه با بازدید هفتگی در هفت گله شیری صنعتی در اطراف مشهد از ماه می سال میلادی 2008 تا اکتبر 2008 اجرا شد. نمونه های مدفوع از تعداد 112 راس گوساله با علائم بالینی اسهال و از 112 راس گوساله جور شده بدون نشانه های بالینی اسهال جمع آوری شدند و از یک سیستم نمره گذاری جهت تفکیک موارد اسهال از غیر اسهال استفاده شد.نمونه ها از نظر حضور روتاویروس و کرونا ویروس با استفاده از الیزای تسخیر آنتی ژن تجاری مورد بررسی قرار گرفتند.. آنتی ژن روتاویروس درمدفوع گوساله های مبتلا به اسهال و غیر مبتلا به اسهال به ترتیب در 29.5% و 17% شناسایی گردید و آنتی ژن کرونا ویروس در مدفوع گوساله های مبتلا به اسهال و غیر مبتلا به اسهال به ترتیب در 2.7% و 1.8% تشخیص داده شد.روتا ویروس در میان گوساله مبتلا به اسهال در سومین هفته زندگی بیشترین شیوع را داشت و کرونا ویروس تنها در تعدادی از موارد اسهال در هفته دوم زندگی تشخیص داده شد. دفع روتاویروس در مدفوع گوساله ها اسهال به میزان قابل توجهی بالاتر از گوساله های غیر مبتلا به اسهال بود. [(1.05-3.76)P value=0.03, odds ratio=1.9] اما هیچ ارتباط معنی داری بین حضور کرونا ویروس در مدفوع و ابتلا به اسهال وجود نداشت [(0.24-9.05)P value=0.66, odds ratio=1.4]. این نتایج نشان می دهد عفونت با روتا ویروس را می توان به عنوان یک علت مهم اسهال گوساله های نوزاد در این گله های شیری صنعتی مشهد در نظر گرفت.

رشد را در همه سیستم های زیست شناختی می توان به عنوان افزایش ترکیبات شیمیایی تعریف نمود. باکتری ها اگر در یک محیط مناسب که به طور کامل با آن سازش یافته باشند قرار گیرند، می توانند به رشد متعادل شده برسند.کلستریدیوم شووای (Clostridium chauvoei, Clostridium feseri) یک باسیل متحرک بی هوازی پلی مورف به ابعاد 0.5-1x3-8 میکرون است، هاگزا بوده و معمولا بصورت انفرادی گاهی دیپلو وبندرت استرپتو باسیل مشاهده میگردد. شاربن علامتی بیماری کشنده گوساله های جوان است که یک عفونت موضعی حاد ایجاد کرده و در پی مسمومیت خونی حیوان را می کشد. اغلب کلستریدیوم شووآی و به ندرت کلستریدیوم سپتیکوم مسوول ایجاد بیماری هستند. واکسیناسیون تنها راه موثر کنترل بیماری است و انواع مختلف واکسن در بازار یافت می شود. هم اکنون در حدود چهار دهه است که واکسن شاربن علامتی در موسسه رازی تولید می شود لیکن به دلیل افزایش نیاز کشور تصمیم گرفته شد که تولید واکسن با استفاده از فرمانتور های ویژه تولید انبوه و با استفاده از محیط غنی شده بهینه گردد. هدف این مطالعه سازش دادن کلستریدیوم شووآی به رشد در فرمانتور و تولید واکسن قوی بود لذا پژوهش هایی صورت گرفت تا محیط کشت جدیدی که بیشترین میزان رشد باکتری را حمایت کند فرموله شود. کلیه تجربیات در دو گروه انجام شد. در گروه A رشد باکتری در ظروف شیشه ای و با استفاده از محیط کشت روتین و در گروه B رشد باکتری در فرمانتور و با استفاده از محیط کشت روتین مشابه گروه A و همچنین محیط کشت غنی شده صورت پذیرفت. نتایج، رشد بالای کلستریدیوم شووای را پس از 10 ساعت، در سوسپانسیون حاصل از فرمانتور حاوی محیط کشت غنی شده نشان دادند (بیش از 1480000000 سلول/ میلی لیتر سوسپانسیون)، لیکن هیچگونه تغییرات معنی داری در سوسپانسیون حاصل از کشت باکتری درظروف شیشه ای در مقایسه با شرایط مشابه در فرمانتور مشاهده نگردید. بی ضرری و توان ایمن سازی واکسن تولید شده بر اساس بریتیش فارماکوپه (بخش دامپزشکی) در گوسفند و خوکچه هندی تعیین گردید که نتایج رضایت بخشی را نشان داد. با توجه به نتایج موفقیت آمیز این پژوهش، در حال حاضر واکسن تک ظرفیتی شاربن علامتی با استفاده از محیط کشت غنی شده و فرمانتور، در بخش تحقیق و تولید واکسن های بی هوازی موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی تولید و در سطح کشور به مصرف می رسد.

نمونه های سرمی از 20 راس اسبچه خزری بالغ و سالم در دمای 37 سانتیگراد گرفته شد. در ادامه 4 نمونه کرایوگلوبولین از 20 نمونه جدا شد و تست های الکتروفورز استات سلولز و رادیو ایمونودیفوزیون (SRID) ((Single radio immunediffusion method بروی نمونه های جدا شده و نمونه های فاقد کرایوگلوبولین انجام گرفت. کرایوگلوبولین ها خود را بصورت یک باند تیز مونوکلنال در الکتروفورز نشان دادند. در تعدادی از حیوانات تحت مطالعه غلظت سرمی کرایوگلوبولین ها بصورت قابل توجهی بیش از حد نرمال سرمی ایمونوگلوبولین ها بود. بنظر می رسد که غلظت کرایوگلوبولین ها در اسبچه بیش از سایر تک سمی ها می باشد که احتمال دارد مرتبط با استعداد این گونه را به برخی تومورها مانند لوسمی و لمفوم باشد.

