مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1391 | دوره:8 | شماره:5 |تعداد مقالات:13

مقدمه: بره موم محصول کندوی عسل است که ویژگی آنتی اکسیدان دارد. سایر اثرات آن شامل خواص ضد باکتری، ضد ویروس، ضد قارچ، ضد سرطان و ضد التهاب می باشد. هدف مقاله مروری حاضر، بررسی پژوهش های انجام شده و گردآوری اثرات کاربردهای متعدد بره موم در بهبود سلامت دهان و دندان بود.شرح مقاله: جستجو با استفاده از کلید واژه های Propolis، و با ترکیب با Oral health و Dental treatment به تنهایی یا به صورت ترکیبی در بانک های الکترونیکی فارسی مشتمل بر منابع Google و پایگاه های اطلاعات علمی: وزارت بهداشت، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران (Medlib.ir)، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران (SID)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Iran Medex) و (Magiran)، همچنین جستجو در بانک های الکترونیکی لاتین از طریق PubMed و ISI web of knowledge در بازه زمانی 1997 تا 2009 صورت گرفت. 22 مقاله بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: تاکنون بره موم در درمان زخم های جراحی، ماده شستشو دهنده داخل کانال، مهار فرایند پوسیدگی، درمان پریودنتیت و حساسیت عاجی، به عنوان ماده ضد قارچ و ضد باکتری در داخل کانال در پژوهش های دندان پزشکی بررسی شده است. در بیشتر مطالعات ماده مزبور اثربخشی مناسبی داشته است.نتیجه گیری: با توجه به ویژگی های بسیار مفید مطرح شده برای این ماده از جمله اثرات ضد التهاب، ضد باکتری و ضد قارچ قوی، و از همه مهم تر تحریک سیستم ایمنی که می تواند مانع بسیاری از بیماری ها شود، به نظر می رسد این ماده پتانسیل استفاده بیشتر در علوم دندان پزشکی را دارد که نیازمند بررسی های آینده است.

مقدمه: جراحی دندان های عقل نهفته می تواند همراه با عوارض زیادی باشد. برای کاهش عوارض ناشی از این جراحی، از داروها و دهان شویه های مختلفی استفاده می شود. در این مطالعه اثر داروی گیاهی نبیددارو بر کاهش برخی عوارض جراحی دندان های عقل نهفته فک پایین مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 30 بیمار بزرگ سال به طور تصادفی انتخاب شدند. دندان مولر سوم نهفته فک پایین یک سمت آن ها خارج و تاثیر نبیددارو بر برخی عوارض پس از جراحی بررسی شد. دندان نهفته سمت مقابل یک ماه بعد به همان شیوه خارج گردید و در این مورد از هیچ دارویی جهت تسکین عوارض استفاده نشد. نتایج توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های x2، Fisher و Paired-t مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میزان درد ابراز شده توسط بیماران در 6، 12، 24 و 48 ساعت پس از جراحی در گروه نبیددارو به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود 0.007)=(p value، (p value=0.006)، (p value=0.05) و (0.05=p value) خون ریزی پس از 2 روز در بیماران تحت درمان با نبیددارو کمتر از بیماران گروه شاهد بود (0.05=p value). همچنین شاخص تریسموس در 24 ساعت پس از عمل در گروه نبیددارو به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (0.04=p value).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه استعمال نبیددارو در کاهش درد، خون ریزی و تریسموس پس از جراحی دندان عقل نهفته موثر است.

