مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1389 | دوره:9 | شماره:2 (مسلسل 65) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: گزارش های ضد و نقیضی در مورد ارتباط عفونت مزمن هلیکوباکترپیلوری و تیفوئید در مناطق مختلف دنیا وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی رابطه بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و بیماری تب تیفوئیدی در استان خوزستان بود.روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی، 50 بیمار که در بیمارستان های رازی و ابوذر در شهر اهواز به علت تب و علایم بالینی منطبق بر تیفوئید که با تشخیص قطعی بر اساس کشت مثبت خون یا مغز استخوان بستری بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. به ازا هر بیمار یک نفر از بین همکلاسی ها یا ملاقاتی ها با تطابق سنی و جنسی و عدم وجود تب به عنوان شاهد انتخاب شد. از تمام افراد، آزمایش سرولوژی(IgG)  هلیکوباکترپیلوری به روش ELISA انجام شد. نتایج در نرم افزار spss با آزمونChi square  تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: شیوع سرمی هلیکوباکترپیلوری در گروه مورد با 66 درصد از شیوع سرمی گروه شاهد با 44 درصد بیشتر بود (p=0.02). شیوع سرمی در گروه سنی کمتر از 20 سال در گروه مورد و شاهد به ترتیب 60.6 درصد و 54.5 درصد بود (p>0.05). در حالی که در گروه سنی بیشتر از 20 سال به ترتیب 39.4 درصد و 45.5 درصد بود .(p=0.43) اختلاف شیوع سرمی در بیماران و گروه شاهد در افراد مذکر معنادار بود (p=0.03). در حالی که در افراد مونث این گونه نبود (p>0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که در مردان بین عفونت مزمن هلیکوباکترپیلوری و ابتلا به تب تیفوئیدی رابطه وجود دارد بنابراین پیش گیری و کنترل این عفونت ممکن است باعث کاهش تیفوئید شود.

زمینه و هدف: پانکراتیت حاد می تواند از یک درد شکمی خفیف تا بیماری شدید منجر به مرگ باشد. علاوه بر درمان های طبی، تلاش های زیادی به منظور سرکوب ترشح پانکراس و کنترل علایم بیماری و پیش گیری از عوارض آن صورت گرفته و داروهای مختلفی تحت بررسی قرار گرفته اند. یکی از این داروها اکترئوتاید است که نتایج حاصله دربارة آن یکسان نبوده است.روش بررسی: این کارآزمایی بالینی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز از اسفند 1380تا شهریور 1383 بر روی 25 بیمار مبتلا به پانکراتیت حاد صورت گرفته است. در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) (19 بیمار) گروه A از اکترئوتاید با دوز 0.05 میلی گرم هر 12 ساعت زیر جلدی و در بیماران بستری در بیمارستان گلستان (6 بیمار) گروه B فقط درمان های عمومی رایج به کار رفت. هر دو گروه به مدت حداقل 6 ماه پیگیری شدند. سیر بیماری، نتیجه درمانی، عوارض و مرگ و میر دو گروه مقایسه شدند.یافته ها: گروه A که طبق معیارهای رانسون به طور متوسط از شدت بیماری بیشتری برخوردار بودند، علی رغم درمان با اکترئوتاید در سیر بیماری تفاوتی ملاحظه نگردید و متوسط زمان بهبودی، قطع تب و رفع لکوسیتوز بیشتری داشتند، در حالیکه میزان بروز عوارض برابر یا کمتر از گروه B داشتند (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به شدیدتر بودن بیماری در گروه A می توان نتیجه گیری کرد که اکترئوتاید در حالی که در سیر بیماری اثر قابل توجه و معناداری نداشته (P>0.05) است، اما در کاهش میزان بروز عوارض، عود و مرگ و میر اثر نسبی داشته است.

