مجله علوم پزشکی پارس
سال:1394 | دوره:13 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: اسپرماتوژنز فرآیندی بسیار پیچیده است که عوامل متعددی می تواند برآن اثرکرده و منجر به ناباروری در مردان شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات روغن گردو بر بهبود عوارض ناشی از بوسولفان بر پارامترهای اسپرمی در موش های صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 32 سر موش صحرایی نر بالغ، با نژاد ویستار به طور تصادفی به گروه های کنترل، بوسولفان (mg/kg 15) و 2 گروه دریافت کننده بوسولفان + روغن گردو (با دوز 0.1 و 0.2 سی سی به ازای هر 100 گرم وزن) تقسیم شدند. بوسولفان به شکل درون صفاقی و روغن گردو بصورت گاواژ تجویز گردید بعد از 48روز به منظور سنجش میزان هورمون تستوسترون از رت ها خونگیری به عمل آمد و از لحاظ پارامترهای اسپرمی مورد بررسی قرار گرفتند در پایان داده ها با نرم افزار Spss ویرایش 18 و تست آماری دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشانگر کاهش میزان تستوسترون، تعداد اسپرم، تحرک اسپرم (p£0.001) و افزایش معنی دار میانگین تعداد اسپرم با سر سنجاقی، دم مارپیچی، تعداد اسپرم های بیحرکت، تعداد اسپرم با حرکت درجا، در گروه دریافت کننده بوسولفان نسبت به گروه کنترل می باشد (p£0.05). میزان هورمون تستوسترون در گروه دریافت کننده بوسولفان+ 0.2 سی سی روغن گردو نسبت به گروه دریافت کننده بوسولفان افزایش داشت اما این افزایش معنی دار نبود. میانگین تعداد اسپرم با حرکت درجا (P£0.05) و بی حرکت در گروه های دریافت کننده روغن گردو نسبت به گروه بوسولفان کاهش داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق روغن گردو تا حدودی سبب بهبود عوارض ناشی از بوسولفان بر میزان هورمون تستوسترون و برخی از پارامترهای اسپرمی می شود.

مقدمه: کبد یکی از اندامهای حیاتی بدن به شمار می رود، که در تنظیم بسیاری از پدیده های فیزیولوژیک دارای نقش کلیدی است. در این مطالعه تاثیر عصاره آبی-الکلی گیاه گلپر (Heraclum persicum) در دوران بارداری بر میزان آنزیم های کبدی و فاکتورهای بیوشیمیایی خون در نوزادان موش های صحرایی نر بررسی شد. روش کار: در این مطالعه تجربی از 40 سر نوزاد موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. مادران آنها در دوران بارداری به سه گروه تجربی، یک گروه شاهد و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت نمود و گروه های تجربی 1 و 2 و 3 به ترتیب مقادیر (100 mg/kg، 200، 400 عصاره آبی-الکلی گیاه گلپر، روزانه به مدت 21 روز (طی دوره بارداری) به صورت خوراکی دریافت کردند. بعد از دوران بارداری و دوره 25 روزه نوزادی، از همه گروه های نوزاد نر نمونه خونی گرفته شد و میزان آنزیم های کبدی آلانین ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، الکالین فسفاتاز (ALP) و فاکتورهای بیوشیمیای خون شامل آلبومین و پروتئین تام اندازه گرفته شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. P<0.05 به عنوان سطح معناداری آماری در نظر گرفته شد.یافته ها: میزان آنزیم های AST و ALT در گروه های تجربی 2 و 3 نسبت به گروه های کنترل و شاهد افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05). میزان آلبومین در گروه تجربی 3 نسبت به گروه های کنترل و شاهد افزایش معنی داری داشت (P<0.05). اختلاف معنی داری در میزان آنزیم ALP و پروتئین تام بین گروه های تجربی، کنترل و شاهد مشاهده نشد.نتیجه گیری: احتمالا عصاره آبی-الکلی گیاه گلپر به علت دارا بودن فرانوکومارین و ترانس آنتول باعث تغییر در عملکرد کبد و افزایش ALT، AST شده است. همچنین آلکالوئیدها و فلاونوئیدهای این گیاه میزان آلبومین سرم را افزایش می دهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: استفاده از ثعلب به عنوان یک داروی انرژی زا و تقویت کننده قوای جنسی در طب سنتی رایج است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر عصاره آبی ریشه گیاه ثعلب بر سطح سرمی هورمون های پروژسترون و LH در موش های صحرایی ماده می باشد.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی 40 سر موش صحرایی ماده بالغ از نژاد ویستار انتخاب و به طور تصادفی به 5 گروه مساوی: کنترل (بدون دریافت هیچ ماده ای)، شاهد (دریافت کننده 1 میلی لیتر آب مقطر)، گروه های تجربی 1 و 2 و 3 (به ترتیب دریافت کننده روزانه mg/kg و 20 و 40 و 80 عصاره آبی ریشه گیاه ثعلب) تقسیم شدند. در گروه های تجربی عصاره به مدت 28روز و به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در پایان دوره آزمایش از موش ها جهت بررسی سطح سرمی هورمون های پروژسترون و LH خونگیری به عمل آمد.یافته ها: تزریق عصاره آبی ریشه گیاه ثعلب در دوزهای 40 mg/kg و 80 mg/kg باعث افزایش معنادار غلظت سرمی هورمون پروژسترون و لوتئینی نسبت به گروه کنترل و شاهد می شود (P<0.05).نتیجه گیری: عصاره آبی ریشه گیاه ثعلب می توانداز طریق افزایش سطح سرمی هورمون های پروژسترون و لوتئینی، نقش مثبتی بر روند تخمک گذاری در جنس ماده داشته باشد.