مقدمه: به تازگی دو سمان جدیدWOLCA (Wollastonite calcium a aluminate) و CAA (Calcium aluminate a aluminate)  با سازگاری نسجی و قابلیت سیل کنندگی مناسب معرفی شده اند، اما رادیواپسیتی این دو ماده هنوز مشخص نمی باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین حداقل میزان مورد نیاز دو نوع رادیواپسی فایر جهت افزودن به سمان های CAA و WOLCA به منظور تامین رادیواپسیتی مورد انتظار و مقایسه آن ها با Pro-root MTA و سمان پرتلند بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، اکسید بیسموت با نسبت های 10 درصد و 20 درصد و سولفات باریم با نسبت های 10 درصد و 20 درصد به عنوان رادیواپاسی فایر به CAA و WOLCA اضافه شد و درصدهای مختلف آن با Pro-root MTA (Mineral trioxide aggregate) به عنوان استاندارد طلایی مقایسه گردید. 60 عدد حلقه تفلونی با قطر داخلی 10 میلی متر و ضخامت 1 میلی متر طبق دستورالعمل شماره 6876 سازمان جهانی استاندارد (ISO 2001) تهیه و در 12 گروه 5 تایی دسته بندی شدند. نمونه ها بر روی پلیت کاست فسفری قرار داده شدند سپس با دستگاه رادیوگرافی با شرایط 0.6s، 8mA، 63KVP رادیوگرافی تهیه شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 0.95 بررسی شدند.یافته ها: Pro-root MTA، نسبت وزنی 0.8 گرم 0.2+CAA گرم اکسید بیسموت، نسبت وزنی 0.8 گرم 0.2+WOLCA گرم اکسید بیسموت و نسبت وزنی 0.9 گرم 0.1+WOLCA گرم اکسید بیسموت به ترتیب دارای بیشترین میزان رادیواپسیتی (میلی متر آلومینیوم) بودند (0.001>p value).نتیجه گیری: برای دست یافتن به رادیواپاسیتی متناسب با استانداردهای جهانی از این مواد نسبت وزنی 0.8 گرم 0.2+CAA گرم اکسید بیسموت، نسبت وزنی 0.8 گرم 0.2+WOLCA گرم اکسید بیسموت و نسبت وزنی 0.9 گرم0.1+WOLCA  گرم اکسید بیسموت توصیه می شود.

مقدمه: محیط دندان پزشکی برای بیماران بسیاری محیط اضطراب آوری است که عواملی مانند ترس از تزریق بی حسی و سابقه درمان های دردناک را می توان برای آن ذکر کرد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر موسیقی بر میزان اضطراب، درد و سطح فشارخون بیماران مراجعه کننده برای درمان ریشه به یک کلینیک تخصصی دندان پزشکی بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مراجعه کننده برای معالجه ریشه دندان بررسی شدند. بیماران به روش تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مداخله، حین معالجه از موسیقی دلخواهشان استفاده شد و در گروه شاهد معالجه ریشه بدون موسیقی انجام گردید. برای تعیین درد از معیار خطی آنالوگ، برای تعیین اضطراب بیمار از پرسش نامه های Spielberger و برای ثبت فشارخون و تعداد ضربان قلب از فشارسنج الکترونیکی استفاده شد. اضطراب قبل و بعد از درمان، فشارخون و ضربان قلب قبل از درمان، بعد از بی حسی، حین و انتهای درمان ثبت شدند. نتایج با استفاده از آزمون آماری t تجزیه و تحلیل شدند (0.05=a).یافته ها: در ارزیابی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک افراد دو گروه پس از مداخله، تفاوت معنی داری میان دو گروه دیده نشد اما در میزان آن در حین درمان تفاوت معنی داری یافت شد (سیستولیک 0.013=p value و دیاستولیک0.002 =p value). میزان اضطراب، تعداد ضربان قلب و میزان درد در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (0.05<p value).نتیجه گیری: در این مطالعه، موسیقی تاثیری بر کاهش اضطراب بیماران نداشت، اما بر روی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک افراد در حین درمان اثر چشمگیری داشت. همین طور موسیقی بر روی درد ناشی از درمان ریشه و میزان ضربان قلب در بیماران تاثیر نداشت. به نظر می رسد کاربرد موسیقی برای جلوگیری از تغییرات فشارخون در حین درمان ریشه سودمند باشد.