زمینه و هدف: ورزش بر خلاف اوارکتومی از طریق تنظیم برخی از سیستم های نوروترانسمیتری، سبب اثرات محافظت نورونی و بهبود حافظه می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر ورزش اجباری بر یادگیری و حافظه فضایی در موش های صحرایی اوارکتومی شده است.روش بررسی: 60 سر موش Wistar ماده (270-240 گرم) به طور تصادفی تقسیم شدند: سالم- شاهد ورزش، سالم- ورزش کرده، شاهد جراحی- شاهد ورزش، شاهد جراحی- ورزش کرده، اوارکتومی شده- شاهد ورزش و اوارکتومی شده- ورزش کرده. بعد از انجام عمل جراحی و دوره بهبودی، حیوانات به مدت 10 روز تحت ورزش اجباری و یا شاهد ورزش قرار گرفتند. سپس به مدت 21 روز یادگیری و حافظه فضایی آنها با استفاده از ماز T شکل مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: زمان تاخیر و تعداد اشتباهات جهت رسیدن به جعبه هدف در گروه سالم، در مقایسه با گروه شاهد اوارکتومی در مرحله یادگیری و آزمون حافظه تغییری نیافت، در حالی که در گروه سالم در مقایسه با گروه اوارکتومی- شاهد ورزش کاهش معناداری مشاهده شد. این فاکتورها در گروه سالم ورزش کرده در مقایسه با گروه اوارکتومی- شاهد ورزش و گروه اوارکتومی ورزش کرده در مراحل یادگیری و آزمون حافظه کاهش معناداری نشان داد و در گروه اوارکتومی ورزش کرده در مقایسه با گروه اوارکتومی و شاهد ورزش در مرحله یادگیری و در مرحله آزمون حافظه کاهش معنادار نشان دادند.نتیجه گیری: ورزش موجب بهبودی حافظه در موش های سالم و اوارکتومی، در حالی که اوارکتومی باعث تضعیف این روند می شود. اثر تضعیفی اوارکتومی بر حافظه را با ورزش می توان جبران کرد. عمل شاهد جراحی اوارکتومی نتوانست یادگیری و حافظه را تحت تاثیر قرار دهد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی میزان عوامل خطر شایع در بروز استئوآرتریت مفصل زانو می باشد.روش بررسی: این مطالعه در بیمارانی که به علت درد و علایم آرتروز مفصل زانو به درمانگاه ارتوپدی مراجعه نمودند صورت گرفت. معیارهای مورد نظر جهت انتخاب بیماران موارد زیر بود: سن 40 سال یا بیشتر، علایم استئوآرتریت زانو. متغیرهای مورد مطالعه شامل سن، جنسیت، وزن بدن و شاخص توده بدنی (BMI)، شغل، نحوه سکونت و استفاده از نوع توالت، وجود استئوآرتریت(OA)  در سایر مفاصل، دفورمیتی ژنوواروم، علایم رادیولوژیک و میزان یا درجه OA بودندکه با معاینه در یک پرسش نامه ثبت علایم انجام گردید.یافته ها: 400 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو واجد شرایط در مطالعه تشخیص داده شدند. 69.5 درصد بیماران سن 60 سال و بالاتر داشتند.63 درصد بیماران مبتلا زن و 37 درصد موارد مرد بودند. در خانم های مبتلا 75 درصد موارد بعد از سنین یائسگی بودند. رابطه مستقیم بین میزان BMI، نحوه سکونت و دفرمیتی ژنوواروم مشاهده شد. 95 درصد کل بیماران، ژنوواروم درجه II تا III داشتند که بیشترین میزان (59 درصد) مربوط به درجه IV (پیشرفته) OA بود. 8.7 درصد بیماران، علایم OA را در سایر مفاصل داشتند.نتیجــه گیری: چاقی، جنس مونث، سنین بعد از یائسگی، ژنوواروم و نحوه سکونت از عوامل همراه و مساعد در بیماران دچار استئوآرتریت زانو بودند. انجام تغییراتی در سبک و روش زندگی، کاهش وزن در افراد چاق و اصلاح دفرمیتی ژنوواروم قبل از پیدایش استئوآرتریت می تواند در پیش گیری یا کاهش شدت و علایم این بیماری موثر باشد.

زمینه و هدف: اندومتریوز تخمدانی یکی از بیماری های زنان در سنین باروری است. به خوبی مشخص شده است که از جمله شایع ترین علایم اندومتریوز تخمدانی درد و نازایی است. اما جنبه های متعددی از این بیماری از جمله موثرترین روش درمانی هنوز به خوبی مشخص نشده است. در این مطالعه، ما به بررسی کارایی دو روش جراحی لاپاراسکوپیک اندومتریوز تخمدانی یعنی سیستکتومی و کوتریزاسیون به خصوص از نظر میزان کاهش درد، میزان باروری و عود بیماری پرداخته ایم.روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر، 85 بیمار مبتلا به اندومتریوما به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت درمان کوتریزاسیون قرار گرفتند(گروه A) و برای گروه دیگر سیستکتومی انجام شد (گروه 30 (B بیمار در گروه A و 55 بیمار در گروه B قرار گرفتند. سپس 2 گروه از نظر میزان عود علایم بیماری به خصوص درد و میزان باروری بعد از عمل مقایسه شدند.یافته ها: میزان عود علایم به خصوص درد لگنی بعد از یک سال در گروه 83.3, A درصد و در گروه 76.4, B بود. در این مورد تفاوت معناداری مشاهده نشد. میزان باروری بعد از عمل بعد از یک سال به طور معناداری در گروه 73.3) A درصد) بالاتر از گروه 36.4) B درصد) بود. میزان عود بیماری در گروه 23.3) A درصد) پایین تر از گروه 34.5) B درصد) بود که این تفاوت معنادار نبود.نتیجه گیری: کوتریزاسیون کیست نسبت به روش سیستکتومی انتخاب بهتری در درمان اندومتریوما است به خصوص از نظر میزان باروری بعد از عمل، چرا که روش سیستکتومی می تواند باعث کاهش ذخیره تخمدانی شود.