مقدمه: برنامه ریزی خانواده ها برای استفاده از روش های پیشگیری از بارداری، یکی از مسائل مهم بهداشت جهانی است. در علم پزشکی، خواص دارویی متنوعی همچون ضد دیابت، ضد اکسیدان، ضد بارداری و غیره به قسمت های مختلف درخت انبه نسبت داده اند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات برگ انبه بر وزن بدن و بیضه، روند اسپرماتوژنز و قابلیت بارداری در موش های صحرایی نر است.روش کار: در این پژوهش، 35 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی 250 گرم انتخاب و به گروه های کنترل، شاهد و تجربی تقسیم شدند. به گروه شاهد دو میلی لیتر آب مقطر و به گروه های تجربی مقدار 500، 1000 و 1500 (mg/Kg) عصاره برگ انبه روزانه به مدت 28 روز داده شد. وزن هر موش در روز اول و آخر آزمایش اندازه گیری شد و به منظور سنجش میزان باروری، موش های نر برای جفت گیری با موش های ماده هم جوار شدند. در پایان، موش های نر بی هوش و بافت بیضه آن ها برای مطالعات بافت شناسی تثبیت شد.یافته ها: میانگین وزن بدن و بیضه ها در گروه های تجربی دریافت کننده عصاره نسبت به کنترل کاهش معنی داری داشت. تعداد سلول های جنسی نر، سرتولی و لیدیگ و قطر لوله های منی ساز، ارتفاع اپیتلیوم منی ساز و میزان باروری گروه های تجربی نسبت به کنترل به طور معنی داری کاهش یافت.نتیجه گیری: احتمالا عصاره آبی برگ انبه روی فعالیت سیستم تولید مثلی نر، اثر کاهشی داشته و می تواند برای پیشگیری از بارداری، مفید واقع شود.

مقدمه: دیابت شیرین از مهم ترین ناهنجاری های متابولیکی در سراسر دنیا می باشد. امروزه گیاهان دارویی متعددی به منظور مدیریت بیماری دیابت قندی استفاده می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گل گاوزبان ایرانی بر کنترل قندخون و وزن در موش های صحرایی نر دیابتی بود.روش کار: در این مطالعه 30 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در پنج گروه 6 تایی: کنترل، دیابتی و دیابتی تیمار با عصاره هیدروالکلی گل گاوزبان ایرانی (دوزهای mg/kg 100، 400 و 600) تقسیم شدند. القای دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز (mg/kg 60) انجام شد. میانگین قندخون و وزن حیوانات در شروع مطالعه و روزهای 10، 20 و 30 بعد از شروع مطالعه اندازه گیری و در پایان میزان انسولین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز سرم تعیین شد.یافته ها: در تمامی گروه های تحت درمان با عصاره، میانگین وزن نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری افزایش (P<0.05) و میانگین قند خون نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05). میزان انسولین در حیوانات تحت تیمار با دوز mg/kg 600 عصاره نسبت به گروه دیابتی افزایش معنی داری داشت. همچنین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در گروه های دریافت کننده دوزهای mg/kg 400 و 600 نسبت به گروه دیابتی افزایش نشان داد (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: این مطالعه ثابت کرد که عصاره گل گاوزبان ایرانی اثر کاهندگی قند خون دارد و می تواند از کاهش وزن دیابتی جلوگیری کند. این اثرات احتمالا به دلیل وجود ترکیباتی چون فلاونوئیدها، ساپونین ها و خواص آنتی اکسیدانی موجود در عصاره است.