مقدمه: پزشکان و دندان پزشکان عمومی در بسیاری از کشورها بایستی به عنوان تامین کننده اولیه مراقبت درمانی در سیستم های بهداشتی عمل کنند و بیماری ها و اختلالات پیچیده بیماران را تشخیص داده و به متخصصین مربوطه ارجاع دهند. هدف از این پژوهش، بررسی الگو و موارد ارجاع بیماران به متخصصین دندان پزشکی توسط دندان پزشکان عمومی شهر کرمان در سال 1390 بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه مورد نظر در این بررسی 248 نفر از دندان پزشکان شهر کرمان بودند که با روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند. پرسش نامه ای پایا و روا بر اساس مطالعات قبلی در مورد و الگو و موارد ارجاع بیماران به متخصصین دندان پزشکی طراحی شد، سپس به مطب و یا محل اشتغال دندان پزشکان مراجعه و از ایشان خواسته شد که آن را تکمیل نمایند. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها کدگذاری شد، همچنین جهت سنجش ارتباط از آزمون همبستگی Spearman استفاده گردید. تمامی داده ها با استفاده از آزمون x2 در نرم افزار SPSS نسخه 13 مورد بررسی آماری قرار گرفتند (0.05=a).یافته ها: تفاوت در موارد ارجاع در مواردی همچون سن، جنس و سال های فارغ التحصیلی ملاحظه گردید. درصد زیادی از بیماران به علت مشکلات پزشکی ارجاع داده شدند. بیشتر دندان پزشکان عمومی در موارد پیچیده جراحی فک بیماران را ارجاع می دادند. زنان نسبت به مردان بیماران را بیشتر ارجاع می دادند. بیشترین موارد ارجاع به دلیل نداشتن وسایل و یا تجربه کافی بود.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که تعداد زیادی از دندان پزشکان کرمان با سیستم ارجاع بیماران موافق می باشند، اگرچه در مواردی این سیستم به خوبی اداره نشده و نیاز به آموزش الگوهای صحیح ارجاع دارد.

مقدمه: موارد تجویز آنتی بیوتیک ها در دندان پزشکی و به خصوص درمان ریشه محدود می باشد؛ اما آنتی بیوتیک ها به طور گسترده ای در دندان پزشکی تجویز می شوند. اطلاعات اندکی در مورد عادات تجویز آنتی بیوتیک در میان دندان پزشکان موجود است. هدف از این پژوهش، بررسی و تعیین الگوی تجویز آنتی بیوتیک ها توسط دندان پزشکان عمومی شهر اصفهان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی- تحلیلی، تعداد 280 دندان پزشک عمومی شهر اصفهان در سال 1390 شرکت نمودند. ابتدا پرسش نامه شامل 15 سوال در مورد نحوه تجویز آنتی بیوتیک تهیه گردید. پیش از شروع مطالعه، روایی و پایایی پرسش نامه مشخص گردید. اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه، در نرم افزار SPSS به وسیله آزمون های آماری توصیفی بررسی گردید.یافته ها: آموکسی سیلین 500mg به صورت 3 بار در روز (63.6 درصد) و پنی سیلین VK، 500mg به صورت 4 بار در روز (11.4 درصد) به ترتیب اولین و دومین آنتی بیوتیک انتخابی برای بیماران بدون حساسیت به پنی سیلین بودند. برای بیماران دارای حساسیت به پنی سیلین ها نیز، کلیندامایسین300mg  به صورت 4 بار در روز (39.3 درصد) و اریترومایسین400mg  به صورت 4 بار در روز (28.2 درصد) اولین و دومین آنتی بیوتیک تجویز شده بودند. دوز دو برابر اولیه در 32.5 درصد از موارد رعایت می شد. کمترین مورد تجویز آنتی بیوتیک پولپیت دردناک بدون پریودنتیت اپیکالی (5.7 درصد) و بیشترین مورد تجویز آنتی بیوتیک نکروز پالپ همراه آبسه حاد اپیکالی (85 درصد) بود.نتیجه گیری: صحیح ترین عملکرد دندان پزشکان در مورد مدت زمان تجویز آنتی بیوتیک و نادرست ترین عملکرد دندان پزشکان در ارتباط با موارد تجویز آنتی بیوتیک بود. افزایش سطح آگاهی و دانش دندان پزشکان در تجویز صحیح و اصولی داروهای آنتی بیوتیک در برنامه های آموزشی و دوره های بازآموزی ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: تعیین نسبت های صورتی در جوامع مختلف برای به دست آوردن معیاری جهت تعیین زیبایی مفید می باشد. هدف از این پژوهش، تعیین میانگین چند شاخص صورتی در زن و مرد و سپس مقایسه آن ها با عدد طلایی و در نهایت مقایسه دو روش آنتروپومتری و فتوگرافی دیجیتالی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، 20 زن و 20 مرد که فاقد سابقه ارتودنسی و جراحی زیبایی صورت و دارای اکلوژن کلاس I بودند انتخاب شدند و از همه آن ها در موقعیت طبیعی سر تصویر دیجیتالی تهیه شد. آنالیز داده ها توسط آزمون t مستقل، Paired- t و t تک نمونه ای صورت گرفت (0.05=a).یافته ها: بین دو روش آنتروپومتری و فتوگرافی دیجیتالی تفاوت معنی داری در اندازه گیری ها وجود نداشت. میانگین نسبت های عرض دهان به عرض بینی، قاعده بینی تا چانه به زیر بینی تا چانه، عرض بین گونه ای به عرض بینی در خانم ها و میانگین نسبت زیر بینی تا چانه به قاعده بینی تا زیر بینی در آقایان بیشتر بود. سایر نسبت ها در خانم ها و آقایان تفاوت معنی داری نداشت. بیشتر نسبت ها در خانم ها و آقایان با نسبت طلایی متفاوت بود (0.05>p value). تنها نسبت عرض دهان به فاصله بین گوشه های داخلی دو چشم در خانم ها و نسبت عرض دهان به فاصله بین گوشه های داخلی دو چشم و قاعده بینی تا زیر چانه به زیر بینی تا زیر چانه در آقایان تفاوت معنی داری با عدد طلایی نداشت (p value>0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان از هر دو روش برای آنالیز نسبت های صورتی استفاده کرد اما روش کامپیوتری قابل تکرار می باشد و در زمان کمتر و با دقت بیشتر می توان آنالیزهای تکرارپذیر را انجام داد. با توجه به تفاوت بیشتر یافته های این پژوهش با نسبت طلایی، این نسبت نمی تواند همیشه به عنوان معیار طرح درمان برای دندان پزشکان و جراحان در ایران قرار گیرد.