زمینه و هدف: مطالعات متعددی تاثیر درمان های پریودنتال بر وضعیت پریودنشیم و کنترل متابولیک بیماران دیابتیک را مورد بررسی قرار داده اند. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات کلینیکی کاربرد جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به همراه استفاده سیستمیک داکسی سایکلین در بیماران دیابتیک نوع دو دارای پریودنتیت مزمن انجام پذیرفت.روش بررسی: 120 بیمار دیابتیک نوع دو با پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید در این کارآزمایی بالینی یک سویه کور شرکت نمودند و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در ابتدای مطالعه پارامترهای پریودنتال شامل CAL, PD, BOP و پارامترهای کنترل قند خون شامل FBS و HbA1C برای تمام بیماران ثبت شد. در گروه دو علاوه بر درمان جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه کپسول داکسی سایکلین تجویز شد. پارامترهای فوق پس از 4 ماه مجددا اندازه گیری شدند. از آزمون آماری T زوجی و مستقل جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان دادند در هر دو گروه در کلیه پارامترها پس از درمان نسبت به ابتدای مطالعه بهبودی حاصل شده بود. کاهش پارامترهای پریودنتال و HbA1C در گروه دریافت کننده داکسی سایکلین بیشتر بود. ولی در مورد کاهش FBS در بین دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نشد.نتیجه گیری: اگرچه هر دو نوع درمان پریودنتال در بهبود بیماری پریودنتال و دیابت نوع دو موثر است ولی استفاده از داکسی سایکلین به همراه جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به عنوان یک عامل کمکی، سبب بهبود بیشتر نسج پریودنشیم و کاهش قند خون می گردد.

زمینه و هدف: یائسگی یک مرحله از زندگی زنان بوده که با علایم مختلف همراه می باشد. یکی از علایم بسیار مشخص یائسگی گرگرفتگی بوده که بر کار، فعالیتهای اجتماعی، خواب و کیفیت زندگی تاثیر می گذارد. درمان رایج گرگرفتگی هورمون درمانی بوده که دارای بعضی عوارض سوء بوده و منع مصرف دارد. هدف این مطالعه مقایسه اثر گیاه شیرین بیان (Glcyrrhiza glabra) و هورمون درمانی بر روی گرگرفتگی در زنان یائسه می باشد.روش بررسی: این مطالعه بالینی بر روی 60 خانم یائسه انجام گرفت. نمونه ها به طور تصادفی به 2 گروه دریافت کننده شیرین بیان (دی-رگلیس، تهیه شده از عصاره شیرین بیان، ساخت شرکت داروسازی رازک) روزی سه عدد و گروه دریافت کننده هورمون روزانه (نصف قرص استروژن کنژوگه 625/0میلی گرم و نصف قرص مدروکسی پروژسترون 5 میلی گرم) تقسیم گردیدند. مشخصات فردی و گرگرفتگی زنان مورد مطالعه (با استفاده از ایندکس کوپرمن) قبل و پس از درمان در 9 مرحله (یک هفته قبل از درمان و هفته های 1, 2, 3, 4, 6, 8, 10, 12 پس از درمان) جمع آوری گردید.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین کاهش مدت، شدت و تعداد گرگرفتگی در دو گروه شیرین بیان و هورمون درمانی قبل و پس از درمان اختلاف نداشته و در هر دو گروه درمان علایم نسبت به قبل از درمان وجود داشته است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که داروی شیرین بیان (دی-رگلیس) نیز مانند هورمون جهت درمان گرگرفتگی دوران یائسگی موثر بوده و می تواند به عنوان یک درمان جایگزین در جهت کاهش میزان گرگرفتگی خصوصا برای کسانی که نمی توانند از هورمون درمانی استفاده کنند.