هدف: اگر چه استفاده از آفت کشها موثر ترین روش کنترل آفات کشاورزی است ولی از مضرات آن در اکوسیستم نمی توان چشم پوشی کرد. بنابراین برای مطالعه اثر دلتامترین بر کلیه و نقش ویتامین C با خاصیت آنی اکسیدانی در محافظت از آن، تحقیق حاضر انجام گرفت.روش: 63 موش صحرایی ویستار (200±15g) به 9 گروه تقسیم شدند. گروه ها شامل کنترل (بدون تیمار)، شاهد 1 (دریافت کننده آب مقطر)، شاهد 2 (دریافت کننده 20 mg/kg /b.wt ویتامین C)، 3 گروه تیمار که بترتیب mg/kg/ b.wt (2.5، 5 و 10) دلتامترین و3 گروه تیمار که دوزهای مذکور دلتامترین با ویتامین C طی 14 روز، با تزریق درون صفاقی دریافت نمودند. 14 روز بعد، کلیه آنها خارج و در فرمالین 10% تثبیت شد. پس از مراحل پاساژ بافتی و رنگ امیزی، تغییرات بافتی با میکروسکوپ نوری مطالعه گردید. داده ها با SPSS (17) و آزمون ANOVA و دانکن تحلیل و مقایسه شدند (p<0.05).نتایج: بیشترین تغییرات بترتیب در قطر کپسول بومن، گلومرول و قطر مجرای جمع کننده در گروههای تیمار بود. پارامتر های مورد بررسی در کل گروههای تیمار تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج حاصل از مطالعه میکروگرافها، نتیجه فوق را تایید و در همه گروههای تیمار کاهش قطر گلومرول، تخریب سلولی در مجاری و پر خونی بافتی مشاهده گردید. نتیجه گیری: بنا به نتایج حاصل، دلتامترین اثر تخریبی ضعیفی بر بافت کلیه داشته و ویتامین C در دوز مصرفی، حفاظتی بر اثر آن نداشته است. لذا احتیاط بیشتر در استفاده از این آفت کش توصیه می شود.

مقدمه: سونوگرافی داپلر بهترین وسیله جهت ارزیابی وضعیت عروقی کلیه پیوندی می باشد. ازسوی دیگر سیکلوسپورین آ که به صورت گسترده جهت ممانعت از رد پیوند استفاده می شود، دارای اثرات انقباض عروقی می باشد که پارامتر های داپلر را تحت تاثیر قرار می دهد. تا به امروز، اتفاق نظر اندکی در مورد این اثر وجود دارد. هدف این مقاله بررسی تاثیر احتمالی سیکلوسپورین آ بر روی پارامترهای سونوگرافی داپلر انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی بر روی 31 بیمار با شرایط پایدار، در فاصله زمانی 6 تا 18 ماه بعد از پیوند کلیه انجام گرفت. پارامتر های داپلر شامل شاخص مقاومت، شاخص پالستایل، حداکثر سرعت سیستولیک، سرعت انتهای دیاستولیک، در شریان اینترلوبار قبل و دو ساعت بعد (پیک سرمی) از مصرف خوراکی سیکلوسپورین در نظر گرفته شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS تحلیل شدند تا تاثیر احتمالی سیکلوسپورین آ بر روی پارامترهای داپلر مشخص شود. نتایج: مقایسه پارامترهای سونوگرافی داپلر قبل و دو ساعت بعد از مصرف سیکلوسپورین آ در بیماران کلیه پیوندی با متوسط کراتینین سرمی 1.3 نشان دهنده ثابت ماندن مقادیر بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه ما نشان دادکه مصرف سیکلوسپورین آ، باعث افزایش حاد مقادیر پارامترهای سونوگرافی نمی شود.