مقدمه: گاهی به علت ظهور و یا پرتوگیری زیاد، کلیشه های رادیوگرافی تیره می شوند. اگر بتوان تیرگی این تصاویر را کاهش داد نیاز به انجام دوباره رادیوگرافی نخواهد بود. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه روش دیجیتال غیر مستقیم و محلول های روشن کننده در بهبود کیفیت تشخیصی تصاویر رادیوگرافی تیره بود.مواد و روش ها: در این بررسی تجربی، 50 رادیوگرافی پری اپیکال به روش نیمساز از نواحی گوناگون دندانی فک بالا و پایین نمونه آزمایشگاهی (فانتوم) با کیفیت تشخیصی مطلوب فراهم شد. سپس، زمان تابش 1.5 برابر شد تا تصویر تیره ایجاد شود. نمونه های تیره به وسیله محلول روشن کننده و روش دیجیتال غیر مستقیم اصلاح شدند. برای نمونه ها توسط سه دستیار آموزش دیده رادیولوژی و به طور جداگانه با استفاده از پرسش نامه نمره هایی از 1 تا 4، بر پایه کیفیت ثبت شد. داده ها گردآوری و به کمک آزمون های Friedman و Wilcoxon بررسی آماری شدند (0.05=a).یافته ها: میان کیفیت تشخیصی تصویرهای تیره و گروه های دیگر اختلافی معنی دار وجود داشت (0.001>p value). کیفیت تصویرهای تیره روشن شده با محلول روشن کننده و روش دیجیتال غیر مستقیم از گروه شاهد بهتر بود (0.001>p value). کیفیت تشخیصی تصویرهای روشن شده با محلول بالاتر از تصویرهای روشن شده دیجیتالی بود (0.001>p value).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، کاربرد محلول های روشن کننده در بهبود کیفیت تشخیصی کلیشه های تیره بر از روش دیجیتال ارجح می باشد. بررسی های بیشتر توصیه می گردد.