زمینه و هدف: آنژیوفیبروم یک توده خوش خیم، پر عروق و نادر نازوفارنکس با تهاجم موضعی بوده، به طور کلاسیک نوجوانان مذکر را مبتلا نموده و حدود 05/0 درصد از کل تومورهای سرو گردن را شامل می شود. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سن، جنس، شکایات، علایم بالینی و میزان عود در بیماران بود.روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر توصیفی بیماران مبتلا به آنژیوفیبروما که بین سال های 1375 تا 1384 در مرکز گوش و حلق و بینی بیمارستان امام خمینی اهواز تحت درمان قرار گرفته اند، مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه 23 بیمار ارزیابی شدند که 7/95 درصد آن ها را مردان تشکیل می دادند. سن متوسط بیماران 17 سال بود. خونریزی از بینی (9/88 درصد) و پس از آن گرفتگی بینی (3/83 درصد) شایع ترین و مهم ترین علایم اولیه بیماران را شامل می شدند. شایع ترین یافته بالینی در بیماران شامل توده بینی (9/88 درصد) و سپس عفونت گوش میانی و بیرون زدگی چشم (1/11 درصد) بودند. عود عوارض در 04/30 درصد بیماران بین 3 تا 12 ماه (با میانگین زمانی 5/8 ماه) دیده شد.نتیجه گیری: آنژیوفیبروما عمدتا محدود به گروه جوانان مذکر بوده و به ندرت در زنان دیده می شود. گرفتن شرح حال دقیق و توجه به علایم شایعی همانند خونریزی و گرفتگی بینی به ویژه در نوجوانان مذکر، در تشخیص زودرس این تومور و پیشگیری از گسترش و عوارض ناشی از آن از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی فراوانی انواع کیست های تخمدان مقاوم به درمان دارویی می باشد.روش بررسی: پرونده بیمارانی که با تشخیص کیست تخمدان مقاوم طی سال های 1385 و 1386 در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز جراحی شدند، از لحاظ سن، اندازه، گزارش سونوگرافی و نتایج آسیب شناسی بررسی و در مجموع 112 نفر انتخاب و از نظر سنی به سه گروه کمتر از 20 ،20 تا 40 و بیشتر از 40 سال و از نظر اندازه به کمتر از 5 ، بین 5 تا 9 و بزرگ تر از 9 سانتیمتر تقسیم شدند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS 13 مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: 6/11 درصد کمتر از 20، 8/67 درصد در 20 تا40 و 6/20 درصد بیشتر از 40 سال بودند. کیست های عملکردی و آدنوم ها هرکدام با 5/28 درصد شایع ترین نوع بودند. شایع ترین انواع کیست ها در کمتر از 20 سال به ترتیب درمویید، آدنوما و عملکردی هر کدام با 1/23 درصد، در گروه 20 تا 40 سال آدنوماها با 2/34 درصد و در گروه بیشتر از40 سال، کیست های عملکردی 1/39 درصد بودند. بر اساس اندازه، در کمتر از 5 سانتی متر، 3/39 درصد، که همگی خوش خیم ،در 5 تا 9 سانتی متر، 1/40 درصد که 4/84 درصد آنها خوش خیم و 6/15 درصد بدخیم و در بزرگ تر از 9 سانتی متر، 6/20 درصد که 6/95 درصد خوش خیم و 4/4 درصد بدخیم بودند.نتیجه گیری: کیست ها در هر سه رده سنی، 9/92 درصد خوش خیم و 1/7 درصد بدخیم بودند. بنابراین می توان با انجام سونوگرافی و تومورمارکرها آنها را پی گیری و برای همه آنها اقدام تهاجمی، ضروری نمی باشد.

زمینه و هدف: تشخیص و ارایه طرح درمان مناسب از اصول پایه و با اهمیت در رشته ارتودنسی است. حجم زیاد داده ها، بررسی مشکل بیمار در سه بعد فضایی و ارایه یک Problem list از وضعیت بیمار و خستگی ذهنی دندان پزشک، از عواملی هستند که می توانند مانع تشخیص صحیح ناهنجاری و ارایه طرح درمان مناسب شوند. استفاده از نرم افزار کمک تصمیم گیری در تشخیص صحیح ناهنجاری های ارتودنسی این امکان را برای دندان پزشک فراهم می کند که از سیر ناهنجاری به سوی مراحل پیشرفته تر و درمان های گسترده تر که هزینه های سنگین تری دارد ممانعت کند. هدف از این مطالعه، طراحی و ارزیابی یک نرم افزار کمک تصمیم گیری با توانایی پردازش حجم وسیعی از اطلاعات جهت تشخیص و درمان ناهنجاری های ارتودنسی است که می تواند در درمان بیماران و آموزش علم ارتودنسی به دانشجویان دندان پزشکی مورد استفاده قرار بگیرد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی برای طراحی نرم افزار از روش الگوریتمی بر مبنای سیستم فلوچارت و برای تهیه gold standard از کتب رفرنس ارتودنسی و جهت بررسی کارآیی سیستم از 3 متخصص ارتودنسی استفاده شد. از آمار توصیفی نیز برای تعیین حجم نمونه و بررسی کارآیی نرم افزار استفاده شد.یافته ها: متخصص اول و دوم در 100 درصد موارد و متخصص سوم در 98 درصد موارد با استفاده از نرم افزار به تشخیص صحیح رسیدند.نتیجه گیری: از آنجا که اغلب خطاها ناشی از نادیده گرفتن جزییات است، سیستم های کمک تصمیم گیری با داشتن ذخیره اطلاعات بالا و یادآوری جزییات به عنوان یک ابزار قابل اعتماد می توانند کاربر را در رسیدن به یک تشخیص و ارایه طرح درمان مناسب یاری کنند. اما نباید از این حقیقت غافل شد که کارآیی این سیستم ارتباط نزدیک با آگاهی کاربر از علم ارتودنسی دارد.