نئوسپوراکنینوم تک یاخته ای از شاخه اپیکمپلکسا است، که باعث سقط و نئوسپوریوزیس مادرزادی در گاو در سطح جهانی می شود. در این مطالعه، حدت جدایه ای از نئوسپوراکنینوم برای موش اینبرد C57BL/6 را مورد ارزیابی قرارگرفت. جهت انجام آزمایش، 6 گروه 5 تائی موش C57BL/6 انتخاب شده و هرگروه با تاکیزویت زنده نئوسپوراکنینوم با دوزهای 40، 30، 20، 15 و 10 میلیون به روش داخل صفاقی آلوده شدند. در گروه کنترل نیز محیط کشت DMEM تلقیح شد. علائم کلینیکی بیماری و میزان مرگ و میر به طور روزانه در طی دوره انکوباسیون مشاهده و ثبت گردید و عفونت نئوسپوراکنینوم با بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک و روش مولکولی تایید گردید. در این مطالعه میزان LD50 در موش اینبردC57BL/6 25 میلیون تعیین شد.

انواع باکتری های پروبیوتیک برای کنترل باکتری های بیماری زا در حیوانات آزمایش شد. مکانیسم مهار این باکتریهای بیماری زا برای تعدادی از پروبیوتیک بوسیله تولید باکتریوسین است. کولیسین احتمالا گروهی از باکتریوسین ها هستند که مشخصه آنها کاملا بررسی شده است. کولیسین پروتئین ضد میکروبی تولید شده توسط یک سویه اشریشیاکلی است که رشد گونه های دیگر ایکولی را سرکوب می کند. در مجموع از سیصد نمونه سواب رکتوم و شکمبه جدا شده از گوساله، 115 سویه به عنوان ایکولی با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی تایید شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تعیین ژن های کولیسین مورد استفاده قرار گرفت. تقریبا 100% جدایه ها حداقل یک ژن ازکولیسین را دارا بودند. فراوانی کلاس های متعددی از کولیسین تعیین شد. نتایج بیشترین ژن در باکتریهای مذکور را IaIb و کمترین آنها را ANS4 تشخیص داد.

ویروس پریتونیت عفونی گربه ها (FIPV) در گربه های اهلی شایع است، بویژه در گربه های جوان و جاهایی که تعدادی گربه با هم نگهداری می شوند.در مطالعه اخیر، در مجموع 248 گربه خانگی و با سنین مختلف، برای تعیین آنتی بادی ضد ویروس FIP در نمونه های سرمی و به روش سنجش ایمونوکروماتوگرافی مورد مطالعه قرار گرفتند. گربه های مورد مطالعه از میان موارد ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز انتخاب شده و در فاصله زمانی سال های 88-1385 مورد بررسی قرار گرفتند. تقسیم بندی بر اساس سن، جنس، نژاد، منطقه و فصل انجام شد. گربه های مورد مطالعه بر اساس سن به 3 گروه (کمتر از 6 ماه، 6 ماه تا 3 سال و بالای 3 سال) و بر اساس منطقه به 5 ناحیه (شمال، شرق، غرب، جنوب و مرکز) تقسیم بندی شدند. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون مربع کای و آزمون دقیق فیشر مورد آنالیز قرار گرفتند. هفده عدد از 248 نمونه سرمی (6.85 درصد) دارای آنتی بادی ضد ویروس FIP بودند. شیوع عفونت در بچه گربه های جوان کمتر از 6 ماه (9.72%، 7 عدد از 72 مورد) و با میانگین سنی 6 ماه تا 3 سال (9.28%، 9 عدد از 97 مورد) در مقایسه با گربه های بالای 3 سال (1.27%، یکی از 79 مورد) به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05). شایع ترین علائم بالینی در گربه های مبتلا، کاهش وزن و کم اشتهایی بود. شیوع عفونت در گربه های نر (8.70 درصد، 10 عدد از 115 مورد) نسبت به گربه های ماده (5.26 درصد، 7 عدد از 133 مورد)، در فصل بهار (11.32%: 6 عدد از 53 مورد) و منطقه شمال (10.53%: 4 عدد از 38 مورد) بالاتر بود، اما تفاوت بین شیوع عفونت از نظر جنس، فصل و منطقه معنی دار نبود (P<0.05). ضروری است که جمعیت گربه ها در این منطقه کنترل شود تا خطر انتقال عفونت بین آنها بویژه در گربه های جوان کاهش یابد.

کوکسیدیوزیس و زخم سنگدان از بیماری های بسیار نادر در پرندگان زینتی می باشند و این مورد اولین گزارش رخداد همزمان هر دو بیماری در ایران می باشد. یک فنچ گورخری نر با تاریخچه اسهال آبکی، بی اشتهایی، ژولیدگی پرها، از دست دادن وزن و افسردگی به درمانگاه ارجاع داده شد. ضایعات بصورت نواحی کوچک از خونریزی و زخم در دیواره سنگدان بود. روده ادماتوز، طحال رنگ پریده و کوچک و بیضه ها نامتقارن بودند. در ریزبینی، نکروز دیواره مخاطی به همراه ارتشاح سلولهای التهابی در روده کور بود. اجرام کوکسیدیایی در درون یاخته های روده ای مشاهده شدند. در سنگدان، خونریزی و زخم لایه مخاطی به همراه نفوذ سلول های چند هسته ای در مخاط مشاهده گردید. در کبد، نکروز کانونی خفیف و ارتشاح سلولهای تک هسته ای مشاهده شد. عوامل بیماری کوکسیدیوز و زخم سنگدان تشخیص داده شد.