مقدمه: نمای ظاهری صورت افراد می تواند در موفقیت و پیشرفت فرد در اجتماع بسیار مهم باشد. از طرفی مشکلات روانی- اجتماعی مربوط به ظاهر صورت تاثیر مهمی بر روی کیفیت زندگی هر فرد دارد.هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه بین ناهنجاری های دندانی- فکی با عزت نفس و خودپنداره در دانشجویان شهر اصفهان در دو جنس بود.مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی، 159 نفر از دانشجویان شهر اصفهان (84 نفر مرد و 75 نفر زن) در گروه سنی 25-18 سال به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند و بعد از پاسخگویی به دو پرسش نامه عزت نفس Rosenberg و خودپنداره دو برگی Rogers (الف: خود واقعی افراد، ب: خود ایده آل افراد)، از نظر وجود ناهنجاری فک و موارد دیگر مورد معاینه بالینی قرار گرفتند و اطلاعات مربوطه در دو گروه دارای ناهنجاری فک و بدون آن ثبت شد. آزمون t، آنالیز واریانس و آزمون همبستگی Pearson جهت بررسی نتایج مورد استفاده قرار گرفت (0.05=a).یافته ها: بین عزت نفس (0.342=p value)، خودپنداره الف (0.581=p value) و خودپنداره ب (0.720=p value) در دو گروه رابطه ای وجود ندارد. بین نوع ناهنجاری در این جامعه با عزت نفس (0.71=p value)، خودپنداره الف (0.49=p value) و خودپنداره ب (0.337=p value) هم رابطه ای وجود نداشت؛ همچنین بین جنسیت افراد با عزت نفس (0.237=p value)، خودپنداره الف (0.416=p value) و خودپنداره ب (0.081=p value) رابطه ای وجود ندارد. البته بین عزت نفس و خودپنداره الف رابطه مستقیم وجود داشت (0.31=r).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این پژوهش، وجود یا عدم ناهنجاری های دندانی- فکی رابطه ای با عزت نفس و خودپنداره دانشجویان ندارد.

مقدمه: تکامل در علم ایمپلنت یکی از تحولات اساسی در دندان پزشکی است. با توسعه کاربرد ایمپلنت در این زمینه، متخصصین علم ایمپلنت با یک چالش اجتناب ناپذیر روبه رو خواهند شد که این چالش چگونگی مواجهه با مشکلات در رابطه با ایمپلنت می باشد. تحقیقات انجام شده تا به حال در تکنیک های جراحی و پروتزی متمرکز بوده اند و اطلاعات در رابطه با نحوه درمان بیماری های اطراف ایمپلنت هنوز با ضعف روبه رو است. از این رو هدف از این پژوهش مروری، ایجاد یک دید کلی و توصیفی از بیماری های اطراف ایمپلنت و پیشنهادها درمانی در این رابطه بود.شرح مقاله: به دنبال جستجوی الکترونیکی در Medline و EMBASE مقالات علمی تا انتهای سال 2011 جمع آوری شدند و با توجه به این که مطالعات کارآزمایی بالینی کنترل شده در این زمینه محدود بود؛ لذا در نوع مقاله مورد بررسی، محدودیتی اعمال نگردید. همچنین از مقالات مروری و متاآنالیزها استفاده شد.یافته ها: برای ایمپلنت هایی با تحلیل استخوان که کمتر از 50 درصد طول ایمپلنت را درگیر ساخته است، ارزیابی میزان تحلیل استخوان به طور دقیق توصیه می شود. در صورتی که این میزان کمتر از 2 میلی متر باشد، طرح درمان به سمت روش های غیر جراحی خواهد رفت و به گونه ای مشابه با موکوزیت اطراف ایمپلنت درمان می گردد. در صورتی که تحلیل استخوان بیش از 2 میلی متر باشد، اما کمتر از نصف طول ایمپلنت را درگیر ساخته باشد، کاربرد روش های جراحی توصیه می شود و در صورتی که تحلیل استخوان به بیش از 50 درصد طول ایمپلنت گسترش یابد، اغلب توصیه به خارج نمودن ایمپلنت می شود.نتیجه گیری: با افزایش قرار دادن ایمپلنت ها به طور سالانه بیماری های اطراف ایمپلنت به صورت یک چالش در آمده اند. درخت درمانی پیشنهادی در این مطالعه یک راهنما برای دندان پزشک خواهد بود تا چگونه با مشکلات ایمپلنت روبه رو شود. مطالعات بیشتری در این زمینه برای تایید پروتکل های پیشنهادی نیاز است.