زمینه و هدف: ضعف عضلانی و خستگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، باعث کاهش فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی می شود. گرچه، ورزش به طور معمول برای این بیماران مورد قبول است، ولی تاثیر آن ثابت نشده است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر ورزش بر سرعت راه رفتن، میزان خستگی و کیفیت زندگی بیماران می باشدروش بررسی: این کارآزمایی بالینی، به صورت تک گروهه بر روی 15 بیمار مبتلا به ام اس با ناتوانی خفیف تا متوسط انجام گرفت. مقیاس EDSS جهت سنجش درجه ناتوانی بیماران، مقیاس دیداری (VAS) برای میزان خستگی، تست راه رفتن در مسیر 8 متری برای سرعت راه رفتن و پرسش نامه MS QOL-54 جهت کیفیت زندگی آنان مورد استفاده قرار گرفت. بیماران تحت ورزش های کششی و هوازی به صورت 3 جلسه در هفته در طول یک دوره 6 هفته ای قرار گرفتند.یافته ها: بعد از ورزش، سرعت راه رفتن بیماران به طور معنا داری افزایش یافت (0001/ (P=0و میزان خستگی به طور معناداری کاهش یافت (001/ (P=0افزایش آماری معناداری، فقط در 4 بعد از کیفیت زندگی بعد از مداخله مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که ورزش، سرعت راه رفتن بیماران مبتلا به ام اس را افزایش و میزان خستگی آنان را کاهش می دهد. همچنین، ورزش ممکن است به طور نسبی بر روی کیفیت زندگی این بیماران موثر باشد. لذا، با توجه به این که ورزش بر سرعت راه رفتن و میزان خستگی این بیماران موثر است، می توان به این بیماران انجام ورزش کششی و هوازی را توصیه کرد.

سندروم ایکایری یا انسفالوپاتی کشنده توکسیک از عوارض نادر اسهال شیگلائی در کودکان می باشد که تاخیر در تشخیص و درمان با مرگ و میر بالایی همراه است.معرفی موارد: در اجرای برنامه کشوری نظام مراقبت بیماری های منتقله از غذا و در میان موارد اسهال های خونی شیگلائی گزارش شده به مرکز مدیریت بیماری ها سه کودک 9، 8 و 4 ساله مبتلا به این سندرم تشخیص داده شدند. این کودکان با شکایت تب شدید، اسهال خونی، بی قراری، سردرد، کاهش سطح هوشیاری، لتارژی، بدون دهیدراتاسیون، بدون اختلال های الکترولیتی مراجعه و بستری شدند و در یک سیر کاملا سریع و پیشرونده علایم انسفالوپاتی و ورم مغزی تکمیل شده و همگی تحت لوله گذاری داخل نای قرار گرفته و سپس در سیر بیماری فوت شدند. در آزمایش مدفوع گلبول های سفید و قرمز فراوان مشاهده گردید. کشت خون آنها منفی بود و در کشت مدفوع آنها شیگلا رشد کرد که در دو مورد شیگلا فلکسنری بود و در یک مورد گونه آن تعیین نگردید.نتیجه گیری: علیرغم مرگ و میر بالا در این سندرم، با این حال در کودکان بزرگ تر مشکوک یا تایید شده گاستروآنتریت شیگلائی، لتارژی و سردرد می توانند اولین علایم انسفالوپاتی کشنده توکسیک ناشی از شیگلا باشند. تشخیص سریع و درمان مناسب ورم مغزی می تواند مرگ و میر ناشی از آن را کاهش دهد.